Rodzaje robaków u psów i metody radzenia sobie z nimi

Każdy pies domowy, niezależnie od tego, jak dobrze się nim opiekuje, jest narażony na zarażenie robakami pasożytniczymi.

Ponadto robaki mogą długo żyć, rozmnażać się i pozostawiać ślady swojej życiowej aktywności w organizmie zwierzęcia, bez widocznych oznak dyskomfortu z jego strony. To jest główna podstępność endopasożytów.

Dlaczego robaki są niebezpieczne?

Istnieje błędna, ale bardzo rozpowszechniona opinia, że ​​robaki osiedlają się tylko w narządach trawiennych zwierzęcia. Stąd ich obecność lub brak jest bardzo łatwy do sprawdzenia: jeśli wyjdą z psimi odchodami, pies jest nimi zarażony, jeśli nie, to wszystko jest w porządku i nie musisz się martwić. Ale robaki nie są takie proste.

Stosując się do powyższej diagnostyki możesz trwale stracić czworonożnego przyjaciela, doprowadzając go do śmierci. Lista narządów, w których robaki czują się świetnie, jest dość obszerna. To jest przewód pokarmowy, płuca, serce, tchawica, węzły chłonne, drogi żółciowe i naczynia krwionośne.

Niebezpieczeństwo robaków wewnętrznych polega na tym, że pasożytują w ciele psa wysysają z niej składniki odżywcze, pozostawiając zamiast nich produkty swojej życiowej aktywności. Im więcej robaków się rozmnaża, tym bardziej uwalniają toksyny do tkanek i krwi zwierzęcia. Wraz z tym robaki zatykają jelita, wątrobę, serce, płuca.

Wszystkie powyższe fakty prowadzą do zakłócenia pracy narządów, do ich pęknięcia, aw konsekwencji do śmierci psa..

W związku ze znacznym zagrożeniem robakami pasożytniczymi pojawia się pytanie - czy psy mogą nimi zarażać ludzi? Niestety tak. Ale jest też pozytywny punkt.. Tylko jeden rodzaj robaka, zwany tasiemcem Echinococcus granulosis, jest przenoszony na ludzi przez zwierzę domowe.. Aby pies złapał tego pasożyta, musi zjeść surowe mięso zarażonej owcy..

Inne rodzaje robaków, dostając się do organizmu człowieka, giną z powodu niskiej temperatury jego ciała w porównaniu z psem. U psów normalna temperatura ciała wynosi 38,5 ° C, u ludzi - 36,6 ° C. Ryzyko zarażenia się robakami przenoszonymi przez zwierzę jest więc minimalne..

Rodzaje robaków i opis

Istnieją dwa rodzaje robaków pasożytniczych, które pasożytują na ciele psa:

1. Nicienie lub glisty.
2. Płaskie robaki.

Z kolei robaki płaskie dzielą się na dwa podgatunki:

• Tasiemce lub tasiemce.
• Trematody lub przywry.

Nicienie

Nicienie lub, jak się je również nazywa, okrągłe robaki mają wydłużony kształt i są bardzo podobne do sznurówek. Podobnie jak sznurówki, są zaokrąglone i zwężane na końcu..

Siedliskiem i rozmnażaniem się nicieni są najczęściej jelita, ale ich najgroźniejsze odmiany mogą również pasożytować w sercu. Jądra robaków dostają się do środowiska wraz z odchodami chorego zwierzęcia i po 10 dniach stają się zakaźne.

Najczęstsze nicienie:

1. Toxocars - okrągłe, długie, heteroseksualne robaki o jasnym kolorze. W sprzyjających warunkach dla ich rozwoju dorastają do 20 centymetrów długości.

Dostają się do organizmu psa w postaci jaj przez przewód pokarmowy. Następnie jaja zrzucają skorupy, z których rozwijają się larwy, rozpoczynając migrację przez organizm. Migracja następuje poprzez zniszczenie błony śluzowej jelita przez larwy i ich przedostanie się do krwiobiegu.

Stopniowo przechodząc przez krwioobieg, pasożyty tymczasowo osiedlają się w jednym lub drugim narządzie, powodując krótkotrwałą awarię w jego pracy. Najczęściej ta awaria jest nieistotna i pozostaje niezauważona przez właściciela psa. Ostatecznie larwy docierają do płuc, otrzymując niezbędną do rozwoju ilość tlenu..

Na tym etapie pies wykazuje wyraźne objawy złego samopoczucia - zaczyna kaszleć. W trakcie kaszlu zwierzę ponownie połyka larwy, które dostają się do jelit i tam dojrzewają..

Teraz są w stanie rozmnażać się i składać dziesiątki tysięcy jaj w ciągu jednego dnia. Jaja wychodzą z odchodami psa i cykl się powtarza. Żywotność toksokary w organizmie psa wynosi 6 miesięcy. Następnie umierają i opuszczają ciało zwierzęcia wraz z kałem..

I wszystko byłoby w porządku, ale z powodu nieustannego samozakażenia pies nie może samodzielnie poradzić sobie z atakującymi go robakami i potrzebuje kuracji.

1. Toksakarydy - małe okrągłe robaki. Podobnie jak toksokary rozwijają się w jelitach psa, przenosząc ze sobą wirusy i bakterie..

Ich główna różnica polega na tym, że infekują dorosłe zwierzęta, podczas gdy toksokary to ciało młodych psów.

1. Ankylostomoza i uncinaria, mówiąc prosto, są drapieżnikami z linii nicieni. Są znacznie mniejsze od opisanych powyżej robaków i w ten sam sposób wnikają do organizmu psa, tj. przez przewód pokarmowy.

Ich głównym niebezpieczeństwem jest to, że mają zęby w swojej strukturze, którymi przegryzają ściany jelit, próbując dostać się do jedzenia. A te robaki żywią się krwią zwierzęcia.

Jednocześnie są bardzo aktywne, nie pozostają w jednym miejscu, docierając do płuc, oskrzeli, tchawicy, uszkadzając przedsionek i pozostawiając na swojej drodze produkty swojej życiowej aktywności. Te ostatnie są trucizną dla psa.

Enzymy śliny tęgoryjców i uncinaria nie pozwalają na krzepnięcie krwi na ranach, dlatego cały czas krwawią i nie goją.

1. Dirofilaria należą również do rodzaju okrągłych robaków. Nosicielem tych wewnętrznych robaków jest komar..

Po ugryzieniu larwa zrywa trąbkę komara i w ten sposób dostaje się do układu krążenia psa. Wzdłuż tego przemieszcza się do różnych narządów zwierzęcia i zatrzymuje się w mięśniu sercowym - prawej komorze. Tam larwa zamienia się w dorosłego, osiągając długość nie większą niż 2 centymetry.

Rozmnażając się w sercu, dirofilariae zakłócają jego pracę i prowadzą do zablokowania sąsiednich naczyń krwionośnych.

Płaskie robaki

Tasiemce lub tasiemce są wizualnie podobne do zwykłego makaronu, ponieważ mają spłaszczony wygląd. To najdłuższe robaki wszystkich typów. Ich rozmiar może wynosić 10 metrów.

Osobliwością budowy tasiemców jest obecność chitynowych haczyków na ich ciele, którymi przyczepiają się do ścian narządów wewnętrznych psa. Te haczyki są dość mocne i nieustannie uszkadzają błony śluzowe, tworząc na nich wrzody. Inną uciążliwością tasiemców jest produkcja toksyn..

Do najpopularniejszych typów cestode odnosić się:

1. Dipilidia. Długość dorosłego człowieka może wynosić 40 cm, siedliskiem pasożytów są jelita, których błonę śluzową uszkadzają, powodując stan zapalny.
2. Echinokok. Pies może zbierać tego typu robaki, jedząc zakażone nimi surowe mięso..
3. Diphyllobothria przenoszone są na psa poprzez jedzenie surowej ryby. Ten typ robaka jest bardzo toksyczny i niebezpieczny. Ich długość może dochodzić do 10 metrów..

Kolejny podgatunek płaskich robaków - przywr. Drugie imię tych pasożytów to przywry z powodu obecności przyssawek na ich ciele. Ciało samego robaka ma kształt liścia. Przyssawki - brzuszne i ustne - mocno przylegają do tkanek narządów wewnętrznych psa.

Trematody są małe, ale ich szybkość rozprzestrzeniania się po całym organizmie zwierzęcia jest bardzo wysoka. Żywią się limfą, śluzem, krwią i innymi płynami. Ich cykl rozwojowy jest wieloetapowy i obejmuje zmianę właścicieli..

Główne rodzaje przywr:

1. Opisthorochyses. Ich długość ciała wynosi 1 cm, a do rozmnażania wybiera się następujące narządy: woreczek żółciowy, wątrobę, trzustkę.
2. Paragonims. Ich siedliskiem są lekkie psy..
3. Alaria. Te małe robaki najpierw penetrują płuca, tchawicę, przeponę, a następnie wypełniają jelita.

Infekcja

W naturze istnieje ogromna liczba czynników, które przyczyniają się do zakażenia psa różnymi rodzajami robaków. Wszystkich nie da się przewidzieć, ale znajomość głównych metod przenikania jaj endopasożytów do organizmu zwierzęcia pomaga zmniejszyć ryzyko inwazji robaków pasożytniczych..

Główne sposoby przenikania robaków wewnętrznych do ciała zwierzęcia:

1. Przez przewód pokarmowy podczas spożywania skażonej żywności i wody: surowe mięso, surowa ryba, woda ze zbiorników, kałuże. Larwy robaków można również znaleźć na trawie i na powierzchni ziemi, dzięki czemu można je łatwo wprowadzić do domu na podeszwach butów. Liżąc wymienione obiekty i powierzchnie istnieje szansa, że ​​pies połknie robaki.
2. Gryząc psa komarem, a także przy pomocy pcheł, wszy i innych owadów, które pasożytują na zwierzęciu. Pchły są często nosicielami pasożytów, pozostawiając jaja płaskich robaków na sierści psa. Liżąc futro i gryząc skórę w celu złagodzenia swędzenia, psy otwierają drogę jajom do jelit..
3. Szczenięta mogą zarazić się dojrzałymi robakami od matki w okresie karmienia mlekiem lub w okresie życia płodowego. Dlatego przed lepkimi, odpowiedzialni właściciele zawsze przeprowadzają odrobaczanie..

Należy pamiętać, że szczenięta i dorosłe psy o obniżonej odporności są bardziej narażone na zarażenie robakami niż zdrowe i trudniej jest tolerować chorobę.

Objawy inwazji robaków

Istnieje wiele charakterystycznych znaków wskazujących na obecność robaków pasożytniczych w ciele psa. Obejmują one:

• Swędzenie w okolicy odbytu. Poprzez częste lizanie i jazdę na „księdzu” z podniesionym ogonem, zwierzak próbuje pozbyć się nieprzyjemnego doznania.
• Ostry spadek masy ciała. Jednocześnie zwiększa się apetyt.

• Zachowanie zwierzęcia ze stanu aktywnego zmienia się dramatycznie w apatyczne.
• Pojawiają się wymioty, skurcze. Stolec staje się płynny lub odwrotnie, pies cierpi z powodu zaparć.
• Żołądek staje się twardy, wzdęty.
• W stolcu są ślady krwi i śluzu.
• Wełna zanika.
• Błony śluzowe dziąseł stają się białe.
• Skóra pokryta jest wysypką.
• W przypadku zakażenia robakami płuc najbardziej oczywistym objawem jest częsty kaszel..
• W przypadku zakażenia dirofilariae pojawia się szmer serca.
• Zatrzymuje się wzrost szczeniąt, zatrzymuje się rozwój fizyczny.

I trochę więcej o tym, jak robaki wyglądają w odchodach psów z inwazją - w odpadach są wyraźnie widoczne wydłużone białe granulki, bardzo podobne do ryżu.

Diagnostyka laboratoryjna

Aby ustalić, jakim rodzajem robaków pasożytniczych jest zarażony pies, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Samodzielne rozwiązanie tego problemu jest bardzo trudne, a czasami niemożliwe..

Specjalista przeanalizuje odchody, zgodnie z którymi stanie się jasne, które robaki wewnętrzne osiedliły się w ciele. W przypadku infekcji robakami serca konieczne będzie wykonanie badania krwi.

Leczenie i zapobieganie

Po zdiagnozowaniu przez lekarza weterynarii rodzaju robaków pasożytniczych, przepisuje zakażonemu zwierzęciu serię leków przeciwrobaczych o wąskim spektrum działania. Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że tylko weterynarz może wybrać odpowiedni lek dla określonych robaków. W przeciwnym razie problem może się pogorszyć..

Aby zapobiec pojawianiu się robaków u zwierzęcia, musisz przestrzegać kilku zasad. Najpierw zapewnij jej prawidłowe, zdrowe odżywianie. Jeśli dieta zwierzęcia zawiera surowe mięso, należy je poddać obróbce termicznej..

Miskę należy myć każdorazowo po karmieniu. Po drugie, okresowo przeprowadzaj profilaktykę i odrobaczanie. Kolejną obowiązkową zasadą jest ciągłe monitorowanie stanu zdrowia zwierzaka, raz w roku wizyta z nim w klinice weterynaryjnej.

Wniosek

Utrzymanie zdrowia psa jest głównym obowiązkiem każdego właściciela. Łatwiej jest zapobiegać zarażeniu robakami pasożytniczymi niż leczyć konsekwencje ich długotrwałego i uporczywego przebywania w organizmie. Ponadto środki zapobiegawcze nie są skomplikowane i można je wdrożyć bez specjalnego stresu.