Instrukcje dotyczące podawania psu wstrzyknięcia podskórnego

Większość dorosłych przynajmniej raz wstrzyknęła dziecku lub innemu członkowi rodziny zastrzyk, więc jest pewne doświadczenie. A mięsień pośladkowy czy udo zwierzaka nie są tak dużą różnicą. Ale jak zrobić psu zastrzyk podskórny, o co w tym wszystkim chodzi i gdzie właściwie trzeba wbijać igłę? W rzeczywistości wszystko jest jeszcze łatwiejsze niż przy domięśniowym podaniu leku..

Dlaczego weterynarz przepisuje zastrzyki w kłębie psa, skoro ten sam środek można podawać w zwykły sposób? Faktem jest, że podskórna warstwa tłuszczu jest usiana małymi naczyniami krwionośnymi - lek wnika do krwi wolniej i bardziej równomiernie niż po wstrzyknięciu do mięśnia. Niektórych substancji w inny sposób, poza wstrzyknięciem psu podskórnie, nie można w ogóle wstrzyknąć: zwierzę będzie bardzo bolesne po wstrzyknięciu domięśniowym, lek wywoła stan zapalny, będzie działał zbyt szybko (gwałtowny skok ciśnienia, ostra reakcja immunologiczna itp.). Dlatego w żadnym przypadku nie można zmienić sposobu podawania leku bez konsultacji z lekarzem.

Dokąd?

Wstrzyknięcie podskórne to wstrzyknięcie w kłębie psa, łopatkę (część przedniej nogi od łokcia do stawu barkowego) lub wewnętrzną część uda. Igłę wprowadza się pod skórę bez penetracji mięśnia. Skóra na wewnętrznej stronie uda jest bardzo cienka, giętka i łatwa do nakłucia, ale w tej okolicy jest wiele dużych naczyń krwionośnych, które są łatwe do uszkodzenia. Dlatego niedoświadczonemu właścicielowi łatwiej będzie wstrzyknąć psu podskórnie, tworząc fałd na łopatce lub między łopatkami. Łatwiej jest w kłębie, ale jeśli po wstrzyknięciu leku zostanie przepisany długi cykl bolesnego leczenia, możesz naprzemiennie kłąb, prawe i lewe ramię.

w jaki sposób?

Szybko, pewnie i bez nerwów. Ale zanim podasz psu zastrzyk podskórnie, zastanów się, czy będziesz w stanie jednocześnie trzymać strzykawkę, skórę zwierzaka i siebie, wyrywając i jęcząc. Jeśli nie, rozsądniej jest wezwać pomocnika, który naprawi zwierzaka w pozycji leżącej lub siedzącej - tak jak wolisz. Jeśli Twój pies normalnie toleruje ból, nie jest histeryczny ani agresywny, poradzisz sobie sam:

• pies leży, siedzi lub stoi. Najważniejsze, że obszar kłębu jest dobrze widoczny i dostępny-
• ręką wolną od strzykawki głaskać grzbiet, uważnie szukając miejsca na kłębie, gdzie skóra jest łatwo i bezboleśnie odciągnięta do tyłu (tuż nad punktem zbieżności łopatek).
• nie jest konieczne szczypanie i ciągnięcie skóry palcami. Spróbuj ułożyć fałdę na brzuchu przed wstrzyknięciem podskórnym psom. Ruch powinien być „miażdżący”, schludny, fałd skórny tworzy się łatwo pod naciskiem palców, bez ciągnięcia-
• igła jest wprowadzana gwałtownym ruchem, z pewnością, aby zminimalizować ból. Kierunek igły przebiega wzdłuż fałdu, równolegle do kręgosłupa. Igła powinna znajdować się dokładnie w zagięciu, nie wychodząc z drugiej strony..
• lek wstrzykuje się nawet naciskając tłok. Im większa dawka, tym wolniejsze ciśnienie, ponieważ lek musi mieć czas na rozproszenie się w warstwie podskórnej. Szybko wyjmij igłę, bez przesuwania jej w lewo lub w prawo - jakikolwiek ruch igły na boki jest niezwykle bolesny.

Dopiero po wykonaniu wstrzyknięcia podskórnego można rozluźnić palce w kłębie - pies odczuje mniejszy ból, jeśli po wykonaniu wstrzyknięcia i wyjęciu igły uwolni się fałd. Wyciągnęli igłę - puścili fałd - delikatnie gładzili miejsce wstrzyknięcia okrężnymi ruchami, bez nacisku (lek zostanie rozprowadzony szybciej). Wstrzyknięcie wykonuje się w ramię w ten sam sposób, tworząc fałdę wzdłuż łapy.

Niż?

Oczywiście objętość strzykawki zależy od dawki leku. Ale co, jeśli malutkiej zabawce podano podskórnie 3 ml płynu? Zbierz 2 ml do jednej strzykawki, 1 ml do drugiej i zmieniaj strzykawki podczas wstrzyknięcia? A może weź strzykawkę 5 ml z grubą i długą igłą? Oczywiście nie. Przed wykonaniem wstrzyknięcia podskórnego swojemu psu należy ocenić grubość skóry..

Jeśli skóra jest cienka (nie zawsze zależy to od wielkości zwierzęcia, ale z reguły mówimy o psach o wadze poniżej 5 kg i suchej budowie), użyj igły do ​​strzykawki insulinowej. Tylko koniecznie importowane, domowe igły ze strzykawek insulinowych wyginają się nawet na najdelikatniejszej psiej skórze. Jeśli dawka leku jest bardzo mała, a skóra zwierzęcia jest bardzo gruba, wstrzyknięcie pod skórę psa wykonuje się za pomocą strzykawki o pojemności 1 ml, ale igłą o pojemności 5 ml - średnica dysz jest standardowa, więc igły można zmienić w razie potrzeby.

Czasami weterynarze pobierają lek do dużej strzykawki przez kilka dni. Przechowywanie leku w ten sposób jest warunkowo dopuszczalne, ale jest to niepożądane. Zapytaj swojego lekarza, czy możesz kupić opakowanie leku, aby za każdym razem samodzielnie pobrać płyn ze sterylnej ampułki. Jeśli nie, pozostaw strzykawkę z lekiem na drzwiach lodówki i za każdym razem wstrzyknij psu podskórnie nową igłę. Po wymianie igły należy wypuścić trochę płynu ze strzykawki, aby usunąć powietrze z jamy igły. Usunąć starą igłę ze strzykawki przed następnym wstrzyknięciem, a nie bezpośrednio po wstrzyknięciu.

Zalecamy przeczytanie artykułu „Strzał do psa: środki ostrożności i możliwe komplikacje”.