Robaki u psów: rodzaje, objawy i leczenie

Wszystkie psy, zarówno domowe, jak i na wolnym powietrzu, są podatne na zarażenia pasożytami. Jaja pasożytów przyklejają się do podeszew butów, znajdują się w glebie i osadzają się na roślinach. Zwierzęta domowe mogą zarazić się podczas chodzenia, poprzez kontakt z chorymi osobami. Kilka rodzajów robaków może naraz pasożytować na ciele psa, co często prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych u zwierzęcia. Do leczenia infekcji pasożytniczych stosuje się leki przeciwrobacze i środki ludowe.

1 Rodzaje pasożytów

Robaki jelitowe, sercowe i płucne dzięki cierniom i przyssawkom uszkadzają narządy wewnętrzne psa. Dorośli i psy dużych ras są znacznie łatwiejsze do tolerowania infekcji. Zatrucie odpadami robaków u małych szczeniąt i przedstawicieli małych ras następuje szybciej.

Istnieje kilka głównych podgrup pasożytów, w tym:

• przywry (przywry);
• nicienie (okrągłe);
• cestodes (taśma).

Najczęstszymi robakami jelitowymi występującymi u zwierząt domowych są nicienie. Robaki mają wysoką witalność, ich jaja nie giną przez długi czas. Osobniki są różnej płci, samice są większe niż samce i są w stanie złożyć do 60 tysięcy jaj dziennie.

Niektóre pasożyty psów są niebezpieczne dla organizmu ludzkiego. Do zakażenia dochodzi przez kontakt, w szczególności przez nieumyte ręce. Dziecko może zostać zarażone, jeśli pies wylizuje twarz..

Nicienie

Grupa przywr obejmuje około 27 gatunków płazińców. Pasożytują głównie w przełyku, wątrobie, woreczku żółciowym i jelitach. W zaawansowanych przypadkach długość pasożyta wynosi około 45-55 cm.

Płaskie robaki

Ciało tasiemca składa się z małych segmentów, w których dojrzewają jaja. Pasożyt jest wydalany z organizmu zwierzęcia wraz z kałem. Jego średnia długość wynosi 45–100 cm, w zależności od rodzaju robaka. Są osoby, których długość sięga 150 cm.

Tasiemce

1.1 Trematodes

Trematody z konieczności mają żywiciela „pośredniego”, w roli którego występują kleszcze, pchły i wszy. Jaja robaków można znaleźć w rybach i mięsie. Powszechne przywry opisano w tabeli:

Tytuł i obraz	Opis	Lokalizacja
Alaria (Alaria alata)	Mały pasożyt o długości nieprzekraczającej 4,5 mm. Posiada przyssawki. Jajka są wydalane do środowiska z kałem	Pasożytuje głównie w jamie brzusznej: jelitach i przełyku. Rzadziej w płucach i oskrzelach
Fluke (Opisthorchis felineus)	Przywra psia to mała przywra digenetyczna, której żywicielem pośrednim są ryby słodkowodne. Robak jest niebezpieczny dla ludzi	Wpływa na wątrobę i woreczek żółciowy zwierzęcia
Fasciola	Fasciola ma małe, wydłużone ciało z wyraźną głową	Pasożyt zlokalizowany jest w drogach żółciowych i wątrobie psa
Szeroki tasiemiec	Osobniki dojrzałe płciowo są dość duże, mają około 60-80 cm długości. Ciało robaka składa się z wyraźnie rozróżnialnych segmentów	Zlokalizowane w jelicie

Oznaki infekcji i obecność dojrzałych płciowo pasożytów w organizmie psa:

• utrata apetytu;
• nieregularne wypróżnienia (biegunkę zastępuje zaparcie);
• powiększona wątroba (przy badaniu palpacyjnym);
• stan depresyjny;
• utrata masy ciała;
• kneblowanie.

Z powodu choroby pasożytniczej, szczególnie w zaawansowanym stadium, zwierzę może umrzeć. Jeśli pojawią się pierwsze objawy, należy pilnie skonsultować się ze specjalistą. Aby zrozumieć, który robak pasożytuje w ciele psa, poznać naturę i określić stopień infekcji, jest w stanie tylko weterynarz.

1.2 Nicienie

Glisty wywołują robaczycę u dorosłych psów i szczeniąt. Psy w każdym wieku i każdej rasy są podatne na infekcje. Przypadki zgonów z powodu robaczycy są oficjalnie rejestrowane u szczeniąt w wieku poniżej 1 miesiąca.

Odmiany nicieni:

Imię i nazwisko oraz zdjęcie	Choroba wywołująca pasożyta	Opis	Miejsca pasożytnicze
Physalopter	Physalopterosis	W ciele zwierzęcia podgatunek ten nie pasożytuje masowo. Średniej wielkości robak żołądkowy, który wygląda jak glista	Pasożytuje w żołądku psa, rzadziej w jelicie cienkim
Tęgoryjec	Tęgoryjec	Długość nicienia nie przekracza 2 cm; charakterystyczną cechą tego podgatunku jest obecność zębów pasożyta. Nie ma gospodarzy pośrednich	Zlokalizowane w płucach i oskrzelach
Ascaris Toxocara	Toksakoroza	Samice są znacznie większe od samców, mają około 17 cm długości, a średnia długość samców nie przekracza 10 cm	Pasożytuje w jelitach
Uncinaria	Uncinariosis	Drobne pasożyty, których długość nie przekracza 1,5 cm, przy pomocy ust powoduje poważne uszkodzenie jelit	Zlokalizowane w jelitach zwierzęcia
Capillaria	Choroby dróg moczowych	Dojrzałe płciowo samice są dwukrotnie większe od samców. Długość samic sięga 6 cm, charakterystyczna jest obecność żywiciela pośredniego	Pasożytuje w pęcherzu i przewodach nerkowych
Angystrongilaria	Angiostrongylidoza (angistrongyloza psów)	Długi, smukły robak, potrzebuje żywiciela pośredniego (ślimaka, ślimaka, żaby). Nie stanowi zagrożenia dla ludzi	Lokalizacja pasożyta - serce

Oznaki infekcji:

• biegunka z krwią;
• niedrożność jelit;
• zwiększony apetyt;
• swędzenie wokół odbytu;
• wysypki skórne;
• stan apatyczny;
• wzdęty brzuch.

Szczenięta i młode mogą mieć nagły kaszel. Zwierzęta czasami pozostają w tyle w rozwoju.

1.3 Cestodes

Pasożyty taśmowe stanowią największe zagrożenie dla zwierząt domowych. W segmentach tworzących ciało robaka znajduje się duża liczba jaj, które ostatecznie dostają się do środowiska.

Najczęstsze tasiemce:

Tytuł i obraz	Opis	Lokalizacja
Tasiemiec bydlęcy	Włośnica nazywana jest przedstawicielem tego podgatunku. Pasożyt wnika do organizmu zwierzęcia przez zakażone mięso. Dość duży robak, osiągający 1,5 m długości	Tkanka mięśniowa
Echinokok	Dość mały robak, którego długość nie przekracza 50 mm. Przez usta powoduje znaczne uszkodzenie jelit i wątroby	Przewody wątrobowe i wątroba
Tasiemiec psa	Duży robak o długości do 150 cm Charakterystyczna jest obecność żywiciela pośredniego (pchły). Ciało składa się z wielu segmentów	Jelita

Objawy inwazje:

• utrata apetytu;
• nowe preferencje smakowe;
• biegunka / zaparcie;
• kaszel;
• wymioty;
• czkawka po jedzeniu;
• drgawki.

Zakażenie tasiemcami charakteryzuje się dodatkowymi objawami: dusznością, nierównym tętnem i odkrztuszaniem krwi.

2 Zapobieganie i leczenie

Jako środki zapobiegawcze i terapeutyczne stosuje się specjalne leki.. Leki mają kilka form uwalniania:

• pigułki;
• zawieszenie.

Te same środki są stosowane do zapobiegania oraz w przypadkach, gdy infekcja już wystąpiła. Aby szybko pozbyć się robaków i usunąć larwy pasożytów, zaleca się stosowanie następujących leków opisanych w tabeli:

Imię i nazwisko oraz zdjęcie	Opis	Struktura
Pratel	Preparat w tabletkach stosowany do odrobaczania. Lek zatruwa większość nicieni i tasiemców, prowokując ich wyjście z organizmu	Substancje czynne: praziquantel, pyrantel. Składniki pomocnicze: laktoza, celuloza, powidon, skrobia, sacharyna sodowa
Drontal Plus	Preparat w postaci tabletek przeciwrobaczych o szerokim spektrum działania. Szkodliwy dla tasiemców i obleńców	Składniki aktywne: pyrantel, febantel, praziquantel. Substancje pomocnicze obejmują: skrobię, laktozę, stearynian magnezu, siarczan sodu, krzem koloidalny
Milbemax	Lek przeciw robakom, który ma dwie formy uwalniania: dla małych ras psów (szczenięta) i dla dużych psów	Głównymi składnikami są melbimycyna i prazykwantel. Elementy pomocnicze to: monohydrat laktozy, powidon, celuloza
Prazicide Plus	Złożony lek, który ma szkodliwy wpływ na większość nicieni i tasiemców. Dopuszczony do stosowania niezależnie od stadium rozwoju pasożytów	Składniki aktywne: pyrantel, praziquantel, febantel. Dodatkowo: sorbinian potasu, benzoesan sodu, gliceryna
Helminthal	Lekowi przypisano 4 stopień zagrożenia (minimum). Szkodliwy dla większości taśm i obleńców	Składniki aktywne: moksydektyna i prazykwantel. Składniki pomocnicze: gliceryna, stearynian magnezu, benzoesan sodu

Tabletki przeciwrobacze można podawać zwierzęciu na kilka sposobów:

• Do korzenia języka. Konieczne jest odrzucenie głowy psa, naciśnięcie na szczęki i umieszczenie pigułki na nasadzie języka.
• Zgnieciony. Proszek uzyskany z tabletki można rozcieńczyć wodą i wprowadzić do pyska zwierzęcia za pomocą strzykawki. Możesz zwinąć mały kawałek mięsa w proszku i nakarmić go psu..

Nie zaleca się samodzielnego wybierania leków do leczenia i zapobiegania inwazjom robaków pasożytniczych. Leki są przepisywane przez specjalistę na podstawie wyników analizy.

2.1 Środki przeciwrobacze

Możesz pozbyć się robaków u psów w domu za pomocą środków ludowej. Aby to zrobić, użyj:

• czosnek;
• pestki dyni;
• marchewka;
• Pietruszka.

Powyższe składniki można stosować do celów profilaktycznych, ponieważ mają wyraźną właściwość przeciwrobaczą.. Zaleca się codzienne dodawanie niewielkiej ilości tego lub innego warzywa do karmy psa. Konieczne jest uwzględnienie indywidualnych cech zwierzęcia. Ponadto czosnek może podrażniać ośrodkowy układ nerwowy..

Marchew i pestki dyni nie wymagają dodatkowej obróbki cieplnej. Zaleca się stosować je na surowo, codziennie mieszając z jedzeniem. Pietruszkę należy najpierw ugotować, bulion należy dodać do napoju zwierzaka w niewielkiej ilości.

Okres leczenia inwazji robaków pasożytniczych środkami ludowymi jest dość długi. Za pomocą oficjalnych preparatów leczniczych możesz znacznie szybciej pozbyć się robaków.