Kao mani - szczegółowy opis rasy i zdjęcia kotów

Śnieżnobiały Kao Mani był uważany za wskaźnik statusu i bogactwa od czasów starożytnego Syjamu i pozostaje przywilejem we współczesnym świecie. Rasa, otoczona wzmożoną uwagą znawców i miłośników kotów, wdzięczna piękność z wielokolorowymi błyszczącymi oczami, jest przedmiotem zazdrości i rozumowania. Spróbujmy dowiedzieć się, co powoduje takie zamieszanie.

Odniesienie do historii

Pierwsza wzmianka o Kao mani pochodzi z XIII wieku, krótkowłosy kot o wielobarwnych oczach został opisany w najstarszym tajskim piśmie o kotach Tamra Maew. Kot nazywał się Khao Plort - All White, starannie strzeżony i uważany za wartość na poziomie stanu. Podczas absolutnego reżimu monarchicznego w starożytnym Syjamie koty Kao Mani żyły tylko z najwyższymi ludźmi w społeczeństwie.

Znany jako Królewski Budda i Wielki Ukochany Król Syjamu, Rama V Chulalongkorn był fanem Kao Mani i trzymał jednocześnie 8 zwierząt tej uwielbianej rasy. Król był zajęty rządzeniem krajem, który balansował między niepodległością a rychłą kolonizacją, jednak władca nie zapomniał o swoim czworonożnym, przekazując opiekę nad ich utrzymaniem i hodowlą swojemu synowi. Dzięki staraniom księcia liczba królewskich kotów wzrosła do 18, a później wspólna praca syna i córki Chulalongkorn V „wydała owoc”, a koty osiągnęły 40.

W 1880 roku Syjam stał się cenionym i osiągalnym celem francuskich Indochin i Imperium Brytyjskiego. Król Chulalongkorn V utrzymywał dobre, można powiedzieć, przyjazne stosunki z monarchą Imperium Rosyjskiego Mikołajem II, który odegrał kluczową rolę w rozwiązaniu konfliktu - agresorów pokonała przebiegłość. Jakby przez przypadek, król Rama podarował konsulowi Imperium Brytyjskiego dwa koty. Nie były to jednak Kao Mani, ale koty syjamskie starego typu o umaszczeniu foczkowym.

Konsul Anglii wrócił do Europy z dwoma zwierzętami, majestatycznie nazwanymi „Królewskim Syjamem”. Naturalnie niespotykana rasa kotów wywołała furię, a szeroki gest Chulalongkorn V posłużył do zacieśnienia relacji między Imperium Brytyjskim a Syjamem. Podobno król Rama był naprawdę wielki, udało mu się uratować Syjam przed kolonizacją, cały czas swego panowania poświęcił reformom i rozwojowi państwa, a nawet „nie porzucił” swoich ambicji, ukrywając przed wrogami prawdziwą królewską rasę kotów.

To interesujące! Dzięki przebiegłości Chulalongkorn V koty syjamskie starego formatu zostały uznane za jedyną rasę królewską. W rzeczywistości tylko Kao mani podlegało „opodatkowaniu statusem królewskim”, a „syjamczycy”, zwłaszcza wraz ze wzrostem ich liczby, stali się własnością państwową i „wizytówką” kraju..

Starożytne pisma mówiły, że biały kot o wielokolorowych oczach przyniesie szczęście i bogactwo właścicielowi. Siła wiary w nadprzyrodzone zdolności zwierzęcia stała się powodem udziału kotka Kao Mani w koronacji ostatniego absolutnego monarchy Tajlandii Ramy VII Prachadipoka. Monarcha jednak nie przyniósł szczęścia, w kraju wybuchła rewolucja, ustrój monarchiczny został zastąpiony konstytucyjnym, sam car został zmuszony do abdykacji już po 10 latach rządów i zmarł na zawał..

Jak wiesz, fakty są zapomniane, a przekonania żyją wiecznie. Kolejna fala popularności Kao Mani wzrosła po ogromnym sukcesie „małego” biznesmena, który kupił kota wierząc w jego niezwykłe właściwości. W dowód wdzięczności dla swojej „muzy” biznesmen urządził wesele dla swojego zwierzaka. Na uroczystość zostali zaproszeni goście, którzy tradycyjnie wręczali „Nowożeńcom” pieniądze i biżuterię.

W 1999 roku pierwsze Kao Mani zostały wyeksportowane do Stanów Zjednoczonych, gdzie doświadczeni hodowcy zaczęli popularyzować i wzmacniać rasę. Niemal niemożliwe jest prześledzenie genetycznych korzeni zwierzęcia, którego wiek rozciągał się na przestrzeni wieków. Hodowcy musieli polegać na doświadczeniu i intuicji. Ustalono, że kot syjamski w starym formacie może urodzić śnieżnobiałe dzieci o niebieskich oczach lub heterochromii, jeśli doszło do krycia z kotem mieszanym (kot domowy).

Eksperymenty trwały do ​​2001 roku. Koty otrzymały prawo do rejestracji na wystawach i były pokazywane poza konkursami do 2012 roku. Kot nie osiągnął absolutnego uznania, ponieważ rasa musi być stabilna, aby uzyskać status championa. W pracach nad wzmocnieniem rasy nadal uczestniczą wolontariusze z Khao Mani Club, eksperci z International Cat Association (TICA) oraz British Cat Organisation (GCCF)..

Uwaga! W Tajlandii Kao Mani jest na skraju wyginięcia. Liczba oficjalnie zarejestrowanych osobników ledwo przekracza sto, a większość jakościowych przedstawicieli rasy miesza się z „uliczną pulą genów”.

Wygląd

Podczas istnienia niezwykłych kotów wymyślono dla nich wiele imion - kot ze złotym i srebrnym okiem, drogocennym białym, diamentowym lub diamentowym okiem. O ile historia kota jest ozdobiona, jest kilka rzeczy, które potencjalny właściciel musi wiedzieć. Kocięta rasy Kao Mani to drogi i niemal ekskluzywny „towar”, zwierzęta mają genetyczne problemy zdrowotne, nie wszyscy przedstawiciele królewskich kotów pasują do jednego standardu, ale przede wszystkim.

Standard rasy TICA stwierdza, że ​​rasa kotów Kao Mani jest śnieżnobiałym krótkowłosym zwierzęciem o niebieskich oczach. Heterochromia jest również dopuszczalna przez standard, co nie jest zaletą, ale jest bardzo cenione przez nabywców zwierząt domowych. Niezależnie od klasy kota, jako zwierzę hodowlane, wszystkie Kao mani muszą odpowiadać jednemu opisowi rasy:

• Głowa - klinowate, wydłużone, „suche”. Kości policzkowe są wysokie, zaokrąglone, policzki gęste, niepozorne. Pełne policzki są dozwolone u dorosłych mężczyzn. Poduszki są duże w porównaniu z proporcjami kufy; podbródek szeroki, mocny, lekko zagłębiony. Przejście od kufy do głowy jest stosunkowo płynne. Grzbiet nosa szeroki, wypukły, prawie równy. Na grzbiecie nosa nie ma zagłębień, wgłębień ani „przystanków”, ale u dorosłych kotów dopuszczalny jest niewielki guzek na przejściu do czoła. Czoło jest szerokie, płaskie.
• Oczy - w kształcie migdała, duże, położone w średniej odległości. Jeśli spojrzysz na zdjęcie z miotem kociąt, zobaczysz niebieskookie dzieci i koty z heterochromią. Oba kolory są dozwolone przez standard, a ponadto jest to kwestia osobistych preferencji. Jeśli jedno oko jest niebieskie, drugie może być żółte, rzadko zielone lub szare. Osobliwość diamentowych oczu w ich „nocnym blasku” w świetle dnia.
• Uszy - duże lub średnie, okryte krótkimi włosami, szeroko osadzone i ściśle pionowe.
• Ciało - wydłużony, mocny i bardziej umięśniony niż u „wschodnich braci”. Klatka piersiowa szeroka i głęboka, miednica okrągła, plecy proste. Waga dorosłego kota 3-4 kg, koty 2-3.
• Odnóża - mocny, muskularny, średniej długości, co odróżnia Khao Mani od większości kotów orientalnych.
• Ogon - proporcjonalny, mocny, mobilny.

Sierść jest krótka, gęsta i miękka. Podszerstek jest słabo rozwinięty lub nieobecny. Umaszczenie idealnie białe, bez przebarwień i wykwitów. Oceniając kota, egzaminator bada skórę na opuszkach łap, która powinna mieć równomierny różowy odcień bez plam. Wady to nadmierna finezja, słaby podbródek, zdeformowany ogon i kolorowe plamy..

Uwaga! Nowonarodzone kocięta mają na głowie małą ciemną plamkę, która z czasem znika - to norma..

Charakter i wychowanie

Kao Mani to bardzo przyjazna i potulna rasa. Zwierzęta szybko przywiązują się do właściciela i nie znoszą samotności. Jeśli Twoje tempo życia nie pozwala Ci na codzienne przeznaczanie czasu dla zwierzaka, Kao Mani nie jest Twoją opcją dla kota. Śnieżki są bardzo wrażliwe na odrzucenie i bardzo cierpią, jeśli ich potrzeby komunikacyjne są ignorowane. Zwierzęta wiedzą, jak się obrazić, a biorąc pod uwagę ich orientalny charakter, przeszywające miauczenie jest mniejszym złem, do jakiego zdolny jest podopieczny. Nie zmuszaj kota do zwracania uwagi na siłę, przegrasz tę „walkę”!

Zwierzaki szybko i skutecznie odnajdują podejście do innych zwierząt, nieznajomych, dzieci. Wszyscy, którzy otaczają kota, są potencjalnymi partnerami w grze, a Kao mani jest właśnie tym. Nawiasem mówiąc, nie będzie ci trudno nauczyć swojego zwierzaka sztuczek, które z łatwością zademonstruje przed gośćmi. „Kawałek białej wełny” ma bardzo rozwinięte instynkty łowieckie i cechy ochronne, a atakowanie wroga, który obraził właściciela, jest sprawą codzienności. Nawiasem mówiąc, naucz swojego kota dobrych manier od dzieciństwa, przy okazji, głównym powodem agresji Kao mani jest brak uwagi.

Konserwacja i pielęgnacja

Koty nie potrzebują spacerów, drogich zabawek ani akcesoriów.. Przytulny dom, głęboki taca toaletowa, zabawki do symulacji polowania i szczotka do masażu wełny - wszystko, czego potrzebujesz, aby wygodnie utrzymać podopiecznego. Pod względem odżywiania kot również nie jest uciążliwy, Koa mani łatwo dostosowuje się do każdej diety, najważniejsze jest to, że jest kompletny.

Cotygodniowe czesanie sierści pomoże Ci uniknąć zdzierania z ubrania siwych włosów. O oczy i uszy należy dbać w razie potrzeby, ale w praktyce o ich czystość dba sam kot. Zastanów się z góry, że biały kot będzie musiał zostać wykąpany. Przyzwyczaić kociaka do wody, aby w przyszłości niekochane podlewanie było łatwiejsze. Pazury Kao mani nie rosną zbyt szybko, więc drapak rozwiąże wszystkie problemy z wyjściem. Zęby wymagają szczególnej uwagi, ponieważ wszyscy spadkobiercy kotów syjamskich są narażeni na dziedziczenie skłonności do procesów zapalnych jamy ustnej.

Zdrowie

Statystycznie ponad 35% białe, niebieskookie koty są głuche, co zobowiązuje hodowcę do dostarczenia pisemnych dokumentów o stanie zdrowia kociaka przed jego sprzedażą. W przeciwnym razie Kao Mani to silna, zdrowa i odporna rasa, która wymaga jedynie profilaktyki.

Zdjęcia Khao Mani