Pantera śnieżna: opis zwierzęcia i jego zdjęcia

Jednym z najsilniejszych przedstawicieli rodziny kotów jest pantera śnieżna. Inną nazwą tego zwierzęcia jest lampart śnieżny lub lampart śnieżny. Ze względu na cenne futro polowanie na lamparty śnieżne jest zawsze popularne. Z tego powodu liczba osobników tego gatunku w połowie ubiegłego wieku znacznie spadła..

Odnotowano, że w latach sześćdziesiątych XX wieku na planecie pozostał tylko tysiąc dorosłych lampartów śnieżnych. Ostatnio populacja lamparta śnieżnego wzrosła i osiągnął wartość 5000-7500 osobników. Osiągnięto to dzięki zakazowi polowania na tego drapieżnika. We wszystkich stanach, w których żyje lampart śnieżny, zwierzę jest pod ochroną i jest wymienione w Czerwonej Księdze.

Siedlisko i liczebność lamparta śnieżnego

Możesz spotkać to wspaniałe zwierzę w Azji Środkowej. Główne siedliska lampartów śnieżnych występują w stanach takich jak:

• Afganistan,
• Rosja,
• Chiny,
• Indie,
• Kazachstan,
• Kirgistan,
• Mongolia,
• Uzbekistan i inni.

Na wyżynach, mniej więcej na wysokości od 1500 do 5 tysięcy metrów nad poziomem morza, spotkać można ssaka drapieżnego. W Rosji hotspoty lamparta śnieżnego znajdują się w Chakasji, Ałtaju, Tuwie i na terytorium Krasnojarska..

Opis wyglądu lamparta śnieżnego

Wygląd lamparta śnieżnego przypomina lamparta, pomimo dość odległego związku. Ponadto lampart śnieżny jest znacznie mniejszy niż jego krewny. W kłębie zwierzę dorasta do 60 centymetrów. Ciało pantery śnieżnej osiąga półtora metra długości, ogon - cały metr! Z całej rodziny kotów Pantery śnieżne mają najdłuższy ogon w stosunku do ciała. Ogon służy do utrzymania równowagi podczas dużych skoków - 15 metrów. W takim przypadku waga dorosłego lamparta może osiągnąć 100 kilogramów. Samce są zwykle większe niż samice.

Głowa lamparta śnieżnego jest mała, ma około 20 centymetrów długości. Końcówki uszu są zaokrąglone i nie ma frędzli. Szerokie łapy zapobiegają wpadaniu drapieżnika w śnieg.

Umaszczenie jest przeważnie szare z czarnymi plamami. Skóra jest ciemniejsza zimą i rozjaśnia latem. Plamy mają kształt pięciolistnego kwiatu, często z dodatkową plamką pośrodku. Głowa, szyja i kończyny nie są wyraźnie zaznaczonymi plamami, ale raczej czarnymi kreskami. Plamy są duże, mogą osiągnąć średnicę 7 centymetrów. Futro drapieżnika jest grube i długie, włos osiąga 5,5 centymetra długości. Wynika to z faktu, że lamparty śnieżne żyją głównie w zimnym klimacie. Warto zauważyć, że pantery śnieżne futro rośnie nawet między palcami. Chroni to lamparta śnieżnego przed zimnem zimą i gorącymi kamieniami latem. Zapobiega również ślizganiu się po lodzie..

Dorosłe zwierzę ma 30 zębów. Nie emitują ryku, podobnie jak inni duzi przedstawiciele rodziny kotów, ale miauczą częściej w niskich tonach.

Jedzenie i polowanie

Irbis to drapieżne zwierzęta z rodziny kotów. Wolą polować o zmierzchu lub o świcie. Z reguły polują na następujące zwierzęta:

• na kopytnych: barany, kozy górskie, sarny, jelenie;
• na małych zwierzętach: wiewiórki ziemne, piki;
• dla ptaków: ulary, bażanty.

Jednak atakowanie małych zwierząt i ptaków nie jest typowe dla lampartów śnieżnych. Irbis polują na nie w przypadku braku dużych rogatych zwierząt w pobliżu..

Polowanie przebiega w następujący sposób. Drapieżnik zakrada się do wybranej gry i szybko na nią wskakuje. Wysokie kamienie służą do zasadzki, w tym przypadku rzut na ofiarę będzie wykonywany z góry. Potrafią ścigać zdobycz w odległości około 300 metrów, ale jeśli nie dogonią ofiary, przestają gonić. Pantery śnieżne mogą polować w rodzinach składających się z 2-3 osobników. W tym przypadku te ssaki drapieżne mogą nawet skutecznie zaatakować niedźwiedzia..

Ofiara panter śnieżnych jest ciągnięta na kanapę, gdzie ją zjadają. Szczątki zwykle nie są strzeżone ani ukryte. Jednocześnie jedna duża zwierzyna, pantera śnieżna wystarczy na kilka dni.

Pantery śnieżne gryzą latem trawę i zielone części młodych krzewów, oprócz polowania na mięso..

Reprodukcja

Pantery śnieżne są przeważnie samotnikami, ale mogą tworzyć grupy rodzinne. Terytorium jednego samca ma powierzchnię 150-160 kilometrów kwadratowych. Częściowo pokrywają się terytoria kobiet. Wolą osiedlać się na skalistych miejscach, często zajmują naturalne jaskinie lub gniazda dużych ptaków.

Krycie odbywa się wiosną lub wczesnym latem. Okres godowy jest bardzo krótki - zaledwie tydzień. Ciąża trwa 3–3,5 miesiąca. Samica tworzy ciepłe, zaciszne legowisko, którego spód wyłożony jest włosami. W miocie są 2-3 kocięta. Młode rodzą się ślepe, oczy otwarte po około tygodniu. Niemowlęta ważą około 500 gramów i osiągają długość 30 centymetrów. Kolor jest brązowy z małymi plamkami. Początkowo żywią się wyłącznie mlekiem matki. Tylko matka opiekuje się dziećmi.

W jaskini ukrytej przed wzrokiem ciekawskich młode siedzą przez około 2 miesiące. Przez cały ten czas oprócz mleka samica karmi je mięsem. Małe lamparty zaczynają polować z matką w wieku około sześciu miesięcy. Na początku tylko matka rzuca się na zdobycz.

Niemowlęta usamodzielniają się w wieku około dwóch lat, a dojrzewanie następuje po 4 latach. Średnia długość życia panter śnieżnych sięga 13 lat, w niewoli mogą dożyć do 20 lat.