Australian terrier: cechy rasy

Australijski terier należy do kategorii ras ozdobnych. Rasa ta zawdzięcza swoje pochodzenie terierom szorstkowłosym, które sprowadzono z Wielkiej Brytanii do Australii w pierwszej połowie XIX wieku. Początkowo większość odmian terierów była hodowana w celach praktycznych i miała na celu zwalczanie gryzoni - myszy, szczurów itp..

Ta rasa jest jedną z najstarszych. Równolegle z nią rozwinęła się inna podobna rasa - Australian Silky Terrier. Jednak w przeciwieństwie do australijskiego teriera, jedwabiste psy były hodowane jako towarzysze i zwierzęta domowe..

Wygląd rasy

Średnia waga australijskiego teriera wynosi 6,5 kg, a wysokość w kłębie sięga 25 cm Zewnętrzne cechy charakterystyczne rasy są następujące:

1. Sierść jest średniej długości i nie wymaga przycinania. Na morzu i nogach jest krótsza, a na szyi tworzy bujną grzywę.
2. Szata na tułowiu może być ciemnoszara lub niebieska, a na pysku, uszach i dolnej części tułowia jaskrawoczerwona. Sierść tego psa jest szorstka i prosta, długość na tułowiu do 6 cm, dopuszcza się również kolor piaskowo-czerwony bez białych lub ciemnych śladów na tułowiu.
3. Ogon u psów tej rasy jest tradycyjnie przycinany..
4. Nos powinien być zawsze czarny.
5. Głowa ma wydłużony kształt i jest pokryta twardym, niezbyt grubym włosem. Szczęki teriera są długie i mocne, z dużymi zębami..
6. Uszy australijskiego teriera są małe, pokryte krótkim włosem, stojące.
7. Oczy mają ciemną tęczówkę i okrągły kształt. Nie są wypukłe i szeroko rozstawione na twarzy..
8. Klatka piersiowa dość szeroka, żebra zakrzywione.
9. Kończyny wyróżniają się mocnymi kośćmi i mięśniami.

Jednym z charakterystycznych znaków zewnętrznych teriera australijskiego jest rodzaj grzebienia na głowie, który ma za zadanie chronić oczy zwierzęcia podczas polowania w podziemnych norach na gryzonie. Sierść w tym miejscu jest bardziej jedwabista i bardziej miękka, jaśniejsza, ale bynajmniej nie biała. Charakterystyczną cechą jest również wyraz pyska psa. Zdjęcia Australian Terriera pomogą ci bliżej poznać cechy rasy.

Charakter australijskiego teriera

Ze swej natury przedstawiciele tej rasy wypadają korzystnie w porównaniu z innymi odmianami terierów. Mogą dobrze dogadują się ze zwierzętami płci przeciwnej i nie staraj się wyzywać każdego napotkanego psa I chociaż większość zwierząt tej rasy jest dominująca, przy odpowiednim podejściu do edukacji, tak będzie bardzo uprzejmy. Niemniej jednak ta rasa nie jest uważana za najbardziej znośną, dlatego lepiej trzymać ją sama lub w parze.

Teriery australijskie mogą nie szukać konfliktów z innymi psami, ale rzucone im wyzwanie zostanie przyjęte. Może to stać się poważnym problemem, ponieważ stanowią one łatwą zdobycz dla większych ras psów i poważne zagrożenie dla mniejszych ras. Większość tej rasy bardzo źle się dogaduje z członkami tej samej płci, co może prowadzić do walk, gdy dwa niekastrowane samce są trzymane w tym samym domu.

Ponieważ te psy były pierwotnie rozwieść się, aby zabić gryzonie, doskonale wypełniają powierzone im zadania. W Australii rasa ta słynie z tego, że może zabijać nie tylko gryzonie, ale nawet węże. Instynkt łowiecki teriera jest wysoko rozwinięty i będzie systematycznie ścigać i niszczyć każde napotkane małe zwierzęta. Ofiara australijskiego teriera może czytać chomika domowego, kota, ptaka, wiewiórki - każde z tych zwierząt zostanie złapane i przyniesione właścicielowi w prezencie. Jeśli zabierzesz psa na spacer bez smyczy, upoluje on każde mniejsze zwierzę..

Jeśli od dzieciństwa pies był prawidłowo wychowywany i tresowany, to jest szansa, że ​​będzie się dogadał w tym samym domu z kotem. Jednak zawsze istnieje zagrożenie dla bezpieczeństwa kotów..

Terier australijski wyróżnia się aktywnością i energią, nie nadaje się dla osób preferujących siedzący tryb życia. Przedstawiciel tej rasy wymaga ciągłego treningu psychicznego i fizycznego. Pies bardzo lubi bawić się na łonie natury, spacerować i ogólnie każdą aktywność fizyczną.

Najlepiej trzymać takiego psa na podwórku własnego domu, ale jego niewielkie rozmiary pozwalają na trzymanie go w miejskim mieszkaniu. Jeśli zwierzę nie ma wystarczającego poziomu aktywności, zaczyna się nudzić i ospale, jego zachowanie zaczyna szybko zmieniać się na gorsze..

Jak wybrać szczeniaka

Dopuszcza się pozyskanie szczeniaka Australian Terriera i przewiezienie go w nowe miejsce nie wcześniej niż 2 miesiące. W tym czasie może zostać odsadzony od matki i bez mleka matki i jej opieki. W tym wieku sumienny hodowca udziela szczeniakowi wszystkich niezbędnych szczepień, o których informacje należy odnotować w paszporcie weterynaryjnym zwierzęcia.

Szczeniak jest ponownie szczepiony w wieku trzech miesięcy. Po ponownym szczepieniu najlepiej jest odebrać matce dziecko. W wieku trzech miesięcy jest już w stanie samodzielnie się odżywiać. W tym wieku można już określić wszystkie wady rasy..

Wybierając szczeniaka, należy zwrócić uwagę na następujące cechy dziecka:

1. Stan uzębienia - obecność zestawu i prawidłowy zgryz.
2. Wielkość zwierzęcia i stopień jego otłuszczenia.
3. Stan brzucha. Jeśli dziecko ma spuchnięty brzuch, może to być oznaką problemów z przewodem pokarmowym lub robaczycy.
4. Jakość wełny.

Aby lepiej poznać szczeniaka, musisz poznać jego rodziców. Należy pamiętać, że w naszym kraju jest bardzo mało profesjonalnych hodowli, dlatego być może trzeba będzie odbyć długą podróż dla szczeniaka. W dobrym żłobku na pewno pokażą Ci się rodzice zwierzaka i inne dzieci z tej pary. Koszt takiego szczeniaka będzie bardzo wysoki ze względu na rzadkość tej rasy w naszym kraju..

Pielęgnacja i konserwacja zwierząt

Jak wspomniano powyżej, australijski terier może być trzymany zarówno w prywatnym domu, jak iw mieszkaniu w mieście..

1. Szczeniak w mieszkaniu można wylać do tacy lub na ściereczkę.
2. Warunkiem wstępnym jest regularne przycinanie dwa razy w roku. Niektórzy eksperci zalecają przycinanie raz na kwartał..
3. Przedstawiciele tej rasy kategorycznie częste kąpiele są przeciwwskazane. Jeśli szczeniak jest zbyt często myty szamponem, sierść staje się zbyt miękka. Do kąpieli używa się tylko najłagodniejszego szamponu dla psów.
4. Aby pies miał długą, grubą i szorstką szatę, potrzebuje czesanie i przycinanie kilka razy w tygodniu. W razie potrzeby psa można przyciąć okolice oczu i uszu. Przy odpowiedniej pielęgnacji w domu będzie znacznie mniej wełny.
5. Pies będą wymagały regularnych i długich spacerów, aktywny trening i jogging na świeżym powietrzu.
6. Jeśli pies jest trzymany na dziedzińcu wiejskiego domu, należy zadbać o to, aby teren był dobrze ogrodzony.

Jedzenie Australian Terrier

Dieta tego psa musi być dobrze zbilansowana. Możesz karmić swojego zwierzaka naturalnymi produktami lub przenieść go do specjalistycznej gotowej karmy. Lepiej jest wybierać pokarmy przeznaczone dla aktywnych małych zwierząt. Preferowane powinny być pasze premium, nie zawierają podrobów, barwników i dodatków sojowych. Nie należy karmić zwierzaka niedrogą suchą karmą - rzadko są one odpowiedniej jakości.

Koszt paszy nie zawsze koreluje z jej jakością. Dlatego zanim zaczniesz karmić szczeniaka tym lub innym pokarmem, lepiej skonsultować się z hodowcami lub weterynarzami..

Decydując się na karmienie psa produktami naturalnymi, należy również pamiętać o ich świeżości i jakości. Pożywienie musi być zbilansowane i zawierać pełną gamę niezbędnych substancji.

Dla australijskiego teriera pomocne będą następujące pokarmy:

1. Mięsa niskotłuszczowe - indyk, jagnięcina, królik.
2. Twarożek i niskotłuszczowe produkty mleczne.
3. Jajka.
4. Pokarmy roślinne - zioła, owoce i warzywa.

Nie zaleca się karmienia psa następującymi pokarmami:

1. Potrawy tłuste i wędzone.
2. Potrawy solone i marynowane.
3. Gotowe konserwy.
4. Prefabrykowane półprodukty.
5. Kiełbasy, kiełbasy itp..
6. Rurkowe kości ptaków i małych zwierząt.
7. Ziemniaki.
8. Rośliny strączkowe.
9. Czekolada, słodycze, owoce cytrusowe.

Dieta psa powinna zawierać minimalną ilość soli i nie powinna zawierać żadnych przypraw i przypraw..

Choroby terierów australijskich

Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się doskonałym zdrowiem i rzadko chorują. Nie mają prawie żadnych nieprawidłowości genetycznych i chorób..

Istnieje pewna predyspozycja do dysplazji dużych stawów kończyn. Ta choroba jest klasyfikowana przez ekspertów jako dziedziczna. Dlatego przed zakupem szczeniaka zaleca się dokładne przestudiowanie jego rodowodu. Jeśli pies ma skłonność do patologii stawów, musi ograniczyć aktywność fizyczną w okresie wzrostu i rozwoju. Takie szczenięta nie powinny samodzielnie schodzić po schodach, biegać na duże odległości i skakać..

Oprócz dysplazji stawu biodrowego pies tej rasy może być podatny na epilepsję, cukrzycę, choroby skóry i endokrynologiczne..