Wąż: gatunek węża

Węże w przyrodzie zajmują szczególne miejsce i powodują niejednoznaczny stosunek do siebie.

Wąż to powszechna nazwa różnorodności gatunkowej węży należących do rodziny węży.

Główne rodzaje

Istnieje wiele gatunków związanych z wężami. Każdy z tych gatunków wyróżnia się dużą liczbą jego przedstawicieli..

Należą do nich następujące odmiany:

• kukurydza;
• amur;
• wzorzyste;
• brzuchaty;
• grzbiet czerwony;
• czerwonobrzuchy;
• cienkoogoniasty;
• lampart;
• wyspa;
• Sarmata;
• Zielony;
• wielobarwny;
• w paski;
• czteropasmowy;
• Język japoński;
• biały;
• wspinaczka lamparta;
• wąż boulanger.

Węże najczęściej występują w południowej części terytoriów europejskich, na północy Ameryki, a także w krajach azjatyckich.

Wąż kukurydziany (cętkowany wąż wspinaczkowy lub czerwony szczur wąż)

Jest to najpopularniejszy gatunek wśród terrariów..Długość węża kukurydzianego wynosi od 70 do 120 centymetrów. U mężczyzn ogon jest większy niż u kobiet i jest to praktycznie jedyna subtelna różnica płci..

Ten przedstawiciel już podobnych żyje średnio do 10 lat, w sprzyjających warunkach osadzenia jest w stanie osiągnąć pełnoletność - 18 lat.

Wąż czerwony szczur żyje we wschodniej części Ameryki Północnej i na południu jej środkowej części, a także na północy Meksyku. Zwierzę to potrafi czuć się komfortowo w wielu miejscach: lasy liściaste, skały, pola, łąki, szczeliny, które przyczyniają się do jego bezpieczeństwa.

Po urodzeniu, do 4 miesięcy, ten wąż woli czołgać się po ziemi, później zaczyna opanowywać drzewa, krzewy, skaliste wzgórza. Węże te, żyjące na obszarach o zimnym klimacie, hibernują na zimę; w regionach południowych wąż kukurydziany nie hibernuje..Zwierzęta te są najbardziej aktywne w ciepłym sezonie w nocy i przed świtem, w czasie upałów starają się nie wychodzić z mieszkania.

Ich ofiarami stają się gryzonie, małe płazy i gady, uwielbiają też jeść ptasie jaja. W niewoli czują się dobrze, zwłaszcza jeśli przestrzegane są zasady przetrzymywania.

Amur (wąż Schrenk, Daleki Wschód)

Wśród wyjątkowych i najpiękniejszych gatunków węży jest wąż amurski, czyli Daleki Wschód:

• kolor grzbietowy dorosłych przedstawicieli tych już podobnych występuje najczęściej w ciemnobrązowych lub czarnych odcieniach z charakterystycznym niebieskawym opalizującym odcieniem;
• po bokach widoczne są wąskie, ukośne, rozwidlone białe lub żółte linie;
• brzuch tego węża jest żółty, ma ciemne plamy;
• są absolutnie czarni przedstawiciele węża Amur;
• jego długość wynosi około trzech metrów.

Zwierzęta żywią się gryzoniami, ptakami, potrafią zniszczyć ptasie gniazdo i zjadać jajka. Jeśli to możliwe, ten wąż wchodzi do kurników i zjada kurze jaja. Młodym przedstawicielom gatunku towarzyszą ryjówki i mięczaki. Te zwierzęta nie mają trucizny. Są aktywne w ciągu dnia..

Wraz z nadejściem wiosny dojrzałe osobniki spotykają się w określonym miejscu, zaczynają przeprowadzać zabawy godowe, przestrzegając wszystkich zasad rytuału zalotów, polegającego na głaskaniu głowy samca częścią ciała wybranej przez niego osoby, a także w stałej obecności przy niej.

Po udanym zakończeniu okresu godowego samce odchodzą, a samice rozpoczynają proces rodzenia młodych w stanie pełnego odpoczynku i relaksu. W środku lata składa się od 10 do 30 jaj i więcej, ich długość dochodzi do 5 centymetrów.Zdarza się, że samice łączą lęgi, a wtedy ich liczba może przekraczać sto. Długość węży po urodzeniu dochodzi do 30 centymetrów. Dojrzewają płciowo w wieku trzech lat.

Wąż amurski żyje w naturalnych warunkach średnio 11 lat.

Wąż dalekowschodni czuje się dość dobrze niedaleko ludzi, może osiedlić się w ogrodzie, ogródku warzywnym, na strychu domu. Szybko przyzwyczaja się do otoczenia ludzi, bierze pokarm z rąk, nawet w niewoli jest zdolny do rozmnażania.

Nie jest podatny na konflikty, gdy pojawia się niebezpieczna sytuacja, woli biec, ale jeśli czuje się beznadziejna, broni się syczeniem, atakiem, a także jest zdolny do ugryzienia z poważnymi konsekwencjami.

Wzorzyste

Azja uważana jest za siedlisko tego typu już ukształtowanego, występuje również w Mongolii, Korei, w północnej części Chin, Kirgistanie, Tadżykistanie, Iranie oraz w innych krajach..

Wygląd:

• gad może mieć do półtora metra długości;
• jego kolor jest inny: są zarówno monochromatyczni przedstawiciele gatunku, jak i wielokolorowi. Młody wzrost jest ubarwiony jaśniejszymi kolorami (brąz z oliwką, możliwa jest również domieszka czerwieni), później pojawiają się odcienie szarości;
• brzuch tego zwierzęcia jest w jasnoszarych odcieniach, możliwe jest również zażółcenie z czerwonawymi lub ciemniejszymi plamami.

Siedlisko zwierząt jest dość zróżnicowane: pustynie, stepy, lasy, plantacje jałowca, ogrody, winnice, doliny zbiorników wodnych, bagna i wiele innych terytoriów.W żywności ten przedstawiciel już ukształtowanego bezpretensjonalnego może używać owadów, ryb, płazów, ssaków, węży. Wzorzyste węże czasami zamieniają się w kanibale, połykając swoich krewnych z głowy. Ale on sam staje się ofiarą ssaków drapieżnych lub ptaków, na przykład orła stepowego.

U samców proces dojrzewania kończy się znacznie wcześniej niż u samic; w drugim lub trzecim roku życia są gotowe do rozmnażania. Rozpoczynający się w kwietniu okres godowy kończy się późną wiosną - początkiem maja.

Samica może złożyć jednorazowo od 5 do 25 jaj w zgniłej trawie w pobliżu wody, w liściach w lesie lub na zgniłych pniach. Młode rodzą się między lipcem a wrześniem, ich wielkość dochodzi już do ćwierć metra długości.

Żółtobrzuchy (kaspijski lub wspólny wąż)

Ten przedstawiciel już ukształtowanej rodziny nie jest jadowitym, ale agresywnym wężem, dla którego ludzkie ugryzienie przed pojawieniem się krwi nie jest trudne:

• spośród wszystkich już ukształtowanych gatunków jest to jeden z największych węży w europejskiej części planety, osiągający do 2,5 m. Ponadto samce są większe niż samice;
• wąż kaspijski ma stosunkowo małą głowę z zaokrąglonym pyskiem i wyłupiastymi oczami, otoczonymi żółtymi obwódkami;
• kolor tych zwierząt może być nieco inny: żółty z brązowawym, wiśniowym lub brązowym z oliwkowym odcieniem. Istnieją osobniki tego gatunku prawie całkowicie czarne;
• łuski tego węża są szczególnie gładkie.

Zwierzęta te żyją na Kaukazie, na Półwyspie Bałkańskim, w Azji, Turkmenistanie, Ukrainie, Mołdawii, na Kaukazie, w regionie Wołgi. Preferują tereny otwarte, a nie mokre, dlatego najlepiej czują się na pustyni, w rejonach stepowych, na zboczach gór, skałach.

Te węże są w stanie wspinać się do dwóch kilometrów. Można je również spotkać na brzegach rzek, gdzie polują na zdobycz..

Ich ofiarami są różne kręgowce świata zwierząt na ziemi iw norach: jaszczurki, ptaki i ich lęgi, gryzonie i węże, a także duże owady i żaby.

Te węże grają w pary w pary. Podczas krycia samiec zakrywa samicę ustami za szyję, podczas gdy oba zwierzęta stają się mniej czujne. Po półtora miesiąca samica składa od 6 do 12 jaj w dziuplach, szczelinach.Zwierzęta te osiągają dojrzałość płciową w wieku czterech lat. W warunkach naturalnych ich długość życia waha się od 7 do 8 lat..

Redback

Wąż grzbietowy najczęściej żyje w południowej części Dalekiego Wschodu, w Korei, Chinach. Preferuje zarośnięte tereny przybrzeżne. Różni się pływaniem i nurkowaniem.

Wygląd:

• jego długość wynosi średnio do 80 centymetrów, jest więc jednym z najmniejszych przedstawicieli rodziny;
• wąż czerwonogrzbiety ma kolor oliwkowy z brązowym lub brązowym;
• w górnej części ciała podłużne ciemne plamy z jasną obwódką są umieszczone w czterech rzędach;
• żółty brzuch tego węża ozdobiony jest prostokątnymi plamami, ułożonymi w szachownicę;
• na czubku głowy znajduje się fantazyjny wzór w ciemne paski.

Wąż czerwonogrzbiety należy do gatunków żyworodnych, jednorazowo około września rodzi się 8–20 dzieci o średniej długości 20 cm.

Człowiek absolutnie nie może bać się tego węża. Kiedy się broni, przednia część ciała staje się cieńsza i rzuca się w kierunku wroga, podczas gdy ogon jest w stanie wibracji.

Ale trzymane w niewoli zwierzęta te szybko oswajają się, uspokajają i okazują dobroć swojej natury.

Wąż czerwonobrzuchy

Do niedawna ten typ węża był uważany za podgatunek węża żółtobrzucha, od którego różni się czerwonawym brzuchem. Mieszka w Turcji, Iranie, Armenii, Gruzji i innych krajach..

Jego siedliska są dość zróżnicowane: strefa przybrzeżna rzek położonych w dolinie i o gęstej roślinności, ogrody, lasy, górskie zbocza, a także osady.Wąż czerwonobrzuchy jest najbardziej aktywny w ciągu dnia. Zimą przechodzi w stan hibernacji, z którego wychodzi wraz z nadejściem wiosny.

Od kwietnia do maja węże te łączą się w pary, po czym samica składa 6-11 jaj w czerwcu-lipcu. Młode rodzą się we wrześniu, osiągając ponad 30 cm wzrostu.

Podobnie jak większość innych gatunków tych węży, czerwonobrzuchy żywi się jaszczurkami, ptakami, gryzoniami i wężami. Od niebezpieczeństwa znajduje schronienie w norach myszy i innych gryzoni, jeśli mu się nie uda, to podczas obrony próbuje atakować ciągłym sykiem i próbuje ugryźć wroga.

Wąż wspinaczkowy o drobnym ogonie

Ten typ węża pochodzi z Chin, gdzie został znaleziony na wyspie Tajwan. Zwierzę dostało się do dystrybucji w całej południowo-wschodniej Azji..Wąż wspinaczkowy o cienkich ogonach ma następujące cechy wyglądu:

• dość duże zwierzę do dwóch metrów długości, chociaż ma krótki ogon;
• głowa na zewnątrz łączy się z szyją i ma jeden kolor;
• kolor w jasnych oliwkowych odcieniach;
• na plecach widoczna jest para pasków, okresowo połączonych poprzecznymi liniami; ta ozdoba przypomina schody;
• brzuch charakteryzuje się żółtym lub białym odcieniem;
• samce mają dłuższy ogon niż samice.

Wąż o cienkich ogonach wyróżnia się spokojem i niespiesznym ruchem. W środowisku naturalnym może mieszkać w pobliżu miejsca zamieszkania człowieka, przystosowuje się do ludzi i z łatwością przyzwyczaja się do niego.

Jest aktywna w ciągu dnia, ale w czasie upałów, a także rano i wieczorem chowa się w schroniskach. Ten wąż jest zwierzęciem lądowym, które doskonale wspina się na drzewa..Wąż cienkoogonowy żyje od 9 do 17 lat w naturalnych warunkach siedliska przyrodniczego. Podczas trzymania w niewoli nie są wymagane żadne specjalne warunki.

Wielkooki

Wąż wielkooki to piękne zwierzę o dużych oczach. Jego długość sięga dwóch metrów.

W zależności od regionu siedliska kolor zwierzęcia może wahać się od żółtego do brązowego, a także czarny. Młody wzrost wyróżnia jaśniejsze odcienie: szare z szarobiałymi łuskami.

Wąż żyje na południu i południowym wschodzie Azji, a także w południowej części terytoriów rosyjskich. Chociaż to zwierzę jest uważane za opuszczone, jest przyjazne dla wody. W obecności zbiorników, terenów podmokłych żyje tam wielkooki wąż. Doskonałe drzewa, które chronią przed upałem.Pod koniec wiosny i na początku lata samica składa od 7 do 16 jaj. Po kilku miesiącach pojawia się potomstwo o imponujących rozmiarach do 40 centymetrów. Rok później ich długość to już metr.

Leopard Climbing Runner

Te gady mają następujące cechy:

• średniej wielkości, ich długość ciała jest nieco większa niż metr, łącznie z ogonem;
• łuski gładkie, bez uczucia ściągania;
• kolor tych węży może być szary, jasnobrązowy, brązowawy;
• wzory na grzbiecie są kilku rodzajów, w zależności od umiejscowienia pasków;
• brzuch może być od jasnego do czarnego;
• głowa wyróżnia się obecnością zarysowanego czarnego wzoru.

Leopard Climbing Snake żyje w krajach wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego, a także na Krymie. Czuje się dobrze na zboczach gór i skał, w ich szczelinach, pod kamieniami, w suchych rejonach dolin, w norach gryzoni. Zwierzęta te są aktywne od wczesnej wiosny do późnej jesieni..

Te węże łączą się w pary od późnej wiosny do wczesnego lata. Składanie 2–8 jaj następuje w okresie czerwiec-lipiec. Najnowsze sprzęgło widziano w listopadzie.

Ofiarą tych gadów są ptaki, gryzonie, jaszczurki, ryjówki i inne zwierzęta. Te węże nie są jadowite.

Ostrovnoy

Gatunek ten żyje tylko w Japonii i na wyspie Kunashir. W miejscach osady występuje skaliste wybrzeże morskie, występuje również w zaroślach bambusowych i lasach iglastych. Ci już ukształtowani przedstawiciele potrafią pływać.Ich wygląd:

• wyspowy wąż osiąga długość 1,3 m, jego ogon - od 25 do 30 cm;
• stosunkowo duża głowa jest wyraźnie oddzielona od szerokiego korpusu;
• przedstawiciele dorosłych są niebieskie z zielonym lub szarawym z oliwkowym kolorem;
• młody wzrost charakteryzuje się żółtymi, brązowymi, brązowymi odcieniami, a także obecnością czarnej obwódki z plamami w strefie grzbietu i po bokach;
• na plecach w każdym wieku, 4 paski są wyraźnie widoczne wzdłuż grzbietu, charakteryzujące się nieciągłością;
• brzuch jest zwykle pomalowany na niebiesko i szaro, ma charakterystyczny połysk.

Żywi się ptakami, ssakami, płazami. Próbuje udusić ofiarę, oplatając całe jej ciało i ściskając.

Są aktywne od maja do października, po czym wyjeżdżają na zimę. Od końca czerwca do początku lipca składają od 4 do 10 jaj. Węże wyspowe są zwykle dojrzałe do rozmnażania przez trzy lata.

Sarmata (wąż Pallas)

Przedstawiciele tego gatunku mają następujące dane zewnętrzne:

• z wiekiem wąż sarmacki rośnie od 1,2 do 1,4 m, w niektórych przypadkach wskaźniki te mogą wynosić 2 metry;
• pomalowane na żółto i brązowo z plamami ułożonymi w rzędach. Czasami są ciemne osobniki bez jasnych obszarów, a czasami - prawie białe;

• ponieważ kolor węży sarmackich nie jest tego samego typu, ich brzuszna część może być zarówno ciemnożółta, pomarańczowa, jak i prawie biała;
• proces zmiany koloru młodego węża następuje, gdy dorośnie do pół metra, a gdy osiągnie długość 70 centymetrów, zwierzę nabiera stałego koloru.

Siedlisko węża Pallas jest dość szerokie: od Azji i Kazachstanu po Półwysep Bałkański. Żyją w strefach leśno-stepowych i stepowych, półpustyniach i miejscach z roślinnością subtropikalną, a także w górach. Zwierzęta preferują otwarte przestrzenie do życia, zwłaszcza te, w których występuje wiele gryzoni.

Te węże są aktywne do listopada, opuszczają zimowanie wraz z nadejściem wiosny. Dzięki swojej kolorystyce doskonale kamuflują się na podłożu. W razie niebezpieczeństwa rzucają się na wroga z aktywnym sykiem, otwierając paszczę. Ale potrafią zachować spokój, nie okazywać agresji, jedzą gryzonie, ptaki, jaszczurki, jajka..

Wąż Pallasov jest w stanie nie jeść dłużej niż miesiąc, co zdarza się głównie podczas oczekiwania na zimowanie lub w trakcie lęgów.Węże zaczynają kopulować niemal natychmiast po opuszczeniu przezimowania. Samica prowadzi od 6 do 16 jaj.

Samice węża sarmackiego są bardzo troskliwymi matkami w ciąży i są również gotowe do bezinteresownej ochrony swojego potomstwa. Zwierzęta te składają jaja w czerwcu, do września wykluwają się już młode o wadze do 17 gi dorastające do 26 cm.

Wąż sarmacki może być trzymany w sztucznych warunkach terrarium.

Wąż zielony (szmaragdowy)

Ten przedstawiciel już ukształtowanej rodziny również nie jest jadowitym wężem. Samce zielonego węża są nieco krótsze od samic, których średnia długość wynosi prawie dwa i pół metra.

Ale jednocześnie mężczyźni mają jaśniejszy kolor niż ich dziewczyny. Zielone, prawie szmaragdowe odcienie nadają temu gatunkowi niezwykłą osobowość. Tę kolorystykę można uzupełnić brązowymi tonami, dzięki czemu zwierzę pozostaje niezauważone wśród zarośli i drzew..Z tyłu znajduje się wzór przypominający siateczkę. Brzuch może być jasnozielony lub żółtawy. Osłony na brzuch są wystarczająco mocne, aby bez problemu czołgać się przez drzewa.

Czasami można zobaczyć przedstawicieli tego gatunku w monochromatycznym brązu z czerwonawym odcieniem..

W razie niebezpieczeństwa zwierzę zaczyna nadmuchać worek znajdujący się przy szyi, podczas gdy wydaje się znacznie większy. Ten typ węża jest aktywny w ciągu dnia. Rzadko schodzą na ziemię, wolą pozostać w dziuplach drzew.

Ofiarą tych węży są ptaki, które łapią niemal w locie, wisząc na gałęziach drzew.

Szmaragdowy wąż dobrze czuje się również w sztucznie stworzonych warunkach, podczas gdy może przyzwyczaić się do jedzenia gryzoni..

Wielobarwny

Wielobarwny przedstawiciel już ukształtowanej rodziny charakteryzuje się następującymi danymi zewnętrznymi:

• zwierzę to ma średnio do 1,2 metra długości, a ogon ma prawie połowę długości;
• grzbietowa część ciała węża jest w odcieniach szarości i brązu, widoczne są brązowe lub czerniejące plamy wydłużone w postaci rombów różnej wielkości, u dorosłych może ich być ponad sześćdziesiąt;
• na głowie widocznych jest kilka par ciemnych plamek z jasną obwódką, które najczęściej tworzą symetryczny ornament;
• brzuch tych węży jest żółty z różowawymi odcieniami, ma ciemne plamy.

Zamieszkuje terytoria od ziem Azji Mniejszej po północno-zachodnie Chiny. Preferuje skały i zbocza górskie, chowa się pod kamieniami, w szczelinach, w jamach gryzoni, żółwi i innych zwierząt. Zdolność do aktywności u zwierząt utrzymuje się od lutego do listopada, na niektórych obszarach - do grudnia.Od czerwca do lipca składa od 5 do 18 jaj, z których wylęg rozpoczyna się we wrześniu. Ten gatunek węży żeruje na gryzoniach, ptakach i ich pisklętach, jaszczurkach.

Pasiasty biegacz

Siedlisko tych węży rozciąga się od południowo-wschodniego Kazachstanu po Koreę i na południe od Primorye, Chin i Mongolii. Siedliska tego zwierzęcia są dość zróżnicowane: od pustyni po obszary morskie, w lasach, na zboczach gór, w dolinach rzek.

To stosunkowo niewielki przedstawiciel już ukształtowanej rodziny:

• jego długość jest nieco mniejsza niż metr;
• zaokrąglona kufa jest charakterystyczną cechą tego zwierzęcia;
• nie mniej zapadającą w pamięć cechą pręgowanego węża jest także chwytliwość i efektowność jego wyglądu zewnętrznego, na który składają się różnorodne kolory od jasnobrązowego, zielonkawego, oliwkowego do ciemnoszarego na górnej części ciała, biało-żółte paski otoczone ciemnymi kropkami i ciągłymi liniami, położony wzdłuż grzbietu;
• brzuch zwierzęcia jest dość jasny, w odcieniach szarości.

Preferuje w jedzeniu jaszczurki i gryzonie. W przypadku niebezpieczeństwa wyprzedzania zwierzę stara się ukryć w odpowiednich miejscach. Te jajorodne węże składają od 4 do 9 jaj w lipcu i wykluwają się po kilku tygodniach..

Biegacz czteropasowy

To dość duży gatunek z już ukształtowanej rodziny:

• osiągają długość 2,6 metra, grubość do 6 centymetrów;
• kolor skóry wykazuje wystarczającą zmienność: mogą występować paski, a także plamy, odcienie brązowe, czarne, brązowe, które z wiekiem mogą stać się całkowicie czarne;
• jasność koloru wynika z czerwonego i pomarańczowego odcienia niektórych elementów łusek;
• brzuch tego typu węża jest żółtawy, widać na nim plamki.

Obszar zamieszkania to tereny północnego i wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego, tereny stepowe Ukrainy, Federacji Rosyjskiej, Zakaukazia, Kazachstanu, Iranu.

Ofiarą czteropasiastego węża wspinającego się są zające, jaszczurki, szczególnie uprzywilejowuje ptaki, ich pisklęta i jaja.

Aktywny od kwietnia do października w ciągu dnia. Proces krycia następuje w maju, kiedy węże zaczynają szybko obserwować gody..Początek ciąży trwa kilka miesięcy, kończy się złożeniem 4 do 6 jaj mniej więcej w środku lata. Samice często okazują odpowiedzialność, pilnując swojego lęgu aż do pojawienia się młodych wraz z nadejściem jesieni.

Stosuje różne metody ochrony:

• szybki ruch z drzewa na drzewo;
• może spaść jak kamień z drzewa, jeśli się tam znajdzie;
• agresywny syk;
• skacząc w kierunku wroga.

Wymieniony w Czerwonej Księdze wielu krajów.

język japoński

Ten gatunek z już ukształtowanej rodziny nie został dostatecznie zbadany i został niedawno wyizolowany osobno. Preferuje siedliska o ciepłych warunkach klimatycznych.

Na wyspie Kunashir (Japonia) skupia się w trawach, zaroślach bambusów, na skrajach lasów, wśród kamieni w pobliżu źródeł ciepła i kraterów wulkanów. Pokazuje aktywność od kwietnia do października.Zaczyna rozmnażać się wiosną, w okresie od sierpnia do września składa 4–8 jaj. W pożywieniu preferowane są gryzonie, ptaki i ich jaja.

Japoński wąż to mały wąż dla przedstawicieli już ukształtowanej rodziny:

• długość do 0,8 metra;
• kolor jest głównie monochromatyczny: możliwe są odcienie brązowo-szare, oliwkowo-szare, brązowo-brązowe, czerwono-czekoladowe;
• brzuch jest ciemnoszary lub nawet czarny;
• kolor młodych zwierząt różni się nieco od dojrzałych zwierząt pod względem jasności: szaro-żółty, pomarańczowy z obecnością ciemnych plam na części grzbietowej i bocznej.

Wąż teksański biały

To bardzo piękny wąż o niebieskich oczach i białym odcieniu skóry, dorastający nieco poniżej dwóch metrów. Jego głowa jest płaska, przypomina grot włóczni.

Ukazuje się w Ameryce Północnej od południowej Kanady po południowe Stany Zjednoczone. Dobrze się czuje w różnych obszarach przyrodniczych: dolinach rzek, wąwozach, lasach, krzewach, występujących niedaleko miast.Preferuje jaszczurki, gryzonie, przepiórki i inne ptaki, ptasie jaja, płazy.

Samica jest w stanie złożyć jednorazowo 12–20 jaj, które rodzą się w ciągu około 70 dni. Reżim temperaturowy dla przeżycia niemowląt jest potrzebny na poziomie od +27 do +29 stopni.

Biały wąż teksański nie jest jadowitym przedstawicielem węży, ale jest agresywny, zwłaszcza gdy czuje niebezpieczeństwo i beznadziejną sytuację. Te węże żyją do 17 lat.

Ten typ gada jest idealny do trzymania nawet dla początkujących amatorów.

Wąż Boulanger

Przedstawiciele tego gatunku dorastają do 1 m 30 cm, są szczupli.

Oczy tych węży są duże i mają okrągłą źrenicę. Kolor prawie wszystkich przedstawicieli gatunku jest taki sam - monochromatyczny zielonkawy.Gatunek jest szeroko rozpowszechniony w tropikach południowych Chin, na północy Wietnamu. Odpowiednie dla przedstawicieli tego gatunku żyjących na drzewach, tutaj ulepszają swoje domy.

Ale drzewa powinny znajdować się w pobliżu rzek lub jezior, a na brzegach powinno być dużo roślinności. Są aktywne w nocy.

Gryzonie, ptaki i inne małe zwierzęta stają się ofiarami tych węży. Złożenie jaj w ilości od 5 do 10 u samic węża Boulanger następuje dość wcześnie - od kwietnia do maja.

Po kilku miesiącach rodzą się młode do 35 cm długości, mające szaro-brązowy odcień z ciemniejszymi paskami wzdłuż ciała.

Przez pierwszy rok niemowlęta uzyskują szary kolor z pewnym stalowym odcieniem, a po kilku latach - trwały zielonkawy.

Zawartość domu

Wszystkie rodzaje węży świetnie czują się w sztucznych warunkach życia, szybko adaptują się i przyzwyczajają do człowieka.

Aby to zrobić, właściciele terrarium muszą spełnić szereg warunków:

1. Aby pobudzić węża do rozmnażania, potrzebuje zimowania..
2. Godziny dzienne węża powinny wynosić 12 godzin. Potrzebuje też promieniowania zastępującego promienie słoneczne. Latem, przy dobrej pogodzie, można wyprowadzić węża na zewnątrz, aby wygrzewać się na słońcu. Zimą wąż, podobnie jak inne węże, hibernuje..
3. W ciągu 2-3 tygodni należy skrócić godziny dzienne węża do 8 godzin, wyłączyć ogrzewanie nocne i nie podawać mu pokarmu, następnie skrócić godziny dzienne o kolejne 4 godziny i wyłączyć ogrzewanie dzienne.
4. Następnie węża umieszcza się w szczelnej, wentylowanej klatce wypełnionej trocinami lub dobrze wykręconym torfowcem. Temperatura podczas zimowania nie powinna przekraczać 17 stopni. Musisz wyprowadzić węża ze stanu hibernacji w tej samej kolejności. Jeśli w terrarium żyje kilka węży, samice i samce są oddzielnie usuwane z hibernacji..

Treść węża kukurydzianego: wideo

Terrarium

Aby ci przedstawiciele już ukształtowanej rodziny czuli się komfortowo w niewoli, terrarium dla nich musi mieć wystarczającą wielkość i mieć poziomy wygląd. Każdy gatunek różni się określonymi rozmiarami, zgodnie z którymi wybiera się terrarium.

W zależności od preferencji i naturalnych cech konkretnego typu konieczne jest wyposażenie pojemnika. Określając wysokość terrarium dla biegacza, należy wziąć pod uwagę obecność lamp do oświetlenia.

Niezbędne warunki zatrzymania:

1. Prawie wszystkie węże lubią być trzymane w ciepłych warunkach, dlatego obowiązkowy będzie odpowiedni reżim temperaturowy w terrarium: od +28 do +32 stopni w ciągu dnia i od +23 do +25 w nocy. Przy pomocy ogrzewania konieczne jest zapewnienie warunków, w których jeden róg powinien być cieplejszy niż drugi..
2. Konieczne jest monitorowanie wilgotności powietrza, ułatwi to obecność torfowca, a także dodatkowe nawadnianie powietrza. Ponieważ prawie wszystkie węże potrafią pływać, nie będzie zbędne instalowanie pojemnika z wodą, w którym węże mogą zarówno pływać, jak i moczyć się podczas okresu linienia. Wodę należy systematycznie wymieniać i mieć odpowiednią ciepłą temperaturę. Czyść terrarium regularnie, przynajmniej raz w tygodniu..
3. Ponadto w terrarium dla wygodnego pobytu węży konieczne jest zapewnienie miejsc i przedmiotów do ich schronienia, a także do czołgania się: domy, patyki, doniczki, gałęzie, korzenie i nie tylko.
4. Gleba w terrarium również nie będzie zbędna, do której używają żwiru, piasku, materiału papierowego, skórki kokosowej.

Karmienie

Gryzonie (myszy, szczury, chomiki), kury, przepiórki i inne ptaki nadają się do jedzenia prawie wszystkich rodzajów węży. Zaleca się karmić systematycznie, najlepiej raz na kilka dni. Aby wzmocnić układ odpornościowy, tym wężom można podawać witaminy i minerały, pokruszone skorupki jaj, wapń.

sprzątanie domu

Aby uniknąć problemów zdrowotnych węży, należy okresowo usuwać terrarium z jego odpadów. Wodę, glebę należy wymieniać, wszystkie urządzenia należy okresowo wymieniać i odświeżać.

Środki ostrożności

W domu, opiekując się wężami, należy przestrzegać kilku wskazówek dotyczących środków ostrożności podczas trzymania tych zwierząt:

• możesz kupić zwierzaka w sklepie zoologicznym, ale lepiej to zrobić od hodowców węży, tutaj lepiej od razu dowiedzieć się o wszystkich cechach trzymania zwierzęcia;
• odpowiednio dobrane i wyposażone terrarium pomoże uniknąć wielu problemów z wężami;
• utrzymywać prawidłowy reżim temperaturowy;
• węże, które stały się zwierzętami domowymi, powinny, podobnie jak inne zwierzęta domowe, być systematycznie badane przez specjalistów sprawdzających stan ich oczu, zębów, łusek, oddychanie, serce i inne narządy;
• węże nie są jadowitymi wężami, ale niektóre z nich w stanie agresji są w stanie zaatakować osobę, ugryźć ją, a nawet udusić właściciela swoim muskularnym i silnym ciałem, dlatego należy zachować szczególną ostrożność i uważność w zachowaniu z takimi zwierzętami;
• lepiej karmić węże zamrożonymi tuszami, pomoże to uniknąć wielu chorób (na przykład salmonellozy), które mogą być przenoszone podczas karmienia przez żywe gryzonie lub inne zwierzęta;
• węże mogą być nosicielami salmonelli i innych infekcji, dlatego po każdym kontakcie z nimi obowiązkowe jest mycie rąk.

Różnorodność gatunkowa węży jest niesamowita, jest ich wiele. Niektóre z nich są trujące, ale węże należą do przedstawicieli wąskiej rodziny i nie stanowią szczególnego zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi. Niemniej jednak w zachowaniu z nimi, zwłaszcza gdy trzymają je w domu, potrzebna jest opieka, a także konieczne jest nauczenie się prawidłowego określania ich typu, ponieważ pomoże to uniknąć komunikacji z jadowitymi wężami.