Siedliska najprostszych organizmów jednokomórkowych

Otaczający nas świat zadziwia różnorodnością form życia - od niewidocznych dla oka wirusów i rzęsy milimetrowej po gigantycznego 30-metrowego płetwala błękitnego. Przedstawiciele samego Królestwa Zwierząt stanowią około 1,5 miliona gatunków. Wszystkie mają wiele wspólnych cech: nie potrafią samodzielnie tworzyć substancji organicznych, prowadzić aktywnego trybu życia i posiadają narządy zmysłów, które pozwalają poruszać się w przestrzeni.

Najprostsze organizmy

Najbardziej elementarnymi przedstawicielami zwierząt są najprostsze organizmy jednokomórkowe. Znanych jest prawie 70 tysięcy gatunków tych stworzeń. Podobnie jak bakterie, składają się z pojedynczej komórki o bardziej złożonej strukturze. Ponieważ komórka ma jądro, nazywane są eukariotami. Są to organizmy całkowicie samowystarczalne, posiadające organelle pełniące funkcje trawienne, regulacyjne i wydalnicze..

W zależności od rodzaju żywności są to:

• Autotrofy - potrafią samodzielnie syntetyzować niezbędne substancje organiczne z nieorganicznych.
• Heterotrofy - pozyskują niezbędne substancje z innych wchłanianych organizmów.
• Miksotrofy - zdolne do fotosyntezy jak rośliny, jednocześnie wykazując zdolność do wchłaniania materii organicznej, jak zwierzęta.

Większość najprostszych organizmów to heterotrofy, wybierając rośliny lub inne heterotrofy lub ich szczątki jako źródło pożywienia.

Metody przemieszczania pierwotniaków są dość zróżnicowane i stanowią podstawę do podziału na klasy, do których należą: wiciowce, kłącza, sporozoany, orzęski, słoneczniki, radiolaria.

Rozpowszechnianie się

Najprostsze życie w każdym wilgotnym środowisku: morze, rzeka, woda bagienna, w kałużach po deszczu iw wilgotnym gruncie, nawet w mchu. A to niekompletna lista miejsc, w których żyją pierwotniaki. Można je również znaleźć w komórkach, osoczu krwi, jelitach wielokomórkowych.

W niesprzyjających warunkach (brak wilgoci, tlenu lub pożywienia) organizmy te tworzą wokół siebie cystę. Dzięki temu mogą pozostać przy życiu przez długi czas w niskich temperaturach lub przy całkowitym braku wilgoci. W tym stanie pierwotniaki żyją od półtora do 17 lat..

Suchy cysty są łatwo przenoszone przez wiatr, który przenosi je na duże odległości. Przywiązują się do ptaków i owadów, które przewożą nieproszonych pasażerów w różne miejsca. Gdy tylko cysty znajdą się w dobrych warunkach bytowych, ich mieszkańcy natychmiast opuszczą schron i szybko przywrócą swoją aktywność.

Różnorodność pożywienia i możliwość transportu na duże odległości doprowadziły do ​​szerokiego rozpowszechnienia pierwotniaków na całym świecie..

Klasy i widoki

Klasa wiciowców

Ta klasa obejmuje zwierzęta, które poruszają się za pomocą jednej lub więcej wici lub biczów - cienkie procesy cytoplazmatyczne. Ich liczba to 1–8 sztuk. U niektórych przedstawicieli plaga biegnie wzdłuż ciała, łącząc go z przerostem cytoplazmy. Wyrostek ten wykonuje ruchy fal i służy jako organ pomocniczy..

Wiciowce żyją zarówno w wodzie słodkiej, jak i morskiej, znacznie rzadziej w glebie. Są ważne dla zbiorników wodnych. Rozmnażają się zarówno przez podłużny podział komórek na pół, jak i przez tworzenie gamet. Wybitnymi przedstawicielami są euglena green i volvox.

Euglena green - typowy przedstawiciel samotnej formy, mieszkaniec zbiorników słodkowodnych. Ma korpus w kształcie wrzeciona, stały dzięki zagęszczeniu zewnętrznej warstwy protoplazmy. Posiadając pojedynczą wici, unosi się na górze w ciągu dnia, ponieważ w tym okresie pojawia się zdolność do fotosyntezy. W ciemności zwierzę staje się heterotroficzne i szuka płynnej żywności organicznej. Przy korzystnej diecie organizm gromadzi składniki odżywcze zbliżone składem do skrobi..

Rozmnaża się bezpłciowo - najpierw dzieli się jądro, a następnie całe ciało najprostszego. Jedna komórka potomna otrzymuje starą wić lub może nie być w ogóle przesyłana i nowa rośnie w obu komórkach. Zimą euglena tworzy cystę, odrzucając wici i żyje w tym stanie aż do ogrzania.

Volvox - kolonialna forma wiciowców, która obejmuje tysiące osobników. Żyje w stojącej słodkiej wodzie. Kolonie powstają w postaci kulek dochodzących do 1 mm. W każdej kuli znajduje się wiele komórek o strukturze podobnej do eugleny. Jednak w przeciwieństwie do niego komórki Volvox mają 2 wici. Kolonia jest galaretowatą substancją, w której komórki są zanurzone w taki sposób, że napędzająca wici jest odsłonięta na zewnątrz. Więc Volvo toczy się po wodzie.

Kiedy nadchodzi czas rozmnażania, kilka komórek wnika głębiej w substancję i dzieli się, tworząc nowe młode kolonie, które następnie wypadają na zewnątrz. A także formy seksualne mogą być tworzone z makro i mikrogamet..

Oprócz pojedynczych i kolonialnych form wiciowców istnieją również pasożytnicze. Stają się przyczyną poważnych chorób, osadzając się w organizmie ludzi i zwierząt - w przewodzie pokarmowym, układzie krążenia, narządach wewnętrznych czy na skórze..

Wśród pasożytniczych wiciowców są:

• Leiszmanias - czynniki wywołujące leiszmaniozę, choroby o charakterze naturalnym. Mogą być zlokalizowane w skórze lub w narządach wewnętrznych (wątroba, śledziona, szpik kostny, węzły chłonne). Pasożytują na ludziach, zwierzętach i wektorach owadów. Ukazuje się w kilku krajach Azji, Afryki i Ameryki Południowej. Powoduje gorączkę, powiększenie wątroby i śledziony, wyniszczenie, śmierć.
• Trypanosomy są czynnikami wywołującymi śpiączkę afrykańską u ludzi. Żyje we krwi, limfie, węzłach chłonnych, tkance mózgowej i płynie mózgowo-rdzeniowym. Powoduje uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Nieleczona choroba kończy się śmiercią..
• Trichomonas to pasożyt żyjący w jelicie grubym lub w drogach moczowych człowieka. Może powodować przedłużone zapalenie dróg rodnych. Zlokalizowany w jelicie może towarzyszyć procesom patologicznym. Ma wiele wici.
• Giardia - wiciowce wywołujące lambliozę. Zajmuje dwunastnicę i drogi żółciowe.

Klasa kłącza

Przedstawiciele tej klasy mają cienka membrana plazmowa jako zewnętrzna osłona, prowadzi to do tego, że zmienia się kształt ciała. Zwierzęta poruszają się za pomocą pseudopod (pseudopod) - rodzaj wypukłości cytoplazmy. Pseudopodia służą również do chwytania pożywienia. Występuje w morzach i glebie, znacznie rzadziej w wodach słodkich. Niektóre z nich to pasożyty. Typowym przedstawicielem jest ameba.

Ameba słodkowodna żyje w kałużach i małych stawach. Żywi się algami i cząsteczkami materii organicznej, trawiąc je w wakuolach trawiennych. Rozmnażanie bezpłciowe - najpierw dzieli się jądro komórkowe, a następnie cytoplazma. Ciało jest penetrowane przez pory, przez które wystają nibynóżki.

W przewodzie pokarmowym człowieka żyją pasożytniczy przedstawiciele gatunku. Obejmują one:

• Ameba czerwonka jest czynnikiem wywołującym czerwonkę. Ukazuje się w gorących krajach. Tworzy krwawiące wrzody na ścianach jelit. Charakterystycznym objawem są luźne, krwawe stolce. Choroba może zakończyć się śmiercią.
• Jelita nie są niebezpieczne. Żywi się bakteriami, grzybami i czerwonymi krwinkami - jeśli w jelitach występuje krwawienie.
• Ameba jamy ustnej jest pierwszym kłączem znalezionym u ludzi. Jego nosicielem jest jedna czwarta ludzi. Osadza się w zębach próchnicowych, blaszce i na powierzchni migdałków.

Słoneczniki i radiolaria są również określane jako rizopody lub sarkody..

Słoneczniki żyją w słodkiej wodzie. Żywią się algami i mikroorganizmami, larwami bezkręgowców i bakteriami. Różnią się od reszty najprostszych szkieletem na powierzchni komórki.

Radiolaria (promień) żyją w słonych wodach mórz i oceanów stref tropikalnych i subtropikalnych. Mają wewnętrzny szkielet, którego promienie służą do wzmocnienia pseudopodii chwytających zdobycz. Powiel według podziału. Po wymarciu gromadzą się w postaci mułu, który następnie przekształca się w minerały.

Klasa Sporozoa

Te jednokomórkowe organizmy są idealnymi pasożytami. Brakuje im organelli do chwytania pożywienia. Źródłem pożywienia są ludzie i zwierzęta, które chwytają jelita, układ krążenia i pokarmowy, wątrobę i nerki. Wiele gatunków sporozoa przystosowało się do życia w komórkach, żerowania i rozwoju ich kosztem..

Głęboka zdolność przystosowania się tych pasożytów przejawiała się w rozwoju złożonych cykli życiowych - od zmieniających się form rozmnażania do zmieniających się żywicieli. W sumie istnieje około 4 tysięcy gatunków takich zwierząt. Wśród nich są:

• Gregaryny - obejmują około 500 gatunków. Pasożyty bezkręgowców, które żyją głównie w jelitach stawonogów (owadów, także u robaków i szkarłupni). Można je również znaleźć w jamie ciała i narządach rozrodczych.
• Kokcydia - obejmuje 400 gatunków. Żyją w kręgowcach, mięczakach, stawonogach. Niektóre gatunki występują u zwierząt domowych, ptaków i ryb.
• Sporozoany krwi to jednokomórkowe pasożyty we krwi ssaków i ptaków. Liczba tego gatunku przekracza sto.

Klasa Ciliate

Są to najlepiej zorganizowane pierwotniaki, żyjące w zbiornikach wodnych, glebie i organizmach obcych. Poruszają się za pomocą rzęsek. Istnieje około 5 tysięcy gatunków. Jasnym przedstawicielem jest but orzęskowy. Zwykły żyje w stojących zbiornikach wodnych i rozmnaża się bezpłciowo i płciowo. Żywi się bakteriami i algami, z kolei służy jako pokarm dla ryb.

Pasożytnicze żyją w jelitach ludzi i świń. Niszczy błonę śluzową i naczynia krwionośne.

Wniosek

Najprostsze organizmy jednokomórkowe odgrywają zarówno negatywne, jak i pozytywne role w przyrodzie i życiu człowieka:

1. Zapewnij pożywienie innym zwierzętom.
2. Czyści zbiorniki wodne z bakterii.
3. Określ czystość wody.
4. Wpływają na tworzenie się gleby.
5. Weź udział w tworzeniu minerałów.
6. Mogą być przyczyną chorób zwierząt i ludzi.