Zapadnięcie się tchawicy u psów: objawy i leczenie

Predyspozycje psów do niektórych chorób wyjaśniają anatomiczne cechy rasy. Psy o atletycznej budowie i ciężkim kośćcu są podatne na schorzenia ortopedyczne, takie jak dysplazja stawu biodrowego. Zwężenie światła tchawicy (zapadnięcie tchawicy) jest częste u psów miniaturowych. Zagrożone są Pekińczyk, Mopsy, Shih Tzu, Pudle, Szpice, Yorkshire i Toy Terriery, Chihuahua. Obraz kliniczny zapadnięcia się tchawicy u psa pojawia się zwykle w średnim wieku.

Jeśli chrzęstna część narządu (pierścienie tchawicy) straci sztywność i zwisa, światło rurki jest zdeformowane. To wystarczy, aby utrudnić przepływ powietrza i zakłócić proces oddychania. Zjawisko to nazywa się zwężeniem lub zwężeniem, a choroba jest zwykle nazywana zapaścią tchawicy..

W zależności od tego, która część tchawicy jest zdeformowana, w różnych fazach oddychania może pojawić się zwężenie. Kiedy dolna (piersiowa) część tchawicy zapada się, błona zwija się i blokuje światło tchawicy podczas wydechu. Wraz z zapadnięciem się górnej (szyjki macicy) błony podczas wdechu następuje zwiotczenie i zwężenie światła tchawicy.

Przyczyny rozwoju patologii

Niektóre psy ras karłowatych i brachycefalicznych rodzą się z lekko zwężonymi pierścieniami tchawicy, więc ta patologia rozwija się częściej. Wiele psów małych ras ma wysoką wrażliwość psychiczną, łatwiej wpadają w panikę, a stres może powodować skurcz tchawicy. Fryzjerzy wiedzą, że zapadanie się tchawicy u psów ze strzyżeniem nie jest rzadkością, dlatego starają się zapewnić swoim pacjentom spokojną atmosferę i obecność ukochanego właściciela..

Zapadnięcie się tchawicy u psów może być również spowodowane:

• wrodzona wada chrząstki tchawicy;
• przewlekłe choroby górnych dróg oddechowych;
• ostre choroby układu oddechowego;
• dłuższy pobyt w zadymionych, zagazowanych lub zakurzonych pomieszczeniach;
• otyłość;
• kardiomegalia (powiększenie serca).

Objawy

Ponieważ zapadnięcie się tchawicy jest wynikiem zmniejszenia przepuszczalności powietrza w wyniku zapadnięcia się pierścieni chrzęstnych narządu, zespół objawów choroby obejmuje głównie objawy związane z drogami oddechowymi.

Pies staje się niespokojny, zaczyna kaszleć, oddychanie jest utrudnione - jest szybkie, chrapliwe lub świszczące, można zaobserwować zadyszkę i zasinienie błon śluzowych. Wymioty mogą wystąpić z powodu nagromadzenia dużej ilości śluzu w gardle. Ciągły bolesny kaszel wywołuje rozwój stanu zapalnego i obrzęku błon śluzowych, zaburzone są funkcje tchawicy - oczyszczanie, nawilżanie i transportowanie powietrza.

Ciężkie objawy zapadnięcia się tchawicy mogą spowodować u psa atak zadławienia, czasami tak silny, że bez pilnej pomocy zwierzę może stracić przytomność lub nawet umrzeć z powodu uduszenia.

Ważne jest, aby wiedzieć! Często zapadnięcie się tchawicy ma długi bezobjawowy przebieg i nie ma klinicznych objawów patologii, dopóki nie pojawi się czynnik prowokujący - choroba, stres, przyrost masy ciała itp. Jest to szczególnie ważne w przypadku psów z wrodzonym zwężeniem tchawicy..

Diagnostyka

Obiektywną metodą diagnozowania zapaści tchawicy u psów jest badanie rentgenowskie. W razie potrzeby lekarz weterynarii może przepisać tracheo- lub bronchoskopię. Zabiegi te wykonywane są w znieczuleniu za pomocą specjalnego urządzenia - endoskopu, który jest wyposażony w źródło światła i kamerę fotograficzną lub wideo i wprowadza się do tchawicy w celu zbadania jej wewnętrznej powierzchni.

Wyniki badań sprzętu pozwalają na dokładne określenie obszarów zdeformowanej tchawicy oraz wielkości zmiany średnicy jej światła. W zależności od stopnia osiadania pierścieni tchawicy i zwężenia światła rozróżnia się kilka etapów zwężenia:

• Etap 1 - nie więcej niż 25% światła jest zablokowane (zwężenie takie uważa się za wyrównane i nie zawsze wymaga leczenia);
• Etap 2 - światło tchawicy zwęża się o 50%;
• Etap 3 - 75% światła jest blokowane przez obwisłą membranę;
• Etap 4 - tchawica jest całkowicie zamknięta.

Leczenie

Jeśli choroba zostanie wykryta na etapach 1-2, zwykle wystarczające jest leczenie zachowawcze, mające na celu złagodzenie objawów klinicznych. Według statystyk krajowych i zagranicznych przebieg leczenia farmakologicznego początkowych stadiów zapaści tchawicy u psów daje efekt w 70-75% przypadków. W okresie leczenia zwierzę ogranicza się do minimum aktywności fizycznej. Lekarze weterynarii zalecają wymianę twardej obroży u psów ze skłonnością do skurczów dróg oddechowych na miękką, cienką uprząż, aby zminimalizować nacisk na gardło.

Przebieg terapii zwężenia tchawicy zwykle obejmuje:

• Kortykosteroidy (Dexafort, hydrokortyzon, kortyzon, Kela Dexa Kel, kortykosteron). Zmniejszają produkcję wydzieliny śluzowej (śluzu).
• Leki rozszerzające oskrzela (siarczan atropiny, eufylina, salbutamol, doksazosyna, beklometazon). Leki rozszerzające oskrzela zmniejszają napięcie mięśni gładkich oskrzeli, eliminują ich skurcz, a tym samym zmniejszają kliniczne objawy zespołu niedrożności oskrzeli.
• Środki uspokajające (Buspiron, Amitryptylina, Klomipramina, Fluoksetyna). Leki psychotropowe są stosowane w celu złagodzenia podniecenia, które wywołuje kaszel i problemy z oddychaniem.

W ciężkich przypadkach, gdy u psa wystąpi zespół ostrej niewydolności oddechowej (zwierzę dusi się, błony śluzowe nabierają niebieskawego zabarwienia), zaleca się tlenoterapię.

Na 3-4 etapach zapadnięcia się tchawicy często konieczne jest leczenie chirurgiczne - stentowanie tchawicy. Podczas operacji implant umieszczany jest wewnątrz tchawicy - samorozprężalnej rurki pełniącej rolę anatomicznej ramy. Pozwala na normalny przepływ powietrza przez zdeformowaną część tchawicy. Stentowanie wykonuje się w znieczuleniu ogólnym i pod kontrolą endoskopową.