Główni pomocnicy pasterzy: kim są psy pasterskie

Wraz z pojawieniem się i rozpowszechnieniem hodowli zwierząt, w człowieku pojawiło się pytanie - jak jeden pasterz poradzi sobie z wypasem całego stada, nie tracąc z oczu drapieżnika lub osobników, które uciekły z grupy. Następnie rozpoczęła się aktywna dystrybucja psów pasterskich, których zadaniem była pomoc właścicielowi i opieka nad bydłem. Okres ten można uznać za okres pojawienia się psów pasterskich, które stały się dziś tak powszechne..

Jak pojawiły się psy pasterskie?

Uważa się, że ojczyzna psów pasterskich - Azja, gdzie pierwsi przedstawiciele tego gatunku zwierząt domowych odpędzali drapieżniki z plemion koczowniczych i ich inwentarza żywego. W Europie przyjrzeliśmy się uważnie umiejętnościom i zdolnościom psów i zdecydowaliśmy, że można i należy je rozwijać. Zdaniem Europejczyków kolor zwierząt powinien był odróżniać je od drapieżników - psy będą więc zauważalne w stadzie i nie staną się celem dla pasterza. Aby to osiągnąć, hodowcy zaczęli krzyżować psy pasterskie z własnymi. Uważa się, że Rzymianie nauczyli zwierzęta walki z drapieżnikami.

W ten sposób można wyróżnić kilka krajów, które stały się „przodkami” pasterza skały:

• Węgry - stąd wywodzą się takie rasy jak Commander, Bullet, Pumi itp. Ta ostatnia jest najmłodsza i pochodzi z rasy Pomeranian i Bullet. Pumy są nie tylko zdolne do pilnowania zwierząt gospodarskich, ale także pomagają w eksterminacji gryzoni i są używane jako psy stróżujące.
• Szwajcaria jest twórcą czterech ras trójkolorowych - wielkiego psa pasterskiego, berneńskiego psa pasterskiego, psa pasterskiego Appenzeller i psa pasterskiego Entlebucher. Zwierzęta te można nazwać czystymi przedstawicielami rasy psów pasterskich od samego początku..
• Hiszpania - pojawiły się tu owczarki pirenejskie, które są jednymi z najjaśniejszych przedstawicieli swojej rasy.
• Słowacja - pomimo braku górzystego terenu, w tym kraju wyhodowano słowacki Chuvach.
• Belgia - twórca światowej sławy ras wysokiego poziomu: Groenendael, Tervuren, Malinois, Laquenois.

Jak odróżnić psa pasterskiego od innych?

Przedstawiciele asystentów pasterzy obejmują psy z następującymi cechy:

• Fizyczna wytrzymałość i rozwinięta muskulatura, których pies potrzebuje, aby wykonywać swoją pracę 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.
• Gruba wełna z gęstym podszerstkiem - aby mały pasterz mógł wytrzymać ekstremalne temperatury i złą pogodę.
• Nieufność do obcych, umiejętność pilnowania stada.
• Słabo rozwinięty instynkt łowiecki - aby nie rozpraszać się obcymi zapachami i czynnikami drażniącymi.
• Oddanie i zaufanie do swojego pana.
• Nieustraszoność i wrażliwość, które w razie potrzeby pomogą psu pasterskiemu ścigać drapieżnika.

Pies pasterski jako zwierzę domowe

Zwierzęta te są z natury powściągliwe i spostrzegawcze, nieufne wobec obcych, ale w kręgu rodzinnym są bardzo przyjazne i przyjazne. W towarzystwie nowych ludzi czują się niepewnie, więc w ich zachowaniu można dostrzec agresywne cechy. Ale nie martw się - to tylko strach przed możliwym niebezpieczeństwem, które właściciel może łatwo pomóc psu przezwyciężyć. Aby uniknąć przejawiania się stresu u psa, można go uspołeczniać od najmłodszych lat, bawiąc się w zatłoczonych miejscach - zwierzę będzie zachowywało się spokojniej i nie tak bardzo unikało nieznany ludzi.

Psy pasterskie uwielbiają służyć głosować - pokazują więc, że obok ich „stada” jest strażnik, aw przypadku ataku drapieżnik zostanie odepchnięty. Często głośność psów może stanowić problem, jeśli rodzina mieszka w budynku mieszkalnym..

Będąc jeszcze szczeniętami pasterze potrafią postępować zgodnie ze swoim instynktem i bawić się domem, naśladując wypas. Bawiąc się z dziećmi, młode psy dzięki instynktowi mogą biegać wokół nich, lekko gryźć i deptać po piętach. Aby zwierzak nie skrzywdził dziecka, ważne jest, aby nie zostawiać go samego bez opieki i kontrolować takie zabawy.

Pies musi mieć wystarczająco dużo czasu i mieć wykonalny stres fizyczny i psychiczny. Uwielbiają rywalizację i ruch, uwielbiają towarzyszyć właścicielowi podczas jazdy na rowerze, uprawiania sportu czy na świeżym powietrzu. Wszyscy przedstawiciele ras psów pasterskich są łatwi do wyszkolenia i chętnie wykonują polecenia, zwłaszcza jeśli mogą zostać za to nagrodzeni gratką.

Jedną z głównych cech psów pasterskich jest chęć obserwacji - lubią mieć własne miejsce, w którym można się schować i obserwować wszystko, co dzieje się w domu. Pies do końca życia może postrzegać swoją rodzinę jako „stado”, wymagające stałego nadzoru i opieki, dlatego ważne jest, aby w odpowiednim czasie udowodnić zwierzakowi jego niezależność.

Pomimo wspólnych cech wszystkich ras psów pasterskich, każda rasa ma pewne niuanse..

Jakie są rasy psów pasterskich??

Psy pasterskie bardzo się zmieniły przez cały okres istnienia gatunku.. Istnieją różne rasy psów pasterskich dla każdej lokalizacji, stylu życia i składu stada: puszysty i krótkowłosy, duży i mały, głośny i cichy, pracujący tylko jako pasterze lub pełniący wiele funkcji. Obecnie popularne są różne typy psów pasterskich, psów górskich, a także hybrydy psów rasowych i dzikich..

Australijski Owczarek (Australijski Uzdrowiciel)

Najbardziej niezawodni kierowcy bydła, potrzebujący stałej pracy. Niewydana energia zamienia się w agresję, chuligaństwo, samowolę. Najlepiej czują się, gdy są stale na świeżym powietrzu, więc mieszkanie w mieszkaniu jest niepożądane. Nie radzą sobie zbyt dobrze z dziećmi. Uzdrowiciele są stworzeni do pracy od świtu do zmierzchu.

Australijski kelpie

Jedna z najlepszych ras psów pasterskich. Charakteryzuje się szerokim kątem widzenia, który podczas wypasu pozwala jej kontrolować przestrzeń bez odwracania głowy. Istnieje opinia, że ​​rasa pojawiła się dzięki Krzyżowanie border collie i dziki pies dingo. Mimo kontrowersji kelpie naprawdę ma cechy charakterystyczne dla dzikiego zwierzęcia - podczas wypasu pochyla głowę do ziemi, jakby szykował się do ataku.

Pies Azorów

Bardzo rzadka rasa, ponieważ po stuleciu izolacji zachowały prawie całkowitą rasę. Reprezentantów można spotkać na Azorach, na wystawach czy konkursach. Azory potrzebują ciągłego stresu, aby czuć, że są przydatny i są potrzebne. Robią świetną robotę przy wypasie zwierząt, są posłuszni właścicielowi. Lepiej czują się mieszkając na prywatnej działce, na której mogą realizować nie tylko potencjał pasterski, ale i ochronny.

Owczarek australijski (Aussie)

Niesamowita rasa, która różni się od stadnych krewnych nie tylko inteligencją, ale także niezwykłym umaszczeniem. Powstał w wyniku skrzyżowania owczarka pirenejskiego z border collie. Australijczycy nie znoszą samotności i stale potrzebują uwagi i aprobaty właściciela. Ten pasterz chętnie weźmie udział w zajęciach na świeżym powietrzu z członkami rodziny, jednak jeśli nie pozwolisz jej całkowicie marnować energii, będzie bardzo psotna.

Owczarek portugalski

Rasa pochodzi z Portugalii. Istnieją dowody na to, że pies pochodzi od owczarków Briarda, Pirenejów i Katalonii. Psy skromny w jedzeniu mają doskonałe cechy stróża. Owczarki portugalskie są w stanie wytrzymać prawie każde warunki pogodowe - są bardzo odporne. Charakterystyczną cechą tych pasterzy jest to, że mogą opiekować się każdym rodzajem zwierząt - od owiec po konie. Dzięki cichym spacerom po stadzie psy dbają o to, aby zwierzęta nie rozpraszały się i czuły się bezpiecznie.

Owczarek kaukaski

Jedna z najstarszych ras psów pasterskich, a także jedna z największych. Silny, dziki, o zdecydowanym charakterze - takie wrażenie robi pasterz na pierwszym spotkaniu. Ze względu na swoją wytrwałość i odwagę pies świetnie nadaje się do straży i służby pasterskiej. Owczarki kaukaskie z natury są dość agresywne i okrutne - jakie powinny być dobre psy stróżujące.

Berneński pies pasterski

Najbardziej wszechstronne psy. Początkowo psy pasterskie były hodowane jako chłopi pomocnicy - do ich obowiązków należał nie tylko wypas, ale także ochrona domów, przewóz towarów. Te psy były nawet używane jako siła pociągowa. Berneńskie psy pasterskie mają niezwykły charakter: sympatyczny, czuły, towarzyski, łatwy w tresurze. Bernerowie są niezwykle odporni, posłuszni i pracowici - prawdziwie ciężko pracujący.

Każda rasa ma swoją własną osobowość, czy to owczarek portugalski, berneński pies pasterski, kelpie czy owczarek australijski. Każdy może stać się godnym towarzyszem, stróżem, członkiem rodziny, jeśli odpowiednio się nią zaopiekujesz i nie zapominasz, że pierwotnym celem każdego z nich jest pomoc człowiekowi w wypasie i ochronie bydła.