Alaskan klee-kai: świetny przegląd rasy (+ zdjęcie)

W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.

Niewielu miłośników psów może na to spojrzeć Syberyjski husky, te niebieskookie, wytrzymałe i charyzmatyczne zwierzaki. Urocza rasa ma tylko jedną „wadę” - jej imponujące rozmiary, które utrudniają trzymanie ich w mieszkaniu. Alaskan Klee-Kai to mniejsza „kopia” Husky.

Odniesienie do historii

Tło rasy jest równie niesamowite, jak samo istnienie mini husky. Wytrwałość i wiara w sukces tylko jednej osoby może wstrząsnąć światem - świadczy o tym przykład „matki chrzestnej” Lindy Sparling z Alaski Klikai.

Historia rozpoczęła się w latach 70. XX wieku, kiedy Linda i jej mąż pojechali odwiedzić krewnych w Stanach Zjednoczonych w Oklahomie. Oprócz krewnych w Oklahomie gości przywitał miniaturowy husky o szaro-białym kolorze. Właściciele nazwali niezwykłego zwierzaka Ciekawym, ponieważ pies wyróżniał się bardzo aktywnym temperamentem i chęcią zbadania wszystkiego wokół siebie. Waga psa ledwo osiągnęła 8 kilogramów, jednak Curious miał wszystkie cechy husky.

Przed wyjazdem z domu na Alaskę Linda poprosiła swoich krewnych o oddanie jej psa, już wtedy kobieta była zdeterminowana, aby uzyskać nową rasę. Po przybyciu do nowego domu, Ciekawy plusknął, przechodnie zatrzymywali się, aby spojrzeć na miniaturowego Husky, wiele osób zastanawiało się, czy szczeniak idzie z Lindą.

Skrupulatna selekcja kandydatów do krycia i opracowanie trudnego programu hodowlanego przyniosły „owoce”, Linda urodziła pierwsze szczenięta Alaskan Klee-kai. Praca była kontynuowana i nie dano jej rozgłosu aż do wizyty niezwykłego gościa. Matka jednego z towarzyszy Lindy, który pracował jako dziennikarz i fotograf, otrzymała pozwolenie na fotografowanie miniaturowych psów. Zdjęcia trafiły do ​​USA, Kolorado, ale na tym historia się nie kończy..

Niecały tydzień później zadzwonił telefon w domu Lindy, była to ta sama dziennikarka, panna Gregory, kontynuowała rozmowę, która rozpoczęła się na przyjęciu - „Świat potrzebuje tych psów, posłuchaj mnie Linda, odniesiesz sukces”. Hodowca zwątpił i oparł się ostatnią siłą, zdając sobie sprawę, że na „wyprowadzenie rasy” jest za wcześnie. Jednak w domu hodowcy było już 30 psów, które potrzebowały dobrego żywienia i opieki weterynaryjnej. Kobieta zrezygnowała, pierwszy szczeniak został przedstawiony bliskim znajomym w 1987 roku w przeddzień Bożego Narodzenia. Od tego dnia spokojne życie Lindy Sparling dobiegło końca. Ogrom listów, rozmów telefonicznych, doniesień radiowych i informacyjnych, zdjęć i artykułów prasowych wywołał nieopisaną sensację.

Hodowca przyjmował do 50 wezwań dziennie, każdy chciał zostać właścicielami nowej rasy. Ludzie szli pod rząd do domu Lindy, kobieta musiała nawet założyć księgę gości i rejestrować gości na określony czas. Turyści przybywający na Alaskę rzucili się do domu hodowcy jako widok.

To interesujące! Kli-kai oznacza małego psa w tłumaczeniu z języka eskimoskiego.

W hodowli pojawiła się księga hodowlana, w której na bieżąco zapisywano szczegółowe dane dotyczące każdego szczeniaka. Z każdym potencjalnym właścicielem przeprowadzono wywiad i zgodził się na aktualizację informacji o rozwoju psa, przesłanie zdjęć oraz wypełnienie raportów z zachowania zwierzaka. Hodowca ściśle dobierał właścicieli dla swoich psów, ponieważ wiele osób było zachwyconych "dziwaczną" rasą, ale nie było gotowych sprostać wymaganiom hodowli..

Oczywiście sprzedaż szczeniąt skłoniła nowych właścicieli do samodzielnego wyhodowania rasy. Linda Sparling podjęła kroki w celu utrzymania ścisłej kontroli na kilku etapach:

• Hodowca napisał wzorzec rasy, po którym powstał amerykański klub Kli-kai.
• W 1988 roku Alaskan Klee-kai została wpisana do rejestru Kennel Union of America (AKC).
• W 1990 roku rasa została w pełni rozpoznana na Alasce..
• W 1995 roku Alaskan Klee-kai został wpisany na listę American Rare Breeds Association (ARBA).
• W 1997 roku Alaskan Klee-kai zyskał uznanie na całym świecie i został dodany do Rejestru Nowych Ras Zjednoczonego Związku Kynologicznego (UKC)..

Aby zapobiec degeneracji jeszcze niezasiedlonej rasy, UKC uznało tylko psy, których pochodzenie zostało udokumentowane w rodowodach AKC. Potencjalni właściciele stanęli przed wyborem - praca nad hodowlą rasy pod ścisłą kontrolą Lindy Sparling lub przymusowa sterylizacja zwierzęcia. Po przejściu Lindy na emeryturę wszystkie dokumenty hodowlane zostały przeniesione do Kolorado.

Różnice między Alaskan Klikai, Malamute, Alaskan i Siberian Husky

Wielu miłośników psów uważa Alaskan Husky i jego miniaturowego krewnego Kli-kai za potomków Laikasa. Stereotyp wyrósł z wykorzystania husky syberyjskich i malamutów jako psów zaprzęgowych. Opinia ta utrwaliła się po ukazaniu się w telewizji filmów fabularnych „Biała niewola” i „Śnieżne psy”, w których niebieskookie i odważne psy zostały umieszczone jako „dzieci północy”. Alaskan husky nie zostały sprowadzone na Alaskę z Rosji i nie mają żadnych powiązań rodzinnych z malamutami. Najlepszy na świecie pies zaprzęgowy długodystansowy jest potomkiem pół-rodzimej rasy indyjskiej, która pochodzi z Alaski, a Siberian Husky jest potomkiem Laeksa i krewnym Malamuta.

Ważny! Alaskan i Siberian Husky to różne psy! Alaskan Klee-Kai posiada pulę genów Alaski i małą „domieszkę” Siberian Husky.

Rasa autochtoniczna nie była popularna ze względu na aktywne wykorzystywanie oficjalnie zarejestrowanego husky syberyjskiego. Rozwój linii rasy Alaskan rozpoczął się dopiero w połowie XX wieku, kiedy ludzie docenili walory użytkowe psów..

Wygląd

Mały piesek o wyrazistym wyglądzie, kontrastowej masce na pysku i ogonku pączka. Wizualnie pies jest bardzo podobny do husky syberyjskiego i alaskańskiego, ale jeśli porównasz szczegółowo opis ras, różnice są oczywiste. Pierwszą rzeczą, na którą warto zwrócić uwagę, jest jego rozmiar, Kli-kai to mały piesek, jest o 5-25 centymetrów niższy od swojego „przodka”.

Ze względu na to, że Alaskan Klee-kai jest ciągle udoskonalany jako rasa, klasa psa zależy od jego wzrostu i wagi:

• Że - do 32,5 cm - do 4,1 kg.
• Mini - od 32,5 do 38,5 cm - od 4,5 do 6,8 kg.
• Standard - od 38 do 44,5 cm - od 7,3 do 10 kg.

Standard rasy

• Głowa - klinowata, prawie trójkątna, spiczasta kufa. Linie są proste, bez ostrych kropli ani fałd. Czoło jest umiarkowanie zaokrąglone. Przejście od czoła do grzbietu nosa jest gładkie z „stopem” o średniej głębokości. Grzbiet nosa jest nieco krótszy niż czoło. Żuchwa dobrze rozwinięta, policzki i usta jędrne. Kształt nosa jest równy w stosunku do grzbietu nosa i lekko wypukły w stosunku do brody.
• Oczy - lekko wypukłe, rozmieszczone w średniej odległości od grzbietu nosa. Kształt ma kształt migdałów, ale dozwolone są okrągłe i owalne. Mocno wystające, zaokrąglone oczy są uważane za wadę.
• Uszy - Zgrabnie zaokrąglone, wyprostowane, regularne trójkątne, osadzone wysoko i blisko. Wizualnie, uszy Kli-kai wydają się duże w stosunku do głowy. Małżowina uszna szeroka, otwarta, z tyłu pokryta gęstym włosem.
• Ciało - kształt prostokątny, linia łopatek nieco wyższa niż zad. Grzbiet szeroki, płaski, z lekkim zgięciem w odcinku lędźwiowym. Klatka piersiowa jest średnia, głęboka, ale mocna, lekko wystająca do przodu w stosunku do łopatek. Miednica jest nieco węższa niż odcinek piersiowy, żebra zaokrąglone, dobrze zaokrąglone od podstawy do dołu. Szyja jest średniej długości i szerokości, proporcjonalna do tułowia, lekko zakrzywiona w pozycji stojącej.
• Odnóża - kończyny przednie średnie lub cienkie w zależności od proporcji ciała. Połączenia są mocne i elastyczne. Łokcie są ściśle równoległe do tułowia. Tylne łapy są proste, umiarkowanie szeroko rozstawione, nadgarstki równoległe, nie „przytłoczone” do wewnątrz ani na zewnątrz. Pędzle średnie lub cienkie, zebrane.
• Ogon - opuszczony w stanie zrelaksowanym, podniesiony i skręcony w 1-2 pierścienie w stanie wzbudzonym. Ogon osadzony nisko i mocno. Pozycja podniesionego ogona jest prostopadła do kręgosłupa lub przechylona w dowolną stronę. Obecność ciemnego włosa na końcu ogona jest zaletą. Czubek ogona musi dotykać grzbietu podczas podnoszenia.

Sześć i kolor Alaski Klee-kai

Pigmentacja nosa, ust i powiek zależy od koloru, u osobników szarych jest czarna, u osobników rudych to ciemno ceglasta. Preferowany jest dowolny kolor tęczówki, w tym heterochromia, bogata pigmentacja. Miniaturowy husky może być trzech typów:

• Szary z białym - paleta od jasnoszarej do głębokiej szarości.
• Czerwony z białym - paleta brązów, w tym cynamonowa i płowa.
• Czarny i biały.

Dla wszystkich typów szyja, klatka piersiowa, kończyny, bryczesy i brzuch są pomalowane na biało. Bardzo ważnym punktem jest obecność wyraźnej, kontrastowej maski. Pożądane jest, aby wzór na twarzy był zamknięty i symetryczny. Mile widziany jest biały pasek oddzielający kolor czoła wzdłuż grzbietu nosa i jasne plamy nad oczami.

Uwaga! Czarno-biały kolor monochromatyczny jest również wpisany do rejestru wzorca rasy alaskańskiej Kli-kai, psa można uznać za rasowego, ale nie można go hodować ze względu na „nowość puli genów”. Psy albinos podlegają dyskwalifikacji.

Kli-kai ma gruby i miękki podszerstek, który utrzymuje sierść w naturalnej, uniesionej pozycji. Podczas linienia pies całkowicie zrzuca podszerstek - to norma. Rasa psów rasy Alaskan Klee Kai jest zarejestrowana z dwoma rodzajami umaszczenia:

• Standardowy krótkowłosy - sprężyste, proste włosy.
• Długowłosy - pies jest pokryty bardziej rozwiniętą sierścią ochronną, jednak puszysta „szata” nie przesłania konturów ciała. Dopuszczalne jest długie włosy na uszach, nogach i ogonie.

Uwaga! Sierść psa powinna podkreślać godność i kontury ciała, a nie je ukrywać. Zabrania się strzyżenia zwierząt pokazowych, z wyjątkiem przycinania sierści na dłoniach i między palcami.

Wskazówki dotyczące wyboru szczeniaka

Rasa jest bardzo rzadka i droga; naturalnie ten stan przyciąga nie tylko potencjalnych właścicieli, ale także oszustów. Jeśli myślisz o zakupie Alaskan Kli-kai, jest kilka rzeczy, które powinieneś rozważyć:

• Czy jesteś gotowy, aby czekać? - Najczęściej, aby kupić szczeniaka, musisz wcześniej ustawić się w kolejce.
• Czy jesteś gotowy, aby kupić psa bez patrzenia? - Nie ma tak wielu oficjalnych hodowli Kli-kai.

Jeśli powyższe warunki Ci nie przeszkadzają - zabierz się do roboty, poszukaj budy i przygotuj wstępną umowę zakupu psa. Należy pamiętać, że wszystkie szkółki Alaski Cli-kai działają zgodnie z systemem opracowanym przez Lindę Sparling. Dodatkowo w rodowodzie szczeniaka nie może być żadnych „luk”, rasa jest hodowana pod ścisłą kontrolą American Club of Kli-kai.

Charakter i szkolenie

A teraz dochodzimy do głównej różnicy między dużym Siberian Husky a miniaturowym Alaskan Klee-kai - to jest charakter! Na tle krnąbrnego, czasami upartego husky, Kli-kai jest tylko „kotem”, czuły, ufny, który depcze mu po piętach. Nawiasem mówiąc, rasę porównuje się z kotami ze względu na niezwykły i absolutnie ekskluzywny zwyczaj mycia kufy przednimi łapami.

Alaskan Klee Kai jest bardzo przyjazny dla rodzin i zwierząt w sąsiedztwie. Hodowcy zauważają szczególnie czułe podejście do dzieci, w tym niemowląt. Pies jest nieufny wobec obcego, ale szybko przejdzie na przyjacielską komunikację, jeśli właściciel jest zrelaksowany i pozytywnie nastawiony do „nieznajomego”.

Kolejną cechą rasy jest niezwykła metoda szczekania. Kli-kai woli „rozmawiać”, emitując zbiór wszelkiego rodzaju gardłowych, wyjących, bulgoczących i „matczynych” dźwięków. Szczekanie jest oznaką agresji, do której zdolne są również dzieci..

Mimo niewielkich rozmiarów pies potrzebuje poważnego stresu psychicznego i fizycznego, pełnego i rygorystycznego treningu. Warto zaznaczyć, że szczeniak musi przejść aktywny proces socjalizacji. Z natury Kli-kai jest daleki od strachu, co prowadzi do agresji przy braku „pełnego wlewu” w społeczeństwo.

Uwaga! Kli-kai to pies o przyjaznym i miłosnym charakterze. Główną umiejętnością rasy jest pies do towarzystwa, dlatego Kli-kaev nie jest polecany dla „początkujących” i osób o zbyt aktywnym tempie życia..

Małe gabaryty pozwalają nazwać klikę alaskańską psem mieszkalnym, z jednym zastrzeżeniem, że jeśli zwierzakowi nie zwraca się uwagi, zniszczenia będą nie mniej globalne niż wysokiego „starszego brata” husky syberyjskiego. Problem można rozwiązać, jeśli pies uzyska pełny „relaks” i ma do dyspozycji wystarczającą ilość zabawek. Nie zapominaj, że bazową energię podopiecznego przeznacza się na spacery, poza zabawą z bliskimi, zaleca się naukę pływania, komendę „Aport” i inne wyczerpujące ćwiczenia.

Ważny! Rasę wyróżnia szczególna miłość do kopania ziemi, która obfituje w podważanie płotów w celu ucieczki. Po „pracach ziemnych” warto zbadać oczy, uszy i nos zwierzaka pod kątem zanieczyszczenia. Nawiasem mówiąc, bądź czujny, pies może wyczuć mysz lub szczura i celowo przełamać schronienie zwierzęcia, jednak miejskie gryzonie są nosicielami infekcji, dodatkowo świetnie walczą.

Żywy umysł Alaski Cli-kai stale wymaga nowej wiedzy, dlatego wszystkim właścicielom zaleca się wcześniejsze podjęcie decyzji o rodzaju sportu, który będzie odpowiedni zarówno dla Ciebie, jak i Twojego zwierzaka. Na szczęście Kli-kai doskonale przyswaja każdy profil działalności, najpopularniejsze rozrywki to:

• Frisbee - wykonywane przez psa i właściciela podczas zabawy latającym spodkiem.
• Zwinność - oficjalny sport dla psów, polegający na pokonywaniu toru przeszkód pod kontrolą, ale bez pomocy trenera.
• Bikejoring - bieganie przy rowerze lub w uprzęży przypiętej do roweru trenera.
• Freestyle - taniec z psem. Wykonywanie zestawu poleceń do muzyki, synchronicznie lub harmonijnie z ruchami trenera.

Ważny! Alaski Kli-Kai to mistrz ucieczek! Jeśli mieszkasz w domu z ogródkiem, upewnij się, że ogrodzenie jest niedostępne. Spaceruj ze swoim zwierzakiem wyłącznie na smyczy, aż w pełni opanujesz wołanie.

Konserwacja i pielęgnacja

Ogromnym plusem rasy jest brak zapachu z sierści i skóry psa, naturalnie, przy odpowiednim karmieniu. Alaskan Klee-Kai to bardzo schludny i schludny zwierzak, zawsze ominie kałużę lub kupkę śmieci. Należy zaznaczyć, że rasa nie ma tendencji do wypadania w „kadzidło” o zapachu zgniłej ryby lub czymś gorszym.

Pielęgnacja sierści jest dość rutynowa - czesanie raz w tygodniu i kąpanie 2-3 razy w roku. Podczas okresowego linienia psa należy codziennie czesać, wychodzący spod podłogi może powodować splątanie oraz w wyniku dyskomfortu lub zapalenia skóry. Uszy, oczy i pazury wymagają pielęgnacji w razie potrzeby.

Rasa absolutnie nie jest wybredna w żywieniu, a raczej wszystkożerna. Kli-kai potrzebuje dużo energii, więc wybierz zbilansowaną karmę naturalną lub suchą karmę odpowiedniej marki i wysokiej jakości. Wybierając sposób żywienia, nie zapominajmy o zdrowiu zębów, wyjątkowo miękki pokarm przyczynia się do rozwoju kamienia nazębnego.

Zdrowie

Rasa nie ma znanych chorób dziedzicznych ani genetycznych. Biorąc pod uwagę młodość rasy, jest to werdykt niejednoznaczny, jednak o ile istnieje trudny program hodowlany, potencjalni właściciele nie mają się czego obawiać.

Ważny! Długość życia Alaskan Klee-kai wynosi 15-17 lat, biorąc pod uwagę jego mały rozmiar, rasę można przypisać długiej wątrobie.

Zdjęcia