Leptospiroza u kotów - objawy i leczenie

Leptospiroza (inaczej żółtaczka) to choroba bakteryjna kotów, która nie stanowi dla nich śmiertelnego zagrożenia, ale zagraża zdrowiu ich właścicieli. Aby zapobiec rozwojowi choroby, musisz wiedzieć, jakie są objawy i leczenie leptospirozy u kotów..

Jednak leptospiroza jest rzadką chorobą, ponieważ jej bakterie nie przeżywają dobrze w środowisku zewnętrznym i można je łatwo leczyć środkami dezynfekującymi..

Przyczyny i metody infekcji

Jak wspomniano powyżej, leptospiroza jest przenoszona przez kontakt z chorymi zwierzętami. Jednak ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że koty, które już chorowały, mogą również zostać zarażone przez wydalanie zakażonego mleka i kału..

Powszechne są również sposoby zarażania kotów leptospirozą:

• Zainfekowana pasza
• Kontakt z kałem chorych kotów i psów;
• Kąpiel w stojącej wodzie, która zatrzymuje bakterie;
• Jedzenie gryzoni z leptospirozą;
• Ukąszenia przez kleszcze i inne owady, które przenoszą choroby.

Najczęściej koty uliczne występują z czynnikami wywołującymi leptospirozę, dlatego ważne jest, aby ograniczyć kontakt z nimi zwierząt domowych.

Objawy leptospirozy

Najczęściej koty, które cierpią na leptospirozę, a nie są jej wyłącznymi nosicielami, nie mają ciężkich objawów choroby, ale wpływa to negatywnie na stan zwierzaka i wymaga wizyty u lekarza. Tak więc objawy leptospirozy u kotów są:

1. Hipertermia;
2. Zmniejszony apetyt;
3. Odwodnienie organizmu;
4. Ból mięśni podczas ruchu;
5. Stan depresyjny;
6. Biegunka i wymioty z zanieczyszczeniami krwi;
7. Objaw krwotoczny;
8. Sztywność mięśni kończyn;
9. Zaczerwienienie błon śluzowych;
10. Bolesne odczucia przy badaniu palpacyjnym;
11. Zażółcenie skóry.

Jednak w ciągu pierwszych 2-10 dni objawy są rzadkie i pojawiają się dopiero po tym okresie, w szczególności jeśli kot ma choroby nerek lub wątroby. Po wykryciu objawów ważne jest, aby pamiętać, czy leptospiroza jest przenoszona na ludzi i jakie są jej objawy, aby uniknąć zakażenia przez zwierzę. Nie zwlekaj z leczeniem swoich zwierząt.

Ostre postacie leptospirozy u kotów atakują większość narządów wewnętrznych i mogą prowadzić do śpiączki i śmierci zwierzęcia.

Diagnostyka

Aby zdiagnozować leptospirozę u kotów, w warunkach klinicznych stosuje się różne metody badania.. Tak więc główne środki diagnostyczne do instalacji i potwierdzenia diagnosty to:

• Analiza krwi;
• Analiza moczu;
• MATA;
• Diagnostyka PCR;
• USG oddziałów nerek i wątroby.

Można również zlecić dodatkowe badania płynów ustrojowych w celu rozpoznania leptospirozy u kotów. Różnicowe metody diagnostyczne pozwalają wykluczyć choroby o podobnych objawach i ustalić dokładną diagnozę kota.

Należy pamiętać, że tylko weterynarz może potwierdzić lub zaprzeczyć obecności leptospirozy u kota, zabrania się samodzielnego leczenia zwierzęcia bez ustalenia diagnozy!

Leczenie leptospirozy

Pierwszą metodą zwalczania leptospirozy u kotów jest leczenie zwierzęcia.. Tak więc stosuje się takie grupy leków:

• Środek przeciwdrobnoustrojowy - w celu wyeliminowania bakterii;
• Antybiotyki - do leczenia ostrych objawów
• Witaminy - aby przywrócić organizm;
• Immunostymulanty - w celu wzmocnienia odporności.

Ponadto lekarz może w razie potrzeby przepisać choremu zwierzakowi inne leki. Należy przestrzegać ich dawkowania oraz czasu trwania terapii, aby leczenie było szybkie i skuteczne..

Zapobieganie chorobom

Środki zapobiegające leptospirozie u kotów są proste i obejmują przestrzeganie następujących zasad:

• Regularna dezynfekcja i wentylacja pomieszczeń, w których przebywa zwierzę;
• Przestrzeganie zasad higieny zarówno dla kota, jak i osoby;
• Ograniczenie zwierząt domowych do konsumpcji produktów niskiej jakości i przeznaczonych do użytku zewnętrznego;
• Stała kontrola diety zwierzęcia;
• Zgodność z normami sanitarnymi podczas obchodzenia się z kosmetykami dla kotów.

Należy pamiętać, że pomimo niskiej częstości występowania leptospirozy konieczne jest monitorowanie zwierzęcia i ograniczenie jego kontaktów ze wszystkim, co może wywołać chorobę, wtedy będzie można zachować zdrowie zarówno zwierzęcia, jak i właściciela.