Ubarwienie koni, imiona i zdjęcia: brązowy, dun, czarny

Istnieje kilka istotnych cech, dzięki którym można odróżnić jedną rasę koni od drugiej. Głównym jest kolor zwierzęcia. W tym artykule postaramy się przeanalizować ich główne cechy i różnice. Przeanalizujemy szczegółowo, czym jest garnitur i wiele więcej.

Co to jest garnitur i jak go określić?

Kolor konia - jest to jedna z najbardziej charakterystycznych cech zwierzęcia. Jest to dziedziczna właściwość, o której decyduje nie tylko kolor głowy, tułowia, kończyn, grzywy i ogona, ale także kombinacja koloru ciała i oczu. Kolory wyraźnie się od siebie różnią. Na przykład u kasztanowca grzywa nigdy nie będzie biała, ale u czerwonej klaczy nie znajdziemy czarnych nóg.

Kolor rozwija się, gdy koń dojrzewa i ma tendencję do zmiany w czasie. U źrebiąt, kiedy się rodzą, nie można tego ustalić..

Znaki - są to dziedziczne plamy o jasnym kolorze, znajdujące się na czubku i nogach. Te naklejki są wyjątkowe. Często można je znaleźć na czubku głowy w postaci gwiazdki lub płomienia. Na kopytach koni znaki różnią się wielkością i rodzajem, dlatego są szczegółowo opisane w pracach..

• Gwiazdka w swoim kształcie może wyglądać jak romb lub sierp, a także liść roślin i coś innego..
• Rowki są wąskie i szerokie, mogą wysychać na nosie, sięgać do górnej wargi lub przesuwać się na bok.
• Otwory wolumetryczne, które zakrywają co najmniej jedno oko, nazywane są „łysiną” lub „latarnią”.
• Ślady kopyt mogą być również różnych typów i rozmiarów. Wiadomo, że mogą pojawić się od początku kopyta i sięgać do stawu skokowego lub mogą znajdować się nad nim..

Kombinezon można z góry określić według różnych kryteriów, w tym:

• kolorystyka koni;
• odcień grzywy i nóg;
• kolor oczu i ogona.

Znaki wyraźnie pokazały granice, i nie ma form przejściowych. Pojawienie się koloru konia pojawia się podczas jego dojrzewania. Często zdarza się, że rodzi się źrebak z nieokreślonym dopasowaniem kolorów różnych części ciała. Wtedy trudno jest od razu sklasyfikować zwierzę w określonej grupie..

Można zauważyć kilka powszechnych kolorów koni. Obejmują one:

• czarny;
• kauraya;
• bulan;
• figlarny;
• pokój nocny.

Aby zrozumieć główne różnice między poszczególnymi kolorami, przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich..

czarny

Ten garnitur jest bliski duchem wielu osobom.. Rzeczywiście, całkowicie czarne konie z boku wydają się luksusowe, białe plamy, jeśli występują, są szczególnie uderzające na ich futrze. Jak promienie słońca padają na ich piękne, zadbane ciała.

Godny podziwu jest mierzony czarny kolor ciała, nóg i głowy konia. Ogon i długa grzywa zwierzęcia są tylko czarne. Kopyta są zwykle czarnawe, ale mogą mieć również białe znaczenia. W osiemdziesięciu procentach ze stu garnitur jest przenoszony genetycznie przez dziedziczenie. Teraz trudno jest znaleźć czarne konie bez nawet niewielkiej mieszanki brązowawych i czerwonawych kolorów. Czarny garnitur występuje u wielu typów koni, ale u niektórych (na przykład u Fryzów) jest jedynym.

Kauraya

Uważa się, że konie w brązowym kolorze są „dzikie”. Kolor ciała jest czerwonawy, linia włosów jest czerwono-brązowa, znacznie ciemniejsza niż tułów. Kopyta mają ten sam odcień co tułów, z dużą mocą koloru w okolicy stawów nadgarstka i nóg. Konie w kolorze sawr, podobnie jak brązowe, mają proste znaki. Są koloru brązowo-czerwonego i można je przedstawić tylko z „paskiem” wzdłuż grzbietu lub z elementarnymi znakami zebry na kopytach, a także podłużnym paskiem na kłębie. Kolor brązowego garnituru może być jasny lub ciemny.

Dla koni z norweskich fiordów typowy jest bardzo jasny odcień połączony z otępieniem. Rodzimy typy koni opracowane na podstawie krzyżowania przedstawicieli dzikich zwierząt z domowymi, mają ogromny procent brązowych koni. W Rosji ten garnitur można znaleźć u lokalnych ras - kazachskich, ałtajskich, jakuckich i innych. Czasami brązowe konie pojawiały się w radzieckiej rasie ciężkiej pociągowej i różnych krzyżówkach..

Na terenie Europy konia brunatnego można spotkać wśród kuców islandzkich i innych lokalnych gatunków, a wśród innych ras tylko jeździectwo, zaprzęganie, ale sporadycznie występuje też brązowy garnitur.

Bulanaya

Konie w kolorze bydła mają kolor żółto-piaskowy lub złoty, co podkreśla obecność czarnej grzywy, ogona i podudzi. Kombinezon jest w różnych kolorach., w tym odcienie czerwonawe lub jasno kasztanowe (do mlecznych). Istnieją konie brunatne o jasnożółtym kolorze ze złotym odcieniem. Grzywa, ogon i kopyta są koloru jasno-czarnego. Dość często wzdłuż ciała znajduje się czarny pas. Na nogach mogą znajdować się paski zebry. Od czasu do czasu pojawiają się czarne lub ciemne wzory podobne do skrzydeł motyli poniżej kłębu.

Interesujące fakty:

• Termin „bulan” pochodzi najprawdopodobniej od tatarskiego „bulan” lub „bolan”, co oznacza odpowiednio jelenia i łosia.
• Ciekawe, że w Ameryce definicję takiego garnituru - kozła - można przetłumaczyć jako „jeleniej skóry”.
• Istnieje również tureckie słowo „bolanmak”, które oznacza „ściemniać”. Jest najbliżej ciemnobrązowego konia. Ma na żółtawym ciele, jak rozsypujący się kurz (ciemne pigmenty) na koronie, szyi, ramionach, plecach.

Ten garnitur jest spektakularny. Jeśli jest „w jabłkach” lub bez „jabłek”, nabiera błotnistego brązowo-żółtego odcienia, podobnego do koloru szakala.

Figlarny

Zabawny kolor konia (zdjęcie) jest zwykle czerwonawy lub brązowy.. Grzywa i ogon są białawe lub przydymione.. Zabawny koń ma długą grzywę, która zachowuje ten sam odcień przez cały rok. Istnieją rodzaje koni, które charakteryzują się jedynie zabawnym kostiumem. Należą do nich rasy belgijskiej ciężkiej pociągowej i gafflinger.

Słowik

Kombinezon nocny konia (zdjęcie) lub jak to się powszechnie nazywa, palamino - charakteryzuje się złotym kolorem, a także białą grzywą i ogonem. Jasne odcienie nieco przypominają bulan. Ciemne kolory mają jasne czerwonawo-żółtawe odcienie. Grzywa i ogon mogą nie być białe, ale żółtawy odcień, taki sam jak futro.

Solone konie mogą urodzić się całkowicie białe. Mają różowawą skórę, która z czasem ciemnieje. Oczy są brązowe, jak wiele koni, i tylko czasami stają się jaśniejsze.

W krajach zachodnich konie solne są powszechnie określane jako palamino. Nie ma określonego osądu w rozumieniu tego terminu, ale prawdopodobnie pochodzi od don Juana de Palamino, któremu przedstawiono nocnego konia. Istnieje również inny wariant pochodzenia nazwy palamino. Uważa się, że pochodzi z hiszpańskiej odmiany winorośli - paloma (tłumaczona jako „gołąb”). Później ludzie w Hiszpanii sprowadzili solone konie do Ameryki, skąd to od nich zaczęły pojawiać się osobliwe typy koni - palamino.

Garnitur Palamina, zwykle dotyczy różnych typów koni, z którego wynika, że ​​definicja „palamino” odnosi się do różnych maści, a nie do żadnego rodzaju konia.

Absolutnie nic nie wiadomo o wyglądzie tego kombinezonu, ale najprawdopodobniej ślady jego pochodzenia prowadzą do koni arabskich.. Z najważniejszych niezwykłych trudności palamino polega na tym, że nie można ich „wydobyć”. Oznacza to, że gdy krzyżują się dwa konie w kolorze palamino, możliwość, że młode będzie w tym samym kolorze, odpowiada połowie, czyli pięćdziesięciu procentach. Pozostałe 50% to kombinezony czerwonawe i izabella - po 25% dla każdego.