Najbardziej złe i niebezpieczne rasy kotów na świecie

Fakty o kotach02.04.2018 5,4 tys. 3,6 tys. 16 minut 2

Zachowanie kotów nie zawsze zależy od indywidualnych cech charakteru. Ważną rolę odgrywa również przynależność do określonej rasy. Przed założeniem zwierzaka powinieneś poznać skłonność gatunku, który lubisz, do agresji. Przyczyny złości mogą leżeć nie tylko w dzikich korzeniach i instynkcie łowieckim. Często przypisuje się je stresowi lub poważnej chorobie. Jednak ten stan można łatwo naprawić..

1 Najbardziej agresywne i krnąbrne koty

Koty są z natury drapieżnikami. Mają ostre pazury i zęby, które z łatwością pozwalają im zdobyć pożywienie w ich naturalnym środowisku. U ich udomowionych krewnych instynkty łowieckie osłabły z czasem. Ale są gatunki, które nie tylko zewnętrznie przypominają dzikich przodków, ale także mają charakterystyczny zestaw cech charakterystycznych dla ich krewnych żyjących na wolności..

Każde zwierzę ma indywidualny temperament. Dlatego nie warto oceniać agresywności zwierzaka wyłącznie na podstawie jego rasy. Demonstrując swoje niezadowolenie i złość właścicielowi, zwierzęta wykazują niezależne usposobienie lub sygnalizują obecność jakichkolwiek problemów.

1.1 Rasy drapieżne

Wśród 10 kotów z rozwiniętymi instynktami łowieckimi mogą być przedstawiciele dzikich zwierząt, których coraz częściej trzyma się w domu, oraz ich udomowionych krewnych.. Takie zwierzęta mogą być niebezpieczne nie tylko dla innych zwierząt, ale także dla małych członków rodziny..

Krótki opis rasy Zdjęcie

Kot dżungli lub ryś bagienny (dom)	Kot dżungli to starożytna rasa. Istnieją dowody na to, że trzy tysiące lat temu został oswojony przez starożytnych egipskich myśliwych do łapania kaczek i został nazwany „kotem nilowym”. Ten egzotyczny gatunek można trzymać w domu, ale warto pamiętać o jednej rzeczy - takie koty są bardzo słabo socjalizowane. Jej przedstawiciele są bardziej stosowni w odniesieniu do dzikich zwierząt niż do zwierząt domowych. Masa ciała waha się od 8 do 16 kg, długość 120 cm, wysokość w kłębie 50 cm Budowa umięśniona wizualnie przypomina rysia, w tym małe frędzle na dużych uszach. Kot dżungli jest bardzo aktywny i potrzebuje gier i zajęć na świeżym powietrzu z właścicielem. Jeśli nie poświęcisz wystarczająco dużo czasu swojemu zwierzakowi, może szaleć i zachowywać się dość agresywnie nie tylko wobec członków rodziny, ale także wobec innych zwierząt. Ryś błotny może być czuły, ale nie daje się podnieść. Chociaż rasę uważa się za nadającą się do treningu, trudno ją wyszkolić. Do końca swojego życia te koty pozostają drapieżnikami, które nie tracą swoich naturalnych instynktów
Kot Pallasa	Ten dziki kot nie jest tak imponujący, jak mogłoby się wydawać. Koty Pallas ważą średnio około 4-5 kg, a długość ich ciała waha się w granicach 50-65 cm, a gruba i gęsta wełna dodaje dodatkowej objętości. Prawie niemożliwe jest dziś legalne zdobycie takiego zwierzaka, ponieważ gatunek ten jest na skraju wyginięcia i jest wymieniony w Czerwonej Księdze. Ale możliwość trzymania go w domu nie jest wykluczona. Koty Pallas mają niezłomny i dziki usposobienie. Nie przyzwyczajają się do właściciela i wolą samotność niż towarzystwo osoby. Rasa została mało zbadana, ale niezawodnie wiadomo, że niezależność, nietowarzyskość i arogancję można przypisać cechom charakteru. Właściciele tej egzotycznej rasy potwierdzają, że kot Pallas jest zdolny do okazywania agresji wobec dzieci i innych zwierząt.
Ryś karakalski lub stepowy	Kolejnym wdzięcznym kotem stepowym jest rechot. Jego wysokość w kłębie nie przekracza pół metra, długość ciała dochodzi do 80 cm, przy czym masa ciała dochodzi do 20 kg. Podobieństwo do rysia dają duże trójkątne uszy zwieńczone czarnymi frędzlami oraz czerwonawo-brązowy kolor z białymi obszarami na brzuchu i klatce piersiowej oraz ciemnymi plamami po bokach. W starożytności te oswojone koty polowały razem z ludźmi. Współczesne karakle, podobnie jak większość ich dzikich krewnych, wykazują niezależne usposobienie i instynkty łowieckie nawet w domu. Właściciele tej wspaniałej rasy potwierdzają, że przy odpowiednim wychowaniu zwierzę szybko socjalizuje się i wykazuje takie cechy charakteru, jak ciekawość, opanowanie i lojalność. Rysie stepowe są bardzo zabawne i doskonale nadają się do treningu, wymagając uwagi właściciela. Konieczne jest wyszkolenie zwierzaka w najbardziej krytycznych pierwszych dwóch latach życia, w przeciwnym razie możesz dostać agresywne i niekontrolowane zwierzę
Cyweta rybacka kot	Te zwierzęta są dużymi drapieżnikami. Ich długość ciała przekracza metr, a waga dochodzi do 15 kg. W wielu krajach hodowla kotów wędkarskich w domu jest zabroniona, ponieważ są one na skraju wyginięcia. Ale są miłośnicy tych egzotycznych zwierząt, którzy nie boją się trudności, które pojawiają się, gdy są trzymane w niewoli. Cyweta to zwierzęta bardzo konfliktowe i na wolności konkurują nawet z przedstawicielami własnego gatunku, nie wspominając o innych mieszkańcach lasu. Nie można zagwarantować dobrego zachowania takiego pupila, nawet jeśli od niemowlęctwa wychowywał się obok osoby. Tylko odpowiednie wychowanie i realizacja zaleceń specjalistów pomoże spacyfikować agresywne usposobienie dzikiego kota i uczynić go bardziej tolerancyjnym wobec właściciela.
Ocelot	Ten wspaniały drapieżnik ma unikalny wzór sierści i duży rozmiar. Wysokość w kłębie sięga pół metra, a waga 16 kg. Hodowcy z dobrym gustem doceniają wdzięk i wdzięk tych kotów, dlatego wolą trzymać je w niewoli. Aby zwierzę nie było tak agresywne, młode kocięta są odbierane matce i karmione z butelki, dzięki czemu lepiej przyzwyczajają się do ludzi. Eksperci zalecają trzymanie ocelotów w zagrodach o powierzchni co najmniej 15 metrów kwadratowych, w których zostaną stworzone warunki zbliżone do ich naturalnego środowiska. Konieczne jest wyposażenie basenu, drzew lub specjalnych konstrukcji do wspinaczki. Rasa wyróżnia się wysokimi zdolnościami intelektualnymi, nadaje się do podstawowego treningu, a nawet jest w stanie zaprzyjaźnić się z innymi zwierzętami, pod warunkiem, że sąsiaduje z nimi od wczesnego dzieciństwa. Warto pamiętać, że to dzika bestia, która prędzej czy później pokaże swoje drapieżne cechy. Dlatego nie powinieneś mieć takiego zwierzaka w domu z małymi dziećmi.
Maine Coon	Według jednej wersji uważa się, że Maine Coony pochodziły od dzikich rysi, o czym świadczą szczotki na uszach. Te zwierzęta są bardziej podobne do psów w swoich wymiarach i są uważane za jedne z największych kotów domowych na świecie. Ich waga sięga 15 kg, ale są też rekordziści, których gabaryty są znacznie większe. Wcześniej rasa miała doskonałe walory myśliwskie, teraz jej przedstawiciele już ich nie potrzebują, ale jednocześnie zauważalny jest ich wpływ na wyjątkowy charakter rasy Maine Coon. Zwierzęta są bardzo aktywne, zwłaszcza w wieku poniżej 3 lat i preferują gry na świeżym powietrzu. Ich wychowanie w okresie przejściowym powinno trwać co najmniej 30 minut dziennie. Maine Coony mają niezależny charakter, ale często przywiązują się do swojego pana. Mogą być w pobliżu przez cały dzień, ale nigdy nie narzucą swojego społeczeństwa i nie poproszą o ręce. Pomimo tego, że niezłomnie znoszą próby zabawy z nimi małych członków rodziny, a nawet mogą stać się dla nich rodzajem niani, to jednak ze względu na duże rozmiary i ekstremalną aktywność mogą wyrządzić dzieciom poważne obrażenia.
Savannah	Pierwsze sawanny (F1) pochodzą od dzikiego serwala i domowego kota syjamskiego, najwyraźniej dlatego, że w ich wyglądzie można dostrzec cechy drapieżników, od koloru geparda po imponujące rozmiary. W kłębie osiągają 60 cm, a ich waga sięga 15 kg. Rasa jest jedną z najbardziej agresywnych, szczególnie u kociąt F1. Półdzikie koty mają wysoki poziom inteligencji. Są inteligentne, łatwe do wyszkolenia (potrafią wykonywać nawet polecenia psa), spokojne i niezwykle zabawne. Są silnie przywiązani do właściciela i nie tolerują samotności, ale czują niechęć do obcych, dlatego zaleca się trzymanie tych kotów w przestronnej wolierze i chodzenie wyłącznie na smyczy. Warto zaznaczyć, że kocię pełnej krwi należy kupować tylko w specjalistycznej hodowli, gdyż nie wszystkie osobniki tego gatunku zdają test na hojność wobec ludzi, co jest szczególnym warunkiem ich hodowli. Ale realizacja tej zasady nie daje 100% gwarancji, że w wieku trzech lat urocze i czułe zwierzak nie zamieni się w drapieżne zwierzę.
bengalski	Rasa ta pojawiła się w Stanach Zjednoczonych w 1967 roku przez skrzyżowanie lamparta i kota domowego. Jej przedstawiciele odziedziczyli zaledwie 15-20% genów po swoich przodkach, ale wdzięczność, niezależność i upór, zamiłowanie do kąpieli, niezwykły kolor i duże rozmiary nadają im szczególne podobieństwo do dzikich zwierząt. Waga osoby dorosłej sięga 8 kg. Koty te często pokazują swoją indywidualność, ale doskonale nadają się do podstawowego treningu i łatwo przyzwyczajają się do nowych warunków. Właściciele mini lampartów potwierdzają, że ich pupile są bardzo lojalne, ciekawskie i wymagają stałej uwagi, bez której stają się agresywne i nieufne. Mają też żywe poczucie kontroli nad terytorium, dlatego obawiają się obcych (zarówno ludzi, jak i innych zwierząt). Kategorycznie niemożliwe jest wzięcie ich w ramiona osoby postronnej, bengalczyk może spowodować poważne obrażenia. Rasa ta służy nawet do pilnowania domu, ponieważ jest w stanie wyraźnie wyśledzić każdy podejrzany szelest i powiadomić o tym właścicieli.
Chausie	Chausie to jedna z pięciu najdroższych ras na świecie. Przypomina dziką pumę nie tylko wdzięczną budową ciała, kolorem, frędzlami na uszach, ale także dumnym usposobieniem. Jest to hybryda rysia błotnego i kota domowego i ma imponujące wymiary, masa ciała sięga 10-15 kg. Hodowcy zalecają trzymanie szczególnie dużych osobników w dużych klatkach na świeżym powietrzu na ulicy, ponieważ te koty potrzebują miejsca do gier na świeżym powietrzu. Ponadto dzikie korzenie przejawiają się w szczególnej miłości do pływania w zbiornikach wodnych i wędkowania, wspinania się po wysokich powierzchniach. Jeśli nie zostaną stworzone odpowiednie warunki, Chausie może zniszczyć cały dom. Mają bystry umysł, są ciekawi, ciągle potrzebują komunikacji i nie tylko z właścicielem, ale także z innymi zwierzakami, potrafią nawet przywiązać się do psów. Jednak nie przeszkadza im to okazywać swoich drapieżnych instynktów już od wczesnego dzieciństwa. W żadnym wypadku nie należy zachęcać kociaka do zabawy rękami i nogami właściciela; wszelkie próby drapania go lub gryzienia powinny być powstrzymywane. Jest jeszcze jedna osobliwość rasy. Chausie rozpoznają tylko jednego właściciela, aw stosunku do innych członków rodziny potrafią przejawiać agresję. Nie zaleca się posiadania takich rasowych kotów, jeśli w domu będą małe dzieci, będą postrzegane jako konkurenci
Safari	Ta rzadka rasa jest wynikiem skrzyżowania samic Geoffroy z rasami syjamskimi i bengalskimi. Od drapieżnych przodków zwierzę odziedziczyło najpiękniejsze kolory (od srebrnego i złotego do czarnego dymnego) oraz duże wymiary, waga dorosłego osobnika może osiągnąć 12 kg. Safari szybko przyzwyczaja się do właściciela i czasami uwielbia wygrzewać się na jego kolanach. Ale dzikie korzenie i drapieżne instynkty okresowo przypominają o sobie. Mając niezależny charakter, te zwierzaki nigdy nie zostaną narzucone i nie potrzebują w ogóle ciągłej uwagi właściciela. Spędzają czas spokojnie samotnie, zwłaszcza jeśli stworzone są dla nich komfortowe warunki. Zabrania się prowadzenia safari z małymi gryzoniami i ptakami. Kot nie uspokoi się, dopóki ofiara nie znajdzie się w wytrwałych łapach. Ale z dużymi psami i innymi przedstawicielami rodziny kotów dobrze się dogaduje.

1.2 Mściwe i mściwe koty

Wśród zwierząt domowych są też takie, które potrafią zapamiętać krzywdy i zemścić się przy pierwszej okazji.

Typ Krótki opis Zdjęcie

syjamski	Ta starożytna rasa o szkodliwym charakterze pochodząca z Tajlandii jest w stanie długo żywić urazę i przy pierwszej okazji zemścić się na sprawcy. Syjamskie nie różnią się dużym rozmiarem, ich średnia waga to 3-4 kg. Wśród przedstawicieli rodziny kotów są uważani za najbardziej upartych, mściwych i krnąbrnych. Nie tolerują przymusu pieszczot i czasami zachowują się bardzo agresywnie. Mają wysoką inteligencję, są w stanie rozpoznać najmniejszą intonację w głosie właściciela i zawsze rozróżniają, kiedy są skarceni za to, co zrobili, a kiedy tak po prostu. W drugim przypadku z pewnością udzielą właścicielowi lekcji w najbardziej nieoczekiwanym momencie, jeśli nagle pozwoli sobie na podniesienie głosu do nich. Posiadając dużą niezależność, spokojnie znoszą nieobecność ludzkiego społeczeństwa i jakiejkolwiek innej firmy. Nie zaleca się trzymania tej rasy w rodzinach z dziećmi.
Abisyński	Abisyńczyki należą do jednej z najstarszych ras i bardzo przypominają dzikie koty, mają ponad dwa tysiące lat. Istnieją historyczne dowody na to, że pierwsi Abisyńczycy byli przetrzymywani w pałacach faraonów. Te zwierzęta są średniej wielkości i ważą około 4-6 kg. Przedstawicieli tego gatunku nie można nazwać agresywnymi, raczej temperamentnymi. Są bardzo przywiązani do właściciela i nie zazdroszczą innym pupilom, ponieważ nie tolerują samotności. Doskonale nadaje się do treningu i edukacji. Jednocześnie żądają szacunku i uwagi dla swojej osoby i nie tolerują przymusu. Niebezpiecznie jest wziąć w ramiona protestującego Abisyńczyka, na pewno uwolni on swoje pazury. Problemy są również spowodowane niespokojnym usposobieniem. Ulubioną rozrywką zwierzaka są zabawy na świeżym powietrzu, podczas których może puścić wodze swoim zębom i pazurom
Ocicat	Mieszaniec trzech ras: syjamskiej, amerykańskiej krótkowłosej i abisyńskiej. W kolorze przypomina dzikie zwierzę, a waga jego muskularnego ciała może dochodzić do 6 kg. Rasa ta wyróżnia się bystrością, ciekawością i żywiołowym usposobieniem. Jej przedstawiciele szybko oswajają się z nowym domem, mają skłonność do trenowania i uczenia się różnych sztuczek, bez problemu chodzą na smyczy. Ale poza tym okicaty mają dobrze rozwinięte umiejętności łowieckie, są bardzo aktywne. Jeśli nie zwrócisz wystarczającej uwagi na zwierzaka, jest w stanie zemścić się na całym domu. Ponadto ten gatunek kotów jest bardzo zaborczy. Ocicat nie będzie udostępniać swoich zabawek ani właściciela innym zwierzętom. Potrafi też postrzegać dziecko w rodzinie jako konkurenta.
Mekong Bobtail	Te wściekłe koty średniej wielkości pochodzą z Tajlandii. Ich waga nie przekracza 4 kg, różnią się od swoich bliskich krótkim ogonem i przenikliwymi niebieskimi oczami. Będąc bliskimi krewnymi syjamów, zwierzęta mają podejrzliwy i niezależny charakter, a także wysoki stopień urazy, co w połączeniu z wysoką inteligencją może przysporzyć właścicielom wielu problemów. Właściciele bobtaili twierdzą, że koty te bardziej przypominają psy nie tylko ze względu na ich lojalność i doskonałe właściwości ochronne, ale także ze względu na ich skłonność do wykonywania nawet bardzo trudnych poleceń. Pomimo nie chowanych pazurów na łapach, Mekongi prawie nigdy nie drapią, ale używają zębów z prędkością błyskawicy, jeśli ktoś przekroczył granice tego, co jest dozwolone. Wyczuwając niebezpieczeństwo, kot nie boi się zaatakować człowieka i poważnie go zranić. Dlatego zaleca się zachować go dla ochrony domu dla tych, którzy z jakiegokolwiek powodu nie mogą dostać psa

1.3 Koty o niezależnym i dumnym usposobieniu

O tych rasach można śmiało powiedzieć "chodzą samodzielnie". Takie koty nie są bardzo przywiązane do właściciela i spokojnie tolerują jego nieobecność ze względu na swoją niezależność i samowystarczalność..

Krótki opis odmiany Zdjęcie

Brytyjski krótkowłosy	Dumna rasa z Foggy Albion, oprócz pluszowej wełny i imponujących rozmiarów (waga dochodzi do 6-8 kg), ma rozwinięte poczucie własnej wartości, samowoli i samowystarczalności. Pomimo wyważonego i prymitywnego angielskiego, przedstawiciele tego gatunku mogą okresowo doświadczać załamań nerwowych. Nie znoszą zażyłości, a tym bardziej, gdy są brane na siłę w ramiona lub zmuszani do pieszczot. Przed głaskaniem kota właściciel musi uzyskać zgodę zwierzęcia lub przynajmniej milczącą zgodę. W przeciwnym razie zwierzę pokaże pełną siłę swojego temperamentu. Rasa ta polecana jest osobom, które dużo czasu spędzają poza domem, ponieważ Brytyjczyk czuje się komfortowo sam
syberyjski	Poważne i nieco ponure koty, pochodzące z Syberii, mają grubą sierść, która pozwala im z łatwością znosić silne mrozy i osiągać imponujące rozmiary. Ich waga waha się od 6,5 do 8 kg, ale są też osobniki większe, których waga sięga 12,5 kg. Ich niezależne, surowe usposobienie i naturalna duma nie tolerują znanego traktowania i nadmiernego uczucia. Syberyjczycy nie pozwalają obcym, a niekiedy własnemu panu, głaskać się, zwłaszcza brać ich w ramiona, aw kontaktach z nieznajomymi wykazują się dużą ostrożnością. Mają doskonały instynkt łowiecki. Jeśli w domu są szczury lub myszy, nikt nie poradzi sobie z nimi lepiej niż takie zwierzę. Dlatego trzymanie go razem z małymi zwierzętami, takimi jak świnka morska lub chomik, jest surowo zabronione. Nie można nazwać rasy syberyjskiej najbardziej złą z rodziny kotów. Przy odpowiednim wykształceniu jego przedstawiciele niezłomnie znoszą figle dzieci, czasami pozwalają się przytulić
Ukraiński lewkoj	Ta młoda rasa wyróżnia się nie tylko całkowitym brakiem sierści, ogromnymi skośnymi oczami o bladoniebieskim lub zielonym kolorze, wdzięczną sylwetką i wdziękiem, ale także dumnym usposobieniem. Koty tego gatunku nie są zbyt duże, ich maksymalna waga to 5 kg. Rasa posiada: wysokie zdolności umysłowe; pomysłowość; zamiłowanie do szkolenia i nauki; wyjątkowe oddanie właścicielowi; powściągliwość w zachowaniu. Ale w chwili zagrożenia zdecydowanie kot ma pierwszeństwo przed uczuciami i jest w stanie uwolnić pazury. Powinny to wziąć pod uwagę rodziny z małymi dziećmi. Levkoi są bardzo wymagający i nie tolerują zaniedbań. Zawsze odwzajemnią się kochającym właścicielom.
Bombaj	Te koty są całkowicie czarne, co daje im wizualne podobieństwo do mini pantery. Ich wysokość w kłębie sięga 25-30 cm, a maksymalna waga to 6 kg. Głośnemu, przeciągającemu miauczeniu towarzyszy u bombajskich kotów potężny ryk, jak u dzikich krewnych. Mimo dość przyjaznego charakteru mają niezależność i dumę. Spokojnie znoszą pieszczoty właściciela, a nawet chętnie skaczą mu na kolana, ale nigdy nie pozwolą bawić się nimi małym dzieciom. Nie będą spieszyć się, aby użyć pazurów i zębów, wolą przejść na emeryturę w ustronnym miejscu. Potrafią dogadać się z innymi zwierzakami, ale zawsze będą starać się dominować, w tym nad własnym właścicielem.

2 Dlaczego koty są agresywne?

Jeśli temperament zwierzaka jest krnąbrny, może to przysporzyć właścicielom wielu problemów, od zepsutych rzeczy po zadrapania i ukąszenia. Jest to szczególnie ważne w przypadku rodzin z małymi dziećmi, ponieważ nie wszyscy przedstawiciele społeczności kotów spokojnie znoszą, gdy są ściskani lub podnoszeni wbrew swojej woli. Po części jasne wybuchy agresji można wyjaśnić przynależnością do określonej rasy, ale istnieje wiele innych czynników, które mogą wywołać złość u zwierzaka:

• Walcz o terytorium. Koty są zazdrosne o swoją przestrzeń osobistą i nieprzyjazne wobec tych, którzy ją naruszają..
• Ochrona potomstwa. W okresie karmienia kociąt kot może zaatakować, gdy właściciel próbuje ich dotknąć.
• Okres godowy. Kot żyje instynktem. Jeden z nich jest seksualny. Powoduje skoki hormonalne w organizmie zwierzęcia, a jego zachowanie może się zmienić na gorsze..
• Zły stan psycho-emocjonalny i obecność chorób. Przyczyną gwałtownego zachowania mogą być bolesne odczucia spowodowane jakąkolwiek patologią lub infekcją pasożytami i pchłami. Jeśli spokojny kot nagle staje się rozdrażniony, należy pilnie pokazać to weterynarzowi.
• Nadmierne uczucie. Przymusowy kontakt z osobą wywołuje u zwierzaka stres, a następnie jego zachowanie staje się nieprzewidywalne.
• Pojawienie się w domu innego zwierzęcia lub narodziny dziecka. Niektóre koty mają wyraźny instynkt zaborczy i zdolność okazywania uczucia zazdrości właścicielowi. W takim przypadku uznają nowych członków rodziny za konkurentów i będą walczyć o uwagę właściciela do ostatniego za pomocą agresywnego zachowania..
• Zmiana warunków życia. Większość zwierząt bardzo przyzwyczaja się do swojego właściciela, a przeprowadzkę do nowego domu z nieznajomymi postrzegają jako zdradę. Nowi właściciele powinni uzbroić się w cierpliwość, bo zdobycie zaufania kota nie jest łatwe..

Kocia natura charakteryzuje się umiłowaniem wolności, niezależności i samowoli. Nawet oswojone zwierzę może mieć nagłą agresję, jeśli znajdzie się w stresującej sytuacji lub poczuje się zagrożone.

Jeśli Twój zwierzak jest zbyt agresywny, możesz spróbować to zmienić za pomocą prostych technik:

• Musimy znaleźć przyczynę. Nie zawsze jest to cecha temperamentu lub przynależności do określonej rasy. Być może zwierzę żyje w niewygodnych warunkach i jest pod wpływem stresu. W tej sytuacji jakość jego życia powinna ulec poprawie, a poziom lęku powinien zostać zmniejszony..
• Comiesięczne wizyty kontrolne u lekarza pomogą w szybkim rozpoznaniu problemów zdrowotnych, które powodują, że kot staje się nietowarzyski..
• Prawidłowe wychowanie zwierzęcia jest kluczem do jego dobrego zachowania. Nauka podstaw hierarchii powinna rozpocząć się od pierwszych dni. Jeśli kot ma skłonność do aktywnej zabawy, należy przerwać próby drapania właściciela..
• Uwaga i komunikacja są ważne dla zwierzęcia. Większość zwierząt, pomimo niezależnego usposobienia, nie toleruje samotności i nie wybacza zaniedbań. Brak kontaktu z ludźmi doprowadzi do dzikości.
• Możesz wziąć zwierzaka w ramiona, pogłaskać go tylko za jego zgodą. Wymuszone głaskanie spowoduje niezadowolenie. Dotyczy to również małych członków rodziny. Nie należy pozwalać im ściskać zwierzęcia, ponieważ nie wszystkie koty są gotowe znosić taką postawę..
• Jeśli goście przyjdą do domu, należy ich wcześniej poinformować, że nie należy dotykać zwierzęcia. Większość ras obawia się obcych i może spowodować obrażenia podczas głaskania.
• Kupując innego zwierzaka nie zapomnij o potrzebach poprzedniego. W okresie przyzwyczajania zwiększona uwaga złagodzi nieprzyjemne konsekwencje..