Gdzie mieszka skunks: gdzie mieszka pręgowany skunks?

Wiele osób kojarzy skunka ze zwierzęciem, które pachnie nieprzyjemnie. Z tego powodu jest rzadko widywany. Jedynym wyjątkiem jest zoo, gdzie jest przedstawiane jako urocze i nieszkodliwe zwierzę. Skunk należy do rodziny ssaków (rząd drapieżników). Można go rozpoznać po kolorze - czarny korpus z podłużne białe paski

. Ale w niektórych przypadkach można znaleźć skunksy świńskie i cętkowane. Charakterystyczną cechą zwierzęcia jest rozpylanie pachnącej, żrącej tajemnicy.

Gdzie żyje skunks: siedlisko i miejsce, w którym żyje?

Rodzimym kontynentem skunka jest Ameryka północna, ale można go również znaleźć na kontynencie. Pasiaste zwierzę można znaleźć w różnych miejscach.

• Można go znaleźć w lesie..
• Jest przystosowany do życia na terenach łąkowych.
• Przede wszystkim woli mieszkać w skałach lub w zaroślach na brzegu.

Skunk to zwierzę, które żyje samodzielnie. Rewitalizuję to spada w nocy.

Gdzie mieszka pasiasty skunks i jak żyje?

Pomimo faktu, że płetwal karłowaty amerykański należy do ssaków, jest myśliwym i drapieżnikiem. Jego aktywność występuje wraz z zapadnięciem zmroku, w nocy. Żywi się wyjątkową różnorodnością owadów.

Ale jeśli zobaczy pisklę, rybę lub gryzonia, z pewnością je złapie i zje. Dość często pustoszy gniazda ptaków i zjada jajka. Jeśli w okolicy nie ma żywych stworzeń, może żywić się padliną. Ponadto nie odrzuca pokarmów roślinnych. Woli jeść owoce i jagody. Może jeść zboża, warzywa i liście soczystych drzew.

Pasiasty skunks: wygląd

Pasiasty skunks ma niewielki rozmiar ciała. W końcu jego ciało może osiągnąć czterdzieści centymetrów. W tym przypadku ogon zwierzęcia ma taki sam rozmiar jak całe jego ciało. To puszyste zwierzę. Drapieżnik waży do trzech kilogramów. Zazwyczaj samiec wygląda na nieco większego niż samica..

Zwierzę ma krótkie nogi, ale wydłużony pysk. Możesz odróżnić skunksa od innych podobnych cipek po długim ogonie. Skunks żyje zarówno w Ameryce, jak i na kontynencie nie dłużej niż trzy lata. Ale do tego wieku może dożyć tylko w warunkach normalnego życia i dominacji żywności w dzielnicy.

Wszystkie zwierzęta wiedzą, że zbliżanie się do niego jest niebezpieczne. W końcu główną reakcją ochronną jest rozpryskiwanie wonnej cieczy. Zwierzę uzyskuje pokarm dzięki przednim łapom. Pomagają mu w tym zakrzywione pazury. Często używa łap do kopania dziur. Tylne nogi skunksa są krótsze. Futro zwierzęcia jest umiarkowanie twarde. Posiada kolor czarno-biały. Jego paski poruszają się po całym ciele. Na pysku zwierzęcia znajduje się mały pasek. Rozciąga się od uszu do nosa.

Uszy zwierząt są małe i lekko zaokrąglone. Ogon jest pręgowany jak tułów. Widzi zwierzę raczej słabo, ale jeśli go obserwujesz, możesz pomyśleć, że jest leniwy lub zbyt boi się wody.

Jak już wspomniano, zwierzęta mogą odżywiać się rybami. Oznacza to, że zwierzę nie boi się wody. Ponadto ssak jest świetnym pływakiem..

Skunks pasiasty: ochrona przed zagrożeniami, rozmnażanie i odchów młodych zwierząt

Skunk należy do tych zwierząt, które nie stanowią zagrożenia. Ponadto starają się ominąć tę trochę puszystą stronę. W przeciwnym razie zwierzę nie może uniknąć zderzenia z żrącą, nieprzyjemną cieczą, którą uwolni w przypadku niebezpieczeństwa. Pod ogonem zwierzęcia znajdują się specjalne gruczoły, które wydzielają ten sam płyn.

Człowiek, podobnie jak inne zwierzęta, musi uważać na zwierzę. Futrzaste zwierzęta strzelają do cuchnącej substancji z odległości pięciu metrów. Kiedy ciecz dostanie się na ciało lub oczy, organizm reaguje bólem i silnym pieczeniem. Płyn nie pozbawia człowieka wzroku, ale niestety, zapewnia wiele niedogodności.

Zimą zwierzę przechodzi w stan hibernacji. Okres ten przypada na początek grudnia. Na długo przed zimą skunks odżywia się intensywnie i gromadzi w ten sposób dużo tłuszczu podskórnego. Zwierzę budzi się na początku marca.

Skunk to samotne zwierzę. podobnie występuje z rozmnażaniem. Po zapłodnieniu samicy przez samca nie bierze udziału w dalszym rozwoju wydarzeń. Samica wykopuje dół dla swoich młodych i wyposaża mieszkanie. Jeśli w pobliżu znajdzie czyjś dom, nie będzie w nim gardzić. Aby zapewnić młodym wygodę, wykonuje podłogę z liści, gałęzi, a nawet gruzu.

Samica niesie dzieci do sześciu dni. Aby zapewnić dzieciom jedzenie, do tego czasu stara się zaopatrzyć w norze. Niemowlęta rodzą się w maksymalnie sześciu osobnikach. W tej chwili są bezbronni. Dość często wielu nie dotrzymuje terminu. Pod nieobecność matki drapieżniki, takie jak kuna, mogą w każdej chwili zniszczyć dziurę i zjadać niemowlęta..

Niemowlęta rodzą się niewidome. Otwierają oczy w wieku dwóch tygodni. Dokładnie za miesiąc będą mogli się bronić. Do tego czasu żyją w norach. Matka karmi swoje dzieci mlekiem matki przez sześć miesięcy. W tym wieku wychodzą ze swoich nor i poznają otoczenie..

Gdzie nadal żyje skunks??

W dzisiejszych czasach wiele osób jest gotowych na zdobycie ciekawych, egzotyczny skunks zwierząt. Zwierzę żyje nie tylko na kontynencie, ale może również mieszkać w mieszkaniu obok osoby. Udomowiony skunks to dzikie zwierzę, któremu usunięto gruczoły paranalne. Są usuwane w wieku trzech miesięcy i zwierzę nie cierpi. Od tego momentu zwierzę można bezpiecznie przypisać podrzędowi psiform.

Rzeczywiście, zaczyna przypominać zwykłego psa, którego można wyszkolić do chodzenia, wyszkolić go do korzystania z tacy, a nawet zacząć trenować. Zwierzęta udomowione są bystre i potrafią odpowiedzieć na przezwisko. Pomimo tego, że człowiek zrobił zwierzę domowe z dzikiego zwierzęcia, drapieżnik jest zdolny do okazywania agresji. Jest niebezpieczny w okresie godowym, wiosną. Należy wymienić główne cechy skunksa pręgowanego.

• Rozmiar ciała - do czterdziestu centymetrów długości.
• Rozmiar ogona - do trzydziestu centymetrów długości.
• Waga do pięciu kilogramów.
• Kolor jest często czarny z różnymi paskami..
• Zwierzę mieszka w domu przez pięć lat.