Zapalenie otrzewnej u psów: jak rozpoznać, co robić, jak leczyć
Czworonożne zwierzaki wnoszą do naszego życia wiele pozytywnych rzeczy. Ale oni, podobnie jak ludzie, również czasami chorują i wymagają pilnej pomocy. Istnieje wiele niebezpiecznych dolegliwości, których oznaki mogą niemal wywołać panikę u właściciela i pożądane jest, aby mieć przynajmniej ogólne pojęcie o nich. Dowiemy się o jednej z tych chorób, zastanawiając się, dlaczego u psa może rozwinąć się zapalenie otrzewnej, jakie są jego objawy i do czego sprowadza się leczenie.
Zadowolony
Co to jest zapalenie otrzewnej u psów
To nic innego jak proces zapalny otrzewnej, która obejmuje wewnętrzną stronę ściany jamy brzusznej i otaczające ją narządy. W wyniku ekspansji infekcji (może być wirusowa, grzybicza lub drobnoustrojowa) wysięk zaczyna przedostawać się do jamy brzusznej.
W przypadku obrzęku taki płyn krąży w dużych ilościach, co prowadzi do upośledzenia krążenia krwi, dysfunkcji żołądkowo-jelitowej. Takie procesy mogą stymulować wzrost procesów fermentacji, a nawet gnicia w jelitach..
Przyczyny występowania
Zapalenie otrzewnej jest wywoływane i postępujące przez rozległe zapalenie bakteryjne.
Z kolei może to być spowodowane takimi czynnikami:
- uraz ściany brzucha w wyniku uderzenia lub naruszeń podczas operacji. Tutaj możesz również dodać pęknięcia żółci lub pęcherza;
- skręt lub miejscowe zapalenie otrzewnej. Pierwszy problem objawia się, gdy pies ma zaburzoną dietę i aktywność. Miejscowe zapalenie jest znacznie bardziej niebezpieczne: jest spowodowane zniszczeniem pętli jelitowej (zdarza się, że ten obszar jest po prostu rozdarty)-
- powikłania pooperacyjne. Lekarze nie mają z tym nic wspólnego - po rozproszeniu szwów może pojawić się ognisko zapalne. Nie jest to takie rzadkie: wielu właścicieli tak naprawdę nie słucha weterynarzy i rozpieszcza psy czymś smacznym lub nie ogranicza ich aktywności, co prowadzi do smutnych konsekwencji;
- perforacja żołądka i jelit. Mówiąc najprościej - zniszczenie błony śluzowej tych narządów, co ułatwia przejście drobnoustrojów do środka. Jeśli zwierzę miało wrzód, może dotrzeć do otworu przelotowego (co automatycznie prowadzi do ostrej fazy). Z tego samego powodu zwierzęta cierpiące na zapalenie trzustki są uważane za zagrożone;
- zatrucie organizmu. Taki stan ma zły wpływ na tkanki narządów - osłabiają się i zaczynają gnić, zamieniając się w ognisko zapalne.
Powodów jest naprawdę wiele i często są one związane z błędami właścicieli. Rozpieszczanie psa jest dobre, ale nie wszystkie smakołyki są dla niego dobre. Wiele pokarmów, których jesteśmy przyzwyczajeni, powoduje poważne zaburzenia w organizmie zwierząt..
Zapominając o tej zasadzie, istnieje ryzyko, że wkrótce będziesz musiał zmierzyć się z najbardziej uderzającymi objawami tej choroby..
Formy i objawy
W zależności od stopnia zmiany i jej dynamiki rozróżnia się ostre i przewlekłe postacie zapalenia otrzewnej. Są podstawowe, ale nie jedyne - inne zostaną omówione poniżej. Ostry przebieg choroby wiąże się z rozległym stanem zapalnym narządów wewnętrznych.
Przypomina o sobie następującymi znakami:
- ostra utrata apetytu i natychmiastowe wyczerpanie;
- osłabienie na tle wzrostu temperatury;
- szybki i płytki oddech;
- pies próbuje położyć się na chłodnej powierzchni, ale to nie wychodzi. Potem staje się niespokojna, w takich momentach można usłyszeć, jak pies cicho jęczy z bólu;
- następuje również spadek ciśnienia;
- najbardziej niepokojącymi objawami są wyraźna apatia i spadek temperatury. Oznacza to, że zapalenie otrzewnej psa przeszło do najbardziej niebezpiecznego, ekstremalnego stadium, aw jamie brzusznej zgromadziło się wiele bakterii, które mogą spowodować śmierć..
Niestety, w niektórych przypadkach opieka weterynaryjna jest po prostu bezużyteczna i może jedynie „odłożyć” smutny wynik z 3-4 godzin do 10-14 dni. Postać przewlekłą określają te same cechy. To prawda, że tutaj nie pojawiają się tak jasno i ostro, ale jakby w zwolnionym tempie..
- powiększenie jamy brzusznej, w której gromadzi się płyn-wysięk;
- zmiana chodu zwierzęcia - porusza się ostrożnie, starając się nie zrobić sobie krzywdy. W tym samym czasie łapy są przenoszone z zauważalną trudnością;
- zwiększona potrzeba korzystania z toalety i zwiększona ilość oddawanego moczu;
- nudności i wymioty;
- okresowy wzrost temperatury. Zwróć uwagę, że w tym czasie uszy i nos pozostają zimne w dotyku..
- miejscowy - niewielki obszar zapalenia nie może pogorszyć stanu psa. Ten typ często towarzyszy patologiom, takim jak zapalenie trzustki lub zapalenie błony śluzowej macicy. Przy ich nieprawidłowym leczeniu ostrość stopniowo się rozszerza;
- taka dystrybucja prowadzi do postaci ogólnej (jest też rozległa lub rozproszona). Stan psa staje się poważny, a leczenie często komplikuje obecność problemów ubocznych;
- gnilny - na dotkniętych tkankach pojawia się martwica, która po dostaniu się do nich płynów organicznych tworzy ropnie;
- ropny - staje się wynikiem poważnych urazów, zaostrzenia choroby wrzodowej żołądka lub stabilnego zaburzenia równowagi wodnej. Ropna masa dostaje się do wysięku;
- krwotoczny, związany z zaburzeniami układu krążenia. Krew przenika do jamy brzusznej. Ta mieszanina podczas interakcji ze ścianami narządów powoduje regresję tkanek;
- fibrynowy (suchy) - płyn jest uwalniany w małych dawkach, ale reaguje z białkiem fibrynogenem. Sprawia, że wysięk jest grubszy (gdy dostanie się do tkanek, chwytają i z czasem rosną razem z pokrywą innych narządów);
- surowiczy, w którym wysięk jest wytwarzany w dużych ilościach.
Nierealistyczne jest określenie charakteru takich naruszeń „naocznie” - nie mają one ściśle charakterystycznych objawów. Dlatego właściciele muszą skupić się na bardziej ogólnych przejawach, a jeśli zostaną znalezieni, natychmiast pokaż zwierzę weterynarzowi.
Patogeneza
Jako pierwsze trafione są zakończenia nerwowe pokrywające otrzewną. Pod wpływem wirusa lub infekcji wywołują impulsy bólowe, które trafiają do ośrodkowego układu nerwowego.
Przy ciągłej ekspozycji wyzwala się wyczerpanie układu nerwowego, jego regulacja zostaje zakłócona. Prowadzi to do zwiększonego wycofywania płynów i ma zły wpływ na pracę dróg sercowo-naczyniowych oraz ruchliwość wszystkich narządów w okolicy brzucha..
Skurcze naczyniowe zaczynają się rozszerzać, gromadzi się w nich krew - rozwijają się przekrwienie i obrzęk. Serce nie otrzymuje wszystkich niezbędnych substancji i „wadliwego działania”. Poprzez rozszerzone naczynia włosowate do otrzewnej przedostaje się wysięk z zanieczyszczeniami białek, krwi i toksycznych związków. Wraz ze wzrostem objętości takiej mieszaniny warstwa komórek otrzewnej pęcznieje i pokrywa się ranami..Te, zmieniając się w pełnoprawną warstwę ogniskową, niszczą ściany i powodują ich rozwarstwienie. Na zewnątrz wskazuje na to podwyższona temperatura, wymioty i pragnienie. Osłabiona w tym czasie zdolność odpornościowa otrzewnej praktycznie nie opiera się, chociaż funkcja wchłaniania działa w pełni.
W trudnych przypadkach ich ślady są widoczne nawet na tchawicy - natychmiast uderzają brązowawe formacje. Jeśli mówimy o naczyniach krwionośnych i węzłach chłonnych, to również tam znajdują się gęsto rozpoczęte małe kropki.
Diagnostyka
Na pierwszej wizycie weterynarz przeprowadzi badanie zewnętrzne i zapyta właściciela o wiek ogoniastego „pacjenta”, jego przyzwyczajenia, dietę i choroby..Następnie zostanie wydane skierowanie na ogólne badanie krwi. Zwiększona zawartość leukocytów potwierdzi jedynie przypuszczenia dotyczące zapalenia otrzewnej..
Jeśli nie można pobrać takiej próbki, zalecane są metody sprzętowe:
- USG jamy brzusznej;
- RTG obszaru problemowego;
- można do nich dodać biochemiczne badanie krwi (jeśli czas pozwala bez obaw czekać na wyniki).
Jak przebiega leczenie
Wszystko zależy od stanu zwierzęcia. Zaostrzenia na tle otwartych ran i urazów, zapalenie błony śluzowej macicy (u kobiet - pęknięcie ropnia macicy) wymagają pilnej operacji. Chirurdzy znają to jako laparotomię.
Odbywa się zgodnie z algorytmem: znieczulenie - blokada nowokainy nerwów trzewnych - nacięcie przedniej części jamy - wykrycie patologii i usunięcie jej ogniska - szycie - odbudowa. Spośród leków stosuje się antybiotyki i leki sulfonamidowe, które nie powodują odrzucenia.
Jeśli takie drastyczne środki nie są wymagane, stosuje się dietę głodową, po której wstrzykuje się dożylnie roztwór w celu złagodzenia zatrucia, a sam wysięk jest wypompowywany. Po takiej operacji niebezpieczne zapalenie otrzewnej u psa wymaga dalszego leczenia..
Sprowadza się do przyjmowania leków normalizujących pracę serca („Vetmedin”, „Tioprotektyna” lub inne kardioprotektory). Zalecane również związki wzmacniające lub immunomodulatory - „Gamovit”, „Catosal”, „Immunofor” i szereg kompleksów witaminowych.
Nie zabrakło również miejsca na fizjoterapię - używa się niebieskich lamp Minina i okładów na brzuch. Czas i częstotliwość ich stosowania (a także dawkowanie leków) są przepisywane tylko przez lekarza, wyklucza się samoleczenie.
Prognozy i zapobieganie
Dzięki terminowej wizycie u lekarza rokowanie w przypadku miejscowego zapalenia otrzewnej będzie korzystne. W przypadku rozległych zmian sytuacja jest inna: lekarze wyciągają bardziej ostrożne wnioski, dopuszczając niekorzystną opcję..
W przypadku powikłań (takich jak zrosty naczyń lub tkanek) może być konieczna ponowna operacja, która stwarza zagrożenie dla osłabionego ciała. Oczywiście lepiej w ogóle nie powodować takich trudności, zwracając uwagę na zapobieganie. Takie środki obejmują:
- przestrzeganie diety zalecanej dla tej rasy;
- powstrzymywanie się od zabiegów wodnych bezpośrednio po posiłku;
- zakaz używania słodyczy (zwłaszcza czekolady);
- leczenie wszelkich zaburzeń żołądkowo-jelitowych;
- walka z pasożytami (wskazane jest też zapobieganie ich pojawianiu się - do tego co pół roku podaje się dorosłym osobom, a szczeniętom raz na pół roku specjalne tabletki i kapsułki)- Leki przeciwpasożytnicze obejmują „Amitrazynę”, „Ivermek”, „Iwermektyna”, „Bravecto”, „Otodectin”, „Kaniquantel”, „Azinox Plus”, „Milbemax”, Drontal „Prazicide”, „Prazicide Plus” i „Prazitel”.
- szczepienia przeciwko poważnym chorobom zakaźnym;
- opiekę nad psem, z wyłączeniem kontuzji.