Zakażenie adenowirusem i adenowirusem u psów: objawy i leczenie

Specjalna grupa infekcji występujących u psów to infekcje adenowirusowe. Łączy zakaźne zapalenie wątroby i adenowirozę, które mają podobne objawy, przebieg i leczenie.

Zakażenie adenowirusem i adenowiroza to powszechne choroby, o których wiedzą weterynarze, doświadczeni hodowcy i opiekunowie psów, ale właściciele psów, którzy wcześniej nie napotkali tego problemu, często nie wiedzą, jakie objawy i przejawy tych chorób wirusowych i jakie leczenie zwierzęcia należy przeprowadzić. Aby na czas rozpoznać te choroby zakaźne i mieć czas na jak najwcześniejszą pomoc zwierzakowi, należy zapoznać się z nimi bardziej szczegółowo.

Istnieje kilka sposobów infekcji adenowirusami i adenowirusami:

• przez unoszące się w powietrzu kropelki;
• przez błony śluzowe;
• przez zadrapania, rany i inne uszkodzenia skóry;
• z jedzeniem lub wodą.

Główna trudność polega na tym, że przenoszenie wirusa następuje nie tylko po kontakcie z chorym psem, ale także z nosicielem zwierzęcia, czyli bez wyraźnych oznak choroby adenowirusowej lub infekcji adenowirusowej.

W okresie inkubacji obie formy są również wysoce zaraźliwe..

Objawy zakaźnego zapalenia wątroby

Znaki mogą mieć różne przejawy. Zależy to od statusu odpornościowego psa i intensywności.

Formularze są następujące:

• Hyperostre. Niezwykle trudny przebieg z uszkodzeniem wielu części mózgu i układu krążenia, pojawia się gorączka. Śmierć następuje 2-3 godziny po wystąpieniu pierwszych objawów.
• Ostry. Towarzyszą temu objawy dyspeptyczne, takie jak wymioty i biegunka, odmowa jedzenia. Temperatura może wzrosnąć, wątroba może wzrosnąć, a ból brzucha może pojawić się. Zwierzę może stać się ospałe. Głównym niebezpieczeństwem ostrej postaci infekcji adenowirusem jest uszkodzenie układu krążenia, które może powodować krwotoki, a także zapalenie węzłów chłonnych i niewydolność procesu krzepnięcia. Rzadkim powikłaniem jest zapalenie wyściółki mózgu, które prowadzi do szybkiej śmierci zwierzęcia. U ciężarnych psów w ostrej postaci dochodzi do poronienia samoistnego. Często na rogówce pojawia się niebieskie lub białawe zmętnienie, które powoduje dyskomfort u zwierzęcia, taki jak światłowstręt.
• Podostry. Najczęściej występuje w postaci zaostrzenia, w którym łączą się zapalenie migdałków, biegunka i wymioty, bóle brzucha i powiększenie wątroby. Apetyt może się zmniejszyć i rozwinąć się letarg.
• Chroniczny. Towarzyszą mu drobne zaburzenia trawienne, utrata apetytu i krótkotrwały wzrost temperatury.

Rozwój i nasilenie objawów w ostrych postaciach następuje błyskawicznie, szczególnie u osłabionych zwierząt, dlatego należy dążyć do skrócenia czasu poszukiwania pomocy weterynaryjnej do minimum.

W jednej czwartej przypadków zakażenia adenowirusem objawy są prawie niewidoczne, ponieważ komórki wątroby z powodzeniem radzą sobie z chorobą nawet bez leczenia. W takim przypadku całkowite wyleczenie obserwuje się po trzech tygodniach od wystąpienia objawów..

Leczenie zakaźnego zapalenia wątroby

Przed wyborem leczenia infekcji adenowirusem weterynarz zleci testy diagnostyczne, ponieważ objawy tej choroby są podobne do wielu innych chorób u psów. Najważniejsze w diagnostyce jest określenie, jak bardzo wirus wpływa na wątrobę. Aby to zrobić, wyznaczyć:

• analizy biochemicznych parametrów krwi;
• oznaczenie przeciwciał przeciwko wirusowi;
• wskaźnik krzepnięcia i szybkość sedymentacji erytrocytów;
• prześwietlenia wątroby;
• USG wątroby;
• wysiew wirusa na kulturę (bacanaliza).

Na podstawie otrzymanych materiałów specjalista przepisuje leczenie, które może być przeprowadzone ambulatoryjnie w przypadku łagodnych postaci lub w szpitalu w ciężkich przypadkach..

Aby uzyskać szybkie wyniki, leczenie infekcji adenowirusem obejmuje następujące obszary:

• leki łagodzące objawy;
• terapia poprawiająca stan odporności;
• hepatoprotektory do ochrony i odbudowy wątroby;
• enzymy trawienne poprawiające funkcje trawienne;
• leki zwalczające wirusa.

Uzupełnieniem terapii adenowirusów są herbaty ziołowe na bazie jedwabiu kukurydzianego, szałwii, rumianku itp. W leczeniu bardzo ważna jest oszczędna dla wątroby i całego układu pokarmowego dieta lecznicza. Jest całkowicie beztłuszczowy i koncentruje się na gotowanym mięsie i dostosowanej paszy. Pokarm na infekcję adenowirusem należy przyjmować bardzo często, ale w minimalnych dawkach.

Objawy adenowirusa

Ta patologia rzadko prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji dla psa, ale dla szczeniąt z wrodzonymi anomaliami układu oddechowego adenowirus stanowi wielkie zagrożenie..

Adenowiroza różni się symptomatologią, ponieważ jej główne objawy odnoszą się do zjawisk nieżytowych:

• napady długotrwałego kaszlu bez kaszlu, pod koniec przechodzące w odbijanie lub czkawkę, czasami możliwe są wymioty z silnego kaszlu;
• wydzielina z błony śluzowej nosa i kichanie;
• świszczący oddech w płucach podczas inhalacji;
• zaczerwienienie lub obrzęk błony śluzowej gardła i powiększenie migdałków, przez co proces połykania jest utrudniony;
• zaczerwienienie spojówek.

Temperatura ciała z adenowirusem w większości przypadków pozostaje normalna, ale czasami możliwy jest niewielki wzrost. Wirus atakuje węzły chłonne, które stają się powiększone i bolesne..

Pies traci apetyt i masę ciała z powodu trudności w połykaniu i bolesnych doznań podczas jedzenia. Czasami adenowirozie towarzyszą zaburzenia trawienia. Najpoważniejszym powikłaniem jest zapalenie płuc.

Objawy są rejestrowane średnio przez 10 dni, po czym stopniowo zanikają.

Po wyzdrowieniu z adenowirusa zwierzę rozwija nabytą odporność..

Leczenie adenowirozy

Przed przepisaniem leczenia przeprowadza się szybką diagnozę informacyjną, która obejmuje:

• połączony test immunosorbentu;
• hemaglutynacja.

Uważa się, że adenowirozę wykryto, gdy miano przeciwciał jest czterokrotnie wyższe niż normalnie.

Decyzją lekarza weterynarii diagnoza może zostać rozszerzona.

W przypadku leczenia wykonywane są następujące czynności:

• dożylne zastrzyki i doustne sorbenty w celu usunięcia toksyn;
• środki mające na celu wyeliminowanie objawów (mycie oczu i nosa roztworami dezynfekującymi);
• stosowanie immunomodulatorów;
• przyjmowanie leków przeciwhistaminowych;
• środki mukolityczne, rozszerzające oskrzela i przeciwkaszlowe do łagodzenia zespołu oddechowego;
• terapia antybiotykowa, której czas trwania określa lekarz weterynarii, w zależności od obecności powikłań;
• terapia witaminowa.

Podczas zabiegu zwierzak powinien przebywać w zacisznym pomieszczeniu, w którym nie dojdzie do hipotermii. Weterynarz przepisuje specjalną dietę opartą na lekkostrawnych pokarmach.