Zapadnięcie się tchawicy u kota: przyczyny i objawy patologii

Zapadnięcie się tchawicy u kotów jest patologią uwarunkowaną genetycznie, która objawia się deformacją pierścieni tchawicy. W wyniku zmiękczenia chrząstki następuje ich stopniowe spłaszczenie, co pociąga za sobą zwężenie światła i upośledzenie funkcji oddechowej. Obraz kliniczny choroby to suchy, osłabiający kaszel, duszność i ataki uduszenia..

Co to jest zapaść tchawicy u kotów?

Można zrozumieć, czym jest zapadnięcie się tchawicy u kotów, mając pojęcie o budowie tego narządu i pełnionej przez niego funkcji..

Tchawica to rurkowaty elastyczny narząd, który łączy nosogardziel z oskrzelami. Dzięki niej powietrze dostaje się do płuc, jest wchłaniane do krwi i przenoszone do wszystkich narządów i tkanek..

Jednostkami strukturalnymi tchawicy są chrzęstne półpierścienie połączone ze sobą więzadłem pierścieniowym. Otwarte końce są skierowane w stronę kręgosłupa i połączone mięśniem zwanym grzbietową błoną tchawicy.

W stanie normalnym kształt pierścieni pozostaje stały, umożliwiając pełny wdech i wydech. Ale podczas zapaści chrząstka stopniowo mięknie i spłaszcza się, uzyskując sierpowaty wygląd. Jednocześnie błona zapada się w świetle tchawicy, styka się z jej ścianami, podrażnia receptory błony śluzowej i wywołuje kaszel.

W zaawansowanej postaci patologii dochodzi do okresowego zamykania pierścieni tchawicy, objawiającego się atakiem asfiksji.

Przyczyny i objawy rozwoju patologii

Znajomość przyczyn i objawów rozwoju patologii właścicieli pozwala im na czas zwrócić uwagę na niepokojące objawy, skontaktować się z kliniką i rozpocząć leczenie.

Głównym czynnikiem wywołującym wystąpienie zmian zwyrodnieniowych w pierścieniach chrzęstnych jest niewystarczająca produkcja glikoprotein i proteoglikanów, które zapewniają ich wytrzymałość i elastyczność. Ponieważ nie można wpływać na poziom syntezy tych substancji poprzez wprowadzanie leków czy hormonów z zewnątrz, proces ten staje się nieodwracalny.

Na początkowym etapie choroby nie ma kliniki. Ale gdy światło tchawicy zwęża się o ponad 50%, pojawiają się następujące objawy:

• suchy kaszel, który nie jest związany z przeziębieniami i chorobami alergicznymi;
• duszność;
• sinica błon śluzowych podczas ataków asfiksji;
• nerwowe zjawiska i omdlenia.

Eksperci określają listę czynników, które mogą przyspieszyć rozwój upadku i sprowokować jego ataki. Obejmują one:

• infekcje dróg oddechowych;
• urazy i operacje szyi;
• otyłość;
• wdychanie toksycznych, drażniących i silnie pachnących substancji, a także kurzu i pyłków;
• przypadkowe połknięcie dużych ciał obcych.

Ważny! Niektórzy właściciele ze względów bezpieczeństwa wyprowadzają swoje zwierzęta na smyczy. Naprężony kołnierz ściska szyję i wywołuje napad kaszlu. W większości przypadków ten znak wskazuje na zapadnięcie się tchawicy. Idealną opcją byłaby wymiana kołnierza na szelki.

Dostrzegając wymienione objawy u swojego zwierzaka, należy skontaktować się z weterynarzem w celu ustalenia trafnej diagnozy na podstawie badania, zebrania danych anamnestycznych, broncho- i fluoroskopii.

Na podstawie wyników badań lekarz ustala sposób leczenia.

Pierwsza pomoc w przypadku zapadnięcia się tchawicy

Właściwa pierwsza pomoc przy zapadnięciu się tchawicy pomaga złagodzić stan zwierzęcia przed przybyciem lekarza.

Bardzo ważne! We wszystkich sytuacjach związanych ze zdrowiem i życiem zwierzaka właściciel musi zachować spokój i trzeźwość umysłu. Stan paniki nie pozwoli Ci na wykonanie odpowiednich działań, w wyniku czego stracisz cenny czas. Ponadto nerwowość właścicieli jest natychmiast przenoszona na zwierzęta i pogarsza ich sytuację..

Jeśli dojdzie do ataku, musisz wziąć kota w ramiona, uspokoić. W razie potrzeby zdejmij z kołnierza lub innych duszących przedmiotów, wyjmij na świeże powietrze (otwórz okno).

Jeśli uszy i opuszki łap zwierzęcia wystygną, należy je delikatnie przetrzeć palcami..

W tej chwili nie należy oferować zwierzakowi napoju ani poczęstunku, ale można lekko zwilżyć wełnę w okolicy klatki piersiowej. Nawet jeśli atak zakończył się dobrze, musisz zabrać kota do kliniki..

Leczenie zapaści tchawicy u kotów

Metody leczenia zapaści tchawicy u kotów zależą od stopnia deformacji narządu oraz wpływu upośledzonego funkcjonowania na życie zwierzęcia. Uwzględnia się również stan fizjologiczny zwierzęcia, charakter i warunki przetrzymywania..

Przy średnim nasileniu choroby zalecana jest konserwatywna kompleksowa terapia, która umożliwia złagodzenie objawów i spowolnienie rozwoju patologii.

• Leki rozszerzające oskrzela (Aminofilina, albuterol i analogi) łagodzą skurcze tchawicy i oskrzeli, poprawiają krążenie krwi, eliminują nadmierne ciśnienie przepony w układzie oddechowym, co prowadzi do szybkiego przywrócenia funkcji oddechowej i zmniejszenia liczby napadów.
• Leki przeciwkaszlowe z grupy narkotycznych leków przeciwbólowych, do których należy butorfanol, hydrokadon lub inne pochodne kodeiny. Ich działanie polega na blokowaniu ośrodka kaszlu i łagodzeniu silnego bólu..
• Glukokortykoidy (Prednizalon) łagodzi stany zapalne, zmniejsza stopień obrzęku tkanek, eliminuje oznaki alergii, działa przeciwwstrząsowo.

Kiedy tchawica jest zakażona patogennymi mikroorganizmami, stosuje się antybiotyki. Jeśli koty doświadczają ataków paniki podczas uduszenia, lekarz przepisuje leki uspokajające dostępne tylko na receptę. Samodzielne niekontrolowane wykorzystanie tych środków jest zabronione.

Otyłym zwierzętom przepisuje się dietetyczną terapię w celu wyeliminowania dodatkowego ucisku tchawicy przez złogi tłuszczowe. W ciężkich przypadkach, gdy istnieje zagrożenie życia zwierzęcia, o interwencji chirurgicznej decyduje lekarz weterynarii.

Istnieją 2 metody wykonania operacji:

• Montaż zewnętrznej protezy polipropylenowej używanej do deformacji tchawicy szyjnej.
• Wprowadzenie implantu (stentu) do światła uszkodzonego narządu w dowolnym miejscu.

Interwencja chirurgiczna jest środkiem skrajnym, ponieważ odsetek przypadków następujących powikłań jest dość wysoki:

• odrzucenie implantu;
• przemieszczenie protezy;
• martwica tkanki tchawicy;
• naruszenie ukrwienia i unerwienie operowanego obszaru;
• infekcja rany;
• porażenie krtani.

Należy również wziąć pod uwagę możliwe negatywne konsekwencje stosowania znieczulenia ogólnego..

Powikłania i konsekwencje przeniesionej choroby

Najbardziej niebezpieczne powikłania i konsekwencje przenoszonej choroby to:

• rosnący wzrost ciśnienia w krwiobiegu płucnym;
• zakaźne procesy zapalne tchawicy, oskrzeli i płuc;
• naruszenie prawej komory serca;
• objawia się śmierć komórek mózgowych w wyniku niedostatecznej ilości tlenu drgawki i omdlenia.

Śmierć może nastąpić w wyniku uduszenia lub niewydolności serca.

Rehabilitacja i profilaktyka

Istnieją jasne zasady rehabilitacji i zapobiegania zapadnięciu się tchawicy, których przestrzeganie pozwala zakładać korzystny wynik choroby.. Obejmują one:

• wprowadzenie leków przeciwdrobnoustrojowych w pierwszych dniach po operacji;
• leczenie obszaru nacięcia środkami antyseptycznymi i leczniczymi;
• regularne wizyty u lekarza w celu monitorowania stanu chorego narządu;
• minimalizacja czynników stresowych;
• trzymanie zwierzęcia w czystym, wentylowanym miejscu;
• utrzymanie wagi zwierzęcia na poziomie optymalnej wydajności;
• zapobieganie uciskaniu okolicy szyi różnymi przedmiotami.

Zapadnięcie się tchawicy nie jest wyrokiem, a dzięki terminowemu leczeniu i profilaktyce zwierzę może żyć długo, bez cierpienia i dyskomfortu.