Czerwony koń: opis, genetyka

Istnieją cztery najpopularniejsze kolory koni - czarny, kasztanowy, szary i czerwony. Wszystkie inne kolory nazywane są przesunięciami, ponieważ są odmianami kolorów głównych. Wśród koni najczęściej spotyka się dwa kolory - czerwony i kasztanowy. Geny odpowiedzialne za kolor decydują o pigmentacji nie tylko sierści, ale także skóry i tęczówki oka. W wyniku dziedziczenia kolor czerwony jest przekazywany rzadziej niż kolor gniady, dlatego konie rude są cenione wyżej. W tym artykule rozważymy zasady opieki nad końmi w kolorze czerwonym, ich ogólną charakterystykę, wpływ koloru na charakter zwierzęcia, a także podstawy przekazywania koloru przez dziedziczenie.

Opis i nazwa koni w kolorze czerwonym

Jednorodność koloru zwierząt w tym kolorze odróżnia je od nosicieli innych kolorów. Zwykle kolor grzywy, ogon i podbrzusze różnią się kilkoma tonami od ogólnego koloru kufy i tułowia. Kikut grzywy i ogona może być ciemniejszy lub jaśniejszy niż włos na wierzchu, ale nie zawiera ani czarnego, ani białego włosa.Istnieje duża liczba odpadów poflotacyjnych opartych na genotypie czerwonego koloru. Ogon jest determinowany przez genotyp noszony przez rodziców źrebaka.

Odcienie czerwonej wełny są różne - od jasnego piasku po bogatą czekoladę. Ciemne grzyby wypadają korzystnie w porównaniu z ich jasnymi odpowiednikami pod względem zwinności, inteligencji i temperamentu. Skóra zwierząt tego koloru jest szara i szaro-beżowa. Rzadkie osoby mają bladoróżową skórę.Koszt takich zwierząt jest o rząd wielkości wyższy niż koszt zwykłych koni, ponieważ rude włosy wyglądają szczególnie pięknie na tle różowej skóry. Oczy nakrętek z mleka szafranowego są brązowe i bursztynowe. Niebieskie i zielone irysy występują u koni o różowej skórze.

Kolor czerwony jest starożytny - pierwsza wzmianka o nim pochodzi z początku naszej ery. W sumie istnieje osiem podtypów lub odcieni koloru czerwonego, które pojawiają się niezależnie od rasy..

1. Kauraya. Ma bogaty czerwony podszerstek i cienki wełniany welon z wydłużonej ciemnej markizy. Tworzy to piękny połyskliwy efekt na sierści, gdy koń się porusza..
2. Savrasaya. W zależności od dziedziczności może mieć ciemne nogi od kolan po kopyta, ogon, grzywę i cienki czarny pasek wzdłuż kręgosłupa.
3. Mukhortaya. Posiada kontrastowe opalenizny na ustach, podudziach i pachwinie.
4. Figlarny. Włos okrywowy występuje we wszystkich odcieniach czerwieni, a ogon i grzywa są białe, beżowe lub jasnoszare. Różni się czekoladowo czerwonawym ciałem i podbrzuszem.
5. Chalaya. Kolor jest nierównomierny z przewagą siwych włosów przeplatanych rudym grzbietem. Konie dereszowate wcześnie siwieją i stają się lżejsze.
6. Izabela. Uważany jest za najrzadszy i najdroższy kolor, przypomina kolor szampana. Włos okrywowy jest cienki i jedwabisty, skóra jest różowa, tęczówka jasnoniebieska lub zielona, ​​czasami można znaleźć oko sroki.
7. Słowik. Umaszczenie jednolite w odcieniach ciemnego i jasnego piasku. Istnieją odmiany z bieloną grzywą, ogonem i bokami..
8. brązowy. Kolor pochodzi z czystej czerwieni. Różni się bogatymi ciemnymi odcieniami, podobnymi do wrony i zatoki.

Genetyka

W hodowli koni kolor uważany jest za cechę, która nie jest trudna do przewidzenia. Hodowcy, którzy są dobrze zaznajomieni z prawami dziedziczenia, mogą mieć zagwarantowane źrebię o pożądanym umaszczeniu. Zgodnie z klasyfikacją, którą opracował amerykański profesor Jeremy Bowling, wyróżnia się dwa podstawowe kolory podstawowe - czarny i czerwony. Z nich powstają różnego rodzaju narzucanie i praktykowanie.

Białko feomelanina jest odpowiedzialne za dziedziczenie czerwonego koloru sierści. Przyczynia się również do jaśniejszej skóry i oczu. Eumelanina to dominujący gen, który przyczynia się do przejawiania się ciemnych kolorów. Jeśli locus zawiera co najmniej jeden gen odpowiedzialny za czarny kolor, źrebak będzie miał ciemny kolor i będzie nosicielem czerwonych genów recesywnych. Jeśli eumelanina jest całkowicie nieobecna, źrebię urodzi się czerwone.Ponieważ gen odpowiadający za kolor czerwony występuje u wielu popularnych ras, źrebak prawie zawsze będzie nosicielem tego koloru. Jeśli ogier i klacz są rude, źrebak prawdopodobnie będzie rudy. Gniady i czarne rodzice mogą również mieć rude potomstwo, ponieważ są nosicielami „czerwonych” genów. W niedopasowanej parze źrebak rudy pojawi się, jeśli rodzic ciemnego umaszczenia jest nosicielem recesywnego genu koloru czerwonego.

Recesywność „czerwonego” genu umożliwia wyhodowanie całych ras osobników tego samego koloru. Czysto czerwone zwierzęta są nosicielami genów tylko jednego koloru i tylko one zostaną odziedziczone..

Wpływ koloru czerwonego na postać

Wbrew powszechnym uprzedzeniom o złym usposobieniu rudych koni naukowcy nie byli w stanie potwierdzić związku między umaszczeniem zwierzęcia a jego zachowaniem. Zasadniczo o charakterze konia decyduje jego rasa, warunki przetrzymywania i wrodzone cechy układu nerwowego.Jeśli chodzi o pseudonimy przypisywane zwierzętom rudym, w hodowli koni rodowodowych nie są one związane z kolorem osobnika i powstają na podstawie przydomków pary rodzicielskiej.

Wybierając imię konia domowego, które nie będzie wykorzystywane w pracach hodowlanych, można kierować się własnymi upodobaniami. Uważa się, że pseudonimy kształtują charakter zwierzęcia, dlatego preferuj imiona dźwięczne. Bolivar, Bucephalus, Buyan, Zorro, Mars, Virginia - jest wiele pięknych nazw.

Skoncentruj się na postaciach z legend, filmów, opowieści, nazw ciał kosmicznych i obiektów geograficznych. Jeśli chcesz podkreślić niezwykły kolor swojego zwierzaka, możesz nazwać go Czerwonym, Czerwonym, Zardzewiałym.

Pielęgnacja konia imbirowego

Komfortowe warunki życia i wysokiej jakości żywienie to klucz do długowieczności konia.

Dieta

Podstawowym warunkiem dobrze zaprojektowanej diety jest zbilansowanie składników odżywczych, mikro- i makroelementów. Istnieją pewne zasady, zgodnie z którymi należy karmić zwierzęta..Przede wszystkim pasza musi być zdrowa. Niedopuszczalne jest podawanie kwaśnej paszy fermentowanej, starego zgniłego siana i słomy. W diecie zwierzęcia powinny znajdować się następujące składniki:

1. Siano. Może to być łąka, strączkowa, zbożowa. Jest niezawodnym źródłem składników odżywczych, które jest karmione bez wstępnej obróbki, a w zimnych porach roku stanowi ponad połowę dziennej dawki pokarmowej. Czasami zamiast siana stosuje się słomę, optymalnie owies i kukurydzę, rozdrabnia się ją z dodatkiem siana w proporcji odpowiednio 2: 1.
2. Plewy. Jakość jest nieco wyższa niż słomy. Jest karmiony gotowanym lub gotowanym na parze dla lepszej strawności. Zaleca się wymieszać plewy z siekanymi warzywami lub sianokiszonką.
3. Korzenie. Są gotowane, miażdżone i karmione razem z paszą zbożową. Dopuszczalne jest podawanie ziemniaków, marchwi i buraków cukrowych.
4. Skoncentrowana pasza. Owies, jęczmień, żyto, kukurydza są miażdżone, spłaszczane i karmione co najmniej 4 kg dziennie. Jeśli zęby zwierzęcia są zdrowe, owies można karmić w całości..
5. Syrop. Wysokokaloryczny pokarm, który pozwala szybko zregenerować siły po dużym obciążeniu. Melasę miesza się z ciepłą wodą w proporcji odpowiednio 1: 4 i przylutowuje do konia.
6. Kiszonka, sianokiszonka. Mają dobrą smakowitość w porównaniu do słomy i siana. Przyjmuj do 60% diety przy braku świeżej zielonej masy.
7. Mieszanka paszowa. Mieszanki przemysłowe używane zimą jako pełnoporcjowa pasza. Obejmuje zboża, ciasto, bagassę, mączkę, mączkę mięsno-kostną, zbilansowane pod względem witamin i składu mineralnego.

Średnia dzienna porcja dorosłej osoby pracującej powinna składać się z 12 kg siana, 5-6 kg zbóż, 1 kg otrębów, 4 kg soczystej zielonej masy lub warzyw.

Czyszczenie

Powinien być wykonywany codziennie, nawet jeśli zwierzę było wyprowadzane ze stajni wyłącznie na spacer. Czyszczenie odbywa się za pomocą specjalnych narzędzi, w tym:

• skrobak - służy do wstępnego usuwania zaschniętego brudu i odchodów;
• szczotka do włosów - do bardziej szczegółowego, miękkiego czyszczenia wełny i skóry;
• miękkie i twarde rękawiczki - wygładzają i polerują wyhodowaną po czyszczeniu markizę;
• grzebień - przeczesują grzywę, grzywkę i ogon;
• odkurzacz - potrzebny do usunięcia kurzu i pozostałości łupieżu ze skóry.

Do czyszczenia kopyt służy specjalny, gładko zakrzywiony haczyk. Kopyta należy czyścić kilka razy dziennie - po każdym ujeżdżeniu jeździeckim i delikatnym szutrowym spacerze. Oczyszczają kopyta, zaczynając od pięt i stopniowo przechodzą do ich ścian. W żaden sposób nie dotykaj strzały - to bardzo wrażliwa część kopyta. Średnio czyszczenie kopyt przez doświadczonego pana młodego zajmuje do pół godziny.

Podkowa

Podkuwanie konia powinno opierać się na jego celu funkcjonalnym. Ujeżdżające zwierzęta powinny być kute z lżejszymi podkowami na przednich kopytach i ciężkimi na tylnych kopytach. Wystarczy wykuć konie pociągowe na dwóch przednich łapach, a konie wyścigowe - na wszystkich czterech. Podkowa jest wykonywana przez specjalistę mniej więcej co półtora miesiąca, gdy podkowy są powalane.

Procedura przekłuwania polega na zbadaniu kopyta, zdjęciu starego buta, wyczyszczeniu kopyt i założeniu nowego buta. Odpowiednio dopasowany but ochroni podeszwę i piętę bez dotykania żabki. Brzegi gwoździ pozostawione po zewnętrznej stronie podkowy obgryza się szczypcami. Na kopytach można nosić tylko schłodzone podkowy, ponieważ gorący metal ma destrukcyjny wpływ na strukturę rogu kopyta.

Wideo: jak podkuć konia

Powielanie i oczekiwana długość życia

Istnieją dwa sposoby hodowania koni - naturalny i sztuczne zapłodnienie. Proces ten jest regulowany przez cykl płciowy kobiety. Efektywne krycie jest możliwe tylko wtedy, gdy samica, która ma być osłonięta, przychodzi na polowanie. Klacz sygnalizuje gotowość do krycia unosząc ogon i lekko rozstawiając tylne łapy. Staje się aktywna, odbija się od innych klaczy i próbuje ocierać się o ściany boksu. W tym samym czasie puchną genitalia, śluz zaczyna się od nich wyróżniać.

Inseminację ogierem lub dawkę nasienia in vitro należy wykonać w drugim dniu rui. Znacząco zwiększa się prawdopodobieństwo zapłodnienia, a klacz można ponownie okryć, jeśli trzeciego dnia nie opuści polowania. Ogier dosiada klaczy natychmiast po tym, jak jego penis opuści napletek. Wskakuje na klacz klatką piersiową, kładzie się na grzbiecie przodem tułowia i wykonuje kilka tarcia.Współżycie seksualne trwa około piętnastu sekund, po czym następuje wyrzut nasienia do pochwy i jamy macicy klaczy. Jeśli inseminacja zakończyła się niepowodzeniem, klacz ponownie owuluje po trzech tygodniach od aktualnej rui. Klacze czystej krwi zachowują płodność do 25–27 lat, a łączna długość życia wynosi 30–32 lata. Średnia długość życia ogierów to 28-30 lat.

Czerwony kolor koni jest mniej powszechny niż gniady i czarny, ponieważ gen recesywny jest odpowiedzialny za dziedziczenie czerwonego koloru. Istnieje osiem odmian koloru czerwonego, wszystkie różnią się intensywnością i mieszaniem z innymi kolorami i odcieniami. Przy odpowiedniej pielęgnacji i karmieniu populacja koni rudych wzrośnie i zachwyci właścicieli produktywnością i długim życiem.