Historia pochodzenia psa

Zadowolony

• Bez względu na to, ile wilków karmisz ...
• Przodek lub przodkowie?
• Kto wygra?

• Liczne próby uzyskania nowego gatunku przez skrzyżowanie psa i wilka nie powiodły się. Hybrydy (do XVI pokolenia) pozostają hybrydami - histerycznymi, antyspołecznymi, pasywno-agresywnymi;
• Czaszki starożytnych psów uderzająco różnią się od czaszek starożytnych wilków, kiedy logicznie rzecz biorąc, powinny być jeszcze bardziej podobne niż dzisiaj;
• Do dziś wilka nie można udomowić. Oswajanie, posiadanie pewnej wiedzy - tak, ale oswajanie - jest niemożliwe. Jeśli pies pochodził od jeszcze bardziej dzikich, starożytnych wilków, jak udało się ludziom nawiązać tak bliskie przyjaźnie z tymi zwierzętami w tak krótkim czasie (w porównaniu z historią planety)?
• Jeśli pochodzenie psa od wilka było prawdziwe, dlaczego współczesne psy są fizjologicznie gorsze od wilków? Człowiek, udomawiając jakiekolwiek zwierzę, czyni je lepszym, jest to korzystne. Kury domowe biegają lepiej niż dzikie, krowy dają więcej mleka, konie są bardziej odporne niż dzicy przodkowie. W procesie udomowienia następuje selekcja prymitywna, selekcja najlepszych wytwórców, co nieuchronnie prowadzi do tego, że zwierzę udomowione staje się lepsze, większe, silniejsze, mięsiste (od kogo się to wymaga). Pies w równych warunkach (waga, budowa ciała, stopień agresji itp.) Jest gorszy od wilka;
• I wreszcie, niedawno ujawniono, że pies jest genetycznie bliższy kojotowi niż wilkowi. Nawiasem mówiąc, to kojoty i szakale mogą zbliżyć się do wioski w „głodny rok” i zawrócić, oczywiście błagając o jałmużnę lub kradnąc śmieci. Według jednej teorii (dyskusyjnej) tak zachowywali się przodkowie psów. Ale wilk nie będzie szukał śmieci. Raczej stado zaatakuje ludzi, uważając ich za łatwą zdobycz.

• Fragmenty szkieletów prehistorycznych psów znajdują się na różnych terytoriach, które należą w przybliżeniu do tego samego okresu, ale różnią się znacznie wielkością, budową i innymi parametrami;
• DNA psów zaprzęgowych z północy jest bardzo podobne do DNA dingo, co odróżnia je od wszystkich innych ras. A to już co najmniej dwóch przodków. Nawiasem mówiąc, podobieństwa z wilkami polarnymi są mniejsze niż w przypadku dingo. Czemu? Zabrałeś ze sobą psy? Dlaczego mieszkańcy północy nie oswoili lokalnych wilków?
• Badając pochodzenie ras psów, zoolodzy przeprowadzili liczne badania nad krzyżowaniem. Wynik był zaskakujący: wszyscy metysi są do siebie bardzo podobni, zewnętrzna różnica jest zatarta. Oznacza to, że przy tym samym materiale (wspólnym przodku) ludzie nie byliby w stanie wyhodować tylu ras. W końcu psy zaczęłyby do siebie przypominać, różniąc się tylko rozmiarem i kolorem sierści, różnica znikałaby.

• Na obszarach górskich znajdują się szczątki prehistorycznych psów, które podobno żyły w jaskiniach. Ludzie osiedlali się w tych jaskiniach, ukrywając się przed zimnem i dużymi drapieżnikami. Psy zajmowały małe wnęki z niskimi sufitami, ludzie bardziej przestronne „pokoje”. Psy są zwierzętami terytorialnymi i nie opuszczały swoich domów. Ludzie doceniając dobrodziejstwa sąsiedztwa (swego rodzaju „sygnalizacja”, aw czasach głodu - jedzenie), nie przepędzali psów;
• Na płaskim terenie pełnym dzikiej przyrody ludzie obserwowali, jak psy polują w stadzie. Niektórzy naukowcy uważają, że ludzie nauczyli się nawet od psów tropienia, prowadzenia i zabijania dużych ofiar. Stopniowo obie strony doszły do ​​wniosku, że wspólne polowanie jest znacznie bezpieczniejsze i bardziej produktywne;
• Po zabiciu suki mężczyzna zabrał szczenięta do obozu: jako zabawa dla dzieci, jako jedzenie. Jeśli polowanie zakończyło się sukcesem (tj. Jeśli było wystarczająco dużo pożywienia), szczenięta miały szansę dorosnąć i zamieszkać w pobliżu, polując samodzielnie, ale wracając na swoje terytorium. Dlaczego ludzie mieliby prowadzić czujnego stróża?