Jakie zwierzęta są przedstawicielami ssaków torbaczy

Torbacze to zwierzęta, które rodzą wcześniaki. Po urodzeniu młode są nadal bardzo małe i nie mogą same egzystować, ich kończyny nie są jeszcze w pełni ukształtowane, na ciele nie ma włosów. Dlatego po urodzeniu rozwijają się już wewnątrz torby, znajdującej się na ciele matki w postaci skórzanej kieszeni..

Zwierzęta torbacze

• Po kilku miesiącach młode opuszczają torbę, ale regularnie tam wracają, aż osiągną rok.
• Największa liczba zwierząt torbaczy żyje w Australii.
• Istnieje ponad dwieście pięćdziesiąt gatunków zwierząt torbaczy.

W tym artykule przyjrzymy się głównym.

Duże zwierzęta torbacze

• Kangur

To zwierzę jest najwybitniejszym przedstawicielem rodziny torbaczy. Nawet dzieci o nich wiedzą. Kangury żyją w Australii i Nowej Gwinei. Są zwierzętami stadnymi i żyją w małych grupach. Poruszają się, skacząc za pomocą tylnych nóg..

Ciąża kangurka trwa tylko od trzydziestu do czterdziestu dni, po czym rodzą się malutkie młode kangurki, które po urodzeniu natychmiast wchodzą do torby matki i znajdują sutek. Pierwszy raz po dwóch miesiącach z torby wyskakuje kangur.

Kangury żywią się trawą. Mogą być całkowicie bez wody przez długi czas..

Obecnie istnieje pięćdziesiąt gatunków kangurów. Najwyższym skaczącym kangurem jest kangur rudy. Potrafi skoczyć do dziesięciu metrów długości.

Za najszybszego spośród kangurów uważa się gigantycznego kangura, który potrafi skakać z prędkością sześćdziesięciu siedmiu kilometrów na godzinę..

• Koala

Niedźwiedź Koala to niedźwiedź torbacz żyjący na drzewach. Koala żywi się głównie liśćmi eukaliptusa..

Ciąża w koali trwa trzydzieści pięć dni. Zwykle rodzi się tylko jedno młode, które siedzi w torbie i karmi się mlekiem przez sześć miesięcy, a następnie przesuwa się na grzbiecie do matki. Więc na plecach matki żyją jeszcze sześć miesięcy.

Ze względu na to, że liście eukaliptusa mają bardzo niską wartość energetyczną, koale prowadzą powolny tryb życia. Mogą siedzieć bez ruchu dłużej niż piętnaście godzin dziennie..

• Nambat

To także przedstawiciel torbaczy, znanych ze zdolności wystawiania języka na długość prawie równą długości ciała, co pomaga mu wydostać termity z najbardziej niedostępnych miejsc.

Ciekawostką jest to, że nambaty nie mają woreczka i po urodzeniu młode po prostu przyczepiają się do sutków matki i pozostają w tym stanie przez kilka miesięcy. Po 4 miesiącach matka zostawia swoje dzieci w ustronnym miejscu i wraca do nich tylko na noc. W ciągu kilku miesięcy małe ssaki żywią się termitami. Nambats są wymienione w Czerwonej Księdze jako gatunek zagrożony.

Małe zwierzęta torbacze

• Zauważona kuna torbacza

To mały przedstawiciel ssaków torbaczy zwierząt. Zwierzęta te rozmnażają się zwykle zimą. Ciąża kuny torbacza trwa zaledwie trzy tygodnie, po których rodzi się 8 młodych wielkości ziarenka ryżu. Ze względu na to, że matka ma tylko 6 sutków, umiera dwa młode. Resztę niosą w torbie przez dwa miesiące, po czym przenoszą się na plecy matki i siedzą tam przez kolejne półtora miesiąca..

Żywotność kun wynosi od trzech do czterech lat.

• Diabeł tasmański

To zwierzę to drapieżny torbacz, który w nocy wydaje przerażające dźwięki. Żywią się padliną i małymi zwierzętami..

Ciąża trwa trzy tygodnie. Urodziło się dwadzieścia małych młodych, z których większość umrze, ponieważ samica ma tylko cztery sutki. Już w wieku trzech miesięcy maluchy zarastają wełną i otwierają oczy.

Ponieważ zwierzęta te nieustannie atakowały gospodarstwa hodowlane, zaczęto je eksterminować. Diabeł tasmański jest wymieniony w Czerwonej Księdze i chroniony prawem.

• Kret torbacz

Jest również przedstawicielem torbaczy, który wyróżnia się nawet jako odrębny gatunek, gdyż bardzo różni się od innych torbaczy. Do tej pory niewiele wiadomo o hodowli kretów torbaczy. Samice kopią duże, długie nory przed porodem. Samica przynosi nie więcej niż dwa młode, ponieważ jej torba ma dwie kieszenie.

Kret torbacz pozostaje dla naukowców tajemnicą, ponieważ obserwowanie go na wolności jest dość trudne..

• Possum miodożer

To najmniejsze torbacze wśród ssaków. Miód borsuk żywi się pyłkiem i nektarem roślinnym. Mieszka na drzewach w gniazdach, czasami zajmuje gniazda opuszczone przez ptaki.

W jednym wylęgu miodożera oposa są zwykle cztery młode. Rosną w woreczku przez osiem tygodni, po czym mogą już samodzielnie jeść z mamą..

Te małe zwierzęta poruszają się po drzewach, trzymając się gałęzi długim ogonem. Często można je zobaczyć, jak wiszą na ogonie i trzymają się tylko ich..

Oposy-borsuki nie są chronione prawem, ale ich populacja stopniowo maleje, ze względu na kurczącą się podaż pokarmu tych zwierząt.

• Wallaby

To zwierzę jest krewnym kangura. Wallaby również nosi swoje młode w sakiewce. Są tam przez około osiem miesięcy, po czym mogą żyć samodzielnie..

Wallaby stają się najbardziej aktywne w ciemności, aw ciągu dnia wolą spać gdzieś w schronisku..

Wallaby żyją wystarczająco długo - do dwudziestu lat.

• Wombat

To uroczy australijski torbacz. Wombaty żyją głównie pod ziemią, w wykopanych dołach. Wombaty jedzą głównie roślinność, korzenie roślin. W ciągu dnia zwykle chowają się w dziurze, a wraz z nadejściem ciemności wychodzą na zewnątrz..

Bardzo ciekawe jest to, że torba wombata jest odwrócona, to znaczy wejście do kieszeni znajduje się w podbrzuszu. To pozwala im kopać dziury, nawet gdy w torbie znajduje się młode..