Berneński pies pasterski (zdjęcie): pies, który się uśmiecha

Klasyfikacja

Berneński pies pasterski to wszechstronny towarzysz. Potulny charakter i luksusowy wygląd czynią tę rasę wyjątkową..

Berneński pies pasterski to doskonały pies rodzinny, który potrafi „znaleźć wspólny język” ze wszystkimi domownikami. Wielu hodowców szczerze wierzy, że ich zwierzaki potrafią się uśmiechać..

Życzliwość rasy pozwala im znaleźć wzajemne zrozumienie z innymi zwierzętami.

Są bardzo mili dla dzieci, stając się dla nich prawdziwymi przyjaciółmi. Biorąc to pod uwagę, rasa jest bardzo popularna, a amatorzy wcale nie boją się dość wysokiej ceny szczeniaka..

Więcej o najmilszych rasach psów: https://po.animalefans.com/psy/4122-10-najmilszych-ras-psów.html

Historia rasy

Wieloletnia selekcja naturalna i praca hodowców doprowadziły do ​​powstania jednego z najpiękniejszych psów na naszej planecie..

Istnieją dwie główne wersje dotyczące pochodzenia rasy..

Według pierwszego z nich rasa znana jest od czasów starożytnego Cesarstwa Rzymskiego, wzmianka o tym chłopskim psie sięga I wieku pne. e., i należy do starożytnego rzymskiego autora Columellas.

Opis rasy jest prawie całkowicie zgodny z nowoczesnymi standardami rasy. W tym czasie berneńskie psy pasterskie wypasały bydło, pomagały polować i chroniły swoich właścicieli i ich domy..

Inne źródła historyczne podają, że przodkowie rasy zostali sprowadzeni przez Rzymian po zwycięstwie Cezara i ogłoszeniu Szwajcarii (wówczas Helwecji) rzymskiej prowincji..

Do tej pory, zgodnie z oficjalną wersją pochodzenia rasy, zapisaną w literaturze kynologicznej, pod uwagę brana jest linia: dog tybetański - Roman Molossus - pies podobny do mastifa środkowoeuropejskiego - pies pasterski.

W średniowieczu, wzorem rzymskich legionistów, mieszkańcy Szwajcarii używali w walkach psów pasterskich..

W połowie XV wieku rasa ta była zagrożona całkowitym zniszczeniem..

Było to bezpośrednio związane z dekretem burmistrza z Zurychu o całkowitej eksterminacji wszystkich dużych psów chłopskich niszczących winnice arystokracji.

Chłopi nie mogli pozostać bez swoich niezastąpionych pomocników, pracujących w serowarniach (psy przewoziły mleko do produkcji sera), pilnujących domów i wypasanych stad. Doszło do powstania - burmistrz został ścięty, a rasa uratowana.

W XIX wieku wzrosła liczba mleczarni serów, a psy nadal niosły produkty. Niemal zawsze towarzyszyły im dzieci chłopów, dlatego w tym okresie odbywała się selekcja zrównoważonych zwierząt..

Pod koniec XIX wieku rasa ta po raz drugi była na skraju wyginięcia. Co dziwne, powodem tego była ogromna popularność Bernardów..

Dwukolorowi przedstawiciele przodków Sennenhunda byli sprzedawani pod postacią św. Bernardów, których cena była bardzo wysoka, podczas gdy trójkolorowy pozostał jako siła robocza dla biednych chłopów mieszkających w odległych obszarach Szwajcarii (na przykład Schwarzenburg).

Mieszkańcy wioski wymyślili kilka imion dla swoich psów, zgodnie z ich umaszczeniem:

• Pierścionki - psy z "obrożą" z białej wełny
• Blessie - na głowie miała biały podłużny pasek
• Barry - psy bez podłużnego paska lub z cienką kreską
• Gelbuckler - przez skojarzenie z żółtymi policzkami
• Fyuraugen - „czterooki”, nazwa mówi o żółtych brwiach

Niektórzy właściciele na krótko zaprzęgają swoje zwierzęta do wozów, aby jeździć na dzieciach

Rasa swoje oficjalne uznanie zawdzięcza winiarzowi i właścicielowi hotelu F. Schertenleibowi, który mieszka w Burgdorfie..

Bardzo polubił trójkolorowe chłopskie psy i podróżując po kraju, zaczął kupować najbardziej typowych przedstawicieli ich..

Pierwszym krokiem w kierunku legalizacji rasy był udział sześciu samców i jednej samicy na wystawie w Bernie.

Następnie profesor Heim wniósł ogromny wkład w standaryzację rasy, który badał cztery odmiany psów górskich w Szwajcarii.

Formacja współczesnego typu, jej nazwa i opis rasy należy do niego. W ten sposób wyróżniono cztery główne odmiany rasy:

• Berneński pies pasterski;
• Pies pasterski Entlebucher;
• Appenzeller Mountain Dog;
• Pies pasterski brutto (wielki szwajcarski).

1907 to rok urodzenia rasy: przyjęto wzorzec, opublikowano opis rasy i założono „Klub Dyurbach”, który w 1912 roku przemianowano na „Klub Berneńskich Psów Pasterskich”.

Norma została zmieniona w 1951 i 1973 roku. W 1993 roku przyjęto nowoczesny standard (FCI nr 45).

Na wystawie w Bazylei w 1947 roku zaprezentowano sześć generacji psów pasterskich. W połowie XX wieku rasa, tracąc swój charakterystyczny temperament i typ, potrzebowała napływu „świeżej krwi”.

Krew Nowa Fundlandia pierwotnie pojawił się zupełnie przypadkowo - nieplanowane skojarzenie samca Plutona von Erlenguta i samicy berneńskiego psa pasterskiego.

Prawnuk pary, doskonale malowany Alex von Angetdorf, został mistrzem świata w 1956 roku. To on wpłynął na rasę, stając się ojcem 51 miotów.

XX wieku rasa osiągnęła szczyt popularności w prawie wszystkich krajach świata. W związku z tym cena szczeniąt natychmiast wzrosła..

Psychologia

Pies o stabilnej psychice, spokojny i dyskretny w domu. Duma przedstawicieli rasy nie pozwala Berneńskim Psom Pasterskim prosić o czułość i uwagę pana.

Absolutnie nie odczuwają kary fizycznej. Pies można kontrolować tylko przy pomocy ustalonego autorytetu właściciela.

Stosunek do zwierząt i dzieci rozwija się z nutą protekcjonalności. Te psy, jak niemieccy bokserzy, dobrze dogaduj się z innymi zwierzętami.

Mimo wszystko, spokojny bern bez najmniejszej zwłoki jest w stanie, jak walczący pies, stać się nieustraszonym i okrutnym obrońcą, jeśli właściciel, jego rodzina lub majątek są w niebezpieczeństwie.

Podanie

Berneński pies pasterski (na zdjęciu) niejeden uratował ludzkie życie

Pomimo początkowego wykorzystania tych psów do wypasu stad, pilnowania i pracy w zaprzęgach, dziś jest to przede wszystkim pies do towarzystwa..

Jednak rasa ta jest szeroko stosowana w akcjach ratownictwa górskiego lub w miejscach katastrof. Wydaje się, że uruchomione są geny nowofundlandzkie.

Psy też pracują w policji Hovawartam i Groenendael. Ich doskonały instynkt czyni z nich doskonałych poszukiwaczy. Doskonale postrzegane zwinność, osiągnąć sukces w szkoleniu na wartę i obronie.

Ważny! Berneński Pies Pasterski to wspaniały pies dla rodzin z małymi dziećmi. Odważny, bystry i inteligentny przyjaciel chętnie zastąpi swoje potężne plecy dziecko, które dopiero uczy się chodzić.

Ze względu na swoją wszechstronność przedstawiciele rasy stali się prawdziwymi gwiazdami filmowymi, grając w wielu filmach fabularnych i reklamach.

Jak wybrać psa

Główne kryteria wyboru Berneński pies pasterski szczeniak służyć maści, budowie i charakterowi małego przedstawiciela rasy.

Szerokość oznaczeń powinna zbliżać się do „złotego środka”, jednak ani cienki biały pasek na kufie, ani duża maska ​​w zasadzie nie są uważane za wadę.

Tego samego nie można powiedzieć o bieli wieżowca na nogach czy niebieskich oczach. Pożądane są "białe skarpetki" oraz biały koniec ogona, ale nie jest to wymagane.

Opis rasy dopuszcza małą białą plamkę z tyłu głowy, ale nie jest to pożądane.Kasztanowa opalenizna powinna tworzyć granicę między czernią a bielą. Idealne szczenię pokazano na poniższym zdjęciu..

Głównym kryterium wyboru powinien być ogólny zdrowy wygląd szczeniaka.

Po uporaniu się z kolorem przechodzimy do ugryzienia szczeniaka. Powinien być normalny - przodozgryz i odwrotnie, „przodozgryz” jest niedopuszczalny.

Warto też zwrócić uwagę na pełną kufę, grube nogi i szeroki grzbiet - to wszystko razem gwarantuje Ci później dużego psa spełniającego standardy rasy.

Wskaźnikiem w tym przypadku są również uszy szczeniaka, im są większe, tym większy będzie rosnąć.

Zwróć uwagę na charakter małego berka. Nieśmiały i tchórzliwy szczeniak niczego nie zmieni. Dorosły pies z takimi cechami zostanie zdyskwalifikowany na wystawie i nie będzie mógł się rozmnażać..

Szczeniak powinien zachowywać się swobodnie, odważnie i niewinnie podchodzi do nieznajomego, pozwalając się głaskać.

Słysząc dość ostry dźwięk, mały bernik nie powinien tchórzliwie uciekać, a wręcz przeciwnie, wykazywać ciekawość i studiować hałaśliwy temat. Do tego testu najczęściej używa się pęku kluczy, który jest rzucany w pobliżu szczeniaka..

Niedopuszczalna jest również nadmierna złośliwość szczeniaka. Wykazując agresję w młodym wieku, szczeniak może wyrosnąć na okrutnego, niesfornego psa..

Obserwując szczeniaka ponownie należy kierować się zasadą „złotego środka” i wybrać takiego, który nie przejawia nadmiernego tchórzostwa ani agresji.

Cena szczeniaka zależy bezpośrednio od celu, jaki dla niego planujesz. Zwierzę będzie cię kosztować mniej niż przyszły zwycięzca wystawy.

Funkcje pielęgnacyjne

Biorąc pod uwagę pochodzenie rasy, psy są ustawione tak, aby zadowolić właściciela. W konsekwencji wymagają od właściciela dużej uwagi. Bez tego Burns może nawet rozwinąć depresję..

Co dziwne, są to dość leniwe psy. Są gotowi do gry aktywnie, ale nie na długo. Biorąc to pod uwagę, psy są idealne dla osób nieaktywnych, preferujących umiarkowane tempo życia..

Kierując się instynktem psów pasterskich, Berneńskie Psy Pasterskie będą na bieżąco monitorować sytuację, uważając się za odpowiedzialnych za wszystko, co się wydarzy..

Te cechy należy wziąć pod uwagę podczas opieki nad psem..

Monitoruj prawidłowe odżywianie psa, co ma bezpośredni związek z jego samopoczuciem i dobrą budową. Należy przestrzegać zasad higieny, oprócz czesania, dbać o czystość oczu i uszu.

Jak prawidłowo czyścić uszy psa, powie artykuł https://kot-pes.com/kak-chistit-ushi-sobake/

Zwróć uwagę na pazury psa i unikaj zarastania. Okresowo może być konieczne ich przycinanie w salonie weterynaryjnym lub, mając takie umiejętności, samodzielnie.

Odpowiednia opieka zapewni Twojemu psu długie życie

Czesanie

Przedstawiciele tej rasy dość mocno rzucali się. Aby wełna nie latała po domu, należy regularnie czesać psa.

Latem zaleca się codzienne wykonywanie zabiegu. W pozostałym czasie, gdy linienie jest umiarkowane, możesz czesać psa furminator raz w tygodniu lub nawet raz na dwa tygodnie.

Ważne jest, aby unikać zlepiania się splątanych włosów. Będą musiały zostać obcięte, ale zawsze jest to niepożądane..

Ważny! Ze względu na luksusową, grubą sierść psy są podatne na przegrzanie. Chroń swojego zwierzaka przed tym.

Pieszy

Szczególną uwagę należy zwrócić na aktywność fizyczną. W przeciwieństwie do podobnych ras psów Berno nie potrzebuje ich dużo..

Możesz po prostu spacerować ze swoim zwierzakiem przez długi czas, od czasu do czasu robić lekkie biegi, bawić się z nim.

Ważny! Dla berneńskiego psa pasterskiego najważniejsze jest towarzystwo właściciela i jego uwaga. Bez względu na to, jak energiczne są Twoje spacery, najważniejsze jest to, że jesteś blisko..

Pokazana na zdjęciu gra w kij jest jedną z ulubionych tej rasy.

jedzenie

Zarówno szczeniak, jak i dorosły pies pasterski potrzebują kompletnej, zbilansowanej diety. Karmienie jest kluczem do zdrowia i długowieczności Twojego zwierzaka..

Dla przedstawicieli rasy szczególne znaczenie mają witaminy z różnych grup. W związku z powyższym produkty białkowe powinny być obecne w diecie miesięcznego dziecka..

Nie przekraczać ich zawartości w karmie powyżej 18 - 26%, ponieważ nieaktywne psy są podatne na otyłość. Możesz także dodać z umiarem suche jedzenie.

Pamiętaj, aby do diety dodać twarożek, jajka, mleko i ryby. Owsianka powinna zająć nie więcej niż 1/3 otrzymanego jedzenia. Od pięciu miesięcy do żywności dodaje się warzywa i owoce.

W artykule dowiesz się, jakie zboża można podawać psom. https://po.animalefans.com/psy/6408-jakie-zboża-można-podawać-psom.html

Aby żywienie było jak najbardziej kompletne należy przygotować tzw. Mieszankę mięsną - flaki mieszane, przepona, słonina, serce, wymię, wątroba, udka kurczaka i żołądki (te ostatnie odgrywają ważną rolę w trawieniu).

Jeśli chodzi o dietę, musisz przestrzegać następującego harmonogramu:

• 1-2 miesiące - 5-6 razy dziennie
• 2-4 miesiące - 4-5
• 4-6 miesięcy - 3-4
• 7-12 miesięcy - 2-3
• Od 1 roku życia - 2 posiłki dziennie

W pierwszych dniach pobytu maluszka w domu nie należy drastycznie zmieniać jego diety, a za nim poprzedni właściciele. Pozwoli to uniknąć możliwego rozstroju żołądka..

Ważny! Żywność należy umieścić na ruszcie. Pozwala to uniknąć skrzywienia delikatnego grzbietu szczenięcia..

Zdrowie

Zdrowie berneńskiego psa pasterskiego zależy bezpośrednio od jego właściciela.

Długie spacery na świeżym powietrzu, komunikacja z pupilem, prawidłowe odżywianie i brak stresu przyczyniają się do doskonałego samopoczucia po oparzeniach na długie lata.

Jeśli pies zachowuje się nienaturalnie, należy pilnie zabrać go do weterynarza. Szybka diagnoza zwiększa szanse na wyzdrowienie.

Typowe choroby

Główne choroby, z którymi mogą się spotkać właściciele berneńskich psów pasterskich to:

• Dysplazja stawów - powszechna u wszystkich dużych psów
• Złośliwa histeocytoza
• Wrodzona choroba nerek
• Płacząca egzema
• Onkologia
• Odwrócenie powiek

Ważny! Większości tego można uniknąć, przestrzegając prawidłowej diety psa i zapewniając mu umiarkowane ćwiczenia..

Szczepienia

Zdrowie, a nawet życie Twojego zwierzaka zależy od terminowych szczepień

Pierwszy szczepionka szczenię spędza w wieku 1,5 - 2 miesięcy. Z reguły stosuje się lek wielowartościowy, który chroni przed zapaleniem wątroby, leptospirozą, parowirusowym zapaleniem jelit.

W wieku sześciu miesięcy przeprowadza się kompleksowe szczepienia i szczepienia przeciwko wściekliźnie. Podobne zabiegi przeprowadza się dla jednorocznego psa..

Następnie szczepienia należy wykonywać corocznie. Nie zapomnij o okresowym, zwykle sezonowym leczeniu oparzeń od pcheł i kleszczy..

Cena leków stale się zmienia, ale szczepienia mogą uchronić zwierzęta przed poważnymi chorobami.

Robienie na drutach

Powinieneś wybrać parę do luźnego dziania, biorąc pod uwagę wzajemną sympatię zwierząt. Psy na zdjęciu są do siebie wyraźnie przyjazne.

Pierwsza ruja dla rasy występuje w wieku 1 roku. Cykl 6-7 miesięcy jest uważany za normalny. Zaleca się wykonanie pierwszej dzianiny z doświadczonym specjalistą, który opowie Ci wszystkie subtelności tej sprawy..

Najlepiej robić na drutach 10-13 dni od początku. ruja. W tym okresie wydzielina z pętli suki staje się jasnoróżowa, a podczas głaskania po plecach odsuwa ogon na bok, co wskazuje na jej gotowość do krycia..

Ważny! Zarówno pies, jak i suka berneńczyka muszą być robione na drutach do trzeciego roku życia, ponieważ później samiec, który jest już nieaktywny pod tym względem, może całkowicie stracić zainteresowanie kryciem..

Berneński pies pasterski: pies, który się uśmiecha

Berneński pies pasterski to wszechstronny towarzysz. Potulny charakter i luksusowy wygląd czynią tę rasę wyjątkową..

Igor Bazhyn6 Suma ogólna Cecha6 Podsumowanie redaktoraAgresja2 Adaptacja8Aktywność8Waga8Trening6Przyjazność10Grywalność8Inteligencja8Hałas406Suma użytkowników: Agresja1