Pełen wdzięku i przystojny: opieka nad karakalem w domu

Dziś coraz większą popularność zyskują egzotyczne zwierzaki, które znacznie różnią się od zwykłych koty i psy, nawet w wyglądzie i przypominają je. Tutaj na przykład dobrym przykładem takiego zwierzęcia jest karakal, który prawie pod każdym względem przypomina rysia pustynnego. W dzisiejszych czasach często jest trzymany w domu, a właściciele jednogłośnie mówią o absolutnym bezpieczeństwie takiego rozwiązania. Dowiedzmy się, jaka jest specyfika określonego byłego drapieżnika i czy rozsądne jest posiadanie go zamiast zwykłego kota.

Opis i zdjęcie

Istnieje wiele gatunków karakali występujących na wolności w stepowych i pustynnych regionach Turcji, Afryki, Turkmenistanu, Indii, Iranu, niektórych regionów Uzbekistanu i pogórza Dagestanu. W tej chwili naukowcy istnieje 9 odmian tego drapieżnego zwierzęcia, jednak dla osób, które nie są zainteresowane tak małym kłusem, nie będzie między nimi znaczącej różnicy.

Większość podgatunków występuje w Afryce, gdzie zwierzęta nie wymagają ochrony, a lokalni myśliwi chętnie organizują na nich safari, wabiąc je do siebie za pomocą specjalnych urządzeń technicznych (np. Okrzyki rannych zwierząt).

Jednocześnie w krajach azjatyckich populacja podgatunków karakali z roku na rok maleje i zaliczane są one do miejscowej Czerwonej Księgi (np. Z turkmeńskich karakali pozostało tylko ok. 300 osobników).

Wygląd

Niezależnie od odmiany, do której należy twój domowy ryś stepowy, będzie dość wysoki (czasami do 50 cm w kłębie), wdzięczne zwierzę o wdzięcznych zarysach ciała. Takie zwierzaki wydłużona głowa, z umieszczonym na nim długie uszy, na końcu którego znajdują się frędzle z wełny.

Między prostymi uszami jest dość duża odległość, jakby ciągle nasłuchiwała. Z tyłu ich kolor jest czysto czarny lub z lekką szarą smugą. To prawda, że ​​zwierzęta żyjące w Namibii mają białe uszy..

Pokryte jest całe ciało karakala grube i krótkie włosy, a na tylnych łapach jest stosunkowo sztywny, co w warunkach naturalnych pozwala takiemu kotkowi swobodnie poruszać się po piaszczystych nawierzchniach. Na klatce piersiowej i brzuchu włos jest nieco dłuższy, a co do koloru, w zależności od typu drapieżnika, występują zarówno zwierzęta „piaskowe”, jak i brązowe, z jaśniejszymi obszarami na brzuchu, klatce piersiowej i łapach wewnętrznych..

Na brzuchu i pysku karakala występują ciemne obszary charakterystyczne dla rysia pospolitego pod oczami łatwo dostrzec żółty pasek. Nie ma różnic w kolorze sierści między sukami i samcami..Ogon jest o około length swojej długości krótszy niż spłaszczony tułów, co w połączeniu z długimi, suchymi kończynami czasami wygląda bardzo zabawnie. Stopy - dość masywne.

Należy zauważyć że samice są zawsze mniejsze niż samce, których waga jest często osiąga 30 kg, o wysokości 45-50 cm W przeciwieństwie do nich przedstawiciele żeńskiej połowy ważą głównie około 15-20 kg. Dorosły ma dość długie ciało, często sięgające 60-90 cm, a długość ogona to około 35 cm.

Mówiąc najprościej, według wszystkich danych zewnętrznych karakal jest pomniejszoną kopią zwykłego rysia, różniącego się od niego większą gracją i monochromatycznym umaszczeniem..

Postać

Z pewnością jest wielu sceptyków, którzy wątpią w możliwość trzymania takiego zwierzęcia w domu, ale jak pokazuje praktyka wielu właścicieli karakali - ich charakter niewiele różni się od charakteru zwykłego kota domowego, aw niektórych przypadkach takie dzikie zwierzę będzie jeszcze delikatniejsze i łagodniejsze.

Z odpowiednim wychowaniem, mini rysie charakteryzują się zwiększoną ciekawością, żartobliwość, życzliwość i dobre umiejętności uczenia się. W przeciwieństwie do zwykłych kotów karakale mają wysoki poziom lojalności, przez co wyglądają jak psy, aw trakcie zabawy potrafią nawet przynosić zabawki.

Karakale wyróżniają się obecnością „instynktu mistrzowskiego” i zawsze będą zazdrośnie strzec swoich rzeczy przed inwazją innych zwierząt, chociaż jeśli kociak od dzieciństwa rośnie kot lub pies, wtedy nie powinno być problemu. Jedyne, które powinny być ukryte przed wytrwałymi pazurami domowego drapieżnika, to ozdobne gryzonie, którym karakal jest przyzwyczajony do jedzenia w warunkach naturalnych.

Historia wyglądu

Ze względu na swój wygląd karakale są przez wielu postrzegane jako przedstawiciele rodzaju ryś. Jednak z punktu widzenia genetyki wszystko nie jest takie proste, dlatego zwierzęta należały do ​​osobnego rodzaju o starożytnej nazwie..

W starożytności w Afryce i Azji takie koty specjalnie przeszkoleni i poszli z nimi na polowanie, i wybierani byli przez mniej zamożnych przedstawicieli społeczeństwa, zaś „bogaci” wykorzystywali do tego celu gepardy.

Karakale doskonale łapały małe antylopy, bażanty, pawie, zające i innych małych mieszkańców stepu, nie przejmując się zbytnio obecnością człowieka i jego władzą nad nimi. To dzięki ich stosunkowo spokojnemu usposobieniu i posłuszeństwu we współczesnym świecie koty te stały się doskonałymi zwierzętami domowymi..

Bardzo bliskim krewnym karakali jest cat caracat, wyhodowany w wyniku krycia karakala i kota domowego rasy Serengeti, Egipski mau i abisyński. Pierwsze karakety otrzymano w 2007 roku, po badaniach w Ameryce, ale przez jakiś czas zostały zapomniane.

7 lat później, w 2014 roku, w Rosji wznowiono prace hodowlane w tym kierunku i obecnie rasa jest oficjalnie uznana przez Międzynarodową Organizację Kotów TICA. Muszę powiedzieć, że parametry przedstawicieli nowej rasy są jak najbardziej zbliżone do cech karakali, którym zwierzęta odpowiadają zarówno pod względem koloru, jak i przyzwyczajeń, chociaż co do charakteru ma jeszcze mniejszą agresję.

Wybór i koszt kociaka

Oczywiście karakale nie są tak powszechne jak koty domowe, więc nie należy się dziwić, że cena takiego kociaka będzie bardzo wysoka (w przybliżeniu w granicach 10000 dolarów). Co więcej, w naszym kraju nie jest łatwo znaleźć żłobek, w którym te zwierzęta byłyby hodowane, a jeśli takie są, to trzeba jeszcze zwrócić uwagę na sposób trzymania karakali: „domowa” czy „woliera”.

Należy to również rozumieć treść takiego drapieżnika jest dozwolona tylko ze wszystkimi dokumentami, w przeciwnym razie zwierzę domowe może zostać po prostu odebrane. Czyli nie zaleca się kupowania zwierzęcia od handlarzy, a tym bardziej od kłusowników, bo między innymi może się okazać, że jest chore.

Najodpowiedniejszym miejscem na zakup kociaka byłaby przydomowa żłobek, w którym zwierzęta mają zapewnione dobre pożywienie i regularne spacery (jest możliwe, że rodzice maluszka mogą nieustannie biegać po zamkniętym terenie). Hodowcy z pewnością opowiedzą o wszystkich niuansach związanych z utrzymaniem drapieżnika, a także będą mogli dowiedzieć się o konkretnym koszcie takiego zwierzęcia..

Jeśli nie zamierzasz kontynuować działalności swojego hodowcy i hodować karakale, to są lepsze sterylizować, w przeciwnym razie nie da się uniknąć znaku terytorium. Zwykle procedurę można uzgodnić z hodowcą w celu jej przeprowadzenia w wieku 3-5 miesięcy. Jest jednak inna opinia: lepiej wykastrować kota bliżej 9 miesięcy.

Przy wyborze dokładnie zbadaj każdego kociaka. Zdrowe dziecko powinno mieć grubą i lśniącą sierść, czysty nos, uszy i oczy (bez wydzieliny). Takie kocięta są mobilne, aktywne i nie próbują szkodzić ludziom..

Warunki zakwaterowania i właściwej opieki

Biorąc pod uwagę, że nie mówimy o zwykłej rasie, ale o karakalu, wychowanie zwierzęcia i opieka nad nim będą miały istotne różnice. Przede wszystkim do ceny nowego pupila warto doliczyć również koszt zaaranżowania jego miejsca zamieszkania, a także wydatki materialne na wyżywienie. Ale najpierw najważniejsze.

Co jest potrzebne dla kota?

Osobliwości aranżacji własnego „kącika” dla karakala zależą od tego, gdzie dokładnie zamierzasz go trzymać: w mieszkaniu lub w prywatnym domu. Oczywiście w obu przypadkach lepiej nie używać małych i ciasnych komórki, ale co do przestronnych woliery, wtedy mogą być bardzo przydatne. Jeśli to możliwe, możesz nawet dać zwierzęciu pokój., gdzie może spokojnie się rozwijać, niczego nie psując.

Dobrze, jeśli w takim miejscu jest jakiś drewniany przedmiot przeznaczony do tego ostrzenie pazurów lub półki przybite gwoździami na różnych wysokościach, pozwalające zwierzęciu na poruszanie się po nich, tak jak robi to w swoim naturalnym środowisku. Z natury karakal ma bardzo rozwiniętą muskulaturę ciała i wysoką aktywność, z której musi znaleźć wyjście..

I oczywiście nie możemy o tym zapominać taca, do którego będziesz musiał sam wyszkolić kociaka, jeśli hodowcy tego nie zrobili. Możesz wypełnić toaletę zwykłym granulatem lub wiórami drzewnymi.

Oczywiście lepiej trzymać karakala w prywatnym domu, z obszerną wolierą dostępną na terenie (min. 15m2) i wolnym wybiegiem, aw pomieszczeniu koniecznie umieścić wyżej wymienione półki „do skakania” i zamontować drapak pokryty sznurkiem konopnym.

Opieka nad rasą

W opiece nad zwykłymi kotami domowymi często są kąpane i czesane, ale bardzo trudno jest sobie poradzić z tak dużym zwierzęciem jak ryś stepowy, dlatego regularne kąpiele najprawdopodobniej będą musiały zostać odwołane. Jednak karakale charakteryzują się zachowaniem innych krewnych, co oznacza, że ​​podczas lizania ich futra Twój pupil połknie je, a nawet może się nim zakrztusić..

Z tego powodu zwierzaka należy czesać przynajmniej raz w tygodniu, aw razie nagłej potrzeby można podać mu specjalne preparaty oczyszczające jelita. Dodaj do tych czynności regularne czyszczenie tacy i żadne inne procedury higieniczne nie są wymagane..

Karakale są rzadkie rozchorować się, ale to nie znaczy, że nie trzeba ich pokazywać weterynarzowi. Przynajmniej wizyta u specjalisty będzie wymagana w celu zaszczepienia i strzyżenia, chyba że kupisz specjalne "psie" maszynki do strzyżenia i nauczysz się, jak to zrobić samodzielnie.

Jedzenie karakalne

W swoim naturalnym środowisku te udomowione drapieżniki polują na małe gryzonie., ptaki, zające, skrzaty, susły, a nawet Gady, chociaż z łatwością radzą sobie z mangustami, lisami, a nawet jeżozwierzami. Oczywiście małe zwierzęta stepowe nie są dostępne w domu, ale naturalne zapotrzebowanie organizmu na białko musi być w pełni zaspokojone..

Dlatego w codziennej diecie rysia stepowego musi być obecna wołowina, indyk, królik i kurczak, w ilości od 0,5 do 1 kg (dokładna wartość proporcji mięsa uzależniona jest od płci i wieku zwierzęcia). Pewna część może być gotowana, ale nadal udział surowca powinien być większy.

Nie można karmić dzikiego zwierzęcia zupami i płatkami zbożowymi, bo nie zawierają nic pożytecznego dla niego, a warto też od razu wykluczyć z menu wędzonki, wieprzowinę i mleko.

Jeśli chcesz w jakiś sposób urozmaicić dietę domowego rysia, do mięsa możesz dodać warzywa (cukinia, marchew, kapusta i dynia), ryby morskie, nabiał i jajka. Korzystne dla zdrowia będą również różne suplementy mineralne i witaminy..

Dorosły karakal karmi się raz lub dwa razy dziennie pokarmem w temperaturze pokojowej, organizując raz w miesiącu dni postu. Wodę należy wymieniać codziennie, a jej temperatura powinna być również zbliżona do temperatury pokojowej..

Oswajanie i szkolenie

Jeśli z psami i kotami domowymi jest mniej więcej jasne, jak się zachować, to do oswajania, a tym bardziej trening dzikie zwierzę będzie wymagało znacznie więcej siły i cierpliwości. Pieszczota i właściwe wychowanie są warunkiem przemiany karakala w delikatnego domowego „kociaka”.

Ryś stepowy w domu na pewno nie jest zabawką i jeśli postrzegasz to tylko jako dekorację posiadłości i nie zamierzasz się nią specjalnie zajmować, lepiej nie torturować zwierzęcia i siebie. Należy pamiętać, że tak duży kot nigdy nie będzie tolerował agresywnego i niegrzecznego stosunku do siebie, a jeśli dorośnie stale doświadczając bullyingu, to z czasem potencjalni właściciele mogą bardzo żałować swojej postawy..

Przyzwyczajanie się do porządku i kuwety powinno odbywać się stopniowo, spacery - tylko na smyczy, a od karakala nie trzeba oczekiwać zbyt wielkich osiągnięć, w końcu jest bardziej kotem niż psem.

Znaczenie chodzenia

Każde zwierzę wymaga regularnej aktywności fizycznej, co przyczyni się do jego normalnego rozwoju. Jeśli jednak mówimy o tak dużym zwierzaku jak karakal, to nie powinno być wątpliwości co do potrzeby regularnych aktywnych spacerów, zwłaszcza jeśli ryś stepowy jest trzymany w mieszkaniu.

Podobnie jak z psem, musisz chodzić z nim co najmniej dwa razy dziennie, pozwalając mu biec 1-2 godziny na jednym spacerze. Oczywiście karakala nie da się spuścić ze smyczy, aw zatłoczonych miejscach dodatkowo należy użyć kagańca.

Możesz iść ze swoim zwierzakiem do strefy wyprowadzania psów, po prostu upewnij się, że w pobliżu nie ma innych zwierząt, ponieważ po prostu nie można przewidzieć zachowania rysia.

Decydując się na zakup niezwykłego „kota”, zastanów się dwa razy, czy naprawdę potrzebujesz tylu zmartwień związanych z jego utrzymaniem i czy możesz zapewnić dzikiemu zwierzęciu normalne warunki życia.