Buriacko-mongolski wilczarz (hotosho nohoi)

Buriacki wilczarz mongolski, znany również jako Khotosho Nokhoi, to rasa psów stróżujących, szeroko rozpowszechniona w Buriacji i okolicznych regionach. Różni się dobrym zdrowiem, bezpretensjonalnością, wszechstronnością w zastosowaniu, stabilną psychiką i szybką adaptacją w nowych warunkach. Hotosho są między innymi oddani właścicielowi i opiekują się dziećmi.

Do lat 80-tych XX wieku nie istniała fabryczna hodowla wilczaków buriacko-mongolskich. Batov Nikolay i Trigulova Marika stali się inicjatorami odrodzenia rasy. Zorganizowali kilka wypraw po Buriacji i Mongolii, aby zebrać informacje o hotosho i samych wilczarzach, które stały się rdzeniem plemiennym. Opracowali również standard. Jako typ wyjściowy przyjęto owczarki buriackie, których używano do ochrony stad przed drapieżnikami.

W Buriacji te psy nazywane są „khotosho”, co dosłownie tłumaczy się jako „wilk podwórkowy”.

Wilczarz buriacko-mongolski został wpisany do księgi hodowlanej Rosji w 2000 roku. Od tego czasu psy rodowodowe wyróżniały się pieczątkami i dokumentami rodowodowymi wydanymi przez RKF. Wzorzec rasy został zarejestrowany w 2006 roku. Khotosho nohoi nie został jeszcze uznany przez międzynarodowe stowarzyszenia.

Film o rasie psów Wilczarz buriacko-mongolski (Khotosho nokhoi):

Spotkanie

Głównym zastosowaniem Buriatów wilczarza mongolskiego jest ochrona gospodarstw, mieszkań i zwierząt gospodarskich, ale nie wypas. Może być używany jako pies stróżujący, towarzysz, ochroniarz, a także w akcjach poszukiwawczo-ratowniczych. Pewnego razu polowaliśmy z takimi psami.

Wilczarz buriacko-mongolski zajmuje szczególne miejsce w buddyzmie, wyznawanym w Buriacji i Mongolii. Jest to jedyna wschodnia religia, w której pies jest uważany za święte zwierzę. Psy mieszkały w klasztorach buddyjskich i obok zwykłych ludzi, strzegły majątku, opiekowały się kołyskami dzieci i pilnowały, aby starsze dziecko nie uciekło z pola widzenia.

Wygląd

Wilczarz buriacko-mongolski jest typowym psem stróżującym narodowej selekcji. Powyżej średniego lub dużego wzrostu, gruba budowa ciała z mocnymi kośćmi i wydatnymi mięśniami. Skóra jest gruba, elastyczna, podgardle na szyi. Zmarszczki na czole, które pojawiają się, gdy pies jest czujny. Wyraźny jest dymorfizm płciowy. Samce są zauważalnie silniejsze i masywniejsze. Wysokość w kłębie samców 60-65 cm, suki powyżej 62 cm Waga 45-70 kg. Zewnętrznie wilczarz buriacko-mongolski jest bardzo podobny do swojego najbliższego krewnego - Owczarek mongolski Banhara.

Głowa duża, czaszka lekko wypukła, szeroka. Stop jest wygładzony. Kufa jest stosunkowo krótka z prostym grzbietem nosa i dużym czarnym płatkiem. Oczy są ciemne, małe. Uszy trójkątne, wysoko osadzone, średniej wielkości, wiszące na chrząstkach. Należy zauważyć, że w rasie występują dwa typy: psy o szerokiej twarzy i długie głowy..

Ciało jest nieco rozciągnięte, masywne. Klatka piersiowa jest głęboka. Żebra są wypukłe. Kłąb dobrze zaznaczony. Szyja jest potężna. Grzbiet mocny, szeroki, prosty. Lędźwie nie są długie. Zad nieco opadający. Nogi dobrze rozwinięte, mocne, o dobrej kości, muskularne. Stopy są duże i zwarte. Ogon jest ciężki i długi, zwisa i sięga do stawu skokowego. W ruchu, a także w stanie podniecenia, pies może trzymać go w kształcie sierpa, w kółku na grzbiecie lub lekko przerzucić przez grzbiet.

Wełna buriacko-mongolska wyróżnia się osobliwą strukturą. Szorstkie włosy ochronne zapobiegają splątaniu elastycznego, miękkiego podszerstka. Ponadto jest wodoodporny. W zależności od długości włosów psy dzielą się na trzy typy:

• Długowłosy - długość sierści 15-20 cm (do 30 cm). Na głowie i uszach włos jest dużo krótszy, z tyłu nóg dłuższy, tworzy upierzenie, a na ogonie podgardle.
• Półdługowłosy (typ pośredni) - długość włosa około 10 cm, dobrze rozwinięty szata, ogon z charakterystycznym zawieszeniem.
• Krótkowłosy - tułów jest pokryty grubym, krótkim włosem, podszycie dobrze rozwinięte, zimą jego długość przekracza długość markizy "Kołnierz" i "majtek" nie ma, ale na ogonie jest lekkie "zawieszenie"

Dozwolonych jest kilka kolorów. Preferowane są czarne podpalane, czarne, brązowe, wilcze, rude.

Charakter i portret psychologiczny

Buriacki wilczarz mongolski ma zrównoważoną psychikę. Pomimo dużych rozmiarów jest osobą o wyrazistym optymistyce. Swobodny, pełen energii, niesamowicie ciekawy i wesoły, co czyni go wspaniałym strażnikiem i doskonałym towarzyszem. Buriaci nie są podatni na konflikty i starcia za pomocą zębów. Szczenięta i młode psy innych warczących psów są postrzegane jako przedmiot badań. Agresywne dorosłe plemiona wolą omijać i unikać konfliktów na każdy możliwy sposób. Jeśli im się nie uda, Buriaci są w stanie stanąć w obronie siebie, pokazać całą swoją siłę i moc. Dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami domowymi, w tym rolniczymi. Wszystkie, z wyjątkiem innych dużych psów, są zwykle uważane za własność właściciela i chronione.

Wilczarz mongolski Buriacji nie jest nachalny, ale bardzo wrażliwy na uczucie i uwagę. Czasami wykazuje niemal dziecięcą spontaniczność. Spośród wszystkich członków rodziny wyraźnie wyróżnia jednego właściciela, niemniej jednak jest posłuszny całej reszcie. To prawda, że ​​w odniesieniu do dzieci wiodąca rola przypada najczęściej psu. Na przykład, jeśli dziecko zdecyduje się wyjść poza dozwolone terytorium, nie odniesie sukcesu. Buriata odepchnie go na wszelkie możliwe sposoby i nie pomogą tu żadne komendy, krzyki czy dziecinna złość..

Khotosho jest bardzo przywiązany do domu i rodziny, nie lubi zmieniać miejsc. Ale pies nigdy nie rezygnuje z bezpośrednich obowiązków. Taezhnicy, którzy zabierali te psy na długie wędrówki, nie martwili się o swój majątek, który zawsze pozostawał pod ochroną niezależnie od miejsca odpoczynku. Buriaci są spokojni i nieufni wobec nieznanych ludzi. Jest pewny siebie, swoich mocy, nie przestaje kontrolować działań obserwowanego obiektu, ale nie działa z góry. Bez prowokacji nieznajomego pies nie zaatakuje. W razie potrzeby szybko przeorganizuje się do aktywnej reakcji obronnej.

Wilczarz potrzebuje właściciela o silnej woli, silnym charakterze i mocnej dłoni. Nie nadaje się dla początkujących jako pierwszy pies, z rzadkimi wyjątkami i wymaga indywidualnego podejścia. Szczeniak wilczarza jest bardzo plastyczny. To tworzywo sztuczne, które w dobrych rękach zamienia się w wyważonego, nieagresywnego i posłusznego psa..

Edukacja i trening

System edukacji wilczaka buriacko-mongolskiego nie ogranicza się do ćwiczeń i szkolenia, ale do komunikacji. W takim przypadku właściciel zachęca do właściwych działań, jeśli źle, wyraża swoje niezadowolenie lub odwraca od nich uwagę psa. Opcja ze ścisłym szkoleniem jest niedopuszczalna. Khotosho to myślący, niezależny pies, który nie jest skłonny do bezwzględnego posłuszeństwa. Buryat szybko zapamiętuje polecenia, ale wykonuje tylko wtedy, gdy jest to dla niego interesujące. W sytuacjach krytycznych zazwyczaj robi to, co uważa za stosowne.. Buriacki wilczarz mongolski jest psem niezależnym i samodzielnym, jest skłonny do współpracy, a nie bezwarunkowego posłuszeństwa.

Psy miejskie muszą ukończyć ogólny kurs posłuszeństwa. W porównaniu z psami służbowymi, takimi jak owczarki niemieckie, aborygeni z Buriacji mogą wydawać się powolni i niegrzeczni. Wynika to ze specyfiki układu nerwowego i chęci samodzielnego podejmowania decyzji. Aby osiągnąć niekwestionowane posłuszeństwo Buriatów, trzeba wzbudzić szacunek i zaufanie do psa. W trakcie wychowywania psa musisz stale rozmawiać, opowiadać i wyjaśniać. Nie trzeba trenować wszystkich umiejętności Buriatów do pilnowania psów.

Hotoshiści zauważają, że ich zwierzęta dobrze znają polecenia, ale lepiej odbierają prośby i uspokajają ludzką mowę. Często woli pochwałę od traktowania jako nagrody.

BMW uparcie opiera się przemocy fizycznej, wykazując niespotykany upór i bierny bunt. Przebicie się przez obronną obronę, jaką stawia obrażony pies, jest prawie niemożliwe. Jednocześnie hotosho nigdy nie wchodzi w aktywny kontratak na właściciela..

Pierwszą rzeczą, jaką właściciel powinien zrobić po pojawieniu się w domu małego Buriata, jest zapoznanie go z każdym zakątkiem gospodarstwa, innymi zwierzętami, jeśli takie istnieją. Wszystko, co należy do właściciela, szczenię od razu bierze pod swoją opiekę i ochronę, pamięta każdego ptaka, kota i codziennie sprawdza ich obecność. Buriacki wilczarz mongolski nawet w ciasnym mieszkaniu znajdzie dla siebie kącik i nie będzie próbował wypierać najsłabszych członków rodziny. Jednak najlepszą opcją dla psa byłoby trzymanie go na podwórku prywatnego domu, ale nie na łańcuchu..

Wilczarz bardzo mocno zrzuca, szczególnie w okresie wiosennego linienia, kiedy sierść psa praktycznie odpadają warstwowo. Latem Buriaci chodzą prawie gładko włosami, a na zimę ubierają się w bardzo długie grube futro, dzięki czemu łatwo znoszą silne mrozy.

Buriaci potrzebują bliskiego kontaktu z ludźmi, który nie powinien ograniczać się do karmienia..

Wilczarz buriacko-mongolski to rasa późno uformowana. Dopiero w wieku dwóch lat psy przestają rosnąć, a w wieku 4-5 lat są ostatecznie uformowane fizycznie. Nie oznacza to, że jego właściwości ochronne ujawnią się w tym wieku. Nawet dwumiesięczny szczeniak stara się rzetelnie i sumiennie wypełniać swoje obowiązki. Do prawidłowego rozwoju zdecydowanie potrzebuje dobrej aktywności fizycznej. Przy ograniczonej mobilności mięśnie nie zyskują wymaganej objętości i nawet bardzo dobrze odżywiony pies wygląda na chudego. Jednak hotosho nie nadaje się do uprawiania sportu.

Opieka

Wilczarz buriacko-mongolski nie wymaga kompleksowej opieki. Pies należy regularnie czesać i okresowo kąpać. Zwierzęta mieszkające w mieszkaniach kąpie się raz w miesiącu. Psy trzymane w niewoli dwa do trzech razy w roku, zwykle w ciepłe dni. Do czesania grubej wełny wygodniej jest użyć fuminatora. Uszy są badane raz dwa razy w tygodniu i, jeśli to konieczne, małżowiny uszne są oczyszczane z nagromadzonego wosku. Oczy i zęby zwykle nie wymagają specjalnej pielęgnacji. Wilcze pazury należy usunąć, jeśli z jakiegoś powodu pozostają, uważnie obserwować wzrost na nich pazurów, które nie ocierają się o powierzchnię, nie skręcają i nie przecinają w wiązkę.

jedzenie

Podobnie jak wiele innych ras rdzennych, BMW jest bezpretensjonalne pod względem żywienia. Większość hodowców preferuje produkty naturalne. Dieta przygotowywana jest według standardowych zasad dla psów. Wołowina lub kurczak, podroby 2/3 porcji, reszta to zboża i warzywa. Lepiej jest gotować owsiankę w bulionie chrzęstnym, w którym gotuje się żelatynę i inne substancje przydatne do stawów. Dają również sfermentowane produkty mleczne, ryby morskie, jajka. Możesz dodać trochę oleju roślinnego i otrębów do zbóż..

W formie przysmaku podają komary, suche płuca, żyłki wołowe i mrożone flaki. Okresowo psy są karmione suplementami witaminowo-mineralnymi i muszą nimi uzupełniać swoją dietę w okresie aktywnego wzrostu. Liczy się nie tylko jakość paszy, ale także regularność i porcja. Karm psa w tym samym czasie. Powinna jeść swoją porcję na raz. Nie możesz karmić Buriatów półtorej do dwóch godzin przed spacerem i to samo po nim. Czysta woda pitna powinna być zawsze dostępna.

Zdrowie i długowieczność

Rasa nie jest obciążona złą dziedzicznością. Wilczaki są szczepione, pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne są przepędzane zgodnie ze standardowymi schematami. Weterynaryjne środki zapobiegawcze muszą być stosowane przez całe życie. Przy odpowiedniej opiece i dobrym odżywianiu psy rzadko chorują. W wieku dorosłym rozwijają się typowe choroby starcze, na które żaden pies nie jest odporny. Średnia długość życia wynosi zwykle 12-14 lat.

Wybór szczeniaka

Nie jest łatwo kupić dobrze wychowanego wilczura buriacko-mongolskiego. Rasa jest nadal bardzo nieliczna. Główny inwentarz skupiony jest w mieście Ułan-Ude, w hodowli RKF „Dostoyanie Republiki Buriacji” oraz w Datsanie Ivolginsky, gdzie otwarto hodowlę psów aborygeńskich. W innych regionach Rosji występuje tylko niewielka liczba psów.

Istnieje wiele powodów, dla których lepiej zabrać szczeniaka do budy. Po pierwsze, rasa wilczaka buriacko-mongolskiego to charakter, zachowanie, przewidywalność reakcji, a nie tylko wygląd. Jego rasa jest ukryta w środku. Po drugie, pod pozorem czystych Buriatów mogą sprzedawać rasy kaukaskiej lub metysów. Właściciele, którzy chcą kojarzyć swoje psy w pary "dla zdrowia" lub dla zysku, nie zawsze zadają pytania genetyczne i często hodują bliskich krewnych, co jest obarczone problemami zdrowotnymi lub psychicznymi nawet w tak udanej rasie jak Khotosho Nokhoi..

Wskazane jest wcześniejsze podjęcie decyzji na podłodze. Suki są bardziej czułe dla właściciela. Samce pozostają bardziej niezależne, zwłaszcza jako dorośli. Lepiej jest, gdy potencjalny nabywca ma możliwość wizualnego obejrzenia miotu, oceny warunków przetrzymywania psów, psychiki rodziców lub chociażby matki. Obserwuj szczenięta i wybierz zdrowe, ulubione dziecko.

Cena £

W Buriacji psy rasy wilczarz buriacko-mongolski kosztują średnio 35 000-40 000 rubli. W innych regionach szczenięta są sprzedawane od 40000 rubli.

Zdjęcia

W galerii zebrano zdjęcia szczeniąt i dorosłych psów rasy wilczarz buriacko-mongolski różnych typów i kolorów.