Yorkshire terrier: historia, standard, charakter, treść i zasady wyboru szczeniaka (+ zdjęcie)

Bardzo urokliwy, wyrazisty wygląd i niepowtarzalny wygląd, ulubieniec publiczności, Yorkshire Terrier nie zawsze był wyjątkowo uroczy i nieszkodliwy. Podekscytowanie, jakie dziś stworzyło rasie, jest generowane częściowo przez modę, ale nie należy zapominać o wyjątkowości tych okruchów. Miniaturowe szczenięta umieszczane są w kubku, a przy odpowiednim wychowaniu dorastają jako samowystarczalne zwierzaki, gotowe do ochrony właściciela w każdej chwili..

Odniesienie do historii

Dziś pies Yorkshire Terrier jest postrzegany jako ozdobny zwierzak, który towarzyszy swoim właścicielom na całym świecie. Luksusowa szata i urocza buzia to efekt starannej selekcji i selekcji, ale charakter Yorki ma bezpośredni związek z historią rasy. Nawiasem mówiąc, pochodzenie Yorkshire Terrierów jest pokryte ciemnością i mgłą. Nie jest to zaskakujące, jeśli weźmie się pod uwagę, że pierwsi hodowcy byli półpiśmiennymi zwykłymi ludźmi, ograniczonymi dosłownie we wszystkim..

Przejdźmy więc do północnej Anglii XVII-XVIII wieku. Angielska szlachta, bawiąc się przynętami psów i masowymi polowaniami, biedni, przerywając od okruchów do okruchów. Popularyzacja łowiectwa doprowadziła do wyginięcia dużych dzikich zwierząt, ale orszak monarchistów nie mógł pozostać bez ich ulubionej zabawy. W kraju wprowadzono prawo zabraniające trzymania dużych psów przez niższe warstwy populacji. Yorkshire, hrabstwo na północy Anglii, dosłownie roiło się od szczurów i myszy, a ich populację wspierało dość rozwinięte rolnictwo i brak „naturalnej przeciwwagi”.

Koty nie były popularne z powodu wymyślonego bałaganu. Faceci z wąsami palili żywcem na imprezach masowych, uważając ich za wspólników zła. Podczas gdy mruczenie omijało Wielką Brytanię przy dziesiątej drodze, gryzonie nie tylko niszczyły stada, ale także zagrażały zdrowiu ludzi. Dla rolników jedyną alternatywą było trzymanie zwierząt domowych dozwolonych przez prawo. Pies biedaka miał być mały, a raczej zmieścić się w pętli o średnicy nieco ponad 17 cm. Podporządkowano się monarchom najmniejsze szczenięta wybierano z miotów do dalszej hodowli. Ustawa o ograniczaniu wielkości psów dała życie nie tylko Yorkshire Terrierowi, ale także znanemu Bull Terrierowi.

To interesujące! Wczesne Yorki chroniły dom i zapasy przed szczurami, pomagały polować na susły i małego ptaka. Rasa brała nawet udział w przynętaniu szczurów, a psy, które wygrywały tak trudne walki, uważano za bezcenne.

Do połowy VIII wieku populacja małych szaroniebieskich psów znacznie wzrosła. Nazywano je Waterside Terrierami i były aktywnie wykorzystywane w ukierunkowanym polowaniu na szczury, w tym na wodzie. Praktyczność i konieczność zmusiły właścicieli psów do noszenia wszędzie ze sobą czworonożnych zwierząt. Główne trasy podróży biegły wzdłuż wybrzeża Yorkshire i Lancashire. Małe psy szybko rozprzestrzeniły się po całej Anglii i jej koloniach, co odegrało znaczącą rolę w rozwoju rasy.

Po masowej migracji Szkotów w Anglii pojawiła się kolejna linia ras małych psów myśliwskich. Pomimo oczywistych różnic między czworonożnymi żyjącymi w górach, na równinach i na bagnach, cała linia rasy została zjednoczona pod jednym imieniem - Scotch Terrier. W hodowli Yorki uczestniczyły trzy rasy wchodzące w skład linii, były to Paisley, Clydesdale i ich potomkowie Manchester Terrier..

Huddersfield Ben jest „ojcem rasy” i pierwszym psem, któremu oficjalnie nadano imię Yorkshire Terrier. Producent urodził się w 1865 roku i został sprzedany do Yorkshire. Według doniesień Ben był tym samym potomkiem szkockich terierów. Zmiana nazwy na Yorkshire była hołdem dla regionu, który odegrał kluczową rolę w hodowli, doskonaleniu i rozwoju rasy. Ben został ojcem wielu elitarnych producentów i mistrzów, zdobył 74 nagrody i zginął tragicznie pod kołami zaprzęgu konnego..

To interesujące! Międzynarodowe uznanie Yorki „zaczęło się” w Ameryce, kiedy w 1872 roku wzorzec rasy został przyjęty przez AKC (American Kennel Club). Dziś rasa jest rozpoznawalna i szeroko rozpowszechniona na całym świecie..

Wygląd

Współczesne Yorkshire Terriery są znacznie mniejsze i bardziej wyrafinowane niż ich przodkowie, rasa już dawno przeszła do rangi dekoracyjnej, straciła podszerstek i ubrała się w szykowny, opadający na podłogę płaszcz. Niemniej jednak pies należy do gatunku karłowatych terierów, ma dość mocną kość i biorąc pod uwagę proporcje, nie można go nazwać kruchym. Opis rasy sugeruje ograniczenie wagi psów do 3,1 kg. Wysokość jest nieograniczona, ale pies musi być proporcjonalny i spełniać wszystkie wymagania normy. Następnie zabrzmimy tak zwane odmiany Yorkshire Terrierów:

• Mini york - w rzeczywistości małżeństwo rasy, sprzedane za duże pieniądze. Yorki uważa się za „mini”, jeśli jego dorosła waga nie przekracza 1,8 kg. W celu uzyskania takich szczeniąt krycie przeprowadza się między mini psem a standardową suką (waga 3 kg). Z pewnym prawdopodobieństwem w miocie mogą znajdować się małe dzieci. Suki miniaturowe nie są dopuszczone do hodowli!

Ważny! Uważaj, jeśli Twoim marzeniem jest mini-jork! Nieuczciwi hodowcy po prostu nie karmią szczeniąt, aby maluchy nie przybrały na wadze i sprzedawały się po lepszej cenie. W efekcie pies umiera z „nieznanego powodu”, a nowo powołany właściciel może się tylko smucić.

• Biewer lub Biewer Yorkshire Terrier - odrębna, nierozpoznana rasa FCI tricolor Yorki. Biewery są hodowane w Niemczech z krycia standardowych Yorków. Hodowcy, Werner i Gertrude Biver, wielokrotnie próbowali skazać za nieuczciwość, ale próby zakończyły się niepowodzeniem. Według przeciwników rasa wywodzi się z krycia Yorkshire Terrierów i Maltańskich Lapdogów (Maltańczyków).
• Standard york.

Rasowe Yorki mają szereg charakterystycznych cech, przede wszystkim budowę i kolor sierści. Jak pokazuje praktyka, nawet rodowód i pakiet dokumentów nie zawsze są gwarancją uzyskania prawdziwej rasy. Na szczęście miniaturowe psy cieszą się tak dużą popularnością, że istnieją dziesiątki oficjalnych hodowli i potencjalny właściciel zawsze ma wybór..

Standard rasy

• Głowa - mały w porównaniu z ciałem. Czoło jest umiarkowanie zaokrąglone, przejście do kufy wyraźne. Kufa jest krótka z przylegającymi wargami. Mięśnie żujące nie są odciśnięte.
• Zęby - mały, stojący bez szczeliny, zamykany na zamek - zgryz nożycowy.
• Nos - małe, z okrągłymi nozdrzami, czarne.
• Oczy - sadzone w średniej odległości i szerokości, nie powinny być wypukłe. Pigmentacja tęczówki jest jak najciemniejsza, w brązowej palecie. Wygląd jest żywy, inteligentny, czujny.
• Uszy - wyprostowany, regularny trójkątny kształt. Chrząstka ucha nie jest zbyt gruba, ale twarda. Z zewnątrz uszy pokryte są niezbyt długimi, najbardziej nasyconymi kolorem włosami.
• Ciało - niedługi, kwadratowy format, zwarty wygląd. Szyja średniej długości, ale ukryta pod płaszczem. Kłąb słaby, łopatki dostatecznie mocne, klatka piersiowa owalna, niezbyt głęboka i szeroka. Grzbiet jest krótki, szeroki i mocny. Umiarkowanie podciągnięta linia brzucha.
• Odnóża - gładki, wyrafinowany z dobrze rozwiniętymi fugami. Kolana i staw skokowy są rozwarte, słabo zaznaczone. Łokcie i staw skokowy są dokładnie równoległe. Pędzle są dobrze zaokrąglone, zwarte. Pazury umiarkowanie zakrzywione, czarne.
• Ogon - noszona nisko, na wysokości kręgosłupa lub nieco wyżej (podczas chodzenia tylko powyżej poziomu pleców). Zwykle ogon jest do połowy obcięty, ale jeśli procedura jest zabroniona przez prawo - długość naturalna.

Rodzaj i kolor szaty

Największym atutem Yorkshire Terriera jest jego szata. Dzięki idealnie gładkiemu, jedwabistemu „futrem” Yorkie zaliczany jest do najwyższych kręgów społecznych, regularnie pojawia się na zdjęciach w mediach i jest pokazywany jako popularny zwierzak w telewizji. Na tle pochwalnych odów wełna i kolor Yorki są jego „wizytówką”, cechy są tak wyjątkowe, że pozwalają odróżnić rasę od metysów, a nawet od fenotypów..

Uwaga! Yorki nie mają podszerstka.

Sierść straży Yorkshire Terriera jest idealnie płaska, miękka, ściśle przylegająca, lśniąca i jedwabista. Włosy falowane, podniesione lub kręcone są niedozwolone. Włos na kufie i czole jest krótszy niż na bokach głowy i tułowiu. Kufa, uszy i policzki to najjaśniejsze czerwono-brązowe (lub w tej palecie) obszary ciała. Na nogach znajdują się również czerwono-brązowe podpalania, które nie powinny wystawać ponad łokieć. Kolor czerwony powinien być czysty, bez siwych włosów, ciemnych włosów, „płytki nazębnej”.

Ważny! Czerwono-brązowa opalenizna nie może dotykać szyi psa.

Klatka piersiowa i brzuch są pomalowane na jasnoczerwoną paletę. Struktura barwienia jest wyjątkowa - bogata u nasady i jasna na końcach. Szeroki pasek od tyłu głowy do końca pleców jest ciemnoniebieski metalik (nie srebrny). Plamy dowolnego koloru są niedopuszczalne na ciemnoniebieskim obszarze koloru.

Uwaga! Do 1990 roku do hodowli dopuszczono psy z nie w pełni uniesionymi uszami, grubą lub włochatą sierścią. Obecnie osobniki o takich cechach są wyrzucane z hodowli i nie mogą mieć oceny wyższej niż „zadowalająca”.

Wskazówki dotyczące wyboru szczeniaka

Szczenięta Yorkshire Terrier wywołują morze emocji i pozytywności, ale zły wybór przyszłego pupila może znacznie zaciemnić Twoje życie. Popularność odegrała z rasą okrutny żart - zainteresowało się nią wielu „biznesmenów”, którym zarówno zdrowie psów, jak i Twoje doświadczenia są obojętne. Nie ma uniwersalnego przepisu z jasnymi instrukcjami, jak wybrać szczeniaka rasy Yorkshire Terrier, ale poniższe wskazówki pomogą Ci natychmiast zidentyfikować oszustów i ich ominąć:

• Szczeniak i jego rodzice muszą mieć pakiet dokumentów - to rodowód, certyfikaty wystaw, zaświadczenia weterynaryjne o braku powszechnych chorób oraz szczepienia. Paszport weterynaryjny to tylko dodatek, nie jest dokumentem.
• Musisz osobiście zobaczyć siedlisko psów - to uchroni Cię przed zakupem szczeniaka z „farmy”.
• Yorki i inne rasy miniaturowe są sprzedawane w wieku 3 miesięcy. Wcześniejsza sprzedaż (szczególnie jeśli chodzi o mini-York) powinna cię ostrzec.
• Zwykle w wieku 3 miesięcy niemowlęta mają już uszy, ale w okresie zmiany zębów (o 4 miesiące) mogą spaść. Każdy porządny hodowca ostrzeże Cię o tym, pokaże jak przyciąć włosy na uszach (to ważne) i przyklei chrząstkę do ponownego zamocowania.
• Każdy odpowiedzialny hodowca zgodzi się pomóc założyć uszy Yorkiem nawet po zakupie.
• Wreszcie szczeniak Yorkshire Terrier nie może być tani ani sprzedawany „dla siebie”. Każdy szanujący się hodowca szanuje czystość rasy! Jest tylko jeden wyjątek - sprzedaż „małżeństwa” w ramach umowy o przymusowej sterylizacji.

Rada!Zapytaj hodowcę, co chciałby poprawić u swoich psów. Rozwódka biznesowa odpowie, że jego podopieczne są doskonałe!

Charakter i szkolenie

Norma określa nie tylko dane zewnętrzne, ale także cechy rasy - inteligentną, aktywną, odważną. Charakter Yorkshire Terriera nie oznacza zagubienia, chęci siedzenia w jednym miejscu ani tchórzostwa, w którym to przypadku nie byłby już terierem. Co więcej, już kwestia wychowania, możesz trzymać swojego podopiecznego w dłoni, zdobyć introwertycznego, tchórzliwego psa i opiekować się nim przez całe życie. Drugą opcją jest socjalizacja i edukacja Yorkshire Terriera, co umożliwi wychowanie miniaturowego lwa..

Zapamiętaj! Nawet najmniejsze Yorki nie są świadome swoich wymiarów! Nie spuszczaj psa ze smyczy przed opanowaniem komend „Fu” i „Chodź do mnie”. Są dwa tragiczne skutki - ucieczka lub walka z większym psem.

Nie zakładajmy, że rasa nie potrzebuje „musztry”, powtarzamy, Yorki to terier, czyli myśliwy ze wszystkimi towarzyszącymi mu okolicznościami. Oczywiście ze względu na swój rozmiar zwierzę powinno otrzymać znormalizowane obciążenia, zarówno moralne, jak i fizyczne. Nie zapominaj o zabawach na świeżym powietrzu i spacerach - to podstawowe czynniki rozwoju postaci.

Na szczęście szkolenie w Yorku nie wymaga dużego profesjonalizmu. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest zaufanie psu do siebie, a trening pójdzie jak w zegarku. Rasę wyróżnia wrażliwość i dobre „wyczucie nastroju” właściciela. Bądź pozytywny, nie ulegaj manipulacji, jeśli to konieczne - okazuj sztywność (oczywiście nie fizyczną). Po zakupie i przystosowaniu spróbuj nauczyć Yorka chodzenia do pieluchy (jeśli hodowca tego nie zrobił), opanuj polecenia „Miejsce”, „Fu” i „Przyjdź do mnie”. Nie wymagaj od dziecka do 6 miesiąca życia doskonałego działania, ważne jest, abyś nawiązał kontakt!

Konserwacja i pielęgnacja

Yorkshire Terrier jest wszechstronny pod względem warunków życia. Piesek doskonale przyzwyczai się w jednopokojowym mieszkaniu lub domu z sąsiednią działką. Zwierzak trzymany w domu pójdzie do toalety na ulicy - to zdecydowany plus, ale rasa ma skłonność do „prac ziemnych” i jeśli masz ogródek warzywny - to jest minus. Utrzymanie Yorkshire Terriera w mieszkaniu nie jest obarczone problemami. Rasa nie rzuca się (jeśli zwierzę je prawidłowo), wyróżnia się czystością i dokładnością. Jedynym niuansem jest nieskończona energia tkwiąca w terierach! Zwierzak musi mieć kilka różnych rodzajów zabawek swobodnie dostępnych, w przeciwnym razie przestawi się na meble, druty lub buty. Kolejnym niewątpliwym plusem jest możliwość oswojenia Yorke`a z toaletą, a dokładniej tacą.

Ważny! Rasa uważana jest za hipoalergiczną ze względu na brak podszerstka. Jednak alergia na York jest możliwa, jeśli reakcja organizmu jest związana z wydzielinami skórnymi psa.!

Następnie porozmawiajmy o wadach i niuansach treści. York potrzebuje więc:

• Staranna pielęgnacja sierści polegająca na codziennym czesaniu, regularnym (przynajmniej 1 raz na 2 miesiące) strzyżeniu. Istnieje kilka standardowych rodzajów fryzur, ale jeśli Twój pies nie przygotowuje się do pokazu, możesz poeksperymentować. Yorki są podatne na przegrzanie, dlatego w cieplejszych miesiącach zaleca się krótkie strzyżenie..
• Higieniczne fryzury na uszy i kufę. Zabieg odgrywa szczególnie ważną rolę podczas formowania uszu i tresury psa do pielęgnacji.
• Oczyszczanie brody po jedzeniu, jeśli pies spożywa pokarm naturalny lub półwilgotny.
• Kąpiel w razie potrzeby, ale nie często. Skóra pozbawiona podszerstka wysycha przy częstym kontakcie z wodą.
• Regularne obcinanie paznokci, czyszczenie uszu, oczu.
• Profesjonalne czyszczenie zębów przynajmniej raz na pół roku.
• Odzież i obuwie - zimowe, wielosezonowe i na niepogodę. Wielu właścicieli Yorków kwestionuje potrzebę noszenia butów. Jeśli widzisz, że pies zaciska łapy i czuje się niekomfortowo na ulicy, buty są zdecydowanie potrzebne, zwłaszcza miniaturowym przedstawicielom rasy.
• Zmiana zębów u Yorkshire Terriera wiąże się z gwałtownym spadkiem poziomu wapnia w organizmie, co może powodować problemy ze stawami i włosami oraz wypadanie uszu. Jeśli zauważysz, że po 4-5 miesiącach sierść Twojego pupila zaczyna blaknąć lub wypadać - to pierwszy sygnał alarmowy! Skontaktuj się z weterynarzem lub hodowcą w celu uzyskania porady. Nie eksperymentuj z wprowadzaniem suplementów witaminowych „na oko”, zwłaszcza jeśli pies je suchą karmę.

Uwaga! Jeśli uszy twojego szczeniaka całkowicie opadły, sytuację można naprawić za pomocą prostej operacji plastycznej. Jednak po sztucznym osadzeniu uszu psa należy wykluczyć z hodowli..

Opieka nad Yorkshire Terrierem odgrywa niewielką rolę w porównaniu z prawidłowym odżywianiem. Niepiśmienna dieta, kiepska jakość paszy przemysłowej lub przekarmienie sprawią, że Twój zwierzak stanie się kaleką w dosłownym tego słowa znaczeniu. Większość doświadczonych właścicieli i hodowców zaleca karmienie Yorki wyłącznie komercyjną karmą super premium. Nawiasem mówiąc, dziś możesz kupić specjalistyczną żywność dla Yorkshire Terriera w każdym wieku. Zdrowy pies, który nie ma alergii, może jeść naturalną karmę, pod warunkiem, że wybiera odpowiedzialną karmę.

Zdrowie

Oczekiwana długość życia 14-16 lat przy założeniu dobrego zdrowia i porównywalnie bezproblemowej rasy. Należy rozumieć, że statystyki dotyczą psów rasowych o silnej psychice i przebadanych pod kątem chorób dziedzicznych / wrodzonych. Spośród typowych dolegliwości Yorki należy podkreślić:

• Choroby uszu - związane głównie z niedopatrzeniem lub hipotermią.
• Kamień nazębny, zapalenie jamy ustnej - związane ze specjalnym składem śliny rasy i szybkim tworzeniem się kamienia nazębnego.
• Opóźniona zmiana zębów - zęby mleczne nie poluzowują się ani nie wypadają pomimo wzrostu zębów trzonowych. Pytanie wymaga starannej kontroli, w przeciwnym razie nie można uniknąć skrzywienia zębów i uszkodzenia zgryzu.
• Niestrawność, niestrawność - są dwa powody: choroba zębów i skrócenie jelita. Regularne wizyty u weterynarza (raz na 3-4 miesiące) i odpowiednio skomponowane menu zapobiegają ewentualnym problemom.
• Problemy w pracy trzustki - najczęściej kojarzony z „nagą dietą” z niskiej jakości suchej karmy. Niskiej jakości produkty przemysłowe są wytwarzane na bazie roślin strączkowych, których nie może strawić układ pokarmowy Yorka..
• Łzy i skręcenia więzadeł, ścięgien, złamań, zwichnięć - urazy, które Yorki otrzymują podczas upadku z wysokości lub nieudanych skoków.
• Wrodzone zwichnięcia, nieregularne kręgi (klinowate), martwica głowy kości udowej - choroby genetyczne i gwarantuje się, że tylko pierwsza zostanie wykryta przed ukończeniem 3 miesiąca życia.
• Ataksja - choroba dziedziczna genetycznie, wyrażająca się osłabieniem lub całkowitym brakiem kontroli nad jakąkolwiek grupą mięśni. Może objawiać się w każdym wieku.
• Przepuklina pępkowa - wrodzona wada, którą można usunąć terapeutycznie lub za pomocą prostej operacji.
• Wodogłowie - nagromadzenie płynu w jamie czaszki. Rozwija się w każdym wieku. Możliwości leczenia zależą od obrazu klinicznego.
• Nadwaga - zostawić psu pełną miskę jedzenia i iść do pracy? Nie dziw się, zwierzak będzie jadł z nudów i przybrał na wadze, a to z pewnością wpłynie na stawy i ogólnie na zdrowie.

Zdjęcia