Wszystkie niuanse dokowania uszu i ogonów u psów

Dokowanie psa to operacja polegająca na usunięciu ucha lub ogona. Usunięcie może być całkowite lub częściowe. Zanim pójdziesz ze swoim zwierzakiem do kliniki, musisz przestudiować wszystkie niuanse procedury, biorąc pod uwagę możliwe ryzyko i powikłania.

Historia i tradycje bańki

Przycinanie uszu u psów ma swoje korzenie w odległej przeszłości. W czasach starożytnego Rzymu bańki były powszechną praktyką. Aby psy były bardziej niewrażliwe podczas walk i nie traciły dużej ilości krwi w wyniku obrażeń, odcięto im uszy.

Dokowano też psy pasterskie. Pasterze wierzyli, że to uchroni zwierzęta przed zakażeniem wścieklizną. Uważali, że choroba czai się na końcu ogona.

Później psy zostały zatrzymane z różnych powodów. Wszystko zależy od cech rasy i celu, w jakim pies jest używany. Najczęściej procedura jest wykonywana dla ras myśliwskich, usługowych i walczących. W niektórych przypadkach brak dokowania prowadzi do pogorszenia właściwości użytkowych psa..

Przycinanie uszu u personelu sięga czasów powstania rasy. Staffordshire Terriery były hodowane na podobieństwo pitbulli, najbardziej cenionych psów, które wygrywały w bitwach. Hodowcy uważali, że pies bez uszu jest wredny i silniejszy od wroga. Zaciekłe walki psów są obecnie nielegalne w większości krajów, a Stafford jest używany jako pies do towarzystwa. Standard rasy przewiduje przycinanie uszu według uznania właściciela, ale ta procedura staje się coraz bardziej przeciwna.

Uszy dobermana to standardowa procedura. Oprócz względów estetycznych właściciele chcą chronić swoje psy przed chorobami ucha, na które ta rasa jest podatna. Po zatrzymaniu zmniejsza się ryzyko wystąpienia różnych nowotworów lub martwicy.

Wskazania

Najważniejszym powodem, dla którego właściciele kierują swoje zwierzęta na operację, jest przestrzeganie standardów. Dokowanie uszu i ogonów wielu ras psów, takich jak:

• American Staffordshire Terrier
• Cane Corso
• sznaucer olbrzym
• Owczarek środkowoazjatycki
• Owczarek kaukaski
• doberman
• dog niemiecki
• Yorkshire Terrier
• bokser
• rottweiler

Właściciele walczących psów często uważają, że spiczaste uszy nadają psu groźniejszy i potężniejszy wygląd..

U psa myśliwskiego lub pasterskiego obcięte uszy są dodatkowym środkiem ochrony przed atakiem dzikich zwierząt. Słabym punktem psa są małżowiny uszne, bogate w naczynia krwionośne i zakończenia nerwowe. Przez wiele stuleci pasterze odcinali uszy szczeniętom owczarka środkowoazjatyckiego zaraz po urodzeniu. W końcu zadaniem alabai jest, jeśli to konieczne, zaangażowanie się w walkę z wilkiem, chroniąc stado.

Bańki ze względów medycznych są mniej powszechną przyczyną. Jeśli pies ma wiszące uszy, możliwe są guzy, śmierć tkanek, choroby zakaźne i urazy. Dobermany i Yorkshire terriery są bardziej podatne na choroby ucha. Często psy stają się głuche z powodu infekcji, ponieważ ich kanał słuchowy jest wąski, a chrząstka ucha jest duża w stosunku do kanału. Naturalna wentylacja ucha jest słaba i gromadzi się duża liczba drobnoustrojów, co prowadzi do infekcji.

Psy służbowe mają obcięte uszy i ogon przede wszystkim ze względu na bezpieczeństwo samego psa. Podczas pracy w miejscach dużej liczby ludzi ogon jest często zraniony. Psy ratownicze, pracując w gruzach lub w trudno dostępnych miejscach, nieuchronnie mają złamania lub obrażenia ogona. Udowodniono, że u psów zadokowanych komunikacja między osobnikami spada, ale dla psów przewodników jest to więcej plus niż minus.

Wiek psa

Im wcześniej zostanie wykonane dokowanie, tym mniejsze prawdopodobieństwo powikłań. U szczeniąt operacja i powrót do zdrowia są mniej bolesne niż u dorosłych psów.

Niektóre rasy można zadokować w ciągu pierwszych trzech dni po urodzeniu. W tym wieku zwykle nie stosuje się znieczulenia, nie zakłada się również szwów. Kręgi nowonarodzonych szczeniąt są nadal miękkie, więc operacja odbywa się tak szybko, jak to możliwe i bez negatywnych konsekwencji. Układ nerwowy jest słaby, a szczeniak nie odczuwa ostrego bólu.

W wieku powyżej półtora tygodnia zaleca się wykonanie operacji w znieczuleniu ogólnym. Jeśli szczeniak ma więcej niż miesiąc, to podczas zadokowania ogona konieczne jest użycie opaski uciskowej, aby uniknąć dużej utraty krwi..

Średnio zabieg wykonywany jest u szczeniąt po pierwszym szczepieniu, w wieku 3 - 4 miesięcy. W tym wieku można już przewidzieć, jaki kształt będzie miała czaszka psa i nie pomylić się z pożądaną długością ucha.

W przypadku dorosłego psa dokowanie bez wskazań medycznych jest niepożądane. Trudno jest uzyskać prawidłowe ustawienie małżowiny usznej, ponieważ chrząstka już uformowała się. Możliwe są liczne powikłania, ponieważ wraz z wiekiem organizm po operacji przeżywa silny stres.

Rodzaje bańki

Istnieje kilka sposobów i rodzajów bańki. Amputację można podzielić na pełną i częściową.

U Owczarków Kaukaskich i Alabai małżowina uszna jest prawie całkowicie zatrzymana. Psy i dobermany mają większość ucha, co powoduje, że jest spiczaste. U pitbulli i amstaffów usuwa się 2/3 uszu. Ponadto Staffordshire Terrier ma kilka akceptowalnych opcji przycinania, krawędź ucha może być prosta lub w kształcie litery S.

Obcinanie ogonów również różni się w zależności od rasy. W przypadku Rottweilerów, Bokserów, Toy Terrierów, Dobermanów cały ogon jest usuwany, pozostawiając 2-3 kręgi. Airedale terrierom, drathaarom pozostawia się 1/3 ogona; zgodnie ze standardami rasy ogon powinien znajdować się na jednej linii z czaszką. Spaniele i wyżeł węgierski robią tylko połowę z nich.

Przygotowanie i procedura

Przed bańką upewnij się, że szczeniak jest zdrowy. W przypadku braku przeciwwskazań do zabiegu należy przez co najmniej 10 godzin utrzymywać głodną dietę.

Uszy psa należy przyciąć w klinice weterynaryjnej, tylko specjalista może poprawnie obliczyć wymaganą długość.

Stosować znieczulenie miejscowe i ogólne w zależności od wieku szczeniaka i stopnia skomplikowania zabiegu. Pies jest bezpiecznie przymocowany do stołu operacyjnego, leżąc na brzuchu. Jeśli to możliwe, noś kaganiec.

Lekarz goli włosy, traktuje ucho środkiem antyseptycznym i określa linię cięcia. Najczęściej służy do tego szablon, który jest mocno przymocowany do ucha i ściska naczynia krwionośne. Przed zamocowaniem szablonu skórę przesuwa się jak najbliżej podstawy małżowiny usznej. Następnie zbędną część usuwa się skalpelem i zabieg powtarza się na drugim uchu.

Po operacji nakłada się szew lub specjalny klej, a powierzchnię obręczy ucha leczy się lekami przeciwbakteryjnymi.

Ogon można zadokować na dwa sposoby. Mniej traumatyczną metodą jest ściskanie. Wraz z nim w miejscu pożądanego dokowania ogon jest mocno naciągnięty elastyczną opaską. W przypadku braku krążenia część ogona stopniowo obumiera i znika. Ta metoda jest uważana za bardziej humanitarną, ale możliwe są komplikacje, ponieważ produkty gnicia mogą dostać się do krwiobiegu.

Klinika stosuje metodę obcinania ogonów. Dzięki niemu zwierzę unieruchamia się, podaje się znieczulenie, a nadmiar szybko odcina, przesuwając skórę do podstawy ogona. Jeśli szczeniak jest starszy niż 3 miesiące, na podstawę ogona zakłada się opaskę uciskową. Krawędź kikuta jest leczona antybiotykiem i środkiem antyseptycznym, w razie potrzeby nakłada się szew.

Opieka pooperacyjna

Po bańce należy uważnie obserwować psa. Krawędzie uszu i ogona należy codziennie sprawdzać i traktować profilaktycznie zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.

Podczas gojenia się ran szczeniak może próbować dosięgnąć ich do podrapania. Nie powinno to być dozwolone, konieczne jest przycięcie paznokci i zakup obroży dla psa.

Jeśli po operacji uszy przybierają spiczasty kształt, stosuje się specjalną oprawkę z lekkiego drutu, która zapobiega opadaniu chrząstki. Ponadto ucho można ciasno owinąć bandażem lub przymocować plastrem..

Niektórzy lekarze zalecają specjalną dietę bogatą w składniki odżywcze i wapń. Czasami wykonywany jest masaż, aby prawidłowo ustawić uszy..

Przeciwwskazania

Jeśli szczenię ma słabe serce lub jakiekolwiek odchylenia w zdrowiu (świerzb uszny, osłabienie, gorączka), bańki są zabronione. W przypadku słabych małżowin usznych lepiej jest również wykluczyć operację, ponieważ krawędzie będą nierówne, a uszy raczej nie będą się podnosić.

Coraz częściej można znaleźć Stafforda lub Dobermana z nie obciętymi uszami i ogonem. Oprócz oczywistych przeciwwskazań, właściciele zostawiają uszy ze względów humanitarnych lub w celu zapobiegania zapaleniu ucha środkowego.

Wniosek

Decyzję o przycięciu uszu i ogona podejmuje właściciel. Jeśli pies został uruchomiony jako zwierzę domowe, procedura jest opcjonalna. Jednak hodowcy nadal wolą trzymać się tradycji i standardów. Każdego roku coraz więcej krajów sprzeciwia się tej procedurze, a zadokowany pies może nie zostać wpuszczony na wystawę. Być może po pewnym czasie zakaz obejmie również Rosję..