Wczesne objawy wścieklizny u kotów

Właściciele nie zawsze zauważają objawy wścieklizny u kotów we wczesnych stadiach, co naraża ich i innych na niebezpieczeństwo. To tylko jeden z powodów, dla których ważne jest, aby wiedzieć, czym jest wścieklizna u kotów i jakie są główne drogi zakażenia.!

Co to jest wścieklizna u kotów?

Pomimo postępów w medycynie i weterynarii, wścieklizna pozostaje nieuleczalnym wirusem, wspólnym dla zwierząt i ludzi. Niestety na całym świecie oprócz Antarktydy i Australii wirus wścieklizny jest codziennym problemem i zagrożeniem dla życia ludzkiego..

Każdy właściciel zwierzęcia powinien wiedzieć, czym jest wścieklizna u kotów, ponieważ statystycznie rzecz biorąc, epidemie wirusów na obszarach miejskich rozpoczynają się od zwierząt domowych..

Wirus wścieklizny jest uważany za nieuleczalnego po pojawieniu się pierwszych objawów.

Przed pojawieniem się obrazu klinicznego, około 10 dni po bezpośrednim zakażeniu, są duże szanse na terapię immunostymulującą i powrót do zdrowia.

Wirus wścieklizny aktywnie namnaża się we krwi kota, wpływając na mózg i rdzeń kręgowy. Niestety, ze względu na uszkodzenie połączeń nerwowych mózgu, inteligentne zwierzę nie jest w stanie kontrolować własnego zachowania, w wyniku czego ryzyko rozprzestrzeniania się wirusa jest nieuniknione.

Sposoby zakażenia wścieklizną u kotów

Długoterminowe badania nad rozwojem wirusów i rozwojem profilaktyki pozwoliły zidentyfikować główne drogi infekcji. Koty domowe najczęściej zarażają się w walce z dzikimi, zarażonymi zwierzętami.

Wirus przenika do krwi innego zwierzęcia poprzez:

• Ukąszenia - ślina dostaje się do otworów zębów.
• Zadrapania - zwierzęta dbając o siebie, polizają pazury, a wirus wścieklizny może przetrwać w środowisku zewnętrznym do 24 godzin.
• Zanieczyszczone kontakty śliny lub krew z błonami śluzowymi lub uszkodzoną skórą.

Ostatnie badania wykazały, że wirusem wścieklizny można się zarazić poprzez wdychanie gazu wytwarzanego podczas rozkładu zakażonego zwierzęcia. Jednak ta droga zakażenia została potwierdzona tylko w warunkach laboratoryjnych..

Okres inkubacji wścieklizny kotów

Po przeniknięciu wirusa wścieklizny do organizmu zdrowego zwierzęcia rozpoczyna się okres inkubacji. W okresie inkubacji aktywuje się układ odpornościowy zwierzęcia, w wyniku czego powstaje duża liczba przeciwciał. Jeśli zostanie wyprodukowana wystarczająca ilość przeciwciał, zabiją one wirusa wścieklizny w jego niemowlęctwie. Ten scenariusz jest możliwy, jeśli kot został zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, a krew zawiera już określoną ilość wymaganych przeciwciał..

Ciało nieszczepionego kota również walczy z wirusem, ale najczęściej przegrywa. Wirus namnaża się do krytycznej objętości i zaczyna zakłócać połączenia nerwowe w mózgu. Ten etap jest uważany za punkt bez powrotu, ponieważ po wystąpieniu objawów wścieklizny nie można zatrzymać..

Jeśli sytuacja zostanie opanowana natychmiast po zakażeniu, czyli nosiciel wirusa (który zaraził kota) został poddany kwarantannie, zmarł i diagnoza została potwierdzona, podejmowane są agresywne środki zapobiegawcze. Zwierzę, które zostało ugryzione przez nosiciela wirusa, otrzymuje profilaktykę żywymi szczepionkami przeciw wściekliźnie, co przyspiesza produkcję wymaganej ilości przeciwciał. Podobny schemat służy do zapobiegania rozwojowi wścieklizny u ludzi..

Objawy i wczesne oznaki wścieklizny u kotów

Po zakończeniu okresu inkubacji objawy i pierwsze oznaki wścieklizny mogą się nieznacznie różnić w zależności od siły fizycznej kota, stanu odporności, umiejscowienia i głębokości ugryzienia:

• Pobudzenie lub apatia.
• Gorączka.
• Odmowa jedzenia i picia.
• Nadmierna uwaga na miejsce ukąszenia, przez które zakażona ślina dostała się do organizmu.
• Drżenie, drgawki, inne zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego.

Przy standardowym przebiegu wścieklizny pełny obraz kliniczny rozwija się w ciągu 10-14 dni. Jednak pierwsze objawy mogą pojawić się znacznie wcześniej, 3-4 dni po ukąszeniu. Również w weterynarii zdarzały się przypadki, kiedy okres inkubacji wścieklizny trwał 1–2 miesiące..

Formy wścieklizny u kotów

Ustalono, że wirus wścieklizny nie mutuje, ale może objawiać się w różnych formach. Cicha i gwałtowna wścieklizna to dwa etapy standardowego rozwoju obrazu klinicznego. Istnieją nietypowe i nieudane formy wścieklizny, których obraz kliniczny może być mylący dla właściciela i lekarza weterynarii.

Jeśli Twój kot miał kontakt z potencjalnym nosicielem wirusa, należy pamiętać, że formy wścieklizny rozwijają się w różnym czasie i na pierwszy rzut oka mogą powodować nieoczekiwane objawy niezwiązane z wirusem. Przyjrzyjmy się bliżej.

Paraliżujący lub cichy

Wścieklizna depresyjna, paralityczna lub cicha jest pierwszym etapem klasycznego rozwoju obrazu klinicznego. Na tym etapie wirus nie powoduje krytycznego uszkodzenia mózgu, ale hamuje aktywność organizmu..

Uwaga! Uważa się, że w cichej postaci wścieklizny kot nie jest zaraźliwy, ale fakt ten nie został naukowo potwierdzony, więc jeśli podejrzewasz zakażenie zwierzaka, należy go poddać kwarantannie i zachować wszelkie środki ostrożności.

Jedynym wyraźnym objawem cichej formy wścieklizny jest dramatyczna zmiana zachowania. Aktywny kot staje się wycofany i nudny, nietowarzyskie zwierzęta okazują zainteresowanie ludźmi, próbują się komunikować, chętnie się bawią. Przy cichej postaci wścieklizny wieczorem kot może mieć gorączkę, w wyniku czego zwierzę więcej śpi. Niewielkie pogorszenie apetytu powinno również ostrzec właściciela..

Żywiołowy

Gwałtowna postać wścieklizny jest drugim etapem klasycznego rozwoju obrazu klinicznego. Etap następuje w wyniku zniszczenia połączeń nerwowych w mózgu i znacznego zakłócenia ośrodkowego układu nerwowego. Głównym objawem jest drażliwość, która uniemożliwia kotu odpowiednią reakcję na światło, wodę, dźwięki, kontakt dotykowy itp..

Zakażone zwierzę jest w ciągłym stresie i aby jakoś się uspokoić, gryzie niejadalne przedmioty. Ponieważ kot boi się wody, ostrożnie podchodzi do pijącego i stara się nie wchodzić do łazienki czy kuchni.

Fotofobia powoduje, że zwierzę chowa się pod łóżkami, w szafach lub innych ciemnych miejscach. Jeśli nie ma odpowiedniego schronienia, kot siedzi z głową w kącie i nie porusza się..

Każdy bodziec dźwiękowy może wywołać agresywną lub paniczną reakcję. W odpowiedzi na dotykowy kontakt z innymi zwierzętami, ludźmi lub przedmiotami nieożywionymi kot gryzie i drapie.

Uwaga! Przy gwałtownej postaci wścieklizny ryzyko zakażenia u ludzi i zdrowych zwierząt znacznie wzrasta, ponieważ na tym etapie stężenie wirusa w gruczołach ślinowych jest maksymalne.

Dalsze zaburzenia w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego wpływają na fizjologię. U kota występują niekontrolowane drżenie, konwulsje, dezorientacja i utrata równowagi. Jeśli wirus zaatakował rdzeń kręgowy, u kota może dojść do osłabienia lub paraliżu tylnych nóg.

Ponadto w mięśniach krtani następuje rozcięcie, które prowadzi do niemożności całkowitego zamknięcia ust i powstania obfitej piany śliny. Po 20–48 godzinach zwierzę umiera, prawdopodobnie w wyniku śpiączki lub letargu.

Nietypowy

Nietypowa postać wścieklizny jest uważana za najbardziej niebezpieczną pod względem infekcji u ludzi, ponieważ obraz kliniczny jest bardzo rozmyty. Najczęściej nietypowa forma występuje, gdy zakażone zwierzę było już chore na utajoną lub przewlekłą chorobę. Pobudzenie układu odpornościowego prowadzi do zaostrzenia lub manifestacji objawów, które nie zostały wcześniej zauważone.

W przypadku atypowej wścieklizny żywotność zakażonego kota wydłuża się do 30-60 dni. W tym czasie u zwierzęcia rozwijają się zaburzenia układu oddechowego, sercowo-naczyniowego i pokarmowego.. Głównym problemem jest to, że podczas leczenia objawowego właściciel i lekarz weterynarii mają stały kontakt ze śliną i krwią zakażonego zwierzęcia..

Nieudany

Nieudana forma wścieklizny jest uważana za najrzadszą i najbardziej nieprzewidywalną. Ponadto oficjalnie nie potwierdzono istnienia nieudanej formy wścieklizny. Problem w tym, że diagnozę stawia się po sekcji zwłok, więc w przypadku nagłego powrotu do zdrowia oficjalne potwierdzenie wyzdrowienia z wścieklizny jest niemożliwe..

W nieudanej postaci wścieklizny obraz kliniczny rozwija się standardowo, jednak na etapie przejścia w postać gwałtowną objawy nagle zanikają. Choroba może powrócić po 10-14 dniach i zakończyć się śmiercią zwierzęcia lub nastąpi remisja.