Choroby przewodu pokarmowego u psów - lista chorób, z którymi nie można `` żartować ``

Układ pokarmowy obejmuje wszystkie narządy biorące udział w przyjmowaniu i przetwarzaniu pokarmu wchodzącego do organizmu. Nawiasem mówiąc, obejmuje to jamę ustną, a nawet odbyt (a nie tylko żołądek z jelitami). Wszelkie choroby przewodu pokarmowego u psów są obarczone poważnymi konsekwencjami, dlatego też jeśli pojawi się choćby najmniejsze podejrzenie lub „usterka” w pracy przewodu pokarmowego, droga jest tylko jedna - do najbliższej lecznicy weterynaryjnej. Na pewno nie warto żartować z tymi patologiami..

informacje ogólne

Ludzie na ulicy są przyzwyczajeni do myślenia, że ​​trawienie to proces, który zaczyna się wyłącznie w żołądku. Ale tak nie jest. Trawienie zaczyna się, gdy pies zaczyna żuć pokarm. Enzymy zawarte w ślinie pomagają pokarmowi „rozdrobnić” składniki chemiczne. Proces jest kontynuowany, gdy zwierzę połyka przeżutą kostkę pokarmu, gdy przechodzi ona w dół przełyku do żołądka.

I dalej. Powszechnie przyjmuje się, że proces trawienia jest potrzebny tylko do dostarczenia organizmowi składników odżywczych: białek, węglowodanów i tłuszczów. Ale z jakiegoś powodu wiele osób zapomina o mikro i makroelementach. Ale są niezwykle ważne! W szczególności przy ich braku mogą rozwinąć się obrzęki i inne „skutki uboczne”.

Tak więc wszystkie funkcje układu pokarmowego można podzielić na cztery szerokie kategorie: samo trawienie, wchłanianie składników odżywczych, perystaltyka (skurcze jelit w celu wypchnięcia pokarmu) i wydalanie kału. Dlatego weterynarz, do którego przywieziono psa z dolegliwościami trawiennymi, musi dowiedzieć się, w której części przewodu pokarmowego pojawił się ten lub inny problem. Ale czasami choroby przewodu pokarmowego u psów objawiają się tak niewyraźnie, że trzeba zebrać bardzo szczegółową historię, nie tracąc z oczu ani jednego objawu.

Objawy zaburzeń trawienia

Obecność patologii można określić na podstawie następujących objawów: nadmierne ślinienie (nadmierne wydzielanie śliny), biegunka, wymioty i zaparcie, silny odwodnienie i szok. Lokalizacja i charakter patologii można często ustalić, przyglądając się bliżej choremu zwierzakowi. na przykład, problemy z żuciem i połykaniem - następstwo ubytków zębów, szczęki i sporadycznie przełyku. Wymioty zwykle pojawiają się, kiedy choroby żołądka lub / lub jelita wywołane czynnikami zakaźnymi lub innego pochodzenia. Należy jednak pamiętać, że wymioty są częstym objawem krytycznie zatrucie, co często ma miejsce na przykład w przypadku chorób nerek.

Biegunka jest prawie zawsze przejawem właśnie problemów trawiennych, ale nie można wykluczyć innych przyczyn. W szczególności wodnista biegunka, w której rozrzucone fragmenty odchodów „kąpią się” w ogromnych ilościach płynu, może dobrze wskazywać na zatrucie ... sól kuchenna. Dla psów „nieszkodliwy” NaCl jest dość silną trucizną. Dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas karmienia zwierzęcia odpadami spożywczymi. Swoją drogą, dlaczego dokładnie sól może dać tak niezwykły efekt? Tutaj wszystko jest proste - wciąga wodę do światła jelita. Aby pozbyć się nadmiaru, organizm aktywuje perystaltykę jelit, powodując ostrą biegunkę.

Inne czynniki predysponujące

Rzadko biegunka jest spowodowana złym wchłanianiem, czyli problemami z wchłanianiem składników odżywczych. Dzieje się to przy poważnym uszkodzeniu komórek nabłonka odpowiedzialnych za asymilację tych związków. Wiele chorób wirusowych (na przykład psy parwowirus, koronawirus, rotawirus). Złe wchłanianie może być również spowodowane jakąkolwiek wadą, która ogranicza zdolność jelit do wchłaniania płynów (wady wrodzone) lub zaburzeniami trzustki / wątroby. W szczególności zaburzenia trawienia są możliwe po urazie, gdy narządy wewnętrzne są poważnie uszkodzone..

W bardzo rzadkich przypadkach u niektórych nowonarodzonych szczeniąt rozwija się ciężka biegunka wrodzona nietolerancja laktozy (mleczny cukier).

A głównym problemem biegunki nie jest nawet utrata składników odżywczych, jak wielu ludzi myśli, ale naruszenie metabolizmu wody i soli, zatrucia i odwodnienie. Ta ostatnia jest szczególnie niebezpieczna dla małych szczeniąt, które mogą umrzeć w ciągu zaledwie kilku godzin. Biorąc pod uwagę, że prawie wszystkim chorobom przewodu pokarmowego towarzyszy biegunka, nie jest zaskakujące, że wszystkie są śmiertelne dla młodych zwierząt..

Ważne objawy diagnostyczne

Nie powinniśmy zapominać i o kolor odchodów. Jest to bardzo ważna funkcja diagnostyczna, która może wskazać lokalizację problemu. W szczególności czarny kał, podobny w konsystencji do smoły, wyraźnie wskazuje na krwawienie w żołądku lub jelicie cienkim. Jeśli niestrawiona, czerwona krew znajduje się w kale, to problem prawdopodobnie związany jest z uszkodzeniem jelita grubego lub odbytu.

Wzdęcia (wzdęcia) mogą być spowodowane różnymi przyczynami, w tym pasożytami, ciałami obcymi w jelitach i złej jakości pożywieniem. Często winne jest zwykłe obżarstwo. W tym przypadku masy żywności po prostu nie mają czasu na strawienie i zaczynają gnić. Towarzyszy temu nie tylko obfite wydzielanie się gazu, ale także tworzenie dużej liczby toksycznych związków.. A więc wzdęcia to nie tylko psujący się klimat, ale także realna możliwość zatrucia endogennego u Twojego pupila..

Wreszcie ból podczas dotykania brzucha lub ścian brzucha jest pewnym objawem problemów trawiennych. Tak więc u psów raczej charakterystycznym objawem bólu brzucha jest chwiejny, „toczący się” chód. Zwierzę odmawia jedzenia, próbuje się położyć i zwinąć w kłębek, mocno przyciskając łapy do brzucha. Oczywiście takie objawy mogą wskazywać na jakieś zaburzenie pourazowe, ale jest mało prawdopodobne, aby tak poważny uraz umknął uwadze właścicieli zwierząt domowych..

Choroby pasożytnicze

Pasożyty - częsta przyczyna chorób przewodu pokarmowego u zwierząt. Liczba ich typów sięga setek (są to tylko te najbardziej „istotne”). Uderzająca jest także różnorodność i „wypaczone” formy ich cykli życiowych. Trochę robaki czasami potrzeba kilku żywicieli pośrednich, ale jeszcze częściej infekcja jest bardzo prosta: pies je pokarm lub pije wodę skażoną jajami robaków. Następnie robaki osiągają stan dorosły w ciągu maksymalnie miesiąca. Co dziwne, ich obecność w ciele zwierzęcia nie zawsze jest oczywista: infekcja niektórymi robakami pasożytniczymi nie daje żadnych wizualnie rozróżnialnych objawów klinicznych.

Ale coraz częściej pies traci na wadze, pojawia się biegunka i / lub zaparcia. Niestety wiele pasożytów jest groźnych dla ludzi, dlatego właściciel podczas komunikacji z chorym zwierzakiem musi ściśle przestrzegać norm sanitarno-higienicznych. Ponieważ choroby pasożytnicze można łatwo pomylić z innymi chorobami ze względu na silne podobieństwo objawów klinicznych, rozpoznanie powinno być postawione wyłącznie na podstawie analizy kału, krwi (przydatne w przypadku nicieni sercowych) i innych technik diagnostycznych. Leczenie we wszystkich tych przypadkach jest dość proste (znowu z wyjątkiem robaczycy serca), często wystarczy jedna dawka leku.

Co robić?

Ostrzegamy od razu - w tym rozdziale nie można podać konkretnych zaleceń, ponieważ chorób jest zbyt wiele. Ale nadal rozważymy główne przepisy, którymi kierują się wszystkie kliniki weterynaryjne na świecie..

Po pierwsze, głównym zadaniem jest znalezienie przyczyny źródłowej, a następnie jej wyeliminowanie. Nie zapominaj jednak o złagodzeniu objawów, ponieważ często są one jeszcze bardziej niebezpieczne. Oto więc podstawowe zasady, które regulują leczenie patologii żołądkowo-jelitowych:

• Eliminacja pierwotnej przyczyny. Tak więc w przypadku infekcji przepisywane są antybiotyki lub inne leki przeciwdrobnoustrojowe i surowice, w przypadku guzów i ciał obcych uciekają się do operacji, robaki są niszczone środkami przeciw robakom itp..
• Decyzja o użyciu środki uspokajające zależy od konkretnego przypadku. Jasne, uśmierzanie bólu wydaje się oczywiste, ale czasami może być szkodliwe. Na przykład w niektórych przypadkach ważne jest, aby weterynarz wiedział, czy zastosowane leczenie działa, a środki przeciwbólowe mogą dać fałszywą pewność co do normalnego stanu zwierzęcia (co może wcale nie mieć miejsca). Wreszcie w naszym kraju wysokiej jakości środki przeciwbólowe dla zwierząt są po prostu zabronione, a tanie analogi często powodują poważne skutki uboczne i mocno uderzają w wątrobę..
• W przypadkach, gdy obserwuje się ciężką biegunkę, zapobieganie odwodnieniu jest obowiązkowe. W tym celu wstrzykuje się dożylnie związki, które stabilizują metabolizm wody i soli i zapobiegają gromadzeniu się toksycznych związków we krwi..
• Jeśli pies ma silne wzdęcia spowodowane złą jakością jedzenia lub przejadaniem się, uciec się do płukanie żołądka i lewatywy, ustawione wewnątrz „śmiercionośnych” dawek zwykłego węgla aktywnego, pochłaniającego toksyczne związki i gazy.

Wreszcie, nawet po „formalnym” wyleczeniu, prawidłowe odżywianie odgrywa ogromną rolę w dalszej regeneracji zwierzęcia. Bez względu na przyczyny dolegliwości żołądkowo-jelitowych, w pierwszym dniu pies otrzymuje wyłącznie wysokiej jakości i „lekki” pokarm.