Najpopularniejsze rodzaje falistych kolorów papug

Spośród wielu (ponad trzystu) gatunków papug najpopularniejsze są oczywiście faliste. Są małe i raczej bezpretensjonalne, dzięki czemu lepiej nadają się do trzymania w domu niż wielu ich towarzyszy. Kolejną ważną zaletą tych członków rodziny jest niesamowita różnorodność ich kolorów..

niebieski

Przede wszystkim należy powiedzieć, że, co zaskakujące, różnorodność kolorystyczna papużek falistych jest zjawiskiem spowodowanym przez człowieka.

W rezultacie dziś można spotkać niebieskie papugi, być może nawet częściej niż zielone. Są przyjaznymi i przyjaznymi stworzeniami, a jeśli weźmiesz pod uwagę, że bluebird jest symbolem szczęścia, nic dziwnego, że ten kolor jest tak popularny wśród miłośników ptaków.

Niebieskie papużki faliste zostały wyhodowane we Francji na początku XX wieku, chociaż belgijscy hodowcy spotkali się już 25 lat wcześniej z podobnymi mutacjami w kolorze ptaka..

Zielony

Nic dziwnego, że ten konkretny kolor jest standardem dla egzotycznego ptaka.. Papużki faliste żyją na wolności w Australii, który znany jest jako zielony kontynent. Żadne inne kolory nie dadzą małym bezbronnym ptakom pewniejszej szansy na zagubienie się w obfitej tropikalnej zieleni i nie stanie się przypadkową ofiarą drapieżnika, a papugi mają dość wielu naturalnych wrogów i są dość niebezpieczne.

Papuga praktycznie nie ma szans na ucieczkę przed latawcem lub sokołem, więc najlepszym sposobem na ochronę jest pozostanie niezauważonym.

Jasnozielony

Główny kolor upierzenia „naturalnej” papużki falistej ma odcień młodej, błyszczącej trawy, ciemniejszy na grzbiecie i jasnozielony w dolnej części, na klatce piersiowej i brzuchu. Ptak ma na głowie jasnożółtą maskę, na gardle znajduje się sześć czarnych plam oraz dwie fioletowe plamy po bokach na kościach policzkowych. Całe plecy od samej głowy oraz skrzydeł zdobi barwny czarny wzór w postaci falistych linii (stąd nazwa ptaka). Osobna duma - ciemnoniebieskie centralne pióra na skrzydłach i ogonie z metalicznym odcieniem. Czasami pióra ogona są niebieskie, a pióra lotek są czarne lub ciemnozielone. Stopy zielonkawoszare.

Jednak w wyniku udomowienia i długoterminowej selekcji wyhodowano ogromną liczbę różnych rodzajów odcieni zielonych papużek falistych, niezbyt podobne do swoich oryginalnych kolorów.

Ciemnozielony

Tak więc na początku ubiegłego wieku we Francji wyhodowano ciemnozielone "faliste", które różnią się od swoich "naturalnych" odpowiedników jaśniejszym i "świątecznym" umaszczeniem, na które w warunkach naturalnych ptaka po prostu nie stać..

Ogólnie rzecz biorąc, rozkład kolorów u takich papug wygląda tak samo jak u jasnozielonych, ale główny kolor upierzenia jest ciemniejszy, żółta maska ​​jest bardziej nasycona, a pióra ogona mają mniej jasny niebieski odcień. Plamki na gardle ptaka są bardziej fioletowe niż czarne.

Zielona oliwka

Jeśli ciemnozielone papugi uzyskuje się przez dodanie jednego ciemnego czynnika do naturalnego koloru, wówczas powstaje oliwka w wyniku działania dwóch ciemnych czynników na ciemnozielonego ptaka.. To chyba najpiękniejsza odmiana ze wszystkich odcieni zieleni..

Trudno to opisać, lepiej to raz zobaczyć: wszystkie przejścia, plamy i fale są obecne, ale ich kontrast jest szczególnie jasny, a główny kolor jest zaskakująco nasycony. Czarny kolor lotek ma wyraźny oliwkowy odcień.

Yellowfaces

Żółta "buzia" dla papużek falistych - naturalny znak, ale o żółtej twarzy lub po prostu żółtym, jest zwykle nazywany niebieskimi ptakami z żółtą głową. Jeśli w naturalnym kolorze ptaka, jak powiedzieliśmy, występują kolory żółte i czarne, zaskakująco dające iluzję zieleni, to aby żółty stał się głównym, wystarczy po prostu usunąć czarny pigment z koloru. Niemniej jednak wielu hodowców uważa, że ​​papugi o żółtych twarzach nie są zielonymi ptakami bez żółtego, ale niebieskimi z żółtymi, a dyskusje na ten temat wciąż trwają..

Zwyczajowo rozróżnia się trzy główne typy papużek falistych o żółtej twarzy: typ 1 i typ 2, a także złocisty, czasami określany jako australijski.

Europejski z normalnym wzorem

Ten rodzaj koloru znany jest od ponad 135 lat. Ptak ma niebieskie upierzenie na całym ciele, a jego głowa jest bladej cytryny. W pierwszym typie żółtego koloru praktycznie nie ma na ciele lub występuje w postaci małych, prawie niezauważalnych smug, czasami wyróżnialnych na piórach skrzydeł i ogonie. Osobnym gatunkiem jest ptak z bardzo jasnożółtą maską, która wygląda prawie na białą.

Drugi typ papug żółtoliczych charakteryzuje się obecność cytrynowego odcienia na całym ciele, na skrzydłach i ogonie. Główny kolor piór jest początkowo jasny lazur, ale w procesie linienia coraz bardziej zbliża się do zieleni. W tej samej odmianie możliwa jest nierównomierna proporcja w rozkładzie żółtego i niebieskiego, w wyniku czego dolna część ptaka wygląda na niebieską, a pierś jest wodna.

Australijski normalny

Jeśli europejczyk o żółtej twarzy charakteryzuje się odcieniami podobnymi do cytryny, Australijczycy mają tendencję do kojarzenia go z żółtkiem jaja. To właśnie ten ton w całym upierzeniu zastępuje biel: jest obecny na lotkach, ogonie i tułowiu, w wyniku czego ptak wygląda na zielony. Podobnie jak u Europejczyka o żółtej twarzy, w tym przypadku możliwa jest również odmiana nierównomiernego zabarwienia żółtego i niebieskiego, w wyniku czego dolna część papugi jest niebieska, a górna część ciała jest zielona.

W rzeczywistości kolor australijski (ptaki o złocistych twarzach) jest czymś pośrednim między niebieskim a zielonym, w związku z czym ten kolor nazywa się "parbleu" (częściowo niebieski), jednak czasami ten termin jest również używany w odniesieniu do europejskiego żółtolicy.

Niebieski (kobalt)

Kolejna mutacja z niebieskiego rzędu - kobalt. Są to niebieskie papugi, w których selekcji występuje jeszcze jeden ciemny czynnik. Takie ptaki wyglądają znacznie jaśniej i bardziej elegancko niż zwykły niebieski „falisty” i znacznie bardziej przypominają bajeczny niebieski ptak.

Szary

Dodanie współczynnika szarości daje wiele odcieni szarości. W zależności od koloru ptaka, który jest podstawą do rozrodu (zielony lub niebieski), otrzymujemy osobniki szare lub szaro-zielone.

Szary (zwane również dominującymi lub australijskimi szarościami) papużki faliste występują w różnych odcieniach, ale jednym z najrzadszych i najpiękniejszych kolorów w tej gamie jest antracyt. Upierzenie tego ptaka jest tak ciemne, że wydaje się czarne, czasem z białymi plamami.

Kolor ten zawdzięcza swój wygląd hodowcom niemieckim, choć trzeba uczciwie powiedzieć, że szare papugi o bardzo ciemnym odcieniu były hodowane w Anglii już w latach 30.ubiegłego wieku, niestety odmiana ta nie została zachowana (głównie ze względu na że ciemnoszary kolor działał w genotypie jako czynnik recesywny, a zatem został utracony po skrzyżowaniu z jakimkolwiek innym osobnikiem).

Szarozielony

Szaro-zielone papużki faliste występują w różnych odcieniach - od jaśniejszego do ciemniejszego (brązowy).

Ze względu na bliskość naturalnego umaszczenia, kolor ten został wyhodowany w ojczyźnie „falistej” w Australii. Stało się to w 1935 roku. Ptaki mają musztardowy odcień głównego upierzenia, maska ​​ma standardowy żółty kolor, a czarne plamki na gardle mają szary odcień. Faliste paski na ciele są czarne i bardzo kontrastowe, lotki są zielone lub czarne, ogon jest czarny.

Szaro-niebieski

Efekt pracy francuskich hodowców - szaro-niebieskie papużki faliste. Ciekawe, że ten kolor jest jednym z najstarszych, udało się go naprawić już w 1924 roku. Ptaki te różnią się od zwykłych szarych ptaków tym, że główny kolor przednich i tylnych dolnych części ich ciała ma wyraźny niebieski z różowawym lub fioletowym odcieniem. Maska na głowie nie jest żółta, ale białe, czarne fale i kropki są takie same jak u niebieskich papug, a ogon jest ciemnoniebieski.

Fiołkoworóżowy

Być może jest to jeden z najpiękniejszych kolorów falistych papug. Ptak wygląda niezwykle delikatnie i harmonijnie. Pomimo tego, że na pierwszy rzut oka wydaje się jasnoszary, w rzeczywistości nie ma szarego odcienia w upierzeniu. Niemal całe ciało jest równomiernie pomalowane na delikatny fiolet bez smug i plam. Pod dziobem znajduje się biała maska ​​z czarnymi kropkami, nad dziobem do czoła również biały obszar przechodzący w szereg czarnych poprzecznych pasów z tyłu głowy. Na głowie nie powinno być żadnych innych plam koloru ani wzorów.

Purpurowy

Właściciel fioletowej papużki falistej może wywoływać nie mniej zazdrość sąsiadów. Niemieckim hodowcom udało się uzyskać ten kolor pod koniec lat 20. ubiegłego wieku. Opiera się na dominującym szarym genie. Możliwe są tu także wariacje w odcieniach upierzenia - od fioletu jako takiego po delikatny kolor bzu perskiego (decydująca jest obecność czynnika ciemnego lub niebieskiego, a także ilość fioletu - pojedyncza lub podwójna).

Zgodnie z zatwierdzonymi normami, w kolorach papużek falistych istnieją trzy odcienie fioletu, chociaż w rzeczywistości jest ich co najmniej sześć razy więcej!

Wyjaśnione papugi

Powyżej powiedzieliśmy, że różnorodność kolorów papużek falistych uzyskano poprzez dodanie ciemnego czynnika do koloru głównego, a następnie „zabawę” różnymi uzyskanymi kombinacjami. Ale jest też odwrotny sposób selekcji - rozjaśnianie naturalnego koloru..

Istnieje kilka klasyfikacji wyjaśnionych „falistych”. Uważa się więc, że ptaka należy nazwać klarowanym, którego kolor jest o około 80% jaśniejszy niż klasyczny kolor, a dotyczy to nie tylko głównego upierzenia, ale także falistych pasków, które zwykle są czarne.

W składzie papug klarowanych wyróżnia się również ptaki szaroskrzydłe, szaroskrzydłe pełnokolorowe i czystoskrzydłe. W pierwszym i drugim przypadku „falistość” jest oznaczona kolorem szarym, a nie czarnym, ale u pełnokolorowych ptaków, jak można się domyślić z nazwy, kolor główny jest normalny, nie rozjaśniony. Papugi czystoskrzydłe prawie nie mają „falistości”, ponieważ odpowiadające im paski są albo bardzo lekkie, albo nawet nie do odróżnienia.

Rozjaśnianie jest zawsze recesywne, dlatego ten typ upierzenia występuje znacznie rzadziej u ptaków. Ale jeśli papuga jest nosicielem tego genu, to po skrzyżowaniu z tym samym nosicielem można uzyskać klarowne pisklę (osoby obeznane z genetyką mogą łatwo obliczyć prawdopodobieństwo takiej kombinacji - jest to 25%).

Podsumowując należy zaznaczyć, że prace hodowlane z papużkami falistymi są prowadzone tak długo i pomyślnie, że różne rasy tych towarzyskich i wesołych ptaków różnią się nie tylko kolorem, ale także innymi kryteriami (np., są czubate "faliste", a kształt kępki może być różny - okrągły, półkolisty lub wiązka).

Ale najbardziej zdrowa i żywotna pozostaje klasyczna jasnozielona falista papuga - tak natura tego ptaka zamierzała. Dlatego kupując papugę o szczególnie rzadkim i pięknym kolorze, bądź przygotowany na to, że Twój pupil będzie mniej aktywny, słabszy i będzie żył znacznie mniej niż jego „zwykły” brat.