Beagle - rasa psa

Beagle to wesoła rasa psów, która ma długą historię swojego wyglądu. Zwierzę tej rasy ma prawdziwie angielskie korzenie..

W połowie XVIII wieku angielscy hodowcy wyhodowali rasę Beagle w jej nowoczesnym wyglądzie. Uważa się, że to beagle był pierwszą ulubioną rasą psów Elżbiety. Dziś rasa jest uważana za bardzo popularną w Anglii, Włoszech, Francji, Australii i krajach WNP. Nazwa rasy ma kilka możliwych wersji pochodzenia. Tak więc z celtyckiego „begel” oznacza małe, a z francuskiego „begueule” dosłownie tłumaczy się jako „konserwowe gardło”. Te urocze psy otrzymały tę nazwę za ich przeszywający głos i dźwięczne szczekanie.

W 1861 roku ukazała się książka - „Przewodnik po brytyjskich sportach”, w której wspomina się o lisach-beagle polujących na lisy, długowłosych beagle terrierach i karłowatych beagle. Dzięki tej książce jasne jest, że w wyniku małej liczby pies zaczął tracić cechy rasy. Wpływ na to miały również takie czynniki jak:

• niedostatek;
• krzyżowanie z innymi rasami;
• zanikające zainteresowanie psami.

Ale na szczęście dla rasy beagle miłośnicy rasy postanowili podjąć inicjatywę, aby utrzymać populację pod kontrolą. Z drugiej strony praktyczny angielski kierował się zdrowym rozsądkiem. Przecież trzymanie małych psów było znacznie tańsze niż wychowywanie większych konkurentów, co oznacza, że ​​ich utrzymanie było po prostu opłacalne..

Tak czy inaczej, rasa nie tylko przetrwała, ale stała się popularna na całym świecie. Od połowy XIX wieku psy zaczęto wystawiać na pokazach myśliwskich, aw 1890 roku otwarto klub beagle. Pięć lat po otwarciu klubu pojawił się pierwszy wzorzec rasy. Popularyzacja beagle rozwinęła się w dwóch kierunkach. Niektórzy hodowcy chcieli ożywić tradycje łowieckie z udziałem stada beagle, inni patrzyli na psa jako na potencjalnego uczestnika wystaw i zabiegali o oficjalne uznanie zwierzęcia.

Na początku XX wieku beagle przeżył ciężkie chwile. Powoli, ale zdecydowanie populacja psów spadała. Druga fala popularności wyprzedziła starożytne psy gończe prawie 50 lat później, w połowie XX wieku. W 1957 r. Beagle otrzymał ostateczny wzorzec rasy i od tego czasu to małe zwierzę zwycięsko patronuje światu, podbijając wszystkie nowe serca..

W Wielkiej Brytanii beagle są nadal używane jako psy gończe, ale jest to raczej wyjątek. W innych krajach zwierzę zakorzeniło się w roli zwierzaka i niezawodnego towarzysza. Chociaż w niektórych przypadkach wrażliwy nos psa służy prawu. Bigleye służą w urzędzie celnym i na lotniskach w poszukiwaniu materiałów wybuchowych. Zwierzak od ponad 100 lat znajduje się w czołówce najbardziej prestiżowych ras..

Standardy rasy

Beagle jest bardzo podobny wyglądem do innych ras psów myśliwskich, które były używane do łapania zwierzyny (na przykład Jack Russell Terrier lub Foxhound). Ten pies jest średniego wzrostu. Wysokość w kłębie od 33 do 44 cm.

Waga przeciętnego przedstawiciela wynosi 8-14 kg. Taki pies ma krótkie nogi i mocne zwarte, przewrócone ciało, które charakteryzuje się dobrze rozwiniętymi mięśniami. Psy rasy Beagle mają lekko wydłużoną głowę, która wygląda dość potężnie. Oczy rasy beagle mają dobroduszny wyraz, a ich kolor może być orzechowy lub ciemnobrązowy. Długie uszy sięgają do końca nosa, który jest najlepiej czarny. Kolor takiego zwierzaka to połączenie bieli, czerni i czerwieni. Jednocześnie jasny brąz można również łączyć z bielą lub innymi odcieniami powyższych kolorów..

W Wielkiej Brytanii najbardziej ceniony jest bicolor. Możliwy jest również kolor czarno-biały, ale jest to niezwykle rzadkie. Całkowicie białe beagle są równie rzadkie. Nawiasem mówiąc, wersja jednokolorowa dla rasy jest możliwa tylko w tej wersji. Osobniki pstrokate to kolejna rzadkość. W kolorze takich psów dwa kolory na białym tle nie znajdują się w zwykłych, jednolitych obszarach, ale losowo. Istnieje również wyjaśnienie koloru przez dominujący kolor:

• borsuk pstrokaty;
• w kolorze cytryny;
• zając nakrapiany.

Beagle miały również niebiesko-czerwono-białych przodków, w których kolorze zamiast czarnego był niebieski odcień koloru. Teraz takie psy są bardzo rzadkie, ale czasami się rodzą. Chociaż z punktu widzenia ekspertów taki kolor nie jest charakterystyczny dla psów gończych, jak szary odcień czerni.

Okazuje się więc, że kolor beagle to nie tylko zwykły tricolor dla każdego, ale szeroka gama kolorów i odcieni, co czyni to zwierzę jeszcze bardziej interesującym.

Postać

Beagle to doskonały pies do towarzystwa. Jest szczególnie wesoły i optymistyczny. Taki zwierzak ma niezwykle pozytywną energię i nigdy się nie znudzi. Ze względu na swój łowiecki charakter pies gończy uwielbia przebywać w dużych hałaśliwych firmach, nieustannie przyciągając jego uwagę. Ciekawe, że im więcej ludzi ma wokół takiego psa, tym bardziej się cieszy.

Nawet osoby, które bardzo nie lubią psów, urok beagle nie pozostawi obojętnym. Ze względu na swój psotny i zwinny charakter może robić w domu wiele małych, brudnych sztuczek. Z tym uroczym stworzeniem wszystko uchodzi na sucho, ponieważ jego szczerze kochające oczy wskazują, że nie jest złośliwy ze złości. Oczywiście pies nigdy nie będzie wykazywał barbarzyńskich zachowań, jeśli poświęcisz mu wystarczająco dużo uwagi..

Beagle wcale nie jest agresywny, a jeśli właściciel nawet na niego krzyczy, będzie starał się wszystko załagodzić swoim pogodnym usposobieniem. Na przykład, jeśli właściciele domu zaczną między sobą przeklinać, beagle spróbuje zwrócić ich uwagę na siebie, aby pogodzić sytuację. Taki pies jest idealny dla osób prowadzących aktywny tryb życia. Zwierzak po prostu dobrze dogaduje się z dziećmi, nawiązując z nimi najbliższy i najbardziej przyjazny kontakt. Ten ciekawy pies dobrze dogaduje się z prawie wszystkimi zwierzętami domowymi, z wyjątkiem kotów. Kot dla beagle to prawdziwy wróg lub ofiara, dlatego lepiej nie tworzyć takiego sojuszu. Beagle zawsze wymagają uwagi, ponieważ same mogą stać się agresywne i drażliwe. Jeśli właściciel dużo pracuje, idealnym rozwiązaniem byłby zakup pary dla beagle. Jeśli nie jest to możliwe, zostawiając zwierzaka samego, zapewnij mu szeroką gamę zabawek.

O przedstawicielach rasy można powiedzieć, że są sprytni i bystrzy. To dociekliwa rasa, która uwielbia się trenować, ale co ciekawe, jeśli chodzi o trening, rzeczywistość nie jest taka prosta. Faktem jest, że psy rasy beagle mają uroczą zuchwałość, której używają bez skąpstwa przy każdej okazji. Zwierzę nie lubi spełniać ustalonych standardów. Na przykład trudno go przyzwyczaić do określonego miejsca. Beagle uwielbia biegać po całym domu i kładzie się spać, gdzie tylko przyjdzie mu do głowy..

Właściciele Beagle mówią, że ciekawość psów jest bardziej jak niepohamowana ciekawość. Zwierzę jest gotowe wetknąć nos, gdziekolwiek się pojawi. Ta cecha charakteru sprawia wiele kłopotów, zwłaszcza gdy zwierzak zostaje sam w domu..

Opieka

Te psy są bardzo łatwe w pielęgnacji. Zrzucają więc prawie niezauważalnie, a ich czystość jest na najwyższym poziomie. Wystarczy raz w tygodniu rozczesać futro, aw okresie linienia 2-3 razy. „Futro” tych sterczących stworzeń doskonale odpycha brud, dlatego należy je kąpać tylko w przypadku silnego zanieczyszczenia..

Pielęgnacja oczu psa jest również niezwykle prosta: wystarczy przetrzeć je serwetką, która jest wstępnie zwilżona specjalnym środkiem dezynfekującym ze specjalistycznego sklepu. Wystarczająco duże uszy takiego zwierzaka należy czyścić przynajmniej raz na 2 tygodnie. Jeśli zdecydujesz się na zakup szczeniaka tej rasy, to najpierw musisz ukryć wszystkie otwarte gniazda, buty, ładowarki i piloty, wiszące przewody, książki i rośliny z widocznych miejsc. Jeszcze raz warto przypomnieć, że piesek powinien mieć dużo małych zabawek, na przykład specjalne kości czy zabawki gumowe. Podczas spaceru piesek chętnie będzie bawić się ze swoim właścicielem we frisbee. Zadbaj też o jego osobistą przestrzeń do relaksu..

Warto pamiętać, że w beagle pozostaje dużo starego psa. Pies potrzebuje pełnej aktywności fizycznej, przede wszystkim długich biegów. W ciągu dnia zwierzak bez najmniejszego wysiłku może przebiec dziesiątki kilometrów. Ale biegnący pies to gwarancja spokojnego wieczoru i porządku w mieszkaniu..

Takie warunki zatrzymania sprawiają, że myślisz. A czy możesz zapewnić zwierzęciu taki ładunek? A jeśli nie, czy będziesz w stanie wytrzymać zwierzę, które ma niepohamowaną niewydaną energię, co z pewnością wpłynie na stan środowiska domowego.

Zabawy na świeżym powietrzu i bieganie są potrzebne nie tylko do utrzymania porządku w domu, ale są również ważnym elementem dla zdrowia rasy beagle. Niektórzy właściciele uważają, że jest wyjście. Wystarczy odizolować lub przywiązać psa podczas jego nieobecności. Może to oszczędza, ale oczywiście nie jest dobre dla zwierzaka. Beagle, zmuszony do siedzenia bezczynności i ćwiczeń, szybko zaczyna przybierać na wadze, co od razu wpływa na zdrowie zwierzaka.

Przede wszystkim cierpi kręgosłup, który nie jest przeznaczony do dużej wagi. Kręgosłup zaczyna się zginać, pojawiają się pierwsze problemy z ruchem. Wtedy przychodzi kolej na serce. Ogólnie rzecz biorąc, nie jest to już beagle, który jako pierwszy przekroczył próg domu, ale chore zwierzę wymagające opieki weterynaryjnej..

jedzenie

Beagle to jeden z tych psów, które uwielbiają jeść ciasno. Beagle jest całkowicie bezpretensjonalny w wyborze pożywienia i może pożerać je w ogromnych ilościach. Właściciel musi monitorować, ile zjada jego zwierzak, ponieważ beagle jest podatny na ekstremalne obżarstwo.

Dobrze odżywiony beagle to rzadkość. Pies zawsze wydaje się trochę niedożywiony, co zmusza współczującego właściciela do coraz większego karmienia go.

Takie przejadanie się może prowadzić do otyłości twojego psa, która jest obarczona problemami zdrowotnymi. Beagle należy karmić 2-3 razy w ciągu dnia i ściśle o określonej porze. Lepiej jest dawać pierwszeństwo naturalnej żywności. Jednocześnie 70% całej diety powinno stanowić mięso (najlepiej odmiany niskotłuszczowe), pozostałe 30% powinny stanowić zboża, owoce i warzywa.

Sucha karma to kolejna opcja karmienia, która ma swoje własne korzystne cechy. Tutaj głównym plusem jest obliczenie tempa spożycia paszy, biorąc pod uwagę wagę psa rasy beagle, co wykluczy możliwość przekarmienia zwierzaka. Ponadto nie ma potrzeby pracy nad zbilansowanym menu i eliminuje proces gotowania..

Następujące pokarmy powinny być wykluczone z menu Twojego zwierzaka:

• wędliny;
• słone i tłuste potrawy;
• wątroba;
• kura;
• Hercules.

Te pokarmy mogą powodować problemy trawienne i reakcje alergiczne.

Szczenięta

Średni koszt takiej małej ślicznotki to 20000 rubli. W takim przypadku oczywiście lepiej kupić szczeniaka w oficjalnych hodowlach lub od zarejestrowanych hodowców. Jeśli chodzi o szkolenie i wychowanie, szczeniak tej rasy musi od dzieciństwa wskazywać, co może zrobić, a czego nie, ponieważ ten mały łobuz może zrobić wiele małych psikusów.

Beagle: wady i zalety rasy

Jak każdy pies rasy beagle, można go scharakteryzować zarówno pozytywnie, jak i negatywnie. Zacznijmy od zalet rasy:

1. Zwierzę jest zadbane, trochę się rzuca, prawie nie pachnie, nie śpi.
2. Beagle kocha dzieci i dobrze odnajduje z nimi wspólny język..
3. Pasuje do innych zwierząt.
4. Mądry i bystry.
5. Lojalny i wierny.
6. Wesoły.

Teraz o wadach rasy beagle:

1. Słabo wyszkolony.
2. Wyniesiony, może uciec z domu.
3. Często manifestują się instynkty łowieckie.
4. Podatny na otyłość, jeśli nie jest odpowiednio karmiony.
5. Może szczekać głośno i nieprzerwanie bez powodu.

Podsumujmy. Jeśli szukasz miłego, wesołego psa jako zwierzaka, możesz zamknąć oczy na wady psa rasy beagle. W końcu zwierzak ma znacznie więcej zalet.

Zdjęcia

Zdjęcia psów rasy beagle: