11 Zespołów z ogólnego kursu szkolenia psów: jak nauczyć psa posłuszeństwa

Psy, które nie są przyzwyczajone do takich podstawowych poleceń jak „Chodź do mnie!”, „Miejsce!”, „Nie!”, Najprawdopodobniej nie otrzymały odpowiedniego wykształcenia, raczej nie uznają swojego właściciela za przywódcę i sprawią właścicielom wiele niedogodności. Szkolenie psów zawsze przynosi korzyści zarówno samym czworonożnym przyjaciołom, jak i ich właścicielom. Ogólny kurs szkolenia (GCD) zawiera zestaw podstawowych poleceń, których Twój zwierzak potrzebuje w codziennym życiu, sprawia, że ​​jest w pełni wykonalny i stanowi ważny krok przed innymi rodzajami treningu. Zaleca się rozpocząć go w wieku sześciu miesięcy zwierzęcia. Przeanalizujmy szczegółowo polecenia, które są zawarte w ogólnym przebiegu szkolenia psów.

Dla mnie

Zespół "Przyjdź do mnie!" jest jednym z najważniejszych i pierwszym, który nauczy Twojego zwierzaka. Zaczynają się tego uczyć nawet ze szczeniakiem, który właśnie został wprowadzony do domu. A od czwartego miesiąca życia zaczynają w pełni ćwiczyć w różnych warunkach.Pełne wykonanie tego polecenia składa się z dwóch etapów:

• samo podejście zwierzęcia do osoby;
• skurcz w pobliżu osoby.

Do pierwszych pełnoetatowych zajęć na świeżym powietrzu i rozrywki potrzebujesz długiej smyczy. Nawet jeśli ty i twój zwierzak nauczyliście się już tego polecenia w domu, na ulicy jest tak wiele przeszkód, że najczęściej pies przestaje to robić. W końcu zwierzę nie wie jeszcze, że polecenie to musi być wykonywane zawsze i w każdych warunkach. Przed jakąkolwiek aktywnością psu należy pozwolić na spacer, zaspokojenie jego naturalnych potrzeb i zgłodnienie.Wtedy poczęstunek, który odebrałeś jako nagrodę, będzie dla niej ważniejszy niż różne rozrywki. Kiedy zwierzę będzie w wystarczającej odległości od ciebie, nazwij je po imieniu. Zwykle psy od razu reagują na ich przydomek, ale jeśli Twój zwierzak nie reaguje tak, jak powinien, pociągnij smycz do siebie, tylko nie trudno przyciągnąć uwagę.

Po nawiązaniu kontaktu wydaj polecenie „Chodź do mnie!”. Jeśli masz dobre połączenie ze swoim zwierzakiem, on przybiegnie. Jeśli nie, spróbuj zwrócić jego uwagę, siadając (osoba siedząca jest interesująca dla psów) lub udając, że wychodzi, powoli odchodząc od zwierzęcia. Zwykle wystarczy kilka kroków.Jeśli pies do ciebie podbiegnie, daj mu przygotowaną zachętę, pochwal go emocjonalnie iz aprobatą. Kiedy Twój pupil mimo wszystkich sztuczek nie podchodzi do Ciebie, to za pomocą smyczy, zgrabnymi szarpnięciami przyciągnij zwierzę do siebie i pochwal, zachęcaj i od razu puszczaj dalej. Po kilku powtórzeniach takich wydarzeń nawet najbardziej uparty pies zorientuje się, że lepiej do Ciebie podejść, bo jednocześnie go chwalisz, leczysz i spacerujesz.

Kiedy zwierzak zacznie do ciebie zbliżać się, gdy pojawi się odpowiedni monit w każdych warunkach, powinieneś zacząć uczyć go siadania, stosując te same techniki, co w przypadku polecenia „Siad!”.

To jest niemożliwe

Polecenie „Nie!” (lub „Fu!”) też jest niezwykle ważne i zaczyna się oduczać od najmłodszych lat, kiedy pies jako szczeniak uczy się zachowywać tak, jak powinien (idź prawidłowo do toalety, nie psuj swoich rzeczy, nie jedz ze stołu, nie gryź itp.) Oczywiście nie zaleca się bicia szczeniaka (maksymalnie - klepnięcie w tyłek), ale raczej, jak matka-pies, trochę poklepać w kłębie (szyję). Ponadto karaj i mów „Nie możesz!” zawsze następuje na początku niepożądanego działania, a nie wtedy, gdy czyn jest wykonywany, a pies już o tym zapomniał. Nie zrozumie, za co została ukarana, a działania właściciela w najlepszym przypadku spowodują zdumienie..Kiedy szczeniak je kiełbasę zabronioną mu z mocą i główką, to polecenie również będzie nieskuteczne. Podczas przejścia OKD obowiązuje już inna taktyka. Jest to rozkaz, który powinien być wydany tylko raz, a jego niepowodzenie zawsze skutkuje karą.. Jego bezwarunkowe spełnienie jest bardzo ważne w tresurze każdego psa.. To polecenie można łatwo przećwiczyć podczas treningu. W tym samym czasie zwierzę musi być na smyczy. Weź mały kawałek przysmaku i nakarm go zwierzęciu, a następny kawałek na dłoni przyciśnij kciukiem i powiedz złowieszczo: „Nie możesz!”..Pies może zignorować twoje polecenie i spróbować dostać się do jedzenia, wtedy należy uderzyć go w twarz dłonią smakołykiem. Gdy zwierzę objęte tym zakazem zacznie odmawiać poczęstunku, chwalisz go, ale nie powinieneś zachęcać go „zakazanym” przysmakiem. Czynności te wykonuje się nie częściej niż raz na trening, ponieważ są one bardzo nieprzyjemne dla zwierzaka..

Kiedy zawsze zaczyna wykonywać to polecenie, możesz go użyć do przerwania innych negatywnych działań (szczekanie na przechodniów i rowerzystów, zbieranie gruzu itp.). Gdy w życiu codziennym zwierzak zawsze prawidłowo reaguje na słowo „Nie!”, Nigdy nie jest do tego zachęcany.

Zdarza się, że niektóre źle wychowane psy nie reagują na smycz. W przypadku dużych psów zaleca się używanie ostrej lub elektrycznej obroży. Chociaż czasami za nieposłuszeństwo wystarczy ukarać uderzeniem w zad zwiniętą gazetą.

Blisko

Polecenie nie jest tak ważne, jak poprzednie dwa. Będziesz go potrzebować spacerując ulicami miasta, kiedy najlepiej jest znaleźć zwierzaka obok właściciela. Ta umiejętność jest szczególnie potrzebna w przypadku dużych ras. Ćwicząc polecenie „Blisko!” najlepiej zrobić, gdy już wytresowałeś szczeniaka na smyczy. Po odpowiednim wyprowadzeniu zwierzaka przypinasz go do smyczy i starając się trzymać przy lewej stopie zaczynasz poruszać się w wybranym przez siebie kierunku. Smycz musi być poluzowana, aby szczeniak mógł się od Ciebie odsunąć. I oczywiście spróbuje to zrobić i cię gdzieś zaciągnąć..Jak tylko to się stanie, wydajesz komendę „Blisko!” i zrób szarpnięcie do nogi. Zespół powinien brzmieć stanowczo i nieco groźnie. Najprawdopodobniej będziesz musiał to zrobić więcej niż jeden raz, dopóki Twój zwierzak nie zorientuje się, że ciągnięcie smyczy prowadzi do dyskomfortu i nie będzie chodzić obok Ciebie. Gdy szczeniak przejdzie z tobą co najmniej kilka metrów, zachęć go pochwałami, poczęstuj go i wyprowadź na spacer. Najpierw zrób to raz, a następnie zwiększ czas spędzony w pobliżu i komplikuj, poruszając się po krzywej.Kiedy twój zwierzak jest przyzwyczajony do chodzenia obok, naucz go siadać, gdy przestanie się poruszać. Kiedy pies zaczyna uczyć się iść obok bez smyczy i próbuje się odsunąć, właściciel ostrożnie odkłada smycz na ziemię. Jeśli zwierzak, próbując się odsunąć, zareaguje na komendę „Blisko!” smycz można natychmiast zdjąć. Gdy polecenie zostanie wykonane poprawnie, zwierzę na pierwszym zamówieniu zajmuje miejsce przy lewej nodze właściciela i utrzymuje ją w każdych warunkach.

Aport

Wykonanie polecenia „Aport!” zbudowany na wrodzonym w psa instynkcie noszenia rzucanych przedmiotów. Jeśli chcesz nauczyć psa przynosić porzucone rzeczy, musisz to robić nawet od szczenięcia. Podczas zabaw i spacerów użyj specjalnej zabawki lub interesującego obiektu, przeciągnij go poleceniem „Aport!” i ze słowem „Daj!” zabierz go szczenięciu, nagradzając go czułością i delikatnością. Z czasem osiągniesz to rozkazem „Aport!” dzieciak weźmie zabawkę i ze słowem „Daj!” rozdać.

Następnie zabawkę należy rzucić i zażądać zwrotu, za każdym razem rzucając przedmiot nieco dalej. Kiedy dzieciak próbuje uciec z zabawką, użyj polecenia „Chodź do mnie!”. Jeśli pies jest starszy niż 6 miesięcy, nie był uczony w okresie szczenięcym i nie wykazuje zainteresowania rzeczami porzuconymi, to będzie dość trudno nauczyć go tego polecenia. Powinno się ją nauczyć zwierzaka podczas treningu po tym, jak zaczął wykonywać polecenia „Do mnie!”, „Siad!”, „Blisko!”, A zacząć od nauczenia polecenia „Daj!”..W tym przypadku trening rozpoczyna się zabawą, w której ciągnie się interesujący dla psa przedmiot z napisem „Aport!” i kontynuuje swój późniejszy wybór komendą „Daj!” Następnie zwierzę jest zachęcane, jak zawsze. Jeśli zwierzę ma temperament choleryczny, to podczas przenoszenia może być zbyt podekscytowane i rozłączać się na temat szarpania. Następnie należy skrócić czas zabawy przedmiotem i biorąc go ze słowem „Daj!”, Natychmiast go ukryć, dać pupilowi ​​czas na uspokojenie.Takie zajęcia są konieczne, aby polecenie „Aport!” Twój pies wziął przedmiot i trzymał go w pysku, dopóki nie usłyszał komendy „Daj!”, a ty go wziąłeś. Powinieneś sprawdzić i utrwalić tę nabytą umiejętność podczas chodzenia. Podczas jazdy zatrzymujesz się, wydając komendę „Blisko!”, Daj zwierzęciu aport z komendą „Aport!”. Następnie kontynuujesz ruch, wydając komendę „Blisko!”, A zwierzę musi jednocześnie iść obok i nieść daną mu rzecz. Jeśli tak się stało, musisz wykonać następny krok..Po wcześniejszym posadzeniu psa musisz rzucić aportę niedaleko, a ona musi do niego podbiec i wrócić. Po odebraniu rzuconej rzeczy zwierzakowi musisz go pochwalić. Czasami zdarza się, że zwierzę nie biegnie po aport, wtedy należy pobiec za nim z psem. Powinieneś wziąć rzecz i dać ją zwierzakowi komendą „Aport!”, A następnie wrócić i wydać rozkaz „Daj!” Podnieś to. Po kilku sesjach Twój czworonożny przyjaciel zgadnie, czego od niego potrzebujesz, a on sam pobiegnie za obiektem.Pies nie powinien biec za rzuconym przedmiotem bez słowa „Aport!” Dlatego należy go trenować rzucając obiektem i wydając komendę „Blisko!” gdy zwierzę próbuje biec za przedmiotem, w razie potrzeby wzmacniając go szarpnięciem smyczy. Polecenie to uznaje się za w pełni wykonane, jeśli pies jednym rozkazem lub gestem właściciela szybko i natychmiast podnosi i zwraca różne przedmioty, które zostały rzucone dostatecznie daleko (co najmniej 15 m). Jednocześnie wracając siada przy lewej stopie właściciela, omijając go w prawo lub siada przed nim i oddaje przedmiot na żądanie.

Siedzieć

Jeśli ty i twój zwierzak wyjdziecie razem na ulicę, będziesz potrzebować tego polecenia, aby zatrzymać go w jednym miejscu podczas oczekiwania na ciebie (na przykład, jeśli poszedłeś do sklepu). A jeśli chcesz dalej trenować zwierzę, po prostu go potrzebujesz.Siadaj! Polecenie obejmuje ćwiczenie dwóch umiejętności:

• siedzieć na komendę;
• trzymanie zwierzęcia w pozycji siedzącej do następnej komendy.

Jeśli ćwiczyłeś już siedzenie na zamówienie ze szczeniakiem, łatwiej będzie ci całkowicie ćwiczyć te umiejętności. Ale w przypadku niewyszkolonej osoby dorosłej musisz się pocić. Konieczne jest przyzwyczajenie się do siedzenia nie wcześniej niż polecenie „Chodź do mnie!” Jej praktyka jest często łączona z opanowaniem komendy „Blisko!”. Prowadzone jest wyprowadzanie psa na krótkiej smyczy, komenda „Blisko!”. Jeśli pies już idzie obok i nigdzie nie ciągnie, zacznij go siadać, wydając komendę „Siad!”.

Aby to zrobić, zatrzymaj się podczas spaceru i powiedz jej, żeby „usiadła!” Zwierzę, które w pełni opanowało umiejętność chodzenia obok niego, prawdopodobnie usiądzie. Ale jeśli tak się nie stało, pokaż jej smakołyk i podnieś go nad głowę, aby dla łatwiejszego oglądania musiała usiąść. Zdarza się, że zwierzę nie siada, wtedy trzeba mu pomóc usiąść, naciskając dłoń na zad i jednocześnie podciągając smycz. Po powtórzeniu zamówienia podaj smakołyk siedzącemu zwierzakowi i pochwal go. Zwykle ta technika jest powtarzana około trzy razy podczas jednego treningu, aby utrwalić wynik..Jeśli robisz to codziennie, pies nauczy się siedzieć na komendę podczas kilku sesji treningowych. Potem musisz zrobić wytrzymałość. Posadź zwierzaka i utrzymując go w pozycji siedzącej, powoli poruszaj się wokół zwierzęcia. Po wykonaniu okrążenia zwierzę należy chwalić, zachęcać i puścić do biegu. Jeśli pies spróbuje wstać, usiądź ponownie w tym samym miejscu i powtórz polecenie „Siad!” z groźbą i niezadowoleniem w głosie. Gdy spacerując po okręgu pies spokojnie siada, zacznij stopniowo zwiększać promień mijanych kół i ich liczbę.

Zgodnie ze standardami, umiejętność tę rozwija się, gdy zwierzak natychmiast siada na komendę lub specjalny gest, w różnych okolicznościach iz różnych pozycji i siada przez co najmniej 15 sekund lub do następnego rozkazu. Właściciel może stać nawet 15 metrów od niego. Komenda „Siad!” może towarzyszyć gest. Zegnij prawą rękę w łokciu, otwórz dłoń i unieś ją pionowo.

Położyć się

Opracowanie polecenia „Połóż się!” zawiera umiejętności podobne do polecenia Siad!

• kłamać na żądanie;
• trzymanie zwierzęcia w pozycji leżącej do następnej komendy.

Te umiejętności mogą się przydać podczas podróży. Ta uległa postawa pomoże ci również zapewnić sobie dominację nad zwierzęciem. Zaczynają to rozpracowywać, gdy zwierzę zaczyna siadać na komendę „Siad!”, Ponieważ zwierzę siedzące jest łatwiejsze do ułożenia.Kiedy pies siedzi, powiedz mu: „Połóż się!” i pokaż jej kawałek przysmaku, jeśli zwierzę jest zainteresowane, przesuń go w dół i trochę do przodu, zmuszając go do sięgnięcia po smakołyk i położenia się. Być może będziesz musiał pomóc mu się położyć, naciskając dłoń na kłębie. Gdy zwierzę znajdzie się we właściwej pozycji, nagradzaj go pochwałami i smakołykami.Po pierwsze, powoli wydłużamy czas pomiędzy momentem położenia zwierzaka a poczęstunkiem. Następnie, aby rozwinąć wytrzymałość, właściciel zaczyna się od niego oddalać, za każdym razem dalej. Kiedy zwierzę próbuje się podnieść, trzeba mu ostro rozkazać, z groźbą w głosie „Połóż się!” To polecenie można wydać gestem - podnieś prawą rękę dłonią w dół na wysokość ramion i ostro opuść.

Stać

"Stać!" - kolejna komenda hamowania. Pies, kiedy kopie, musi zamarznąć stojąc z dowolnej pozycji. Zwierzak przyzwyczaja się do tego, gdy podczas wydawania rozkazu „Stop!” podniesiony pod brzuch rękami lub pociągnięty na smyczy do pozycji stojącej. Trzymają go w tej pozycji przez chwilę, a potem chwalą go i dają poczęstunek. Następnie, gdy sam pies staje się na żądanie, zaczyna przyzwyczajać się do wytrzymałości, wydłużając czas stania.

Ta pozycja jest dla zwierzęcia trudniejsza niż siedzenie lub leżenie, ponieważ czasami nie jest łatwo nauczyć go stać nieruchomo bez nadepnięcia na łapy. Polecenie to można wydać gestem, machając w górę lekko zgiętą prawą ręką, również w górę od dołu do linii pasa.

Miejsce

Zespół jest bardzo ważny, szczególnie w życiu codziennym, kiedy trzeba załatwić jakiś własny interes, żeby zwierzak się nie kręcił. Zwierzę będzie chciało przebywać w dobrze wybranym i urządzonym miejscu, ale nadal powinno zostać naprawione szkoleniem. Oczywiście najlepiej jest położyć szczeniaka na podkładce wypoczynkowej, gdy zasypia. Dlatego konieczne jest powiedzenie „Miejsce!” i zwracaj ją tam za każdym razem, gdy próbujesz wyjść. Ale możesz wyznaczyć jego miejsce dowolnym przedmiotem, na przykład smyczą, i go tego nauczyć.

Przyzwyczajenie do miejsca praktykowane jest razem z komendą „Połóż się!”. Jeśli pies położy się na żądanie, wraz z komendą „Połóż się!” polecenie "Miejsce!" i oznacz miejsce smyczą. Stopniowo rozkaz „Połóż się!” będzie odpowiadać poleceniu „Umieść!” i załóż smycz. Po chwili komenda „Połóż się!” nie możesz służyć, tylko „Miejsce!”. Po przećwiczeniu ustawiania zwierzaka na miejscu i wytrzymałości przechodzą do umiejętności powrotu w wyznaczone miejsce.Aby to zrobić, przywołaj zwierzę komendą „Chodź do mnie!” i chwaląc poprawne wykonanie zlecenia wskazują ręką w kierunku ułożonej wcześniej smyczy i mówią „Miejsce!” Najprawdopodobniej będziesz musiał zabrać psa na miejsce i ponownie powtórzyć „Miejsce!”. Gdy zwierzak położy się we właściwym miejscu, wytrzymujemy chwilę i pozwalamy mu iść na spacer.

Wystarczy kilka czynności, a Twój czworonożny kolega zorientuje się, czego od niego potrzebujesz, a na pierwsze życzenie zmieści się w wyznaczonym miejscu. Z każdą kolejną sesją zwiększaj odległość do miejsca i czas utrzymywania.

Spacerować

To ulubione i najszybsze polecenie psa. Zwykle służy do cofnięcia poprzedniego polecenia, aby zwierzę zrozumiało, że jest bezpłatne. Pomaga mu oddzielić służbę od wypoczynku. Jest również używany jako nagroda podczas nauki innych poleceń. Po komendach „Chodź do mnie!”, „Siad!”, „Dalej!” i inne rozkazy, zwłaszcza z powściągliwością, słowo „chodzić!” brzmi jak muzyka dla psich uszu. Proces przyzwyczajania się do tej kolejności jest prosty. Pies wypuszcza się ze smyczy i mówi: „Idź na spacer!” Jeśli zwierzak stoi obok niego w oszołomieniu, bo nie wie, czego od niego chcesz, to pobaw się z nią, biegnij.

Naprzód

W pewnych warunkach ruchu psy nie mogą poruszać się obok osoby: na przykład, aby przejść przez kłodę, po wąskiej ścieżce lub schodach, wjechać do windy, wsiąść do samochodu itp. Szczeniaka można zachęcić do pójścia do przodu, rzucając nieco przysmak do przodu i mówiąc „Naprzód!” Zamiast poczęstunku możesz użyć aportu.Przyzwyczajając się, wybierają miejsce, w którym zwierzę będzie zmuszone poruszać się przed właścicielem, ponieważ po prostu nie będzie w stanie iść obok. Aby zwierzę nie biegło mocno do przodu, użyj smyczy. Po chwili na komendę „Naprzód!” czworonożny przyjaciel będzie szedł przed właścicielem, biorąc pod uwagę jego prędkość. Polecenie to odpowiada następującemu gestowi: prawa ręka z opuszczoną dłonią jest uniesiona w żądanym kierunku.

Bariera

To polecenie nie jest bardzo ważne, ale może się przydać np. Do wskoczenia na pociąg. Jeśli jednak Twój pupil jest często pozostawiany bez opieki na dziedzińcu prywatnego domu, zastanów się, czy warto nauczyć go pokonywania przeszkód. Znudzony na podwórku, może przeskoczyć przez płot i wyruszyć w poszukiwaniu przygody..

Początkowo możesz używać własnych kończyn, opierając nogę lub rękę o ogrodzenie (drzewo, ściana itp.). Zwab psa przez taką przeszkodę smakołykiem. Kiedy zwierzak próbuje podskoczyć na poczęstunek, powiedz „Bariera!” Dlatego trzeba zacząć od małych wysokości, nawet dla dużych psów, stopniowo zwiększając wzrost i przyzwyczajając się do pokonywania przeszkód na komendę „Bariera!”.Na platformie wyposażonej w bariery możesz wydać swojemu zwierzakowi polecenie „Blisko!” i samodzielnie przeskocz przez barierę, przeciągając ją i mówiąc „Bariera!”, a następnie naucz zwierzę samodzielnego przeskakiwania przeszkód. Po dotarciu do przeszkody musisz przejść na drugą stronę i wydać komendę „Bariera!” Po skoku psa należy pochwalić i poczęstować. Ważne jest, aby stopniowo zwiększać wysokość pokonywania i utrwalać tę umiejętność, wykonując skoki w różnym terenie z różnymi przeszkodami.

Nie należy przepracowywać psa zajęciami ani nadmiernie zwiększać jego siły. Ponadto zwierzę powinno zawsze mieć możliwość ucieczki przed skokiem. Poświęć czas na wyszkolenie swojego zwierzaka, a będziesz mógł zdobyć niezawodnego przyjaciela, który będzie ci wiernie służył. Dobry trening pomaga wzmocnić więź między właścicielem a psem, ułatwia wzajemne zrozumienie i wspólne życie. Dla psów ras dużych lub agresywnych to także gwarancja bezpieczeństwa dla innych..