Guz mózgu u psa - oznaki i objawy choroby

Centralny układ nerwowy jest „rdzeniem” każdego organizmu, od robaka po człowieka. Witalność każdego ssaka zależy od jego stanu. A nasze psy nie są wyjątkiem. Każda patologia układu nerwowego w ogóle, a w szczególności mózgu, jest śmiertelna. Zatem guz mózgu u psa, niezależnie od jego etiologii, może równie dobrze prowadzić do śmierci zwierzęcia lub jego ciężkiej niepełnosprawności..

Klasyfikacja

W tej chwili zgromadzono ogromną ilość informacji na temat chorób nowotworowych mózgu. Aby lepiej zrozumieć istotę choroby, sugerujemy zapoznanie się z jej krótką klasyfikacją. Tak więc patologia dzieli się na następujące typy:

• Guzy o łagodnej etiologii. Wyróżniają się wyraźną lokalizacją, wyraźnie widoczna jest granica tkanki patologicznej i zdrowej. Nie dają przerzutów i powoli rosną.
• Nowotwory złośliwe. W związku z tym tutaj wszystko jest na odwrót: rosną niezwykle szybko, granica między nimi a zdrową tkanką nerwową praktycznie nie jest wyrażona, dają wiele przerzutów i prawie na pewno prowadzą do śmierci zwierzęcia.

Musisz również wiedzieć, że guzy różnią się znacznie pod względem pochodzenia:

• Podstawowa. Powstają w samym mózgu (glejak, neuroblastoma itp.).
• Wtórny guz mózgu u psów. Początkowo może pojawić się zarówno w innych częściach układu nerwowego, jak iw innych narządach wewnętrznych psa. Najczęściej wtórne są nowotwory złośliwe, które dostają się do mózgu przez przerzuty.

Jak wykryć na czas?

Jest to niezwykle trudne, ponieważ na razie objawy są nieobecne. Najbardziej charakterystycznymi i specyficznymi objawami uszkodzenia OUN są różnego rodzaju napady, czasem przypominające epilepsję. Często odnotowuje się chodzenie „wahadłowo”, kiedy pies kołysze się podczas chodzenia lub „karuzela”, gdy pies wiruje w jednym miejscu. W tym samym czasie wygląd zwierzęcia może być zarówno szklisty, jak i pozbawiony życia i cierpiący. Bardzo często dochodzi do paraliżu, paraplegii, ataków niekontrolowanych wymiotów. Czasami pies zaczyna jeść wszystko, w tym żyłkę lub torby..

Ważny! W tym drugim przypadku nie należy wykluczać wścieklizna, tak pilnie zadzwoń do weterynarza!

Ogólny stan psa jest przygnębiony, odmawia jedzenia, a czasem wody. Zwierzę może stać się zbyt czułe lub agresywne, w niektórych przypadkach pies przestaje rozpoznawać właściciela. Ponownie, w tym przypadku ważne jest, aby odróżnić guz od wścieklizny! Według niektórych znaków można zrozumieć, gdzie dokładnie „zagnieździł się” nowotwór:

• Jeśli zwierzę jest osłabione, upośledzone jest jego postrzeganie otaczającej przestrzeni - płat czołowo-ciemieniowy.
• Brak węchu wskazuje, że guz znajduje się gdzieś w okolicy wewnętrznej powierzchni płatów skroniowych.
• Jeśli pies nie widzi, istnieje duże prawdopodobieństwo uszkodzenia nerwu wzrokowego..

Czy jest szansa na zbawienie?

Tak jest. Po pierwsze, opieka paliatywna. Zawiera glikokortykosteroidy i fenobarbital, które działają łagodząco "Napady padaczkowe. W takim przypadku hormony są potrzebne do spowolnienia tempa wzrostu guza i normalizacji ciśnienia wewnątrzczaszkowego. W szczególności czasami pies z guzem mózgu żyje na deksametazonie przez bardzo długi czas, ponieważ lek ten w wielu przypadkach ma wyraźny pozytywny efekt. Niestety w większości przypadków tylko interwencja chirurgiczna z późniejszym usunięciem nowotworu może całkowicie rozwiązać problem. Najbardziej wyposażone i drogie kliniki stosują radioterapię i chemioterapię..

Jak długo mój pies będzie żył z guzem mózgu??

To pytanie często można usłyszeć od właścicieli chorych zwierząt. Nie da się na to jednoznacznie odpowiedzieć. W niektórych przypadkach (jeśli guz jest łagodny) następuje remisja i pies żyje spokojnie do późnej starości. Czasami pojawiają się doniesienia, że ​​„pies z guzem mózgu żyje 1 rok”. Niestety, to też się zdarza… a czasami jest jeszcze gorzej, gdy zwierzę z nowotworem złośliwym „wypala się” w ciągu kilku tygodni. Wszystko zależy więc zarówno od samego guza, jak i od jakości i terminowości leczenia. Najważniejsze jest to, że przy pierwszych oznakach patologii nerwowej należy pilnie pokazać zwierzaka weterynarzowi, ponieważ znacznie zwiększy to jego szanse na zbawienie!