Cietrzew: ogólna charakterystyka miejsca, w którym żyje ten ptak, jego zdjęcie

Jarząbka to słynny ptak leśny znany w całej Eurazji. Obecnie jest chroniony przez państwo i wymieniony w Międzynarodowej Czerwonej Księdze.

Wiadomo, że jarząbka to odrębny rodzaj Bonasa, który jest częścią cietrzewia. Rozmiar tego ptaka jest mały, nieco większy niż gołąb. Jego waga może wynosić od 300 do 500 gramów..

ogólna charakterystyka

Kolor upierzenia jest czerwono-szary z małymi zmarszczkami na tułowiu, a na piersi i brzuchu czarne pióra z białymi krawędziami. Samiec różni się od samicy tym, że ma również czarną plamkę na gardle..

Jak tylko ten ptak jest lekko zaniepokojony, natychmiast zaczyna wznosić się na głowie krótki kępka. Jeśli jarząbka zacznie startować, natychmiast przyciąga wzrok czarny ogon ptaka, który jest otoczony małym białym paskiem. Zaczyna głośno lot, ale siada bardzo cicho i praktycznie bezgłośnie..

Cietrzew zwykle żyje w parach, ale późnym latem zaczynają się gromadzić małe stada. Wiosna to czas śpiewu samców, którzy przelatują od drzewa do drzewa, przyciągając uwagę samic. Ale nigdy nie zapomina być ostrożnym..

Cietrzew rozprzestrzenił się

Cietrzew jest powszechny, ale nadal woli osiedlać się w lasach. Można go znaleźć na następujących terytoriach:

1. Europa.
2. Azja.
3. północna Afryka.

Cietrzew w ogóle nie boi się zimna, dlatego łatwo zapuszczają korzenie nawet poza kołem podbiegunowym. Tak więc na północnym wschodzie siedliska tego ptaka są przywiązane do dolin dużych rzek, ale stada są odizolowane od siebie. Na wschodzie nie rozprzestrzenili się poza Morze Ochockie, wyspy Hokkaido i Sachalin, ale jednocześnie osiedlili się w lasach Chin, Ałtaju, Mongolii, a nawet na południu zachodniej Syberii..

Na południu jarząbki można spotkać nie tylko w lasach, ale także wzdłuż czarnych kanałów, które są bardzo bogate w krzewy. Ale na zachodzie osiedlają się tylko w polskich lasach, a także w Alpach, Karpatach, Rodopach, Jurze, Wogezach, Ardenach, Schwarzwaldzie..

Sądząc po tym, że nie wybiera w nich siedlisk i pewnych specyficznych warunków życia, jarząbka jest bezpretensjonalna, i będzie się świetnie czuć w każdym typie lasu, bez względu na to, gdzie się znajduje. Ale nadal ten ptak preferuje miejsca, w których występuje wilgoć. Na przykład dobrze nawilżona gleba w lesie, pobliski strumień lub równina zalewowa rzeki. Ale w parkach miejskich dość trudno jest spotkać tego ptaka..

Jarząbka nie jest przyczepiona do żadnego konkretnego drzewa: doskonale może żyć na świerku lub bambusie, w zaroślach dzikich winogron lub czeremchy, na wierzbach, na dzikiej róży, modrzewiu, olsze lub na innych drzewach.

Gatunek cietrzewia

Istnieje kilka gatunków i podgatunków cietrzewia:

1. Cietrzew.
2. Cietrzew Severtsova.
3. Jarząbka kołnierzowata.

Cietrzew jest najpospolitszym ptakiem w Europie Północnej i na Syberii. Woli osiedlać się w lasach znajdujących się na terenach zalewowych rzeki lub w przybrzeżnych zaroślach.

Jarząbka Severtsova jest bardzo podobna do pierwszego gatunku. Ten widok został odkryty w XIX wieku przez podróżnika N.M. Przewalskiego. Różni się tylko ciemniejszym kolorem upierzenia. Taki ptak żyje na południowym wschodzie Chin i na płaskowyżu tybetańskim..

Na północy Ameryki żyje jarząbka obroża, która ze wszystkich gatunków tego ptaka jest uważana za największego. Przepiękny i kolorowy ptak zawdzięcza swoją nazwę kępkom wydłużonych piór, które znajdują się po bokach jego szyi, podobnie jak kołnierz. Kiedy próbuje zwabić samicę w okresie godowym, te jasne i lśniące czarno-niebieskie pióra, które mogą mieć również czerwonawy odcień, zaczynają nadymać ten kołnierz.

Dlatego najpospolitszym gatunkiem jest jarząbka zwyczajna ma 14 podgatunków:

1. Amursky.
2. Nominalny.
3. Kołymskiego.
4. syberyjski.
5. Alpejski.
6. Inni.

Pokarm dla cietrzewia

Dieta cietrzewia zależy od pory roku. Więc wiosną i latem je zielone części różnych roślin i kwiaty, a także owady i nasiona. Jesienią zajada się jagodami i małymi kawałkami owoców. Zimą musi zadowolić się resztkami pędów, pąkami różnych drzew i krzewów oraz częściami gałązek. Wśród drzew ptak ten preferuje brzozę, olchę, leszczynę, topolę, wierzbę i jarzębinę, ponieważ nawet zimą można na nich znaleźć pożywienie. Ten ptak i jagody kochają. Na przykład borówka brusznica, borówka północna i żurawina.

Wiosną jarząbka otrzymuje witaminy z igieł jodłowych. Latem do diety tego ptaka dodaje się również owady:

1. Chrząszcze.
2. Mrówki.
3. Koniki polne.
4. Gąsienice.
5. Larwy owadów.

Gdyby jarząbki żyją w tajdze, potem z przyjemnością cieszą się orzeszkami pinii.

Rozmnażanie jarząbka

Samce wybierają terytorium do gniazdowania, a następnie go strzegą. Te ptaki są niesamowite, ponieważ potrafią tworzyć długie i wierne pary. Krycie rozpoczyna się w wieku 1 roku. Wczesną wiosną rozpoczyna się rytuał godowy, który obejmuje tryl, demonstracyjny start, pozycje i loty, które mogą zwabić samicę. Kobieta odpowiada na wszystkie te działania krótkim, ale dźwięcznym trylem.

Po kryciu samica zaczyna tworzyć swoje gniazdo, wybór różnych miejsc:

1. Nie na ziemi.
2. W schronisku u korzeni owoców.
3. Pod stosem gałęzi.
4. U podstaw starych pniaków.

W płytkiej dziurze ze ściółką suchych roślin samica składa małe żółtawe nakrapiane jaja, których liczba waha się od 7 do 9 sztuk. Samica nie tylko składa jaja, ale także siedzi na nich przez kolejne 20 dni, pozostawiając tylko pożywienie. Pod koniec maja pojawiają się już pisklęta, które samica zabiera z gniazda do lasu. Drugiego dnia pisklęta fruwają nad ziemią, a trzeciego już dziobią jedzenie.

Styl życia cietrzewia

Cietrzewy żyją w stadach i są uważane za ptaki osiadłe. Aktywność u tego ptaka objawia się o świcie i przed zmierzchem, resztę czasu spędzają na drzewach. Latem mogą spędzać całe dnie na zbieraniu pożywienia..

Zimą jego zachowanie nieznacznie się zmienia, chociaż ptak ten jest dobrze przystosowany do surowych zim: w tym czasie upierzenie staje się gęstsze, chroniąc je przed mrozem. Poruszają się trochę, wolą trzymać się parami, w które rozpadają się jesienią. Mimo to czasami muszą cierpieć z powodu zimna i głodu. Cietrzewie siedzą zimą na drzewach i schodzą na ziemię tylko po to, by zakopać się w śniegu, aby ukryć się przed zimnem. Z zasp wylatują tylko w godzinach porannych w poszukiwaniu pożywienia. Zaspy śnieżne pomagają nie tylko ukryć się przed zimnem, wrogami, ale także pozwalają rozmrozić wola ciepłem ciała, w którym można schować znalezione pożywienie.

Jedna z pozostałych dziur w śniegu jest zlokalizowana w odległości od 2 do 8 metrów. Aby zrobić sobie taką dziurę, jarząbka najpierw popycha śnieg pod ciężarem swojego ciała, a dopiero potem zaczyna kopać. Co 20 centymetrów przebija się przez śnieżny sufit i rozgląda się. Czasami ptak robi 5 takich dziur, zanim usadowi się na noc. Ptak kopie nogami, ale wtedy może pomóc sobie bocznymi ruchami skrzydeł..

Przejście śnieżne może mieć bardzo różny kształt:

1. Prostoliniowy.
2. Zygzak.
3. Podkowa.

Cietrzew czasami spędza na śniegu 19 godzin dziennie. Zdarzają się przypadki, gdy ten ptak spędził 23 godziny w zaspach. W tym samym miejscu zanurkuje w zaspę. Miejsce to jest łatwe do znalezienia zimą, ponieważ wokół takiej nory zwykle jest dużo ptasich odchodów..

Kiedy kopanie dziury się skończy, głowę zatyka wejście śniegiem. Reżim temperaturowy w takiej dziurze utrzymuje się na poziomie 4-5 stopni. Ale jeśli nagle zacznie rosnąć, jarząbka natychmiast wybije dziurę w suficie, a temperatura natychmiast spadnie. Gdy się nagrzeje, jarząbka natychmiast opuszcza swoją norek, aby upierzenie nie uległo zamoczeniu. Podczas odwilży, gdy śnieg zamienia się w solidną skorupę, ptak nie może już zakopać się w śniegu i często umiera.

Ale nie tylko jarząbka ginie z tego powodu, często drapieżniki je niszczą. W pobliżu tego ptaka mieszkają następujący wrogowie:

1. Kuna.
2. Sobole.
3. Lis.
4. Rosomak.
5. Gronostaj.
6. Jastrząb - jastrząb.

Wielkie szkody zadają także myśliwi, dla których są jarząbki źródła pysznego mięsa, a także doskonała przynęta do łapania drapieżników futerkowych. Obecnie polowanie na nie jest zabronione, a na niektórych obszarach, na których liczba tego ptaka gwałtownie spada, specjalnie sadzi się lasy, aby stworzyć dla nich bezpieczne i korzystne siedlisko..