Dlaczego koty boją się wody?

Wiele osób jest zainteresowanych pytaniem: „Dlaczego koty boją się wody?” Tworzone są fora, na których omawiane są różne argumenty i przypuszczenia, że ​​są to osobiste niechęci, genetyka lub fobie. Kiedyś zoolodzy przeprowadzali eksperymenty, które zaowocowały ciekawym odkryciem. W rzeczywistości koty wcale nie boją się wody, fizjologiczne przyczyny są odpowiedzią na niechęć do zamoczenia..

Psy są zwierzętami stadnymi, więc kiedy się zamoczą, wystarczy, że przytulą się do siebie i się rozgrzeją. Są w ciągłym ruchu - biegają, polują lub bawią się z innymi plemionami, wełna szybko wysycha. Ponadto psy mogą się trząść. W tym procesie woda po prostu zsuwa się z sierści dzięki sebum wydzielanemu przez organizm. To właśnie tych cech brakuje zwierzętom z wąsami, aby pozbyć się wody..

Koty są w ciągłym powolnym ruchu. Polują bez zbędnych ruchów, aby nie wystraszyć ofiary, nie wolą też biegać. W pozycji leżącej mokry kot nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości ciepła, aby się ogrzać. Dlatego głównym kryterium obawy przed wodą jest ryzyko zamarznięcia. W domu jest to mało prawdopodobne, ale na poziomie podświadomości wyzwala się instynkt samozachowawczy.

Istnieją również inne ważne czynniki, które kierują rodziną kotów.:

• Przegrzać. Szczelina powietrzna eliminuje nagrzewanie się ciała pod wpływem promieni słonecznych. Psy z kolei lubią się ochłodzić w czasie upałów w stawie lub wystawiać język łapczywie oddychając, czego koty nie robią;
• Pachnie. Podczas polowania koty są unieruchomione, ale jeśli ofiara wyczuje drapieżnika, całe polowanie pójdzie na marne. Kiedy woda dostaje się do sierści, wydziela silniejszy zapach, ponieważ ciało bardziej się nagrzewa, aby wyschnąć. Dlatego, aby nie głodować, koty starają się nie zamoczyć;
• Niebezpieczeństwo ataku. W tym przypadku silny zapach mokrego kota nie odstrasza zdobyczy, ale przyciąga większego drapieżnika. Kot próbuje szybko polizać futro, gdyż atak może nastąpić w każdej chwili. Psy są ostrzegane przed niebezpieczeństwem bliskich, a kot polega na sobie.
• Bakteria. Mokra sierść lub skóra mogą brudzić się bardziej niż sucha sierść. Podczas lizania cały brud i kurz dostaje się do żołądka kota, co może prowadzić do złych konsekwencji. Jednocześnie wysoka wilgotność w połączeniu z ciepłem to doskonałe warunki do rozwoju i rozmnażania większości drobnoustrojów i bakterii..

Cechy kotów

Pomimo tego, że koty boją się wody, są doskonałymi pływakami. Jeśli jednak musieli zanurzyć się w wodzie, są w stanie przepłynąć ogromną odległość, pływając z wrażliwym spojrzeniem i przerażonymi błyszczącymi oczami. Ciekawostką jest fakt, że nawet kocięta w wieku jednego miesiąca potrafią pływać, pracując intensywnie małymi łapkami..

W takim razie do czego służy ta umiejętność, gdy boisz się zmoknąć? Odpowiedź jest prosta: to instynkt. Jak wszystkie zwierzęta stałocieplne pływają, aby w razie niebezpieczeństwa można było uciec wszelkimi dostępnymi środkami. Warto zauważyć, że koty uwielbiają ryby, więc mogą pokonać strach i ryzyko przed zdobyciem ulubionego przysmaku..

Nie każdy boi się pływać

Dla niektórych kotów kuracje wodne to wcale nie strach, ale ciekawość i zabawa. Dzikie koty nie zwracają uwagi na instynktowne obawy o mokre futro lub niebezpieczeństwo potencjalnego ataku wroga. Dla nich kąpiel jest jak rozrywka. Koty z entuzjastycznym wyglądem pluskają się w wodzie, nurkują, pływają i łapią fontanny rozprysków. Do tych zwierząt należą tygrysy, maine coony, ogony amerykańskie i japońskie lub jaguarundy..

Pozycja cętkowanego kota to kolejny przykład miłośników wody. To dzikie zwierzę jest gotowe do życia w wodzie, jeśli to możliwe.. Wyverrina należy do kotów wędkarskich, więc świetnie czuje się w żywiole wody. Potrafi nurkować głęboko i pływać pod wodą do pięciu metrów, łowić ryby dla pożywienia lub dla własnej rozrywki..

Wśród zwierząt domowych są też ciekawe, wyjątkowe. Wiele osób lubi bawić się strużką wody z kranu, uderzać łapą o wodę w wiadrze lub patelni, łapać krople deszczu lub wodę spływającą z dachów. W czasie upałów koty lubią chłodzić twarz pod bieżącą wodą. Szczególnie zaciekawieni ludzie, biorąc prysznic, wolą wskakiwać do wanny właściciela. Jednak robią to dobrowolnie..

Rasy takich kotów to Sphynx, Savannah, Rex czy Turkish Van. Należy jednak wziąć pod uwagę indywidualny charakter każdego wąsatego zwierzaka. Dla kotów, które pierwszy raz zetkną się z tajemniczym elementem, spotkanie powinno odbyć się w sposób naturalny. Często popełniamy błędy, ucząc naszego futrzanego przyjaciela wody:

• Przemoc - wiele ras jest dumnych i kochających wolność, dlatego próbując na siłę zanurzyć kota w wodzie, wprowadzamy w jego podświadomość gwałtowne środki przymusu;
• Niecierpliwość - człowiek jest z natury niecierpliwy, dlatego chcemy szybko przyjrzeć się reakcji zwierzęcia. Dla kota jest to stresujące, ponieważ wolą poznawać nieznane w spokojnej atmosferze poprzez ostrożne działania;
• Agresja - w trakcie poznawania wody koty ze strachem ją dotykają i wąchają, zaczynamy ją zanurzać, popychać i przeklinać, gdy próbuje uciec lub cofa się ze strachu.

Jak wytresować kota do wody

Natura upewniła się, że koty potrafią pływać od dzieciństwa, ale zwierzęta nie napotkały ani wody, ani tej umiejętności. Naszym zadaniem jest prawidłowe pokazanie, że zabiegi wodne są integralną częścią ich życia. Na pierwsze spotkanie postaw miskę z wodą i kilka pływających przedmiotów, takich jak styropian czy plastikowe kostki. Zwracając uwagę kota na miskę, musisz ostrożnie wrzucać przedmioty do wody, aby nie powstały żadne rozpryski. Ciekawość to delikatna sprawa, dlatego chce złapać „zdobycz” z wody.

W przypadku ras bardziej predysponowanych do wody eksperyment może być trudniejszy. Będziesz potrzebował miski z wodą i mechanicznych zabawek. Będą wirować w wodzie, rozpryskując krople. Kot zacznie je łapać z zainteresowaniem i spadną na niego krople, tworząc w ten sposób bliski kontakt.

Kontynuacja szkolenia to bardziej globalna znajomość elementu wody. Napełniamy wannę wodą, rzucamy zabawkami lub żywą rybką (opcja najskuteczniejsza) i układamy w poprzek szeroką deskę. Powinien być cichy i stabilny, aby deska nie spadła z głośnym trzaskiem w momencie skoku. Pokazujemy ciekawą aktywność i obserwujemy. Wielu powie: „Mój kot nie lubi pływać, to nie dla niego”, ale warto spróbować. Może to tylko pochopny wniosek.

Pierwszy skok będzie przytłaczający dla zwierzaka i wyskoczy z niesamowitą prędkością. Był to jednak akt dobrowolny i będzie chciał spróbować ponownie, przynajmniej z ciekawości..

Jest inny sposób bez przymusu:

• Otwieramy kran ze stosunkowo ciepłą wodą;
• Bierzemy kota na ręce, aby było mu wygodnie;
• Trzymając jedną rękę pod klatką piersiową, a drugą pod zadem, kota należy ułożyć plecami do klatki piersiowej i nogami do przodu;
• Udajemy się do łazienki i ostrożnie wkładamy stopę pod wodę.

Musisz go przytrzymać przez kilka sekund, bez szarpania i używania siły, jeśli kot nagle się przestraszy. Po zmoczeniu łapy ręcznikiem wypuść kota, jeśli wyrwie się z rąk.

Ostatnim krokiem jest pływanie. W misce zbieramy ciepłą wodę, umieszczamy kota w wannie obok umywalki. Czubki łap zalać wodą kubkiem lub szklanką. Na początku może się bać, potem powtórz procedurę kilka razy, aż się przyzwyczai. Następnie musisz podlać biodra, brzuch, przejść do tyłu, wypowiadać delikatne, ciche słowa, aby utrzymać jej ducha.

Koty nie lubią pływać, dopóki woda stanowi potencjalne zagrożenie. Przyzwyczajony do schludnych, łatwych procedur zwierzak wkrótce przestanie bać się wody i zacznie pływać z entuzjastycznym zapałem. Przygotowanie „basenu” dla zwierzaka musi odbywać się w pomieszczeniu i pod nadzorem, ponieważ kot nie może wydostać się z niekompletnej wody w wannie i utonąć na próżno