Oparzenia u psów

Zawsze i wszędzie należy przestrzegać środków ostrożności. Nie myśl, że zwierzęta, które są pokryte sierścią, nie mogą się poparzyć. Oni też im podlegają. I mówimy nie tylko o energii słonecznej, ale także chemicznej, termicznej, elektrycznej. I każdy nadal ma swój własny stopień, na podstawie którego przepisywane jest leczenie (jeśli to konieczne). Dowiedzmy się, czym jest oparzenie psa, jak to się dzieje i jak pomóc zwierzęciu.

Pamiętajmy przynajmniej o małych szczeniaczkach, które od czasu do czasu kręcą się pod nogami w kuchni, mając nadzieję, że rzucą im kawałek czegoś smacznego, żeby dzieciaki uciekły. Niektóre (szczególnie młode) mogą wsadzać nosy w świeżo zaparzoną herbatę, próbować zanurzyć lub dotknąć łap, aby sprawdzić temperaturę.

Rezultatem jest oparzenie psa.

Słoneczny

Tak, „łyse” zwierzaki radzą sobie gorzej. W końcu ich skóra nie jest chroniona przed agresywnym słońcem. A oparzenie słoneczne u psa, który nie jest chroniony ubraniem dla zwierząt, może wystąpić prawie natychmiast. Ale nawet jeśli zwierzę jest pokryte włosami, nie ma gwarancji, że jego skóra nie zostanie uszkodzona. Samo oparzenie może nie wystąpić, ale może wystąpić udar cieplny.

Może też powstać z upału i zaduchu, elementarny. Zwłaszcza jeśli zwierzę ma gruby podszerstek (a jeśli chodzi na słońcu, to osoby o ciemnej sierści cierpią bardziej). Najczęściej dotknięte są zwierzęta trzymane w pomieszczeniach zamkniętych. Na przykład pies zostaje w zamkniętym samochodzie, podczas gdy oni sami gdzieś idą..

Zwierzęta domowe mają już wysoką temperaturę ciała. A potem zostaw je w samochodzie, który przypomina szklarnię. Chociaż w przypadku udaru cieplnego może wystarczyć bardzo wysoka temperatura otoczenia i brak cienia lub chłodu. Na przykład, jeśli wąsy chodzą w upalny letni dzień.

Termiczny

Rozwija się, gdy coś bardzo gorącego dostanie się na skórę zwierzęcia (wrząca woda, gorąca zupa lub zwierzę nadepcze na gorący przedmiot).

Dlatego przede wszystkim musisz nauczyć swojego zwierzaka, że ​​nie może wejść do kuchni. Że to nie jest teren do gier, że bieganie i skakanie po nim jest niebezpieczne. I bądź konsekwentny w swoim wychowaniu.

Dziś nie ma co na to pozwalać, bo piec jest wyłączony, a jutro powinien mieć zakaz. Jeśli nie możesz, to zawsze.

Oparzenia chemiczne

Są również rejestrowane, choć nie tak często, ale mimo to zwierzęta domowe bardzo cierpią z ich powodu. Oparzenia chemiczne powstają w wyniku kontaktu skóry z kwasem / zasadą lub innymi chemikaliami.

Tak, w domu jest go niewiele, ale nie zapominajmy o chemii gospodarczej! Środki do czyszczenia rur, czyszczenia płytek czy muszli klozetowej (szczególnie tych zawierających chlor z rdzy), a nawet proszków do prania i wybielaczy (w końcu oparzenia chemiczne mogą dotyczyć nie tylko skóry, ale także błon śluzowych oczu).

Niektóre zwierzęta potrzebują po prostu wąchać mocno skoncentrowane opary i spalają błonę śluzową jamy nosowo-gardłowej. Na zewnątrz takie uszkodzenie nie jest zauważalne, ale zwierzę może oddychać i połykać bardzo bolesne.

Oparzenia elektryczne

Powstają w wyniku tego, że zwierzę albo depcze po gołych drutach, albo dotyka nieuziemionego urządzenia elektrycznego (na przykład mokrym nosem) lub żuje przewody, które są pod napięciem.

Cios może nie być śmiertelny, ale bardzo bolesny. Niektórzy ludzie czuli na sobie, że jest to bardzo nieprzyjemne, gdy ich ręka (szczególnie mokra) chwytają za coś metalowego, a inni przykładowo opierają się o lodówkę (która jest podłączona do nieuziemionego gniazdka). Elektryczny kliknie przyzwoicie.

Objawy

Oparzenie u psa ma 3 stopnie. Każdy ma swoje własne objawy kliniczne.

Pierwszy stopień

Najłatwiej, jeśli mogę tak powiedzieć. Skóra staje się czerwona, opuchnięta, wyjątkowo bolesna. Ale nie ma pęcherzy ani owrzodzeń. Jeśli przyczyną oparzenia jest ogień, włosy na dotkniętym obszarze zwęglą. Ta zmiana skórna zwykle ustępuje w ciągu tygodnia - półtora.

Najpierw naskórek trochę złuszcza się, a pod nim tworzy się nowy. Skóra wydaje się odnowiona. Jednak pomoc zwierzęciu w tym przypadku musi być właściwa, aby leczenie oparzeń u psów nie prowadziło do komplikacji..

Drugi stopień

Jeśli wpływ na tkanki był przedłużony, stopień oparzenia może być już drugi. Charakteryzuje się pojawieniem się pęcherzy na zaczerwienionej i opuchniętej skórze. Oczywiście ból przy dotyku jest silny. Nawet bez niego zwierzę bardzo cierpi. Na początku bąbelki mają przezroczystą zawartość, która zwykle po 70 godzinach staje się nieco niejasna. Wynika to z faktu, że wzrasta liczba leukocytów w płynie, które starają się zniszczyć każdą infekcję, która „chce wykorzystać” szanse penetracji skóry objętej stanem zapalnym.

Nie przebijaj tych bąbelków! Odsłonięta zostanie czerwona (nawet lekko erozyjna powierzchnia), która stanie się bramą dla bakterii do organizmu.

Ponadto powierzchnia ta jest bogata w zakończenia nerwowe. A nawet zwykły oddech czy lekki dotyk dla psa czy kota jest jak tysiąc małych igiełek jednocześnie wbijających się w najdelikatniejszą tkaninę. Nadejdzie czas, pod bańką pojawi się „nowa” skóra, płyn zniknie samoczynnie, a tkanka pozostała z bańki wyschnie i odpadnie.

III i IV stopień

Najtrudniejszy. Nie ma już bąbelków. Tkanina jest karbonizowana. Czasami nawet bardzo głębokie. Ciało zacznie odrzucać dotknięte obszary, powodując wrzody. W trzecim stopniu tylko część warstw skóry jest dotknięta chorobą, w czwartym wszystkie warstwy. Skóra w tym miejscu obumiera.

Leczenie

Leczenie oparzeń u psów zależy od rozległości urazu i rodzaju samego oparzenia. Na przykład w pierwszym stopniu zwykle wymagane jest tylko złagodzenie stanu, złagodzenie bólu i zmniejszenie procesu zapalnego. Ale przy ciężkich zmianach antybiotyki będą już wymagane, aby zwierzę nie miało infekcji, ropa nie pojawiła się na spalonym obszarze.

Ponadto, jeśli zwierzę ma oparzenia chemiczne, to w pierwszej kolejności należy zneutralizować substancję czynną, a następnie zająć się wszystkimi innymi objawami. I musisz działać szybko!

Pierwszym krokiem jest zmniejszenie stężenia substancji chemicznej, więc dotknięty obszar myje się bardzo dużą ilością czystej wody. Bardzo duży - to nie litr lub dwa. Jest to raczej około 15 minut ciągłego polewania skóry wodą.

Jeśli zwierzę zakwasza, roztwór wody + sody oczyszczonej (10 g sody na 100 ml wody) pomoże zneutralizować jego działanie. W przypadku rozlania alkaliów woda + kwas (cytrynowy, octowy, na przykład 3 ml kwasu na 100 ml wody). Ale to jest pierwsza pomoc.

Następnie musisz chwycić zwierzaka i butelkę (na której jest etykieta ze składem) z chemią i błyskawicznie wskoczyć do weterynarza. Lepiej nie leczyć samodzielnie oparzeń chemicznych u psa, ale zaufać lekarzowi.

Jeśli oparzenie jest termiczne, najlepszym pierwszym działaniem będzie natychmiastowe nałożenie (nie po godzinie lub co drugi dzień, ale natychmiast) worka lodu lub bardzo zimnej wody na oparzone miejsce. Zapobiegnie to przegrzaniu głębszych warstw skóry. Oznacza to, że stopień oparzenia będzie niższy, powrót do zdrowia będzie szybszy..

Nie smarować kremami ani tłuszczami, olejami. Wszystko, co tworzy film na skórze, tylko pogarsza stan zwierzaka. Temperatura nie może wyjść na zewnątrz, „pozostaje” tylko po to, by wniknąć w tkankę, co zwiększa stopień i obszar oparzenia psa.

Lepiej przykryć ranę sterylną serwetką (jeśli masz żelazko z parowcem, możesz zdezynfekować kawałek serwetki parą) zanurzoną w zimnej przegotowanej wodzie. Lepiej nie zakładać bandaża na odsłoniętą powierzchnię skóry, ponieważ w trakcie gojenia może „wrastać” w skórę, a każda zmiana bandaża będzie prowadziła do tego, że rana będzie się ciągle „martwić” i będzie odsłonięta.

Leczenie zostanie przepisane przez lekarza weterynarii. On napisze, jakich narkotyków potrzebuje Twój zwierzak. Opowie jak dbać o spaloną tkankę, jak zmieniać opatrunki, jak złagodzić stan zwierzęcia.

Ważny! Nie przebijaj bąbelków! Bez olejków i tłustych kremów (zarówno termicznych, jak i słonecznych)! Alkohol może szybko schłodzić tkaninę, ponieważ szybko wyparowuje z tkaniny. Ale jeśli stopień uszkodzenia jest wysoki, lepiej nie ryzykować i zapytać weterynarza, czy twoje działania zaszkodzą zwierzęciu.

Konieczne mogą być domięśniowe wstrzyknięcia antybiotyków. Można przepisać specjalne pianki i maści o działaniu chłodzącym i przeciwzapalnym.

Zapobieganie

1. Unikaj zabawy w kuchni. Nawet jeśli nic tam nie jest przygotowywane. A jeśli coś się gotuje na kuchence lub palnik właśnie się pali, wyprowadź zwierzę za drzwi. W przeciwnym razie będziesz nosił kubek lub patelnię, a zwierzak zacznie się mylić pod twoimi stopami. Spalajcie razem.
2. Wszystkie chemię gospodarczą należy trzymać poza zasięgiem. Pamiętaj, że psy to dzieci. Znajdą i wykorzystają najmniejszą szansę sięgnięcia po coś zakazanego..
3. Chroń małe psy (i rasy bezwłose) przed słońcem. Noś specjalną odzież wykonaną z naturalnych materiałów, aby Twój zwierzak się nie przegrzał.
4. Nie zostawiaj zwierząt w zamkniętych samochodach i budynkach. Zawsze powinien być otwór wentylacyjny.
5. Przewody muszą być bezpiecznie ukryte. Zwierzę nie powinno ich dosięgać, wykopywać, wyciągać.
6. Miej oko na swoje zwierzę podczas spaceru, na zewnątrz. A w domu nie potrzebujesz oka i oka do ulubionych wąsów.

Wciąż masz pytania? Możesz poprosić ich o to lekarza weterynarii na naszej stronie w polu komentarzy poniżej, który odpowie na nie tak szybko, jak to możliwe..