Włosy psa wypadają miejscami: przyczyny i zdjęcia

Pies w domu to nie tylko oddany przyjaciel i strażnik, ale także zwierzak wymagający stałej opieki i uwagi. Każdy hodowca wie, że sporadyczne wypadanie włosów to tylko sezonowe wypadanie, więc nie ma co się martwić. Co jednak zrobić, jeśli zwierzę zaczęło wypadać sierść jeszcze przed tym okresem? Może to oznaczać, że zwierzę jest chore i potrzebuje pomocy. W normalnym stanie futro zwierzęcia wygląda gładko i lśniąco, w przeciwnym razie należy pilnie udać się do kliniki weterynaryjnej lub wezwać lekarza w domu.

Dlaczego pies traci włosy: przyczyny i zdjęcia

Twoje zwierzę zaczęło łysieć? Nie martw się od razu. Przyczyna wypadania włosów może być fizjologiczna.

Linienie. Z reguły proces ten u psa występuje nie częściej niż dwa razy w roku. Jest to szczególnie widoczne u zwierząt domowych ras długowłosych. Przerzedzenie włosów obserwuje się również u starszych zwierząt..

Ale jeśli „loki” wypadną nieplanowo - to powód do wizyty u weterynarza. Niektórzy właściciele próbują samodzielnie „pomóc” zwierzęciu, stosując leki przeciw wypadaniu włosów. Ale przede wszystkim konieczne jest ustalenie prawdziwej przyczyny łysienia, co może zrobić tylko specjalista. Rzeczywiście, za tym kryją się różne choroby i bardzo ważne jest, aby je zidentyfikować na początkowym etapie. Po drugie, środki używane przez ludzi nie mają absolutnie żadnego wpływu na psy..

Każdy właściciel czworonożnego przyjaciela powinien wiedzieć, że głównym wyznacznikiem stanu zdrowia zwierzęcia jest właśnie stan sierści.

Wypadanie sierści Przyczyny swędzenia psa

Przyczyn wypadania włosów u psa może być kilka (poza fizjologicznymi):

• obecność patologii i złożonych chorób;
• niewłaściwie skomponowana dieta;
• obniżona odporność;
• obecność chorób alergicznych;
• zaburzenia hormonalne;
• niewłaściwa opieka;
• brak witamin i minerałów.

Aby określić początkowe przyczyny wypadania włosów, właścicielka powinna zwrócić uwagę na obszary łysiejące: jeśli ich lokalizacja jest nieuporządkowana i chaotyczna, przyczyna jest niehormonalna, przy symetrycznym wypadaniu włosów możemy mówić o zaburzeniach hormonalnych w organizmie zwierzęcia.

Choroby związane z brakiem równowagi hormonalnej

Hipoestrogenizm (brak estrogenu). Choroba ta najczęściej dotyka wysterylizowane suki w średnim wieku. W przypadku hipoestrogenizmu u zwierzęcia dochodzi do silnego przerzedzenia włosów, najpierw w okolicy narządów płciowych, które stopniowo rozprzestrzeniają się po całym ciele. Jednocześnie wzrost nowej wełny jest znacznie spowolniony. Na tym tle widać, że skóra psa staje się bardzo miękka i delikatna..

Hiperestrogenizm (nadmiar estrogenu). Wśród hodowców psów powszechnie uważa się, że tylko samice cierpią na tę chorobę, ale tak nie jest: hiperestrogenizm może również dotyczyć samców różnych ras. Choroba charakteryzuje się ciężkim wypadaniem włosów w pobliżu genitaliów, obrzękiem napletka u mężczyzn i gwałtownym wzrostem sromu u kobiet. Przyczyną tych wszystkich zmian są zaburzenia hormonalne w okolicy narządów płciowych..

Hiperadrenokortycyzm lub zespół Cushinga. Choroba ta charakteryzuje się silnym wypadaniem włosów w całym ciele zwierzęcia. Tłumaczy się to nadmiarem kortyzolu - jednego z wielu hormonów. W niektórych przypadkach hiperadrenokortyzm może powodować stosowanie niektórych leków steroidowych..

Oprócz ciężkiej utraty włosów, w zespole Cushinga obserwuje się następujące objawy kliniczne:

• obwisły i spuchnięty brzuch;
• ciągłe pragnienie powodujące zbyt częste oddawanie moczu;
• ostry przyrost masy ciała.

Ponadto możliwy jest nawrót niektórych chorób zakaźnych..

Niedoczynność tarczycy . Choroba charakteryzuje się ostrym niedoborem hormonów tarczycy. Sierść psa staje się krucha i zaczyna silnie wypadać. Ponadto następuje gwałtowny wzrost masy ciała bez wyraźnego powodu. Zwierzę staje się ospałe, apatyczne, odmawia aktywności fizycznej Ponadto następuje zmniejszenie ochronnych funkcji organizmu.

Niedobór hormonu wzrostu. Z reguły ten stan jest charakterystyczny dla mężczyzn w okresie dojrzewania. Najczęściej choroba ta dotyka psy następujących ras:

• Wolf Spitz;
• pomarańcze;
• airedale terriery;
• bokserki;
• pudle;
• chow-chow.

Niehormonalne czynniki wpływające na wypadanie włosów

Wiek lub okresowe linienie. Ten powód utraty włosów u psa jest znany każdemu właścicielowi. Stopień zrzucania zależy od rasy Twojego zwierzaka, a także od rodzaju linii włosów. Niektóre gatunki ras charakteryzują się nadmiernym wypadaniem sierści w okresie linienia. Na przykład pomarańcza, która traci ogromną ilość włosów i zostaje pokryta jasnymi łysymi plamami. Ten stan jest normalny i nie powinien budzić obaw właściciela. Aby jednak uniknąć problemów skórnych, zwierzę powinno być odpowiednio pielęgnowane i często czyszczone w tym okresie..

U samic linienie może być nie tylko sezonowe, ale także związane z pewnym okresem. Na przykład bezpośrednio po porodzie, a także podczas cyklu seksualnego.

Silny stres może również powodować nadmierne wypadanie włosów u psa. Przyczyną szoku nerwowego jest zmiana właściciela, przeprowadzka do nowego mieszkania, wizyta w przychodni weterynaryjnej itp..

Właściciele psów powinni zachować ostrożność przy wybieraniu produktów kosmetycznych, które mogą również wywołać nieplanowane linienie..

Czarna akantoza . Choroba ta charakteryzuje się aktywnym wypadaniem włosów na uszach i pod pachami zwierzęcia. Uszkodzone obszary ciała stają się tłuste i zaczynają wydzielać silny nieprzyjemny zapach. Predyspozycja do akantozy zależy również od rasy zwierzęcia. Najczęściej choroba ta dotyka jamników..

Alergia (żywność i nieżywnościowe). Właściciele czworonożnych zwierząt są przekonani, że reakcje alergiczne u psów są dość rzadkie. Jednak praktyka pokazuje, że jest to dalekie od przypadku. Alergie pokarmowe mogą być wywoływane przez wprowadzenie do diety nowych, wcześniej nieużywanych pokarmów. Rzeczywiście, nawet niewielka ich ilość może powodować łysiny, swędzenie i wysypkę. Ponadto w pewnych okolicznościach nawet zwykłe jedzenie może wywołać reakcję alergiczną. Konsekwencją nieodpowiedniej reakcji organizmu może być pojawienie się atopowego (alergicznego) zapalenia skóry. Alergie inne niż pokarmowe wywołują określone substancje i składniki środowiska, a także kosmetyki.

Pasożyty. Kleszcze, pchły, wszy, a nawet robaki mogą również powodować wypadanie włosów. Ponieważ patogenami świerzbu (świerzbu skórnego i nużycy) są roztocza, choroba ta jest pasożytnicza. Demodectic mange najczęściej dotyka zwierzęta młode i w średnim wieku. Dlatego szczenięta, które doświadczają niekontrolowanego wypadania włosów, są najpierw badane pod kątem obecności tej choroby. Głównym objawem choroby jest silne swędzenie. Kleszcz może zarazić psa dowolnej rasy, jednak częściej od demodicosis bullterierów i sharpei, a także zwierząt o słabej odporności immunologicznej.

Jeśli chodzi o lokalizację dotkniętych obszarów skóry, to z reguły brzuch, tylne nogi, powieki i usta psa. Rozmiar łysych plam może dochodzić do kilku centymetrów średnicy. Jeśli przez wystarczająco długi czas ignorujesz swędzenie i wypadanie włosów, liczba łysych plam może dramatycznie wzrosnąć, a obszar dotkniętych obszarów sam się zwiększy..

Kolorowe łysienie mutacyjne. Dobermany najczęściej cierpią na tę chorobę, dlatego drugie imię tej choroby to zespół niebieskiego dobermana. Choroba charakteryzuje się ciężkim łysieniem na całym ciele zwierzęcia. Sierść psa wygląda jakby została „zjedzona” przez kreta, a na skórze tworzą się liczne grudki i krosty.

Bakteryjne infekcje skóry. Najczęstszą jest piodermia, która występuje na tle osłabionej odporności zwierzęcia..

Infekcje grzybicze (drożdżakowe). Takie choroby często powodują wypadanie włosów. Szczególnym zagrożeniem jest grzybica, która atakuje nie tylko sierść zwierzęcia, ale także łatwo przenosi się na ludzi. Takie infekcje dotyczą głównie obszarów o wysokim poziomie nawilżenia (fałdy skóry, pachy). Rasy najbardziej podatne na grzybicę to buldogi, Shar Pei i wszystkie typy psów, które mają wiele fałd skórnych. Dodatkowymi objawami infekcji grzybiczej jest nieprzyjemny, odpychający zapach wydobywający się z zakażonych miejsc, a także wzmożona przetłuszczanie się skóry..

Słoneczne zapalenie skóry. Łysie plamy są zlokalizowane głównie na pysku psa. Choroba ta jest najczęściej dotykana przez zwierzęta o słabo zabarwionej skórze nosa. Oprócz aktywnego wypadania włosów, słoneczne zapalenie skóry jest również niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do wielu problemów autoimmunologicznych, a także do ekspresji skóry..

Łojotok - lepiej znany jako łupież. Może być chorobą wtórną i jednocześnie powodować wypadanie włosów.

Poważny niedobór cynku. Najczęściej cierpią na to psy ras arktycznych i północnych. Niedobór cynku powoduje zwiększoną twardość skóry właściwej. W niektórych przypadkach możliwe jest tworzenie się łusek na skórze, a także pojawienie się pęknięć na poduszkach łap psa.

Zapalenie gruczołów łojowych. Głównym objawem choroby są łyse plamy, rozmieszczone symetrycznie na szyi, plecach, głowie i pysku zwierzaka. Pudle są bardziej podatne na tę chorobę. Zapalenie adenitis może prowadzić do infekcji mieszków włosowych.

Bielactwo. Choroba prowadzi do wypadania włosów na skutek zmniejszenia pigmentacji skóry. Najbardziej podatne na tę chorobę są psy rasy Rottweiler i Belgian Terrier..

W przypadku wykrycia którejkolwiek z powyższych chorób należy pilnie skontaktować się z poradnią weterynaryjną, gdzie lekarz po zbadaniu pupila określi dalszy przebieg leczenia.

Leczenie

Oprócz leków Twój weterynarz może przepisać następujące witaminy:

• witamina D (olej rybny);
• chelat cynku;
• aminokwasy;
• Witaminy z grupy B..

Wszystkie te leki są zawarte w specjalnym kompleksie witamin.

W każdym razie, w obliczu problemu wypadania sierści zwierząt domowych, nie panikuj. Przecież szybka pomoc, a także nowoczesne metody wykrywania choroby zwrócą Twojemu przystojnemu mężczyźnie jego „kosmyki”, „loki” i „loki”, a on jak poprzednio zachwyci Cię swoim pięknym „futrem”.