Włoski bracque (wyżeł włoski, wyżeł włoski)

Włoski Brack to dość duży wskaźnik kontynentalny o wyjątkowych właściwościach użytkowych, dobrym charakterze i niezwykłym wyglądzie. Łatwo dostosowuje się do każdego rodzaju polowania, posłuszny i niezawodny. Może być towarzyszem dla aktywnych ludzi. Inne nazwy ras: Wyżeł włoski, Wyżeł włoski.

Na przełomie XIX i XX wieku małżeństwo praktycznie zanikło. Ważną rolę w zachowaniu i odrodzeniu rasy odegrał włoski hodowca Ferdinando Delor de Ferrabouc (wł. Ferdinando Delor de Ferrabouc, 1838-1913). Był także autorem pierwszego Standardu i jednym z założycieli Włoskiego Związku Kynologicznego. Oficjalnie pierwszy wzorzec dla rasy został przyjęty w 1949 roku. Rasa została uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną pod nazwą Wyżeł Włoski (Bracca italiano (Wyżeł włoski)) w 1956 roku.

Za pomocą

Włoski Braque to łowca hazardu o doskonałym instynkcie. Przed polowaniem na broń jego zadaniem było uporczywe oznaczenie znalezionej zwierzyny, odczekanie, aż jastrząb zostanie wypuszczony lub przygotowanie sieci i na komendę wypłoszyć ptaka. Dziś małżeństwa wychowują ptaki do strzału, a następnie przynoszą je, także z wody. Uścisk psa jest dość miękki. Należy pamiętać, że wełna trzcinowa nie nadaje się do karmienia drobiu zimną wodą. Przy odpowiednim przygotowaniu jest w stanie polować na małe zwierzęta futerkowe, znajdować duże kopytne i pracować na śladzie krwi.

Włoski Brack to prawie uniwersalny pies myśliwski, który łatwo dostosowuje się do wszystkich rodzajów polowań, ale jest używany głównie do ptaków polnych..

Włoski wskaźnik wskazujący porusza się raczej wolno, ale ma szerokie wyszukiwanie wahadłowcem. Charakteryzuje się zamaszystym, szybkim kłusem z mocnym napędem tylnych kończyn. Wąchając grę, stań na linii węchu i zamarznij. Postawa zamka jest piękna, wytrawna, ambitna i zrównoważona. Pies cicho podkrada się do ptaka.

Włoski Braque jest również wspaniałym towarzyszem. Oprócz polowania może towarzyszyć właścicielowi w różnych sportach: trekkingu, agility.

Wygląd

Włoski Brack to silny, dość duży pies. Na zewnątrz wygląda potężnie, ale jednocześnie harmonijnie. Głowa ma jasno określone cechy, które sprawiają, że rasa jest łatwo rozpoznawalna. Kwadratowy korpus. Suki mogą być bardziej rozciągnięte. Dobrze wyrażony jest dymorfizm płciowy.

• Wysokość w kłębie samców 58-67 cm, waga 30-40 kg;
• Wysokość w kłębie suki - 55-62 cm, waga ―25 30 kg.

Długość głowy wynosi 4/10 wysokości w kłębie. Czaszka z wydatnym guzem potylicznym. Kufa prosta lub lekko wysklepiona, dobrej szerokości. Nos jest obszerny, z dobrze rozwartymi nozdrzami, lekko wystającymi ponad wargi, od miąższu do brązowego. Górna warga dobrze rozwinięta, cienka, swobodnie opadająca, zakrywająca żuchwę. Zgryz nożycowy (dopuszczalny jest prosty). Oczy są dość duże, owalne, z dobrze przylegającymi powiekami. Tęczówka jest brązowa. Uszy dobrze rozwinięte, sięgające czubka nosa. Wąski u podstawy, rozszerzający się ku środkowi, gdzie największa szerokość jest nie mniejsza niż połowa długości. Przednia krawędź małżowiny usznej jest owinięta do wewnątrz, zewnętrzna krawędź jest zaokrąglona. Szyja jest mocna, ścięta, ma 2/3 długości głowy, z podwójnym miękkim zawieszeniem.

Kwadratowy korpus, mocny. Górna linia od kłębu do 11. kręgu jest nachylona, ​​prosta, a następnie lekko wypukła w odcinku lędźwiowym. Lędźwie szerokie. Zad długi, szeroki, opadający pod kątem 30 stopni. Klatka piersiowa głęboka, szeroka, opadająca do łokci. Linia dolna jest prawie pozioma, lekko wznosząca się w brzuchu. Ogon gruby u nasady, prosty, zwężający się ku końcowi. Ogon musi być przycięty do 15 cm od podstawy w krajach gdzieś nie zakazanych. Nogi są mocne, proporcjonalnie do mocnych owalnych stóp. Palce są zakrzywione, skierowane w stronę ziemi. Mocne paznokcie. Mocne, elastyczne ochraniacze.

Sierść jest krótka, błyszcząca, gruba. Krótsza i cieńsza na głowie, uszach, przodzie kończyn i stopach. Zabarwienie:

• Białe z pomarańczowymi plamami;
• Biała z pomarańczowymi plamkami (melato);
• Biała z kasztanowymi plamami;
• Biała z kasztanową plamką (roano-marrone).

Miejsca o dowolnej wielkości i lokalizacji. Symetryczna maska ​​na twarz jest pożądana, ale jej brak jest akceptowalny.

Charakter i zachowanie

Włoski Brack to energiczny, zrównoważony i bardzo inteligentny pies o przyjaznym i uległym usposobieniu. Silnie przywiązany do właściciela, ale kocha też resztę rodziny. W zwyczajach i upodobaniach małżeńskich jest instynkt łowiecki, chęć poszukiwania, żerowania i służenia.

W postaci jest upór, wytrwałość, odwaga. Jednocześnie pies nie ma oczywistych cech ochronnych, a nawet bardziej ochronnych. Nie zawsze szczeka i nie gryzie. Bardzo zorientowany na człowieka, wymaga regularnej komunikacji. Dobrze dogaduje się z kolegami, ale nie może zadowolić się tylko ich towarzystwem. W kręgu rodzinnym małżeństwo jest serdecznym i oddanym przyjacielem, w domu zachowuje się spokojnie. Uważna i miła dla dzieci w każdym wieku, ale nie jest nianią. Nie wszyscy gliniarze będą towarzyszami dzieci w grach..

Włoski Braque znajduje wspólny język ze zwierzętami, z którymi dorastał, w tym kotami. Nie można jednak oczekiwać, że będzie lojalny wobec kotów sąsiada, gołębi w parku i innych nieznanych mu zwierząt..

Edukacja i trening

Włoskich gliniarzy można dość łatwo wyszkolić. Nie znoszę okrutnego traktowania. Ważne jest, aby wychować małżeństwo, aby nie stracił zaufania do właściciela. Czasami nie jest to łatwe. W młodym wieku czasami wykazuje niespotykany upór. Włoskie małżeństwo zwykle jest posłuszne, ale jeśli chodzi o wykonywanie poleceń, może udawać, że jest bardzo głupie i uciekać się do wszelkiego rodzaju sztuczek, aby zostać w tyle..

Cechy treści

Włoskie małżeństwo lepiej nadaje się do życia na wsi, chętnie zamieszka w domu z rodziną i spędza dużo czasu na podwórku, ale nie całkiem sam. Małżeństwo wymaga regularnego stresu fizycznego i psychicznego. Nie będąc w stanie chodzić przez długi czas i od czasu do czasu swobodnie biegać w terenie, może stać się niekontrolowany. Z łatwością znosi krótką samotność, jeśli poświęci się jej około godziny każdego dnia. Umiarkowane ślinienie jest charakterystyczne dla włoskiego małżeństwa. Jest to bardziej zauważalne po wypiciu, jedzeniu lub podczas pobudzenia. Wełna ma słaby specyficzny zapach tylko wtedy, gdy jest brudna.

Jeśli Wyżeł włoski nie jest używany zgodnie z jego przeznaczeniem, wskazane jest, aby znaleźć zastosowanie w życiu codziennym dla jego umiejętności i talentów łowieckich. Psa można wytresować, by wskazywał cokolwiek, w tym jaszczurki i motyle. Uwielbia również wyszukiwanie i śledzenie zadań..

Opieka

Ogólnie rzecz biorąc, odejście nie jest trudne. Brakka jest okresowo czesana specjalną rękawiczką dla psów krótkowłosych. Kąpią się raz na 2-3 miesiące lub rzadziej. Monitoruj stan uszu. Sprawdzane co tydzień i czyszczone w razie potrzeby. Pazury zwykle ścierają się same. Jeśli tak się nie stanie, ważne jest, aby je odciąć na czas, aby zachować prawidłowy zestaw łap..

Zdrowie i długowieczność

Włoskie Bracke to dość silne i odporne psy. Rasa jest klasyfikowana jako dobrze prosperująca. Średnia długość życia 11-13 lat. Zwracają uwagę na predyspozycje do niektórych chorób:

• Dysplazja stawu biodrowego;
• Dysplazja łokcia;
• Choroby okulistyczne;
• Infekcja ucha;
• Choroba nerek;
• Volvulus żołądka;
• Choroba von von Willebranda.

Gdzie kupić włoskiego szczeniaka Bracque

W domu włoski Braque jest dość popularną rasą. To tutaj koncentruje się główny inwentarz żywy, istnieje wiele szkółek i hodowców. Aby zjednoczyć obecnych i przyszłych właścicieli powstał Klub Włoskich Miłośników Małżeństwa (Società amatori bracco italiano), który zawiera informacje o rasie oraz dane od hodowców z całego świata. Małżeństwa włoskie występują w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Finlandii, Danii, Belgii, Holandii, Francji, Stanach Zjednoczonych, Brazylii, Urugwaju, Kolumbii, Chile, a nawet Japonii. Nie tak dawno przywieziono na Ukrainę i do Rosji kilka psów, otrzymano już od nich pierwsze mioty..

Cena £

W Rosji rzadko można znaleźć w Internecie ogłoszenie o sprzedaży włoskiego szczeniaka. W ukraińskim gospodarstwie leśnym cena oscyluje w granicach 20–30 000 hrywien. (około 50000-75000 rubli) We Włoszech szczeniak z hodowli kosztuje średnio 2000 euro.

Zdjęcia wideo

Więcej zdjęć włoskich małżeństw można znaleźć w galerii. Na zdjęciach psy o różnej płci, wieku i umaszczeniu.