Dlaczego kot traci włosy: przyczyny i leczenie w domu

Wielu właścicieli kotów boryka się z problemem wypadania włosów i łysienia u swoich pupili. Dzieje się tak nawet przy starannej opiece i trosce o ich zdrowie. Koty są bardzo czystymi zwierzętami, więc nieustannie liżą swoje futro. W okresie sezonowego pierzenia czasami nie radzą sobie z pełnoprawną pielęgnacją i pozostawiają po całym domu całe strzępy wełny. Kot zaczyna swędzić z powodu silnego swędzenia, co prowadzi do powstawania łysych plam. Zwykle nie stanowi to zagrożenia dla zdrowia zwierząt i szybko dochodzi do siebie. W takich przypadkach wystarczy regularnie czesać zwierzaka specjalnym grzebieniem i uzupełniać jego dietę w witaminy i minerały. Jeśli nie tylko traci włosy, ale także zaczerwienienia, podrażnienia na skórze, złuszcza się, pojawia się niezrozumiała wysypka i rany - to powód do kontaktu ze specjalistą.

1 Jak rozpoznać linienie?

Wszyscy przedstawiciele szopy kotów, z wyjątkiem sfinksów (rasa bezwłosa). Najczęściej i obficie zwierzęta z gęstą szopą. Zwykle silne linienie, aż do powstania łysienia, występuje tylko kilka razy w życiu zwierzęcia, gdy cała sierść zmienia się całkowicie.

Kiedy kot jest czujny i aktywny, ma gładką i lśniącą sierść, ale dużo zrzuca - jest to normalne linienie, które jest całkowicie naturalne dla wszystkich zwierząt. U dorosłych trwa od dwóch tygodni do miesiąca. Dla niektórych pierwsze wylinki mogą zająć kilka miesięcy. U kociąt w wieku około sześciu miesięcy pierwszy puch zmienia się w dorosłą wełnę, dlatego ich kolor wyraźnie się zmienia.

Zwierzęta uliczne linieją jesienią i wiosną, a proces ten jest bardziej zauważalny w ciepłym sezonie, ponieważ zimą nowa wełna rośnie bardziej niż stara wełna. U kotów domowych, które nigdy nie chodzą, zmiana pór roku jest prawie niewyczuwalna, a okres ich linienia jest często zamazany. Jeśli zwierzę lubi odpoczywać na ciepłych bateriach, jego wylinka rozciąga się przez cały rok z powodu zbyt suchego powietrza.

2 Przyczyny i objawy

Należy pamiętać, że oprócz linienia są dwa główne powody, dla których koty tracą sierść - są to choroby skóry lub ogólna patologia. Dlatego wypadanie włosów, łysienie, jest objawem, a nie niezależną chorobą..

Nie jest konieczne, aby kot był chory, sierść może wypadać na skutek zmian związanych z wiekiem, wrażliwością na warunki atmosferyczne czy stres. Nie powinieneś panikować, ale nadal musisz bardziej uważać na ten problem. Aby to zrobić, musisz zbadać główne przyczyny wypadania włosów u kotów i ich objawy..

2.1 Stres

Dziś ta forma łysienia jest w pełni poznana. Koty są niezwykle wrażliwymi stworzeniami i bardzo boleśnie znoszą najmniejsze zmiany w swoim zwykłym życiu. Może to być: remont lub przeprowadzka do nowego domu, pojawienie się nowego członka rodziny, utrata właściciela lub samotność. Grupa ryzyka obejmuje rasy himalajskie, syjamskie, abisyńskie i burmezowskie. Wypadanie włosów w tym przypadku następuje gwałtownie i już po tygodniu na ciele zwierzęcia widać łyse plamy. Dodatkowe objawy:

• ciągłe lizanie;
• uszkodzenie skóry;
• trądzik podbródka spowodowany ciągłym pocieraniem.

2.2 Konsekwencje szczepień i zastrzyków

Bliznom i bliznom na skórze zwierzęcia towarzyszy często nieodwracalne wypadanie sierści. Objawy tego stanu to:

• zgrubienie skóry w okolicy blizn;
• blizny;
• siniaczenie;
• stany zapalne i ropnie;
• krwiaki (podskórne);
• ciągłe swędzenie;
• stan gorączkowy (rzadko).

2.3 Ciąża, karmienie potomstwa i wiek

W tym okresie zwierzęta tracą dużą ilość sierści, czasem przed powstaniem łysiny. U zwierząt w okresie laktacji często można zobaczyć łyse miejsca w pobliżu sutków, co jest całkiem normalne..

Z biegiem lat koty mają coraz cieńszą sierść, zwłaszcza na uszach i wokół oczu. Jeśli poza tym nie zostaną zauważone żadne zmiany, zwierzę ma dobry apetyt i prowadzi aktywne życie, nie ma powodu do zmartwień..

2.4 Alergie pokarmowe

Podobnie jak wiele osób, zwierzęta są podatne na reakcje alergiczne na określone pokarmy i pasze. Chociaż koty są drapieżnikami, mogą być uczulone na produkty mleczne lub ryby. Główne objawy to:

• wypadanie włosów;
• zapalenie małżowin usznych;
• silne swędzenie, przez które kot stale liże i swędzi (zwłaszcza kończyny);
• zwiększona nerwowość;
• podniesiona temperatura.

2.5 Atopia (wrodzona) i hipotrychoza

Jest to reakcja alergiczna na wdychane substancje (kurz, pleśń, pyłki), którą można wykryć za pomocą badań krwi i biopsji.

Hipotrychoza to wada wrodzona, gdy rodzi się kociak z bardzo rzadką sierścią, która po trzech miesiącach całkowicie wypada.

Hipotrychoza

2.6 Alergia na ukąszenia pasożytów

Reakcja na substancje zawarte w ślinie pcheł lub wszy jest dość rzadką patologią, która występuje częściej u małych kociąt i starszych kotów.

Objawy alergii to:

• pieczęcie w postaci pęcherzy w miejscu ukąszenia;
• tworzenie się skorup i wzrost temperatury na nich;
• silne swędzenie.

Sierść staje się szorstka i zaczyna mocno wypadać.

2.7 Pozbawić

Jest to zmiana z podskórnymi roztoczami lub szkodliwymi grzybami:

• obficie wypadają włosy, zwłaszcza na tylnych łapach;
• skóra staje się sucha, na niej tworzą się łuski;
• powstaje łupież;
• charakterystyczne wysypki w postaci różowych plam;
• silne swędzenie.

Istnieje kilka rodzajów porostów: grzybica, różowy, czerwony płaski, półpasiec, łupież i płacz.

2.8 Kontaktowe zapalenie skóry

Bardzo groźna i nieuleczalna alergia na środowisko: nikiel, polimery, chemię gospodarczą, kosmetyki, trujące rośliny i antybiotyki. Objawy kontaktowe zapalenia skóry:

• tworzenie się stanu zapalnego i pęcherzy na skórze (u kotów krótkowłosych);
• intensywna utrata włosów (u długowłosych);
• silne swędzenie;
• łysienie niektórych obszarów skóry przy regularnym kontakcie z alergenem;
• trudności w oddychaniu (w zaawansowanych przypadkach).

2.9 Łojotok

Wrodzona patologia lub konsekwencja wcześniejszych chorób lub zakażenia pasożytami. Łatwo jest pomylić łojotok z innymi chorobami, dlatego konieczne jest pełne badanie zwierzęcia. Objawy:

• suchość i łuszczenie się skóry;
• powstawanie łupieżu;
• swędzący;
• tłusta, twarda i sucha skóra;
• nieprzyjemny zapach;
• łysiny.

2.10 Demodectic mange

Ciężka patologia, w początkowej fazie rozwoju, podobna do porostów. Diagnozowane tylko przez siew.

Ważny! Demodecosis nie można wykryć i wyleczyć samodzielnie!

Objawy:

• wypadanie włosów w okolicy pleców;
• powstawanie łysych plam wzdłuż kręgosłupa;
• w przypadku niskiej odporności, zarysowania lub ciągłego kontaktu z wodą na odsłoniętych obszarach, pojawienie się ran.

2.11 Choroba Cushinga

Ta choroba to zwiększona zawartość kortykosteroidów we krwi zwierzęcia (fizjologiczna lub w wyniku terapii). Oznaki patologii:

• przerzedzenie skóry;
• obfite wypadanie włosów;
• ciągłe uczucie pragnienia;
• wyraźny wzrost brzucha;
• zwiększone oddawanie moczu;
• owrzodzenia na skórze;
• powstawanie zaskórników i plam starczych;
• łojotok.
  

  Choroba Cushinga

2.12 Adenite

Dziedziczna patologia skóry, objawiająca się w dzieciństwie i starości w postaci zapalenia i zaburzeń gruczołów łojowych. Objawy zapalenia adenitis to:

• wypadanie włosów na uszach, szyi i głowie, szybko się łamie;
• tworzenie się łupieżu, strupów i łusek na skórze;
• zaokrąglone łyse miejsca;
• silne swędzenie;
• nieprzyjemny zapach dotkniętych obszarów;
• wilgotna, lepka skóra, która nabiera żółto-szarego odcienia.

Jeśli choroba nie zostanie wykryta na czas, łyse plamy rozprzestrzeniają się na ogon i plecy..

2.13 Łysienie endokrynologiczne

Występuje, gdy zaburzenia hormonalne w organizmie zwierzęcia: naruszenie tarczycy, nadczynność nadnerczy lub cukrzyca. Główne objawy patologii to:

• ciągłe lizanie;
• łyse plamy;
• niedoczynność tarczycy;
• rozwój łojotoku;
• złuszczanie skóry;
• wypadanie włosów nawet przy normalnym głaskaniu.

2.14 Dermatoza słoneczna

Wysoka wrażliwość na światło słoneczne występuje częściej u zwierząt o jasnym umaszczeniu. W przypadku braku stałej ekspozycji na słońce przechodzi samoistnie. Oznaki:

• wypadają włosy i tworzą się łysiny;
• pojawia się stan zapalny skóry;
• powstają rany na uszach i nosie.

2.15 Neurogenne zapalenie skóry i zapalenie mieszków włosowych

Choroba występuje na tle stresu lub depresji. Wełna wypada symetrycznie.

Zapalenie mieszków włosowych to zakaźna patologia mieszków włosowych występująca na głowie, pysku i szyi zwierzęcia w postaci silnego świądu i wypadania włosów.

2.16 Rumień polimorficzny

Występuje z powodu nadmiernej wrażliwości na infekcje, leki lub z powodu rozwoju niektórych patologii, w tym onkologicznych.

Rumień polimorficzny

Objawy:

• wypadanie włosów;
• pęcherze w pachach, pachwinie, uszach i ustach;
• apatia;
• wzrost temperatury.

2.17 Pasożyty skóry

To jest główny problem wszystkich zwierząt. Wielu właścicieli myli się, wierząc, że na infestację pcheł cierpią tylko osobniki uliczne. Nawet najczystsze zwierzęta mogą zostać zarażone po prostu przez pocieranie buta właściciela. Możesz określić obecność pcheł lub kleszczy, obserwując zachowanie kota: staje się bardzo rozdrażniona, ciągle się otrząsa i szczotkuje określoną część ciała. Niektóre szkodniki można zobaczyć gołym okiem.

Bez względu na przyczynę rozwoju łysienia u kota, diagnoza powinna być postawiona tylko przez specjalistę po badaniu i specjalnych badaniach. Tego problemu nie należy lekceważyć. Wypadanie włosów u kotów objawia się na różne sposoby. Ale jeśli zaczęła wypadać w strzępach, aż do powstania łysych plam i strupów, musisz skontaktować się z weterynarzem. Jeśli pozostawisz to przypadkowi, możesz skrzywdzić swojego zwierzaka, a nawet go stracić..

3 Diagnostyka

Skuteczność terapii zależy całkowicie od dokładności postawienia diagnozy. W klinice weterynaryjnej kot przechodzi szereg badań:

1. 1. Wysłuchanie skarg i badanie historii medycznej zwierzęcia.
2. 2. Kontrola wizualna.
3. 3. Badanie mikroskopowe włosów.
4. 4. Badania krwi (ogólne i na obecność hormonów).
5. 5. Skrobanie skóry.
6. 6. Ultradźwięki lub prześwietlenie w celu wykluczenia guzów.

Główną analizą jest trichogramma, który pozwala uzyskać kompleksowe informacje o stanie sierści..

4 Leczenie

Po ustaleniu diagnozy specjalista przepisuje indywidualne leczenie, którego celem jest przywrócenie włosów i wyeliminowanie przyczyny łysienia:

1. 1. Jeśli kot ma dużo sierści z powodu stresu, lekarz zaleci właścicielowi przeanalizowanie wszystkich zmian w jego życiu w celu znalezienia takiej, która może powodować zmartwienia zwierzęcia. Jeśli to nie zadziała, uczucie i troska powinny być głównym leczeniem (oprócz przepisanego).
2. 2. Jeśli wypadanie włosów jest związane z alergią, należy całkowicie wykluczyć kontakt zwierzęcia z alergenem. W przypadku reakcji alergicznej na niektóre pokarmy zwierzęciu przypisuje się specjalną dietę. Konieczne jest wykorzystanie funduszy w celu zwiększenia odporności.
3. 3. W przypadku zakażenia zwierzęcia pasożytami (wszy, kleszcze, pchły) obowiązkowe jest stosowanie leków przeciwpasożytniczych. Dodatkowo jego dietę warto uzupełniać o dodatki do żywności i witaminy..
4. 4. Zakaźny charakter łysienia leczy się za pomocą serii antybiotyków (amoksycylina).
5. 5. Demodectic mange można wyleczyć, regularnie kąpiąc zwierzę w szamponie siarkowo-selenowym.
6. 6. Grzybica wymaga poważnego leczenia lekami, takimi jak Itrakonazol, Ketokonazol i Gryzeofulfina. Dodatkowo przepisywane są leki wspomagające odporność i środki normalizujące metabolizm. Pamiętaj, że grzybica przenosi się ze zwierząt na ludzi!
7. 7. W przypadku chorób endokrynologicznych stosuje się hormony.
8. 8. Ropnie skóry leczy się miejscowymi i ogólnoustrojowymi środkami antyseptycznymi i antybiotykami..

Ważne jest, aby stosować wyłącznie leki przepisane przez specjalistę. Samoleczenie może być szkodliwe dla zdrowia kota, szczególnie w przypadku niepiśmiennie dobranego środka lub przedawkowania.

5 Zapobieganie

Aby kot nie stracił sierści i nie tworzył łysych plam, w domu należy przestrzegać pewnych zaleceń. Pomogą zapobiegać rozwojowi niebezpiecznych patologii i utrzymają zdrowie skóry i sierści zwierzęcia. Działania te obejmują:

• zaszczepić na czas;
• regularnie odwiedzaj lekarza weterynarii;
• wzbogacić żywienie zwierzęcia w witaminy i minerały;
• chronić kota przed niepotrzebnym stresem;
• stwarzać dogodne warunki do wypoczynku i aktywnego życia;
• na czas leczyć skórę i futro zwierzęcia specjalnymi środkami przeciwpasożytniczymi;
• codziennie pielęgnować sierść (grzebień);
• chronić przed kontaktem z zakażonymi kotami.

Nie jest trudno przestrzegać tych prostych zaleceń, poza tym uratuje kota przed udrękami i procedurami medycznymi..