Szarmancki przedstawiciel z anglii: znajomość rasy foksterier szorstkowłosy

Odwaga, aktywność i życzliwość ras psów myśliwskich są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Przez wieki wypędzali zwierzynę, wywabiali ją z nory, działali na polecenie właściciela i podejmowali samodzielne decyzje, więc charakter tego typu psa nie jest łatwy. Decydując się na hodowlę psa myśliwskiego, trzeba być przygotowanym na poważne testy cierpliwości, siły woli i życzliwości, ponieważ zwierzęta te odczuwają najmniejszą nieszczerość. Zanim pójdziesz do żłobka dla szczeniaka, musisz zdecydować, jakiego towarzysza chcesz widzieć obok siebie. Są duże i małe psy myśliwskie. Uważany jest za najbardziej godnego przedstawiciela małych ras foksterier szorstkowłosy

- pies o długiej historii i trudnym charakterze. W tym artykule przyjrzymy się bliżej cechom tej rasy, warunkom jej utrzymania oraz zasadom prawidłowego treningu..

Opis, zdjęcie, charakter

To pies o niesamowitej urodzie i elegancji, którego wzorce rasowe zostały zatwierdzone już w XVIII wieku..

Wygląd i standard

• Kraj pochodzenia - Anglia.
• Forma ogólna - wszystko w budowie tego psa mówi o jego celu łowieckim. Jest to zwierzę o niewielkich rozmiarach, mocnej atletycznej budowie, bardzo proporcjonalne i muskularne. Mimo całej swojej siły stwarza wrażenie lekkości i szybkości. Jego wysokość waha się od 34 cm w kłębie u suk do 40 cm u samców. Możliwe są większe wymiary liniowe, z zastrzeżeniem proporcji.
• Waga - 7 kg dla suk, 8 kg dla psów.
• Proporcje - długość tułowia od czubka ogona do czubka nosa praktycznie odpowiada wysokości od czubków łap do kłębu, więc budowa tego zwierzęcia jest zbliżona do kwadratu.
• Głowa - typ wydłużony, suchy, czoło umiarkowanie płaskie, nie szerokie, klinowate - zwężające się ku oczom. Oczodoły dobrze wykonane i wysoko osadzone. Guz potyliczny jest obecny, ale słabo zaznaczony.
• Pysk - wydłużony z powodu długich przewodów nosowych, równoległych do linii czoła. Miejsce przejścia kufy do czaszki nie jest zaznaczone.
• Nos - pigmentowany na czarno, nawet przy jasnym umaszczeniu.
• Usta - suche, bez nadmiernego wydzielania śliny, ściśle przylegające do uzębienia i żuchwy. Górna warga nie zachodzi na dolną.
• Zęby - dość duża w porównaniu z linią żuchwy, w sumie zdrowy pies powinien mieć czterdzieści dwa lata. Dwadzieścia zębów znajduje się w górnej szczęce, dwadzieścia dwa zęby można policzyć w dolnej szczęce, w tym wystające kły.
• Szczęki - cienkie, bardzo mocne, równe. Tylko zgryz nożycowy, zgryz cęgowy jest uważany za wadę.
• Oczy - osadzone głęboko, lekko skośne, małe, owalne. Tęczówka ma tylko ciemny odcień, jasne oczy są uważane za wadę.
• Uszy - trójkątne z zaokrąglonymi końcami, zwisające z chrząstki mniej więcej pośrodku, końce są obniżone poniżej oczu, ale nie dotykają kości policzkowych. Nie gruby, gładki, równy - nie ma zagnieceń ani wgnieceń. Przed wprowadzeniem zakazów wystawiania bydło było dokowane wraz z ogonem.
• Szyja - długa, cienka na przejściu do tyłu głowy, rozszerza się na łopatkach i płynnie łączy się z wysokim kłębem.
• Plecy - mocny, dłuższy u suk niż u samców. Elastyczna prosta linia bez luzu.
• Zad - szeroka, umieszczona prawie poziomo względem pleców, krótka. Spadzisty lub stromo opadający jest uważany za małżeństwo.
• skrzynia - głębokie, ale wąskie, sięgające prawie do stawów łokciowych. Żebra tworzą wydłużony owal.
• Ogon - jeśli jest zadokowany, odrasta o dwie trzecie swojej pierwotnej długości. Osadzony na szczycie zadu, mocno osadzony, bez zmarszczek i końcówek wieprzowych. Bardzo energiczny, bardzo spięty, gdy pies jest w ruchu.
• Kończyny przednie - ustawione prosto, prosto, absolutnie równolegle, bez wyraźnych połączeń i załamań. Stawy łokciowe znajdują się blisko łopatek i ściśle przylegają do ciała. Przedramiona są proste, łopatki mocno wydłużone, z wyczuwalnym odchyleniem do tyłu. Śródręcze są krótkie.
• Tylne kończyny - widok z tyłu przedstawia proste, dobrze ustawione kończyny, absolutnie równoległe do przodu. Jeśli spojrzysz na kończyny z boku, zobaczysz stawy stawowe, które są silnie ustawione pod kątem. Kończyny tylne są odsunięte od ciała. Uda silnie umięśnione, piszczele niedługie. Guzki kulszowe mocno wystają ponad grzbiet, śródręcza, podobnie jak na przednich kończynach, są krótkie i pionowe.
• Łapy - okrągłe, małe. Palce na nich są częściowo zagięte pod łapą i mocno dociśnięte do siebie - tzw. „Kocia łapa”. Zwierzę kładzie główny nacisk podczas chodzenia po palcach..
• Chód - typ podskakujący, pełen gracji, dzięki prostym przednim nogom i znacznemu skosowi tylnych kończyn. Powolnym, sprężystym, lekkim krokiem, gdy zwierzę zaczyna biec, ruchy stają się szybkie i lakoniczne.
• Wełna - dwuwarstwowy, z miękkim, gęstym podszerstkiem. Długi górny odcinek kręgosłupa jest sztywny, nie przylega do ciała, obejmując całą jego powierzchnię, w tym brzuch i wewnętrzną stronę ud. Normalna długość markizy w typie szorstkowłosym wynosi od trzech do czterech centymetrów. Nadmierny przerost na głowie, stos o falistej strukturze jest niedopuszczalny. Zwierzę nie rzuca się, ale wymaga przycinania co pięć miesięcy.

Postać

Nie mogę sobie wyobrazić bardziej aktywny i nieustraszony pies, niż foksterier. Jest zawsze w ruchu, energiczny i wytrzymały. Jego manieryzm, wybitna inteligencja i niezależność stają się czasem przeszkodą w systematycznym treningu, ponieważ ten angielski dżentelmen nie szanuje brutalnej siły i uległości. Wrażliwość i szybkie reakcje uniemożliwiają lisom spokojne siedzenie. Reagują na najmniejsze zmiany nastroju właściciela, wszelkie czynniki drażniące, wszyscy mają własne zdanie. To pies o odjazdowym, wybuchowym temperamencie, ale sympatyczny i uzależniający. Jest uparty, ostry i figlarny..

Dobrze dogadują się z nastolatkami i dorosłymi dziećmi, bawią się z nimi, spędzają dużo czasu na ulicy. Lepiej nie zostawiać dzieci z tymi psami. Pomimo swojej towarzyskości, Lisy pozostają ostrożne i złośliwe, więc nie zrozumieją, czy dziecko celowo spowodowało dyskomfort, czy nie, ale natychmiast ugryzie w odpowiedzi.

Bojowość i zarozumiałość, nieodłączny od mężczyzn, nie powstrzymuje ich przed żadnym rywalem. Potrafią warknąć na właściciela, jeśli im się to nie spodobało, przylgnąć do innych większych samców podczas spaceru i pędzić na podejrzanych przechodniów. Instynkty łowieckie całkowicie zajmują umysł tego psa, dlatego nie wolno go spuszczać ze smyczy. Widząc małe zwierzę lub ptaka, twoje zwierzę lekkomyślnie rzuci się w pościg, a ty nie będziesz w stanie go złapać. Z tego samego powodu nie możesz trzymać foksteriera w tym samym mieszkaniu z oswojonymi gryzoniami, ptakami czy kotami, ponieważ będzie je nieustannie ścigał.

Umiejętności łowieckie

Polowanie i śledzenie zdobyczy są we krwi tych zwierząt. Zostały wyhodowane do kopania w norach i wyścigów pościgowych, więc są odważne i reagują błyskawicznie. Strzały i głośne odgłosy rzucają się do walki, ostry zapach innych zwierząt wywołuje agresję lub niepohamowane szczekanie. Potrzeba pracy w głębokich ciemnościach nory pod rozpadającą się ziemią nos w nos z drapieżnikiem uzbrojonym w zęby i pazury przez wieki dodawała u tych psów odwagi i niezależności.

Kupując szczeniaka foksteriera, bądź przygotowany na przekazanie mu wszystkich tych właściwości genetycznie. Ten pies musi być przeszkolona, ​​ale edukacja jej nie zadziała - Selekcja odegrała już ważną rolę w kształtowaniu temperamentu łowieckiego. Te zwierzaki z łatwością zapamiętują podstawowe polecenia, ale podczas polowania kierują się jedynie naturalną intuicją..

Trochę historii

Nazwa rasy pochodzi od dwóch słów - „Terra”, Co znaczy "Ziemia", i "Lis", który jest tłumaczony z angielskiego jako "lis". Mamy psa polującego na lisy pod ziemią, czyli w dołkach. Pierwsze wzmianki o lisach pochodzą z XI wieku i znajdują się na Wyspach Brytyjskich. Oznacza to, że zwierzęta te były hodowane w Anglii jeszcze przed średniowieczem. W XV wieku popularność tej rasy wzrosła dzięki hrabiemu Monteyowi, miłośnikowi odważnych psów myśliwskich. Rozpoczął kompetentną selekcję tych zwierząt na dużą skalę, rozmnażając je zgodnie z cechami użytkowymi i cechami charakteru.

Na początku XIX wieku polowanie na lisy stało się popularne i potrzebne były zwierzęta nadające się do norowania. To hobby szybko stało się narodowe, psy o gładkich włosach były szeroko wykorzystywane do tego, ponieważ ich skóra była bardziej odporna na zanieczyszczenia. Duże psy nie nadawały się do polowania na nory, ponieważ mogły wyprzedzić bestię, ale nie czołgały się do dziury. Fox Terriery nie musiały nawet ścigać lisa ani borsuka - myśliwi przynosili je w specjalnej torbie na siodle i opuszczali tuż przy norze.

Piękności szorstkowłose były bardziej doceniane jako zwierzęta domowe i towarzyszki, mimo że walorami użytkowymi nie różniły się od swoich gładkowłosych odpowiedników. Fala popularności tej rasy rozprzestrzeniła się z Anglii na całą Europę. Tylko jeden duży i renomowany hodowca wyeksportował te zwierzęta - Sir Francis Redmont. Do krajów słowiańskich Lisy uderzyły w 1860 roku przez księcia Golicyna, który był wielkim wielbicielem tych psów i nadal rozmnaża się w tej rasie do dziś.

Kompetentnie podejdź do wyboru szczeniaka

Po pierwsze, zwróć uwagę na płeć szczeniaka. Suki są bardziej posłuszne, łatwiejsze do trenowania, nie mają skłonności do dominacji. Samce są dużo bardziej złośliwe, narzucają swój autorytet, ale w przeciwieństwie do suk nadają się do pracy przez cały rok, a suki w okresie rui i ciąży wypadają z polowania. Ale suki można chodzić bez smyczy i trzymać w tym samym domu z małymi dziećmi, podczas gdy samce muszą być stale trzymane na smyczy, aby nie uciekły.

Zdecyduj sam, co najbardziej Ci odpowiada. Pamiętaj, że lepiej wybrać słabego szczeniaka z dobrego miotu niż silnego szczeniaka ze słabego. W starszym wieku u silnego zwierzęcia ze słabego lęgu mogą rozwinąć się choroby wrodzone, a słabe dziecko z dobrą genetyką z pewnością zamieni się w mocnego psa rasowego.

Zwróć uwagę, że za gładkimi lisami łatwiejsze w pielęgnacji niż zwierzęta o szorstkiej sierści. Nie przywierają do ziemi i żadnych zanieczyszczeń, gdy są wyciągane z otworu. Ale teriery szorstkowłose nie boją się zimowego mrozu, dlatego nadają się do polowania o każdej porze roku. Sprawdź skórę swojego zwierzaka przed zakupem. Powinien być czysty, z miękkim, gęstym podszerstkiem..

Niedopuszczalna jest obecność czarnych i szarawych okruchów, które wskazują na obecność pcheł u dziecka. Obrzęk brzucha jest oznaką inwazji robaków. Oczy, nos i uszy szczeniaka powinny być czyste, bez nadmiernej wydzieliny śluzowej i nieprzyjemnych zapachów. Sprawdź, czy nie ma przepuklin kręgosłupa i węzłów na brzuchu, ponieważ obniżają one wartość psa. Poczuj łapy i kończyny swojego dziecka. Nie powinny mieć węzłów mięśniowych, dużych stanów zapalnych stawów, nadmiernego zginania kości, co wskazuje na krzywicę.

Zobacz, jak szczenięta reagują na wejście hodowcy do zagrody. Powinni cieszyć się jego przybyciem, wspiąć się w jego ramiona i wydawać delikatne dźwięki. Zastraszone nerwowe zachowanie, unikanie kontaktu wzrokowego sugeruje, że zwierzęta były źle traktowane. Zawsze sprawdzaj Lisy w znanym środowisku. Staraj się rozmawiać z dziećmi, przytulać je, głaskać, podnosić. Przy wyborze psa bardzo ważny jest kontakt osobisty. Nie zabieraj dziecka na pierwszą wizytę u hodowcy. Odwiedź ich kilka razy w ciągu dwóch dni, obserwuj, jak jedzą, śpią, bawią się. Przy wyborze kieruj się intuicją i kup szczeniaka, który Ci się podoba.

Najlepsze warunki dla myśliwego

Dzięki niewielkim rozmiarom Fox doskonale nadaje się do trzymania w mieszkaniu. To prawda, że ​​jego mobilność wymaga częstego chodzenia, w przeciwnym razie zużyje niewykorzystaną energię na artykuły gospodarstwa domowego. Zniszczenie jest we krwi tych zwierząt. Łatwo się włączają, długo uspokajają, więc spacer powinien trwać długo, żeby pies się zmęczył. W domu lis musi krótko spać, jeść i odpoczywać, bo przez długi czas nie wie, jak zająć się zabawką czy bezcelowym odpoczynkiem.

Dom prywatny z działką - komfortowe warunki dla tych zwierząt. Pozostawienie Foxa na trawniku przed domem sprawi, że nie będzie się nudził. Spędzanie czasu na świeżym powietrzu w chłodne dni poprawia samopoczucie tych psów i ich wygląd. Przygotuj się na to, że zwierzak rozerwie cały obszar, ponieważ te zwierzęta uwielbiają majstrować w ziemi.

Czasami to tylko gra, czasami to poważna próba wyjścia na ulicę przez tunel. Lisy szybko kopią, więc uważaj na swojego zwierzaka. Alternatywnie możesz wybrać miejsce na wolierę na terenie i wypuścić tam zwierzę. Nawiasem mówiąc, nie będzie im trudno przeskoczyć przez niski płot, dlatego przed pozostawieniem psa w spokoju upewnij się, że jest bezpiecznie zamknięty na podwórku..

Jak dbać o swojego zwierzaka

Psy o gładkich włosach są łatwiejsze w pielęgnacji niż psy szorstkowłose. W każdym razie potrzebujesz specjalistycznych narzędzi, umiejętności ich obsługi i niezwykłej cierpliwości..

Wełna

Dobre wieści - foksteriery nie rzucają. Wystarczy je rozczesać, gdy sztywna górna markiza obumiera i doprowadzić do profesjonalnego strzyżenia. Psy o grubej sierści nie powinny być strzyżone, ponieważ stracą prawidłową strukturę markizy i będą wyglądać jak owca puszysta. Lisy należy myć trzy do czterech razy w roku, gdy wełna się brudzi, ponieważ powoli pokrywają się tłuszczem. Lepiej nie zrywać wełny samodzielnie, czyli przycinać, ale najpierw zobacz, jak robi to wyszkolony fryzjer. Ustalenie, czy pies potrzebuje strzyżenia, jest bardzo proste. Ściśnij mały pęczek wełny w kłębie i pociągnij. Jeśli futro pozostanie na palcach, czas doprowadzić zwierzę do skubania.

Ignorowanie przycinania spowoduje, że pies to zrobi zaczyna samodzielnie usuwać martwy kręgosłup. Często swędzi, próbuje gryźć wełnę zębami. Na delikatnej, suchej skórze pojawiają się zadrapania i rany, które łatwo ulegają zakażeniu.

Jak widzisz, przycinanie jest obowiązkową procedurą ze względów higienicznych. Lisa szorstkowłosego należy myć, a także przycinać, nie więcej niż trzy razy w roku, a drobne resztki zaplątane w markizę należy rozplątać rękami i rozczesać sztywnymi szczotkami. Wełna może być obrabiana za pomocą grzebieni o drobnych ząbkach i specjalnych plastrów. Trenuj swojego psa w tej procedurze od pierwszych dni po zakupie, aby w wieku dorosłym nie stronił od grzebienia i nie sprawiał Ci problemów.

Skóra, oczy, uszy, zęby

Skóra tej rasy szorstkowłosych psów jest cienka, dlatego też nie zaleca się ich częstego kąpieli. Leczenie pasożytów wysysających krew jest dopuszczalne. Kosmetyki do pielęgnacji powinny być używane wyłącznie dla psów - środki na ludzi nie są odpowiednie dla lisów. Skóra na podkładkach jest szczególnie podatna na obrażenia. Po spacerze zimą umyj łapy zwierzaka pod bieżącą wodą, a następnie nasmaruj je oliwą z oliwek lub zwykłym kremem dla dzieci. Drobne otarcia i zadrapania leczyć nalewką z alkoholu propolisowego.

Oczy nie są szczególnie wrażliwe, ponieważ są głęboko osadzone i nie są ukryte w fałdach skóry. Nie są podatne na zakwaszenie, aby zadbać o zdrowe oczy wystarczy przecierać je dwa razy w tygodniu wacikiem lub gazą zamoczoną w ciepłej wodzie. Przecieraj płynnym ruchem od kącika oka do nosa - w ten sposób usuniesz zaschniętą wydzielinę z oczu i nagromadzony śluz.

Uszy Twojego zwierzaka czyste, gdy się brudzą. Nie musisz czyścić zapobiegawczo, ponieważ możesz skrzywdzić swojego psa. Od czasu do czasu badaj swoje uszy, czy mają nadmiar siarki, rany, jaki zapach z nich wydobywa się. Zbadaj szczególnie dokładnie po aktywnych spacerach, ponieważ twoje uszy mogą zostać zatkane brudem i drobnymi odpadkami.

Wyrywaj długie włosy, które rosną w przewodzie słuchowym, ponieważ mogą stać się ogniskami infekcji zapalnej. Zabrudzone uszy traktuj wacikiem zamoczonym w ciepłej wodzie lub specjalnym roztworem z apteki weterynaryjnej. Jest też specjalny proszek dezynfekujący, który należy spryskać drobne rany na uszach..Ta rasa jest podatna na do tworzenia się kamienia nazębnego. Aby nie trzeba było go później usuwać w gabinecie w znieczuleniu ogólnym, zadbaj o profilaktykę jego pojawienia się. Pożywienie stałe jest kluczem do zdrowych dziąseł i zębów. Pozwól swojemu pupilowi ​​gryźć marchewki, krakersy, kości z kawałkami mięsa, specjalne kości ze skóry wołowej. Jeśli jego dieta jest już zbilansowana, przejdź do tradycyjnych metod czyszczenia. Kup specjalną szczoteczkę i pastę do zębów dla psa i myj jego zęby dwa razy w tygodniu, tak jak ty sam. Pies powinien być przyzwyczajony do tej procedury od wczesnego dzieciństwa, ponieważ w wieku dorosłym zareaguje agresją na sprzątanie.

Kąpać swojego zwierzaka

Nie powinieneś często kąpać tego zwierzęcia, ponieważ jego wełna nie jest zabrudzona. Wystarczą trzy do czterech razy w roku. Wlej wodę do miski lub wanny tak, aby zakrywała tylko łapy psa i umyj ją pod prysznicem. Używaj tylko szamponów przeznaczonych dla psów, w przeciwnym razie czesanie przystojnego, szorstkowłosego mężczyzny będzie prawie niemożliwe. Ponadto produkty do pielęgnacji ludzi powodują alergie u lisów. Ustaw lekko ciepłą temperaturę wody. Po umyciu owinąć psa ręcznikiem frotte na kilka minut, a następnie wysuszyć pod chłodną suszarką do włosów. Kąp zwierzaka tylko wtedy, gdy w domu jest ciepło.

Aktywność i aktywność fizyczna

Dzienne maksymalne obciążenia uszczęśliwi twojego zwierzaka. W ogóle nie rozpoczynaj tej rasy, jeśli nie możesz zapewnić jej wystarczającej aktywności. Te psy muszą chodzić cztery do pięciu razy dziennie, a te spacery obejmują gry na świeżym powietrzu z muszlami, umiarkowany trening i bieganie. Fox Terriery uwielbiają bawić się piłką, chętnie towarzyszą właścicielowi na rowerze, biegają z diamentami. Zwierzę musi być stale obciążane, aby zachował dobrą kondycję fizyczną, było zdrowe i nie rozwijało destrukcyjnych tendencji z powodu nudy.

Karmienie angielskiego Fox Terriera

Karmienie dorosłego i szczeniaka różni się na kilka sposobów. Niemowlęta muszą być karmione z różną częstotliwością i w specjalny sposób witaminizowane.

Szczeniak

Należy zapewnić niemowlętom od urodzenia do trzech miesięcy sześć posiłków dziennie. Powinny to być małe porcje, aby pies nie przyzwyczaił się do przejadania się, ale powinny być zbilansowane pod względem składników odżywczych, witamin i minerałów. Od czterech do sześciu miesięcy szczeniak jest karmiony cztery razy dziennie. Więcej dorosłych osób w wieku od ośmiu miesięcy do roku można przenieść na dwa posiłki.

Suche biszkopty - najlepsze rozwiązanie dla hodowcy psów, jeśli należy do ekstraklasy lub holistycznej karmy i zawiera wszystko, co niezbędne dla zdrowia zwierzęcia. Niemowlęta muszą być karmione pokarmami roślinnymi. Warzywa gotowane, przeciery z owoców urozmaicą dietę Twojego pupila i dostarczą mu niezbędnych witamin, najważniejsze, żeby nie podawać ich jednocześnie z suchą karmą.

Natychmiast przyzwyczaj szczeniaka do diety, której będziesz przestrzegać w przyszłości. Przygotowanie domowego jedzenia jest czasochłonne, a jeśli to konieczne, bardzo trudno będzie przenieść z niego Foxa do suchej karmy. Jeśli chodzi o dania gotowe, producent wyliczył już wszystko dla Ciebie. Poświęć trochę czasu na wybranie karmy - kup kilka paczek różnych karm na raz i sprawdź, która z nich jest najlepsza dla Twojego zwierzaka.

Dorosły pies

Dieta osoby dorosłej różni się od diety szczenięcia częstotliwość posiłków. Lisy powyżej półtora roku można karmić raz dziennie, pod warunkiem, że karma jest całkowicie zbilansowana. Możesz określić jakość karmy na podstawie wyglądu psa. Jeśli jedzenie jej odpowiada, będzie zdrowa, energiczna, z piękną sierścią. Czas spędzony na gotowaniu domowych płatków jest uzasadniony ich absolutną naturalnością. Zboża i płatki są przygotowywane z warzyw, owoców i mięsa. Czasami zamiast mięsa dodaje się filety rybne bez kości. Sfermentowane produkty mleczne i jajka na twardo w naturalnej diecie powinny być podawane raz w tygodniu.

Nie należy przekarmiać foksterierów szorstkowłosych - prowadzi do otyłości psów tej rasy spadek aktywności i choroby sercowo-naczyniowe. Pod tym względem specjalistyczna pasza wysokobiałkowa jest wygodniejsza, ponieważ należy ją podawać zgodnie z instrukcjami na opakowaniu i uzupełniać suplementami mineralnymi. Jeśli zdecydujesz się na karmę holistyczną, skonsultuj się z weterynarzem i stopniowo przestaw psa na nową karmę. Pamiętaj o dniach rozładunku - raz w tygodniu karm psa tylko marchewką i krakersami żytnimi. Pozwoli im to schudnąć, jeśli przybrały na to w ciągu tygodnia, i oczyścić jelita..

Trening

Niepokój i upór tego psa nie przeszkadzają w jego pomysłowości. Z łatwością uczy się podstawowych poleceń, ponieważ uwielbia się uczyć. Ćwicz „stój”, „kłam”, „siad” i „obok”, gdy tylko weźmiesz szczeniaka w ramiona, ponieważ bez tych poleceń będzie to niekontrolowane. Dopóki nie nauczysz się poleceń, nie spuszczaj zwierzęcia ze smyczy. Socjalizacja jest kluczem do posłuszeństwa. Pokaż szczeniakowi od razu, że jesteś autorytetem i żądaj bezwzględnego posłuszeństwa. Nie bij zwierzaka, nie krzycz na niego, nie zrozumie takiej motywacji. Wściekłość i agresywność tych psów może obrócić się przeciwko głupiemu właścicielowi. Zawsze nagradzaj zwierzaka małymi smakołykami za wykonanie polecenia i bądź konsekwentny we wszystkim. Nie wychodź na spacer, dopóki pies ci nie posłucha. Rozległe skłonności zwierząt tej rasy pomagają im opanować zręczność, canicross, przynętę na zwierzęta, gry i wyścigi sztafetowe wewnątrz ras.

Przekraczanie standardów dla tego psa to zawsze przyjemność. Jest bardzo bystry, więc zapamiętuje polecenia od ośmiu do dwunastu powtórzeń. Ważne jest, aby Twój zwierzak był tresowany przez Ciebie, a nie przez wyszkolonego trenera, ponieważ to on, a nie Ty, będzie miał władzę w oczach psa. Zanim zdobędziesz szczeniaka Foxa, idź na kursy trenerskie, przeczytaj odpowiednią literaturę. Każda wiedza będzie przydatna, szczególnie praktyczna.

Szczepienia ochronne i choroby rasowe

Fox terriery to zdrowe zwierzęta, ponieważ ta rasa nie była wybierana pod kątem żadnej cechy od wieków. Aby Twój zwierzak osiągnął normalny wiek piętnastu lat dla rasy, zapytaj hodowcę, czy ma jakieś choroby dziedziczne w rodzinie, takie jak cukrzyca, alergie, zapalenie skóry. Wady stawów biodrowych i łokciowych są również przenoszone genetycznie i wiążą się z upośledzeniem ukrwienia. Choroby oczu obejmują zaćmę (można ją zatrzymać) i jaskrę. Ponadto lisom czasami rosną dodatkowe rzęsy..

Szorstkowłosy przystojni mężczyźni potrzebują szczepień ochronnych już w okresie szczenięcym. Jeśli zabierasz psa od zaufanego hodowcy, powinien on być już zaszczepiony przeciwko nosówce, leptospirozie, różnym typom grypy i zapaleniu wątroby. Nie są wykonywane jednocześnie, ale z przerwą od dwóch do trzech tygodni. Pamiętaj, aby zaszczepić się przeciwko wściekliźnie i zapaleniu jelit, gdy tylko szczenię osiągnie wiek siedmiu miesięcy. Kompleks szczepień jest powtarzany co roku, aby sztuczna odporność została ponownie aktywowana.

Wire Fox Terrier - prawdziwy przystojny mężczyzna i dżentelmen, czego jeszcze szukać w psim świecie. Mądry, zarozumiały i energiczny, ma poczucie humoru i na wszystko ma własne zdanie. To pies, na którego zaufanie i szacunek trzeba zapracować. Od wieków ścigając zwierzynę, rasa ta wyróżnia się determinacją, odwagą i zdolnością do walki o siebie. Jeśli wiesz, że poradzisz sobie z tym psem, zdobądź szczeniaka foksteriera. Poświęć mu czas, zaopiekuj się nim i wyszkol go, a wtedy dostarczy Ci wiele przyjemnych wrażeń.