Pinto: cechy i odmiany garnituru

W programach telewizyjnych o świecie zwierząt lub w filmach o Indianach można zobaczyć niezwykłe konie cętkowane. Są to konie w kolorze srokatym, w krajach anglojęzycznych pstrokaty kolor skóry nazywa się „pinto”.

W tym artykule przyjrzymy się, czym są konie srokate, ich odmianami, jak się nimi opiekować i na co chorują..

Pochodzenie garnituru

Naukowcy DNA nie klasyfikują ubarwienia koni „pinto” jako naturalnego typu dzikiego i uważają, że takie ubarwienie jest wynikiem niegdyś nieoperacyjnego nieprawidłowego działania genów odpowiedzialnych za pigmentację..

Ubarwienie konia plamistego nie jest normą, jest wyraźnym objawem naruszenia pigmentacji skóry. Ale w hodowli koni plamienie nie jest uważane za brzydotę, konie srokate są uprawiane w różnych krajach świata..Rysunki rumaków z plamistym wzorem skóry znaleziono na ścianach starożytnych jaskiń, a także na wczesnej ceramice. Obrazy koni cętkowanych można również znaleźć w sztuce starożytnego Egiptu. Proponuje się wersję, zgodnie z którą w starożytnym świecie wysoko ceniono konie z jasnymi plamami, a te cechy mogły zostać utrwalone przez selektywną hodowlę..

W czasach konkwistadorów do Ameryki przybyły konie cętkowane.

W XVII wieku konie cętkowane były modne wśród hiszpańskiej szlachty, a kiedy moda się zdezaktualizowała, duża liczba tych zwierząt została wysłana do nowo odkrytej Ameryki. Część koni przywiezionych drogą morską sprzedano osadnikom, część wypuszczono na wolność.

Wśród rdzennych Amerykanów kolor ten stał się bardzo popularny i nawet teraz, po kilkuset latach, w Stanach Zjednoczonych zajmują się specjalną hodowlą koni cętkowanych, na ich określenie używa się słowa „pinto”, co po hiszpańsku oznacza „łaciate”..

Opis i funkcje

Konie skewbald to konie z rozległymi białymi plamami lub pezinem w głównym kolorze skóry. Kształt i umiejscowienie tych plam jest indywidualne dla każdego konia, ich położenie na skórze jest chaotyczne, wielkość dowolna.Czasami pezhiny pokrywają tak dużą powierzchnię skóry, że prawie się ze sobą łączą. W takich przypadkach jest bardzo prawdopodobne, że skóra konia jest biała, ale tak nie jest..

U koni łaciatych główny kolor skóry może być rudy, gniady (kasztan) lub czarny (czarny). Śnieżnobiałe plamy i plamki są rozrzucone w losowej kolejności na głównym kolorze.

Podczas krzyżowania pstrokatych zwierząt hodowcy koni wiedzą, że dostaną pstrokate źrebaki tylko wtedy, gdy przynajmniej jedno z rodziców ma gen plamienia.

Rodzaje pinto według amerykańskich standardów

Stowarzyszenie Pinto Horse Breeders Association of America (znane jako SSHBEA), założone w 1985 roku, jest odpowiedzialne za hodowlę i hodowlę koni pstrokatych.. Typowe objawy pinto:

• brak jednego koloru w kolorze skóry;
• białe plamy o różnych rozmiarach i konfiguracjach, rozsiane po całym ciele, w tym na nogach i głowie;
• niebieskie, niebieskie lub szare oczy.

Tobiano

Słowo tobiano jest pochodzenia hiszpańskiego i po raz pierwszy zostało użyte do opisania koni przywiezionych przez holenderskiego emigranta o imieniu Tobias do Ameryki Południowej..

Główne cechy Tobiano:

• białe nogi od stawów skokowych i kolan;
• biały obszar przecina grzbiet między kłębem a podstawą ogona;
• białe plamki są pionowe;
• główny kolor ubarwienia głowy ma gwiazdę, prążek lub zaokrągloną plamkę koloru białego, skrajnie białe ślady na głowie wskazują na obecność dodatkowych genów dla wzoru koloru (oprócz tobiano);
• białawe plamy na ciele są zwykle okrągłe lub owalne, ale w żadnym wypadku nie są postrzępione;
• ciemny kolor rozprzestrzenia się od głowy w dół szyi.

Overo

Główne cechy overro:

• nieregularne plamy lub biała głowa;
• wszystkie cztery nogi są ciemne, a białe znaczenia na tułowiu lub szyi zostaną otoczone kontrastowym kolorem skóry;
• niepomalowane oznaczenia nie krzyżują się z grzbietem konia (od kłębu do ogona);
• ogon tego samego koloru;
• kolor może być przeważnie ciemny lub biały;
• niebieskie oczy są bardziej powszechne w jajach niż u tobiano lub sabino.

Są to główne cechy zwierząt o tym kolorze, ale overro dzieli się na trzy inne podkategorie: sabino-over, frame-over i over-spashed white..

Ramka overro

Dwukolorowe nakładki na ramki są najpowszechniejszymi z trzech typów nakładek uznawanych w amerykańskiej rasie jeździeckiej..

Główne cechy Frame Overo:

1. Zwierzęta mają wyraźne, chaotycznie rozmieszczone, poziomo zorientowane białe plamy na skórze. Wzór rzadko przecina górną linię konia, tworząc „ramkę” z ciemnej skóry.
2. Zwykle jest to jednolity kolor podstawowy (gniady, czarny, kasztan) z dodatkiem jasnych małych plamek umieszczonych poziomo w stosunku do ciała. Wzór często nie jest zaokrąglony, ale nierówny i rzadko przecina grzbiet. Dolna część nóg jest ciemna, a ogon jest monochromatyczny, zwykle ciemny. Głowa jest najczęściej ciemna, z szeroką białą plamą pośrodku.
3. Ramki na wierzchu mają zwykle niebieskie oczy.

Sabino Overo

Główne cechy Sabino:

1. Plamy na głowie sabina mogą mieć postać „sprayu”, umieszczonego w szerokim pasku na środku czoła lub pokrywającego całą przednią stronę kufy i kości policzkowych. To zabarwienie może być dość nierównomierne i występować po jednej lub obu stronach głowy..
2. Białe znaczenia zaczynają się od dolnej wargi i często sięgają wyżej w kierunku szczęki.
3. Jedna lub wszystkie cztery nogi mają śnieżnobiałe „skarpetki” lub „podkolanówki”, które mogą sięgać do tułowia lub stawu kolanowego.
4. Kolor sabino czasami pokazuje plamy pod brzuchem. W sabino biały kolor prześwituje przez główny kolor skóry, okazuje się niejako „pluskiem” z ciemnym kolorem na jasnym. Krawędzie jasnych plamek mogą mieć złamany kontur lub być pokryte mniejszymi ciemnymi plamkami.

Overo Splashed White

Te konie mają następujące charakterystyczne cechy:

1. Mają śnieżnobiałą twarz i długie „pończochy” w tym samym kolorze nad kolanami, zwłaszcza na przednich nogach.
2. Przy minimalnym zabrudzeniu może pojawić się niewielka ilość plam, na przykład: gwiazda na czole i białe skarpetki.
3. Maksymalne ubarwienie - klasyczne białe plamy na brzuchu i zupełnie ten sam kolor nóg. Kolor ten można w przenośni opisać następująco - koń przebiegł przez głęboką kałużę pełną białej farby i ubrudził się w niej. Górna linia zwierzęcia jest zwykle solidna, ciemna.
Ważny! Podczas krzyżowania koni ze skewbaldem należy pamiętać, że połączenie spryskanych białych odmian z overo, a czasem z tobiano może powodować wadę głuchoty..
4. Te konie również mają niebieskie oczy..

Pielęgnacja koni srokatych

Jak każde inne zwierzę, konie srokate wymagają konserwacji, której niektóre elementy należy powtarzać: codziennie, co tydzień, co miesiąc lub co rok. Najlepszym sposobem, aby niczego nie przegapić, jest prowadzenie kalendarza pielęgnacyjnego dla swojego czworonożnego zwierzaka..

Składniki pielęgnacyjne:

• procedury higieniczne (czyszczenie boksu, kąpiel, czesanie);
• zbilansowana pasza i dostęp do czystej wody;
• chodzenie na świeżym powietrzu;
• czyszczenie kopyt z ciał obcych i podkuwanie;
• szczepienia przeciwko wirusom i chorobom.

Dieta

Istnieją różne rodzaje karmy dla koni i wszystkie mają różne wartości odżywcze. Dieta każdego konia jest inna, więc musisz dowiedzieć się, jakich konkretnych składników odżywczych potrzebuje. Aby wziąć pod uwagę wszystkie niuanse (suplementy, witaminy), musisz skontaktować się z weterynarzem w celu ustalenia diety dla konia.

Czysta woda powinna być zawsze dostępna i codziennie wymieniana. Należy pamiętać, że w czasie upałów koń może wypić od 25 do 45 litrów dziennie..Rodzaje pasz i ich wartość odżywcza:

1. Buraczany - ten rodzaj karmy jest podawany na świeżo. Pulpa buraczana jest bogata w białko, węglowodany i jest dobrym źródłem energii. Ta karma jest świetna dla zwierząt, które ciężko pracują lub mają niedowagę.
2. Otręby ryżowe - są stosowane jako sucha pasza wysokoenergetyczna. Zawiera duże ilości węglowodanów, fosforu i witaminy E. Otręby ryżowe pomagają poprawić wydajność i wytrzymałość czworonogów, a także przyczyniają się do zwiększenia masy ciała.
3. Pszenica - żywność bogata w witaminy, białka i kwasy tłuszczowe. Pomaga poprawić wydajność konia i jest lekkostrawny. Ziarno pszenicy zawiera również skrobię, która jest dobrym źródłem energii..
4. Jęczmień Jest jednym z najbardziej pożywnych pokarmów, dlatego czworonogi powinny otrzymywać tylko określoną ilość jęczmienia dziennie. Te płatki są trudne do strawienia, więc przejadanie się może mieć poważne konsekwencje dla dobrego samopoczucia Twojego zwierzaka. Z tego powodu do diety należy dodawać jęczmień (ściśle odmierzoną porcję) wraz z większą paszą, np. Tarte buraki lub siekane siano..
5. Słodkie jedzenie To karma dla koni zawierająca melasę. Większość słodkich pokarmów składa się z kukurydzy, owsa, melasy i suplementów mineralnych. Ilość słodkiej karmy w diecie zależy od ilości aktywności fizycznej konia..
6. Siemię lniane - jest doskonałym dodatkiem do podstawowych pasz, gdyż produkt ten jest bogaty w białko. Siemię lniane przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego: zawarte w nim kwasy tłuszczowe omega-3 przyczyniają się do wzrostu populacji drobnoustrojów znajdujących się w okrężnicy. Wraz ze wzrostem populacji drobnoustrojów parzystokopytniak będzie łatwiej trawił szorstki pokarm, co zminimalizuje możliwość wystąpienia kolki.
7. Owies - najpopularniejsza karma dla koni, która jest dodawana do całkowitej ilości pokarmu w celu zwiększenia ilości pokarmu w diecie zwierzęcia. Ale niepożądane jest stosowanie owsa jako głównej paszy, ponieważ ziarno to ma bardzo niską wartość odżywczą..
8. Pasza granulowana - często są mieszanką kukurydzy, zbóż, dodatków mineralnych i witaminowych. Czasami do granulowanej paszy dodaje się melasę, aby poprawić zapach i smak oraz związać składniki. Pellety produkowane są w różnych kombinacjach i dla różnych grup wiekowych. Istnieją pellety stworzone specjalnie dla źrebiąt, ciężarnych klaczy czy starych koni.
9. Siano Jest dobrze wysuszonym ziołem i jest jednym z głównych źródeł pożywienia w diecie każdego konia. Siano zapewnia wymaganą dzienną ilość pożywienia, zwłaszcza zimą.
Ważny! Siano i trawa powinny stanowić dwa główne źródła pożywienia w codziennej diecie konia. Jeśli zwierzęta nie mają wystarczającej ilości trawy i siana, do diety należy dodać paszę zbożową, a także suplementy witaminowo-mineralne. Składniki diety i wielkość porcji zależą od rutyny konia, który potrzebuje białka i węglowodanów, aby zachować zdrowie i kontynuować pracę.
10. Trawa - Obok siana jest drugim głównym źródłem pożywienia dla koni. Trawa zawiera różne składniki odżywcze i wapń. Koń jest bez ograniczeń wypasany na świeżej trawie.

Czyszczenie

Konie są bardzo wrażliwe na brud i muszą być utrzymywane w czystości. Aby to zrobić, wyczyść i umyj samo zwierzę i jego boks. Przed czyszczeniem konia wyjmuje się z boksu i przywiązuje do kantara. Skórę konia należy czyścić skrobaczką codziennie, po wyjściu na świeże powietrze.

Możesz kąpać czworonożnego zwierzaka zarówno raz w tygodniu, jak i rzadziej, ale tylko w ciepłe dni (z zabiegami na zewnątrz) lub w ciepłych prysznicach (w pomieszczeniu).

Czyszczenie i mycie:

1. Aby zmiękczyć warstwę brudu i wysuszonego obornika, najpierw obrabia się skórę szczotką (okrężnymi ruchami) wykonaną z gumy lub miękkiego tworzywa sztucznego. Nazywa się grzebieniem curry i nie tylko oczyszcza, ale także masuje mięśnie, pobudzając krążenie krwi..
2. Następnie użyj pędzla ze sztywnym włosiem (naturalnego lub syntetycznego). Szczotka jest dobra do usuwania warstw brudu i sierści uniesionych przez grzebień curry. Szczotka z włosia dobrze usuwa brud z końskich stóp, ścian kopyta, a także czyści sierść na czole.
3. Aby przeczesać grzywę i ogon konia, użyj grzebienia z rzadkimi zębami, rozczesz gruz lub rozplątaj sęki na grzywie i ogonie. Szczególnie skomplikowane sęki delikatnie rozplątuje się palcami i dopiero potem dalej drapią grzebieniem.
4. Pysk konia myje się miękką gąbką lub ściereczką zamoczoną w ciepłej wodzie (bez szamponu i detergentów) zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa. Woda nie może dostać się do oczu konia.
5. Ciało i nogi konia można myć wilgotną gąbką lub wężem. W razie potrzeby użyj mydła lub specjalnego szamponu dla koni. Po użyciu produktów mydlanych dokładnie spłucz. Szczególną uwagę zwraca się na czyszczenie genitaliów zwierzęcia ciepłą wodą.
6. Wysusz czystego, ale mokrego konia. Aby to zrobić, racjonalne jest użycie skrobaczki dla koni i przesuwanie jej w kierunku wzrostu wełny, aby wycisnąć z niej nadmiar wody. Możesz wysuszyć zwierzę dużą suchą szmatką.

Czyszczenie stoiska:

1. Oczyść starą, zanieczyszczoną ściółkę i obornik i usuń te odpady ze stajni.
2. Usuń resztki jedzenia z korytka, umyj poidło i poidło w wodzie.
3. Oczyszczoną podłogę przykrywa się grubą warstwą (min. 15 cm) słomy lub trocin.
4. Świeżą wodę pitną wlewa się do czystej miski do picia, do podajnika wlewa się świeżą żywność.

Podkowa

Regularne wizyty u kowala w celu podkuwania są ważne dla zdrowia zwierzęcia. Podkowy należy wymieniać co 30-45 dni, w zależności od indywidualnych cech zwierzaka.

Przed wizytą w kuźni należy oczyścić kopyta zwierzęcia z ciał obcych i przyciąć, po czym zmierzyć przycięte kopyta końskie, a wyniki pomiarów przekazać do kuźni w celu wykonania podków. Gotowe podkowy mocujemy do kopyt za pomocą gwoździ, dlatego należy zwrócić uwagę na ich długość.Zbyt długie paznokcie spowodują kulawiznę i bolesność u konia podczas ruchu..

Powielanie i oczekiwana długość życia

Hodowla to selektywny proces hodowlany, szczególnie w przypadku koni czystej krwi. Do krycia używa się ogierów rozpłodowych i młodych, zdrowych klaczy, posiadających niezbędne cechy, które hodowca chce uzyskać od swojego potomstwa..

Linia rasy źrebiąt jest śledzona od kilku pokoleń, zarówno od strony matki, jak i ojca. Jeden ogier reproduktor może pomieścić do dziesięciu klaczy. Zwykle klacze są gotowe do krycia wiosną lub latem, ale u niektórych matek okres ten przesuwa się na jesień..

Konie są w ciąży przez 11 miesięcy lub około 340 dni.

Ciężarne klacze potrzebują zbilansowanej diety, szczególnie w ostatnich miesiącach ciąży, a także w okresie laktacji. Do ich diety wprowadzane są suplementy mineralne, np. Miedź - niezwykle ważny pierwiastek dla prawidłowego kształtowania się szkieletu płodu.Pasze dla klaczy ciężarnych i karmiących zapewniają wzrost białka i kalorii oraz witamin i minerałów w organizmie.

Należy unikać przekarmiania ciężarnej klaczy, zwłaszcza we wczesnej ciąży, ponieważ nadwaga może przyczyniać się do trudności w porodzie..

Zdrowy koń z normalną pielęgnacją może żyć średnio od 25 do 30 lat.

Poważne problemy zdrowotne

Konie, jak wszystkie zwierzęta, są podatne na różne choroby..Rozważmy najczęstsze:

1. Tężec - infekcja, która wnika w tkankę po otrzymaniu głębokiego cięcia lub rany kłutej. Konie są bardziej podatne na tężec niż ludzie, co często kończy się śmiercią. Objawy: napięcie mięśni, zazębiające się szczęki i zamknięta trzecia powieka. Coroczne szczepienia przeciw tężcowi uchronią zwierzę przed zachorowaniem.
2. Podniesiona temperatura - objaw infekcji dróg oddechowych wywołanej przez bakterie. Przenoszą się między zwierzęta przez śluz, który zwykle pozostaje na rękach i ubraniach ludzi. Infekcja jest wysoce zaraźliwa i szybko się rozprzestrzenia, ale najbardziej podatne są na nią młode konie. Po infekcji dróg oddechowych mogą wystąpić poważne powikłania, w tym choroby serca, zapalenie płuc i ropnie wewnętrzne. Objawy: utrata apetytu, gorączka i katar z białą lub żółtą wydzieliną z nosa. Gruczoły chłonne w gardle stają się obrzęknięte, a czasami może rozwinąć się ropień. Najlepszym sposobem zapobiegania chorobom układu oddechowego są coroczne szczepienia, ale w przypadku tej dolegliwości szczepionka nie zawsze jest w 100% skuteczna, dlatego ważne jest również, aby zminimalizować kontakt między osobami zdrowymi i chorymi..
3. Końska grypa To najpoważniejsza infekcja dróg oddechowych wywołana przez wirusa. Choroba ma podobne objawy jak szczep ludzki, powodując depresję, utratę apetytu, gorączkę, katar z białym śluzem i kaszel. Rozprzestrzenia się w powietrzu z kichaniem i kaszlem i jest przenoszony na rękach i ubraniu ludzi. Dostępne są szczepionki dla koni, ale odporność na choroby po szczepieniu trwa tylko 2-3 miesiące.
4. Rhinopneumonia - wirusowe zakażenie dróg oddechowych, dość zaraźliwe, rozprzestrzeniające się poprzez kichanie, kaszel i kontakt z zakażonymi osobami. Młode zwierzęta są szczególnie podatne, ale konie w każdym wieku mogą zarazić się chorobą. Rhinopneumonia jest poważnym problemem w fermach hodowlanych, ponieważ powoduje zakończenie ciąży u klaczy. Objawy: kaszel, katar, gorączka. Szczepienia są wykonywane dwa razy w roku.
5. Zapalenie mózgu i rdzenia koni To poważna choroba wirusowa, która powoduje uszkodzenie mózgu i może być śmiertelna. Wirus jest przenoszony przez ptaki i owady. Podstawowymi objawami są: gorączka, nadmierna pobudliwość, które stopniowo ustępują senności i depresji. Zarażony koń może chodzić w kółko lub stać z głową opartą o ścianę. Ostatecznie zwierzę zostaje sparaliżowane, a śmierć następuje w ciągu 2–4 dni. Istnieją trzy typy zapalenia mózgu i rdzenia: wschodnie, zachodnie i wenezuelskie, a szczepionki są dostępne dla wszystkich trzech typów. W regionach północnych, gdzie jest mniej komarów, szczepienia są podawane corocznie. W ciepłych, wilgotnych rejonach potrzeba szczepień wzrasta, szczepienia mogą być potrzebne co 3-6 miesięcy, ponieważ owady są tu aktywne przez cały rok.
6. Wścieklizna - wirus obecny w mózgu i układzie nerwowym zakażonych zwierząt. Ukąszenie wściekłych zwierząt jest niebezpieczne dla ludzi, ponieważ wirus wścieklizny jest przenoszony wraz ze śliną zakażonego zwierzęcia. Objawy obejmują hydrofobię, depresję, brak koordynacji, nietypowe zachowanie i paraliż. Nie zbliżaj się do zwierzęcia, jeśli istnieje możliwość, że koń może mieć wściekliznę, w takim przypadku natychmiast wezwane są służby weterynaryjne. Szczepienia przeciwko wściekliźnie podaje się raz w roku.
7. Robaki - Wszystkie konie mają robaki jelitowe, dlatego należy regularnie podawać im środki przeciwrobacze. Odstępy między dawkami leku różnią się w zależności od klimatu i częstości występowania robaków na danym obszarze. Na obszarach bardziej wilgotnych środek przeciwrobacze powinien być podawany co miesiąc, w gorącym klimacie będzie musiał być podawany zwierzęciu co trzy miesiące. Możesz również zmniejszyć liczbę pasożytów u zwierząt domowych, utrzymując stajnie w czystości i dokładnie usuwając obornik z miejsc, w których konie jedzą..
8. Kolka - termin odnosi się do bólu brzucha i może wahać się od łagodnego do bardzo silnego. Kolka jest najczęstszą przyczyną śmierci koniowatych. Dzieje się tak, ponieważ powtarzająca się kolka może spowodować poważne uszkodzenie przewodu pokarmowego, powodując skręt lub pęknięcie jelit. Choroba często kończy się śmiercią, jeśli operacja nie jest wykonywana natychmiast. Kolka może być spowodowana wzdęciami (gaz), robakami, piaskiem w jelitach lub zepsutym jedzeniem. Objawy: zwierzę nieustannie leży, zapada w senność, pokrywa się potem, gryzie się w żołądek w żołądek. Gdy tylko zauważy się którykolwiek z tych objawów, należy wezwać lekarza weterynarii. Koń nie może leżeć, trzeba go chodzić na smyczy, aby spróbować aktywować jelita i pomóc w ucieczce gazu. Aby zapobiec kolce, przeprowadza się regularne oczyszczanie z pasożytów, zapobiegając wchłanianiu piasku poprzez zapewnienie karmnika, który eliminuje kontakt pokarmu z ziemią, w diecie znajdują się otręby lub buraki, które pomagają oczyścić układ pokarmowy z piasku.
Czy wiedziałeś? Konie arabskie są przodkami wielu innych ras koni wierzchowych. Mają kilka wyjątkowych cech: mają mniej kręgów, mniej żeber i skróconą kość ogonową..
9. Ochwat To zaburzenie spowodowane przejadaniem się (zboża, zioła), a także niewystarczającą aktywnością fizyczną. Choroba powoduje rozwarstwienie i pękanie kopyt. Ochwat zwykle dotyka przednie kopyta, ponieważ przenoszą one większość wagi konia, ale wszystkie cztery kopyta mogą zachorować. Koń nie może nadepnąć na pęknięte kopyto, ponieważ powoduje to silny ból. Koń z ochwatem stoi z wygiętym grzbietem, przenosząc większość swojego ciężaru na tylne nogi. Przednie stopy będą gorące w dotyku. W ramach pierwszej pomocy kopyta zwierzęcia należy umieścić w pojemniku z zimną wodą, a następnie wezwać weterynarza.

Sądy kontrowersyjne

Wśród ludzi jest wiele różnych opinii na temat koni, wśród których jest wiele kontrowersyjnych:

1. Od dawna ludzie próbują ujawnić, jak charakter i osiągi konia zależą od koloru skóry. Uważa się, że najbardziej niezawodnymi pracownikami są konie o kasztanowej skórze, a konie jasnego koloru (siwy, biały i albinos) mają łagodne i wrażliwe usposobienie..
2. Na grzywie lub ogonie konia mogą również występować białe plamy lub całkowicie biały kolor. Biolodzy odnotowali u koni ze skośną baldachimem skłonność do albinizmu, wyrażającą się nie tylko w białych plamach na skórze, ale także w jasnym kolorze oczu. Uważa się, że jasne oczy są charakterystyczne tylko dla overo, ale to nieprawda, inne odmiany srokatego garnituru również mają tę niezwykłą cechę..
3. Uważa się, że rude konie nie są bardzo odporne pod względem aktywności fizycznej, a czarne są gorące i okrutne, niełatwo je oswoić. Jedno z przysłów Wschodu mówi: „Nie trzeba kupować konia rudego - sprzedając konia, sprzedaje się konia czarnego, ale konia kasztanowca kupuje się sobie i opiekuje się klaczą białą”.
4. Konie białe i cętkowane były cenione przez Indian północnoamerykańskich, ponieważ wśród tych ludzi panowało przekonanie, że zwierzę o barwnej skórze przyciąga do właściciela szczęście i odstrasza kłopoty. Białe i srokate wierzchowce były dla właściciela talizmanem.

Kolorowe, elegancko ubarwione konie pinto pracują, a także uczestniczą w wyścigach i wyścigach na równi ze swoimi kasztanowymi, czarnymi lub czerwonymi krewnymi.

Ludzie są świadomi ich spokojnego usposobienia, narzekania i cierpliwości, dlatego konie cętkowane są szeroko rozpowszechnione na całym świecie..