Największym jadowitym wężem jest kobra królewska

Kobra królewska, będąc największą spośród jadowitych węży, nie należy do najbardziej jadowitych spośród nich. Niemniej jednak w umysłach większości ludzi udało jej się praktycznie stać się standardem zagrożenia wężem..

Jak uzasadnione jest to niebezpieczeństwo, a także inne cechy tego interesującego gada, zostaną omówione w artykule.

Wygląd i wymiary

Przy średniej długości ciała około czterech metrów wąż ten może czasami przekroczyć te wymiary o półtora metra. Wiedząc, jak unieść swoje ciało w powietrze o jedną trzecią długości, kobra może być wyższa od przeciętnego człowieka..

Barwa kobry królewskiej, zwanej też mniej poetycko, ale dokładniej - hamadryadą, nie jest tak uderzająca jak jej wielkość. W zależności od siedliska, z tyłu może mieć jaśniejsze lub ciemniejsze, brązowe, zielonkawo-brązowe, żółte, zielone i czarne odcienie, które na przemian z ciemnymi lub odwrotnie jasnymi pierścieniami otaczającymi ciało. Czasami kobrę zdobią tzw. Szewrony, czyli biało-żółte wzory na grzbiecie. Brzuch jest przeważnie w jasnożółtym odcieniu.Charakterystyczną cechą kobry jest oczywiście słynny kaptur, który w normalnym stanie jest fałdą skóry zwisającą z obu stron szyi. Podekscytowany w niebezpieczeństwie wąż prostuje żebra obecne w tych fałdach, fałdy rozszerzają się i tworzą bardzo dobrze znany wygląd kobry.

W przedniej części głowy węża znajdują się małe, najczęściej czarne oczy, a na czubku głowy wyraźnie widoczna mała płaska powierzchnia.

Węże są zwykle pomalowane na radykalną czerń przeplataną wąskimi żółtymi paskami. Samce kobry królewskiej są dłuższe i grubsze niż samice. Pysk tych węży ma zdolność silnego rozciągania, co pozwala im połykać dużą zdobycz.

Obszar dystrybucji, siedliska

Hamadriad występuje w Azji Południowo-Wschodniej i Południowej, zamieszkując lasy deszczowe w Pakistanie, południowych Chinach, Indiach, Malezji, Tajlandii, Indonezji, Filipinach i na większych wyspach Sunda..

Styl życia i dieta

Wiedząc, jak doskonale pływać i wspinać się po drzewach, kobry wolą jednak mieszkać w ustronnych jaskiniach i norach w dżungli obok namorzynowych bagien i strumieni.

W dzisiejszych czasach węże te coraz częściej osiedlają się w pobliżu ludzkich siedlisk, ponieważ wylesianie lasów deszczowych i ekspansja w ich miejsce terenów uprawnych przyciąga gryzonie, które są głównym pokarmem wielu węży, które z kolei służą jako pokarm dla kobr królewskich..Najczęściej węże szczurze są włączone do ich diety. Ponadto menu hamadryad może składać się z:

• biegacze;
• pytony;
• boyg;
• keffiye;
• kraits;
• inne kobry;
• jaszczurki;
• monitorować jaszczurki.

Kobry królewskie mogą z powodzeniem polować z doskonałym wzrokiem, dzięki czemu widzą z odległości 330 metrów, a także doskonałym węchem i dobrym słuchem..

Jeśli kobra królewska nie wpadnie w pazury lub zęby swoich naturalnych wrogów, może dożyć nawet 30 lat, cały czas się wydłużając.

Dlaczego trucizna jest niebezpieczna dla ludzi

W pysku tego węża znajdują się dwa półtora centymetrowe kły z kanałami w środku, przez które trucizna dostaje się do ciała ofiary. Ta trucizna nie różni się specjalnymi toksycznymi substancjami, jednak w tym przypadku hamadryads nie mają jakości, ale ilości. Dzięki możliwości jednorazowego wstrzyknięcia do ciała ofiary do 7 ml trucizny, hamadriady mogą zabić nawet słonia taką ilością..Posiadając właściwości neurotoksyczne, jad kobry królewskiej powoduje paraliż układu oddechowego, niewydolność serca i śmiertelną śpiączkę u ugryzionej osoby w ciągu kwadransa. Antidotum na antytoksynę może uratować ofiarę, jeśli uda jej się wprowadzić ją do organizmu człowieka w odpowiednim czasie.

Jak pokazują statystyki, tylko jedna dziesiąta ugryzień Hamadriada jest śmiertelna dla ludzi. Zjawisko to tłumaczy się tym, że wąż nie uważa osoby za swoją ofiarę i oszczędzając cenną truciznę na prawdziwe polowanie, najczęściej po prostu przeraża osobę, gryząc ją bezczynnie bez wstrzykiwania toksyny.

Reprodukcja

Wśród swoich gadzich krewnych tylko kobry królewskie budują gniazda do składania jaj i inkubacji potomstwa. Gniazda te są zbudowane z wiecznie zielonej ściółki lasów tropikalnych, gałęzi i liści na wzgórzach i mają ponad metr średnicy. Ponieważ wąż nie jest w stanie ogrzać jaj ciepłem swojego ciała, wymagana temperatura w zakresie + 26-28 ° C jest tworzona przez dodanie do gniazda liściastych i jednocześnie wytwarzających ciepło.A przed złożeniem jaj okres godowy rozpoczyna się w styczniu. Polega na rytualnych walkach samców o samicę, w których nikt nie cierpi, i późniejszym kryciu, po którym miesiąc później samica składa od 20 do 40 jaj. Po trzymiesięcznym okresie inkubacji wykluwają się z nich małe węże..

Przed tym ważnym wydarzeniem głodująca samica wyrusza w poszukiwaniu pożywienia, aby nieumyślnie nie zjeść własnych dzieci. Małe węże zjadają żółtko pozostałe w jajach przez kolejny dzień, a następnie rozpoczynają samodzielne życie. I czyha na nich wiele niebezpieczeństw, w wyniku których zaledwie kilka młodych osiąga dorosłość..

Linienie

Dorosły wąż musi linić co 2-3 miesiące każdego roku.. Młode osoby robią to co miesiąc. Linienie trwa około 10 dni, po czym, będąc bezbronnym, hamadriada szuka dla siebie cieplejszego schronienia, które czasami służy również jako mieszkanie dla ludzi..Wraz ze skórą kobra po linieniu zmienia również zęby, czubki języka, a nawet oczy. Z tego powodu w ciągu pierwszych 10 dni po linieniu wąż widzi bardzo słabo, ale potem wzrok zostaje przywrócony i staje się tak ostry jak wcześniej.

Wrogowie na wolności

Hamadriad, pomimo swojej potężnej trującej broni i imponujących rozmiarów, ma również wrogów, niektórzy z nich są śmiertelni. Osobie na terenach, na których żyją te węże, najczęściej nie wolno ich zabijać, chociaż nadal jest wielu kłusowników, ale zakaz ten nie dotyczy:

• dziki;
• duże gady;
• surykatki;
• orły-zjadacze węży;
• mangusta.

Większość kobr królewskich umiera w szponach, dziobach i pyskach swoich naturalnych wrogów w młodym wieku..Ale mała mangusta jest w stanie poradzić sobie z największymi okazami tych węży, nie mając żadnej odporności na ich truciznę. Mangusta pokonuje węża zręcznością i nieustraszonością, skacząc na niego i natychmiastowo odbijając się w bok, aż udaje mu się ugryźć tył głowy, po czym kobra umiera.

Kobra królewska, będąc największą spośród jadowitych węży, nie należy do najniebezpieczniejszych wśród nich. Wiedząc, jak kontrolować dostarczanie trucizny do ciała wroga, wąż ten wykazuje zdrowy rozsądek, jakby wyjaśniał mądrość, którą ludzie przypisują wężom w ich folklorze..