Alergia na psy: jak się objawia

Alergia jest obecnie jedną z najpowszechniejszych chorób. Jest to bolesny stan spowodowany niewystarczającą odpowiedzią układu odpornościowego na określone substancje. W celu ochrony przed wirusami, drobnoustrojami i innymi szkodliwymi czynnikami organizm wytwarza przeciwciała (immunoglobuliny), które niszczą lub unieszkodliwiają „wroga”. Walce towarzyszy efekt uboczny - reakcja zapalna, która może objawiać się takimi objawami jak łzawienie, kichanie, kaszel, wysypka skórna, obrzęk.

Jeśli układ odpornościowy zawodzi, uważa nieszkodliwe elementy za szkodliwe. Na przykład kurz, wełna, pyłki, żywność, kosmetyki i lekarstwa, a nawet promienie słoneczne mogą służyć jako alergeny..

Osoby z nadwrażliwym układem odpornościowym również mogą być uczulone na psy. Ale nie samo zwierzę, ale specjalne białka (białka) wytwarzane przez gruczoły skórne i zawarte w ślinie, moczu, wełnie i cząsteczkach skóry. Ponieważ według statystyk około połowa światowej populacji to psy, kwestie leczenia i zapobiegania alergiom na te zwierzęta są bardzo istotne..

Ważne jest, aby wiedzieć! Szybkość rozwoju alergii zależy od indywidualnych cech organizmu. Niektórzy ludzie zauważają pierwsze objawy już w ciągu kilku minut po kontakcie z substancją alergenową, u innych pojawiają się one po kilku godzinach lub nawet dniach.

Objawy alergii psa obejmują:

• katar, kichanie, uporczywe przekrwienie błony śluzowej nosa;
• swędzenie i obrzęk powiek, łzawienie, zapalenie spojówek;
• kaszel, ból gardła;
• świąd, pokrzywka.

W ciężkich alergiach może rozwinąć się obrzęk błony śluzowej jamy nosowo-gardłowej, duszność, chrypka, uczucie ucisku w uszach, zapalenie ucha środkowego. Małe dzieci mogą odczuwać kolkę żołądkowo-jelitową i biegunkę. W dzieciństwie długotrwała alergia często powoduje rozwój astmy oskrzelowej. Opisano przypadki, w których na tle zwiększonej wrażliwości na daną substancję wstrząs anafilaktyczny (bardzo silna reakcja natychmiastowego typu zagrażająca życiu) lub obrzęk Quinckego (ciężki głęboki obrzęk tkanek tkanki podskórnej).

Diagnostyka różnicowa

Konieczne jest jak najdokładniejsze określenie czynnika wywołującego alergię, ponieważ wstępna diagnoza oparta na stwierdzeniu, że sprawcą był pies, może być błędna. Czas wystąpienia objawów alergicznych i pojawienia się zwierzęcia w domu może po prostu zbiegać się lub organizm w ogóle reagował nadmiernie nie na białka wytwarzane w skórze zwierzęcia, ale na pyłki lub zarodniki pleśni, które pies sam przenosi ze spacerów.

W celu diagnostyki różnicowej patogenu przeprowadza się:

• Test in vivo to test skórny polegający na wykonaniu niewielkiego zadrapania na obszarze skóry w okolicy dłoni, gdzie aplikowany jest syntetyczny analog alergenu. Jeśli w tym miejscu pojawi się zaczerwienienie skóry lub wysypka, reakcję uważa się za pozytywną..
• Badanie krwi metodą in vitro, w warunkach laboratoryjnych - w surowicy pacjenta.
• Test radioalergosorbentu (RAST). To badanie krwi, które pozwala określić w organizmie poziom przeciwciał wytwarzanych przez układ odpornościowy - immunoglobulinę E (IgE) swoistą dla alergii.

Dla informacji: RAST jest uważany za bezpieczniejszy, ale mniej wrażliwy niż testy skórne i może dawać fałszywie dodatni wynik, jeśli pacjent ma historię alergii. Wynika to z faktu, że po reakcji alergicznej we krwi pozostają „służbowe” immunoglobuliny E..

Leczenie

Aby wyeliminować zjawiska alergiczne, należy przede wszystkim zaprzestać kontaktu z alergenem, w tym przypadku białkiem wytwarzanym przez organizm psa. Jest to wymóg kategoryczny, którego nie spełnia, a wyleczenie alergii jest nierealne..

Kliniczne objawy nadmiernej reakcji organizmu - swędzenie, wysypka, obrzęk, kaszel, katar, łzawienie - usuwa się za pomocą leków:

• Leki przeciwhistaminowe. Blokują działanie substancji wywołujących objawy alergiczne. Takie leki obejmują difenhydraminę, Claritin, Tavegil, Loratadin.
• Anty-zatorowe (leki łagodzące obrzęki). Są to głównie diuretyki osmotyczne (diuretyki), które usuwają nadmiar płynu z tkanek. Zwykle stosuje się je w połączeniu z lekami przeciwhistaminowymi. W przypadku zatrucia alergicznego najpopularniejsze są Fexofenadine (Allegra) i Sudafed.
• Połączone leki, które zawierają leki przeciwhistaminowe i zmniejszające przekrwienie. Przedstawicielem tej grupy jest Zyrtec, Benadryl Allergy, Tylenol Allergy.
• Kortykosteroidy - leki hormonalne, które skutecznie łagodzą zewnętrzne objawy alergii i zmniejszają stan zapalny. Są używane w przypadku ciężkich alergii. Przedstawiciele - prednizolon, hydrokortyzon, deksametazon.

Jak uniknąć rozwoju alergii

Najlepszym sposobem na pozbycie się alergii na psa jest wyprowadzenie zwierzęcia z domu, na przykład oddanie go w dobre ręce. Ale co, jeśli naprawdę nie chcesz rozstać się ze swoim zwierzakiem? Jeśli zastosujesz się do pewnych środków zapobiegawczych, często można zastosować mniej radykalne metody..

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej na psa:

• Traktuj sierść zwierząt specjalnymi środkami antyalergicznymi.
• Pozbądź się z domu dywanów z długim włosiem, ciężkich narzut i zasłon - gromadzi się w nich kurz z alergenami i jest trudny do usunięcia. Dostrzeż je na dywanach z niskim włosiem, które są łatwe do odkurzenia i czyszczenia, narzutach i zasłonach wykonanych z tkanin łatwych do prania.
• Meble zaleca się przykrywać pokrowcami z tkaniny, należy je prać 2-3 razy w miesiącu.
• Odkurzaj codziennie i raz w tygodniu myj legowisko psa, aby usunąć włosy i łuski ze skóry zwierzęcia.

• W tym samym celu jak najczęściej czyść w domu czyszczenie na mokro. Wskazane jest, aby tę odpowiedzialność przejęła osoba z rodziny, która nie jest podatna na alergie..
• Jeśli możesz, kup suchy filtr powietrza - może wyłapać do 70% alergenów z powietrza.
• Wykąp psa, aby usunąć łupież i luźną sierść. Można go myć co tydzień czystą wodą, szamponem - dwa razy w miesiącu, w przeciwnym razie może spowodować wysuszenie skóry.
• Podczas spaceru z psem staraj się jak najbardziej unikać kontaktu z innymi zwierzętami. Alergolodzy twierdzą, że alergie na cudze psy są zwykle bardziej dotkliwe, a po bliskiej „komunikacji” obce alergeny na pewno pozostaną na sierści Twojego pupila.

Ważny! Idealnie byłoby, gdyby w domu było pomieszczenie, do którego pies nie może wejść. Możesz tam przejść na emeryturę, aby uniknąć niepotrzebnej komunikacji ze swoim zwierzakiem, jeśli poczujesz atak alergii. Najlepsza opcja, jeśli sypialnia stanie się tak ograniczonym obszarem..

I na koniec jeszcze jedna wskazówka dla miłośników zwierząt. Istnieją rasy psów, które nazywane są hipoalergicznymi, ich organizm wytwarza niewiele białek, które powodują zwiększoną odpowiedź układu odpornościowego. Zwykle są to psy o niewielkich rozmiarach, ich sierść jest krótka, a jeśli jest długa, to jedwabista, to rzadko wypadają. Ponieważ ślina zawiera dużo alergenów, pies bez płatków jest najlepszą opcją dla alergika. Chihuahua, Affenpinscher, Jamnik, Fox Terrier, Bichon Frise, Pudel, Maltański pies domowy spełniają te wymagania..