Ptak z jemiołą z czubatą głową: opis i cechy

Wiele ptaków jest stałymi mieszkańcami miast. Tylko zwykle człowiek nie jest w stanie określić na podstawie upierzenia, a tym bardziej za pomocą głosu, jaki to gatunek, z wyjątkiem zwykłych gołębi, wron, kawki i wróbli.

Co współczesny mieszkaniec miasta może powiedzieć o przyrodzie swojej ojczyzny, jeśli widzi ją tylko w weekendy w miejskim parku??

Czy będzie potrafił wymienić, które drzewa rosną w jego strefie klimatycznej, czy też świerki kanadyjskie, kasztany szerokolistne, wiecznie zielone tuja i jałowiec posadzone w uporządkowanych rzędach - taka jest naturalna flora centralnej Rosji? Jeszcze mniej wiemy o królestwie zwierząt, w końcu po mieście nie biegają rysie, niedźwiedzie, zające, a nawet susły, a trzeba spróbować zobaczyć je w ich zwykłym środowisku. Ptaki to inna sprawa, bo latają gdzie chcą: na zimowanie i od zimowania latają z lasu do miasta zimą z braku pożywienia, pływają w odpowiednich zbiornikach, gniazdują na wysokich drzewach.

Wraz z nadejściem chłodu lat, nawet w miejskich parkach często można zobaczyć ptaki z kępkami na głowach. Istnieje kilka odmian ptaków czubatych:

• dudek ptak;
• remis owsiany;
• sójka;
• czajka;
• jemiołuszka.

Wśród zwykłych wróbli, kawek i innych pierzastych stad wyróżniają się jemiołuszki. Mają jedwabiste upierzenie i kępkę na głowach.. Należą do rzędu wróblowatych.Oni zazwyczaj trzymaj w stadach i gniazduj w koloniach.

Jemiołuszka zwyczajna, opis

Wielkość ptaka dochodzi do 20 cm, upierzenie ma szaro-różowy kolor. Na szyi jest czarna plama, czarne strzały przy oczach i czarny ogon. Dziób jest krótki z małym zębem.

Wcześniej ta pierzasta osoba była uważana za piękność, ale nie była w stanie śpiewać. Nazwa pochodziła z języka staroruskiego i oznaczała „gwizd, krzyk”. Druga wersja interpretacji nazwy prawdopodobnie pochodzi od dźwięków zbliżonych do dźwięku fajki. W okresie godowym publikują chrząszcze czubate dźwięczne tryle i dźwięki "sviriri-sviriri ".

W sumie ta rodzina składa się z 8 gatunków i 3 podrodzin. Pomimo niewielkiej różnorodności gatunków jemiołuszki są słabo poznane, wiele z ich zachowania pozostaje tajemnicą. Wszystkie odmiany mają podobieństwa i różnią się od siebie nieistotnymi znakami, czarna jemiołuszka i jej szara samica występują samotnie. Inne gatunki prawie nie mają dużych różnic między samicą a samcem..

Czarna jemiołuszka ma długi ogon, w przeciwieństwie do kolorowych krewnych i czerwone oczy. Jego siedlisko ogranicza się do lasów Meksyku i południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych..

Siedlisko

Przeważnie ptaki żyją w lasach iglastych i mieszanych na północ od regionów kontynentu euroazjatyckiego i północnoamerykańskiego. W Rosji jemiołuszka występuje w tajdze i leśnej tundrze. Ta koczownicza rodzina nie jest rodziną wędrowną, ale często w poszukiwaniu pożywienia ptaki opuszczają swoje zwykłe miejsca zamieszkania i przenoszą się na południe..

Tam, gdzie pożywienie jest bogate i zróżnicowane, ptaki znajdują swoje tymczasowe miejsce zamieszkania, po czym ruszają dalej. W naszym kraju mogą latać na Kaukaz i na Krym.

Wraz z nadejściem wiosny i ociepleniem stada ptaków pędzą z powrotem na północ. Ornitolodzy uzyskują więcej informacji o tych niesamowitych ptakach podczas takich lotów, ponieważ w miejscach, w których ptaki gniazdują, prowadzą skryty i siedzący tryb życia.

Podczas lotów jemiołuszka staje się ruchliwa. Na szukaniu spędzają większość dnia pożywienie, w tym celu zbłąkane są w małe stada liczące do 30 osobników. Ptaki są piękne w locie. Unoszą się w zakrzywionych liniach.

Zagadki dotyczące zachowania

Zimą jemiołuszki czasami pozwalają ludziom zbliżyć się do nich w mieście. Bardzo przyciągające uwagę ćwierkanie, śpiewy i gwizdy. Nie rezygnują ze smakołyków, które osoba umieszcza w karmnikach rozmieszczonych na terenach leśnych, ogrodach, a nawet na podwórkach.

W naturze drapieżniki polują na jemiołuszki:

• białka;
• kuny;
• sowy;
• jastrzębie.

Dla nich jaja są uważane za zdobycz, czasami pisklęta i dorosłe.

Karmienie jemiołków

Głównym pokarmem jemiołuszki są jagody i owoce, a także pąki drzew i owady. Pasza dla zwierząt obejmuje:

• muszki;
• motyle;
• ważki;
• komary.

Wraz z nadejściem chłodów ptaki rozpoczynają koczowniczy tryb życia nie z powodu zimna, ale z powodu braku pożywienia i głodu. Wędrujące stada zatrzymują się na terenie pełnym jagód. Są to jarzębina, kalina, dzika róża, jałowiec, berberys. Nadaje się borówka brusznica, głóg, morwa.

Zręczne ptaki czasami wiszą do góry nogami, wyrywając jagody z drzew, pokazując cuda akrobatyki. Owoce jemioły są uważane za bardzo dobry przysmak, dlatego jemioła czasami nazywana jest jemiołą..

Zauważono również, że czasami sfermentowane jagody dostały się do pokarmu, co negatywnie wpłynęło na stan ptaków: stali się jak pijacy. W tym stanie jemiołuszki czasami traciły orientację w przestrzeni i nie mogły nawet latać. To nieszczęście dopadło niektórych ludzi i zderzyli się z przeszkodami z nieuchronną śmiercią. Czasami ludzie nie rozumieli, kiedy ptaki zaczęły uderzać o okna i ściany. Takie szaleństwo uznano za zły omen. Zjawisko to jest konsekwencją, że jemiołuszki jadły sfermentowane jagody lub sok klonowy.

Przy szczątkach można dowiedzieć się, kto urządził biesiady na krzewach jagodowych. Drozdy lub gile dziobią jagody równomiernie na całej gałęzi. Jemiołuszka usuwa wszystko jak szarańcza.

Nie wszystkie pokarmy są wchłaniane przez organizm; nasiona niektórych roślin przechodzą przez jelita i są wydalane, rozprzestrzeniając się w innych miejscach. To jest korzyść z tych ptaków. W okresie odchowu jemiołuszki niszczą szkodliwe owady. A dorosłe ptaki, jedząc jagody, pomagają roślinom w rozmnażaniu. Dzięki temu rośliny można transportować nawet na duże odległości..

Przybycie czubatych pierzastych przyjaciół niemożliwe do przewidzenia. Ich przeniesienie zależy od pogody i zbiorów jagód w okolicy. Pojawienie się pięknych hałaśliwych stad jest niespodzianką i szczególnie cieszy dzieci.

Zagnieżdżanie

Jemiołuszki układają miejsca lęgowe, wracając do swoich rodzinnych siedlisk, po ich koczowniczym wizerunku. Ptaki rozpoczynają okres godowy przed odlotem. Podczas zalotów samiec unosi grzebień i unosi ogon, starając się wyglądać na większego. Pary, które się utworzyły, podróżują razem. Około maja rozpoczynają budowę gniazda. W tej chwili spotkanie ptaków jest prawie niemożliwe, rzadko komukolwiek się to udaje, ponieważ rodziny ptaków stają się ostrożne i chowają się przed ludzkimi oczami. Odbywa się to w celu zachowania potomstwa i prokreacji..

Gniazda z reguły buduje się w otwartych lasach, na brzegach małych zbiorników; często wybiera się wysokie świerki tak, aby dom można było ustawić na wysokości około 10 metrów i ukryć w koronie drzewa, mocno przymocowanym do gałęzi. Do budowy gniazda wybiera się cienkie gałęzie, puch, igły, kawałki mchu i łodygi trawy. Czasami w takich budynkach ptaków znajdowano nawet sierść jelenia..

Gniazda mają kształt kuli, czasami wyglądają jak duża miska. Jedna samica może wykluć od czterech do sześciu jaj w kolorze szaro-fioletowym z plamkami. Trwa to około dwóch tygodni. W tym czasie mężczyzna opiekuje się swoją dziewczyną: przynosi jedzenie.

Po narodzinach piskląt małżeństwo wspólnie karmi swoje dzieci. Młode ptaki karmione są larwami i owadami, a następnie stopniowo przenoszone na pokarm roślinny.

Aby pisklę mogło samodzielnie nauczyć się poruszać i zdobądź własne jedzenie, zajmuje to 2-3 tygodnie. Gdy dorastają, młode wraz z rodzicami wyruszają w wędrówkę. Dojrzałość płciową ptaków następuje po osiągnięciu pierwszego roku życia. Po roku powstają nowe pary. Przybliżona długość życia jemiołuszki w przyrodzie wynosi od dziesięciu do trzynastu lat.

Urocze upierzenie zawsze przyciągało ludzi. Miłośnicy ptaków próbują oswoić te niesamowite ptaki. Żyją w niewoli, i całkiem bezpretensjonalny. Ptaki przyzwyczajają się do ludzi, ale taka egzystencja powoduje ospałość z powodu siedzącego trybu życia. Żyjąc w zamknięciu, prawie nie śpiewają, a jedynie tworzą oddzielne gwizdki. Lepiej jest trzymać jemiołuszki w małych stadach w pomieszczeniach. W takich warunkach są bardziej aktywne i przynoszą więcej zabawy i radości..