Czy mogę dostać wścieklizny, jeśli kot drapie lub gryzie?

Wiele chorób wirusowych jest charakterystycznych tylko dla jednego gatunku ssaków, jednak istnieje dolegliwość niebezpieczna dla wszystkich zwierząt stałocieplnych i ludzi. Ta wścieklizna jest chorobą, która atakuje mózg i powoduje śmierć..

W stereotypowych przekonaniach najbardziej przerażające jest spotkanie z zarażonym psem, jednak wściekliznę można dostać od kotów, gryzoni i dzikich zwierząt..

Co to jest wścieklizna u kota

Przebieg choroby u kotów niewiele różni się od przebiegu choroby u innych zwierząt. Początek choroby wiąże się z wnikaniem wirusa do organizmu, który rozpoczyna swoją drogę do mózgu przez krew i limfę.

WAŻNY! Patogen wnika do organizmu przez ślinę lub krew zakażonego zwierzęcia. Wystarczy kotowi zjeść chorego gryzonia lub wdać się w walkę z zarażonym osobnikiem, aby zarazić się wirusem.

Ten patogen jest trwały i utrzymuje się przez długi czas w zwłokach martwych zwierząt. W zimne dni pozostaje aktywny przez 2 lata, ale ogrzewanie niszczy ten środek. Również związki fenolowe, roztwory zasadowe i formalina hamują działanie wirusa.

Zrozumienie, czym jest wścieklizna u kota, jest dość proste: musisz zrozumieć mechanizm działania wirusa i konsekwencje infekcji.

Sam agent dzieli się na 2 typy:

• Miejski. Agresywny patogen z krótkim okresem inkubacji i prowadzący do szybkiej śmierci.
• Las. Dzikie zwierzęta są na nią podatne, jednak z pokoleniami rozwijają zdolności adaptacyjne: lisy, wilki, szopy pozostają nosicielami, ale nie wykazują objawów choroby. Niemniej jednak ugryzienie takiego zwierzęcia jest również niebezpieczne dla zwierząt domowych, w tym kotów, którym wolno chodzić..

U kotów występują 3 formy choroby:

• cichy;
• nietypowy;
• żywiołowy.

Dla spokojnego przepływu nie ma fazy agresji.. Ta forma charakteryzuje się najszybszym przebiegiem - zwierzę popada w apatię, następnie następuje paraliż, depresja oddechowa, a zwierzę umiera.

Nietypowa wścieklizna występuje niezwykle rzadko. Trudno go rozpoznać z powodu prawie całkowitego braku objawów.. Uważni właściciele mogą zauważyć senność, letarg zwierzęcia, brak zainteresowania zabawami. Dzięki tej formie osoba dorosła może żyć kilka miesięcy. Według kilku badań ta forma jest czasami uleczalna..

Forma przemocy jest najbardziej znana i powszechna. Choroba ma 3 etapy, a druga jest niezwykle niebezpieczna dla innych. Mechanizm patologii:

• Etap melancholii. Po pierwsze, pojawiają się oznaki zmiany zachowania: zwiększona potrzeba uczucia lub odwrotnie, chęć ukrycia się w ciemnych zakamarkach. Ponadto objawia się uszkodzenie układu nerwowego, polegające na niekontrolowanych ruchach szczęk. W przyszłości rozwija się chęć jedzenia niejadalnych przedmiotów, wzrasta wydzielanie śliny, rozwijają się wymioty.
• Etap pobudzenia. Kot wykazuje niekontrolowaną agresję wobec ludzi, zwierząt, a nawet przedmiotów. Nie można rozpoznać początku ataku. Po ugryzieniu twardymi przedmiotami dochodzi do złamań szczęki, pękają zęby. Na ulicy chory może przebiec 50 km, jednocześnie roznosząc wirusa.
• Etap depresji. Szał mija, rozwija się paraliż krtani, co uniemożliwia picie wody i odżywianie. Później kończyny tylne zawodzą, a kot prawie nie może się ruszać. Ostatni zegar to śpiączka. Wpadając do niego, zwierzę umiera z wycieńczenia lub ustania funkcji oddechowej..

Niuanse okresu inkubacji

Gdy wirus znajdzie się we krwi, nie jest od razu aktywny. Okres wylęgania zwykle trwa 1-1,5 miesiąca, jednak zwierzę jest zaraźliwe przez 8 dni. Początek objawów choroby wcześniej niż 4 tygodnie później występuje u zwierząt z niską odpornością.

To:

• kocięta z nieuformowaną odpornością;
• alergicy;
• zwierzęta w podeszłym wieku i osłabione;
• koty z chorobami przewlekłymi;
• zwierzęta zatrzymujące się po urazach i operacjach

WAŻNY! Silny układ odpornościowy może opóźnić wystąpienie choroby. W praktyce weterynaryjnej odnotowano przypadki, gdy okres utajenia trwał do 1 roku.

Również lokalizacja miejsca ukąszenia lub przenikanie śliny przez rany wpływa na czas inkubacji patogenu. Wirus stara się dotrzeć do mózgu, wpływając jednocześnie na układ nerwowy i narządy. Gdy środek przenika przez uszkodzoną skórę głowy lub szyi, choroba rozwija się znacznie szybciej. Liczy się również ilość wirusa, który dostał się do organizmu zwierzęcia..

Sposoby zakażenia człowieka

Wścieklizna od kota domowego lub na zewnątrz może się zarazić na kilka sposobów. Głównymi drogami infekcji są ukąszenia i zadrapania, a także spożycie śliny chorego zwierzaka na uszkodzonej skórze.

WAŻNY! Prawdopodobieństwo infekcji zależy bezpośrednio od rozległości zmian i ich lokalizacji. Jeśli skóra głowy i twarzy jest zraniona, ryzyko zachorowania znacznie wzrasta.

Środki zapobiegawcze należy podjąć pierwszego dnia, więc jeśli istnieje minimalne prawdopodobieństwo wystąpienia choroby u zwierzęcia, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem i rozpocząć cykl wstrzyknięć.

Ugryziony przez kota

Głównym zagrożeniem wścieklizny u ludzi jest zakażenie zwierzęcia, zanim pojawi się kliniczny obraz wścieklizny.. Najczęściej właściciel lub wolontariusz, który karmi bezpańskie zwierzęta, zaraża się, gdy kot gryzie, nieświadomy, że wchodzi w interakcję z nosicielem.

Nieostrożne zabawy lub specyficzny charakter jednostki mogą powodować nie czułe gryzienie, ale pełnoprawne ugryzienie z penetracją psa przez wszystkie warstwy skóry. Wypływa krew, która miesza się ze śliną zakażonego zwierzęcia, powodując infekcję.

Ryzyko infekcji wzrasta, gdy zwierzę zaczyna lizać ranę. Więcej śliny zwiększa liczbę czynników wirusowych dostających się do organizmu człowieka.

Jeśli kot drapie

Same zadrapania nie stanowią zagrożenia dla ludzi. Jednak nadal istnieje ryzyko infekcji w przypadku drapania przez kota. Dzieje się to w następujących warunkach:

• dolne partie kończyn są uszkodzone, możliwe, że krew zwierzęcia dostanie się w zadrapanie;
• przypadkowe połknięcie śliny kota w miejscu urazu;
• samoleczenie otwartych ran zwierzęcia z uszkodzoną skórą dłoni.

Inne sposoby infekcji

Inne drogi zakażenia obejmują spożycie krwi i śliny na błonach śluzowych człowieka. Dzieje się tak po kontakcie z chorym kotem i zignorowaniu środków dezynfekujących. Niebezpieczne jest również pozwolenie zwierzęciu na jedzenie z talerza właściciela i karmienie go własną łyżką. Oprócz tego, że żywność dla ludzi jest szkodliwa dla zwierząt domowych, nie można całkowicie wykluczyć ryzyka zarażenia się wirusem..

Innym sposobem infekcji jest lizanie twarzy lub dłoni. Szorstki język kotów powoduje mikropęknięcia w ludzkiej skórze, przez które przedostaje się ślina zawierająca czynnik chorobotwórczy.

Jak rozpoznać chorego kota

Znając somatyczne i behawioralne objawy wścieklizny, pacjent rozpoznać kota możliwe są następujące objawy:

• aktywne zwierzę staje się apatyczne, chowa się, unika społeczeństwa;
• zwierzę wykazuje zwiększone, nietypowe uczucie, stara się polizać twarz i ręce;
• pojawiają się nerwowe ruchy szczęk, jakby zwierzę próbowało złapać latającego owada;
• zmiany apetytu, kot wykazuje zwiększone zainteresowanie niejadalnymi przedmiotami;
• występuje silny przepływ śliny;
• zaczynają się wymioty, które są regularne;
• kot pędzi do widocznych przedmiotów bez powodu;
• zwierzę żuje przedmioty z taką siłą, że łamie zęby, ale nie odczuwa bólu ani dyskomfortu;
• zwierzę stara się uciec, a zwierzę uliczne jest w ciągłym ruchu;
• całkowita odmowa jedzenia i wody;
• rozwój paraliżu.

Ta symptomatologia objawia się na różnych etapach choroby, jednak jeśli pojawią się niepokojące objawy, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Natychmiast po ukąszeniu zwierzaka można uratować, jeśli zabierzesz go do kliniki, poddasz badaniu i zostawisz w szpitalu, ograniczając jego ruch. Kwarantanna trwa około 2 tygodni.

Niestety nie zawsze można zabrać zwierzaka do lekarza natychmiast po podejrzanym urazie. Dlatego na tej podstawie gwarantowana dokładna diagnoza jest ustalana tylko na podstawie sekcji zwłok mózgu. Aby jednak chronić inne osoby i zwierzęta, przy najmniejszym podejrzeniu zwierzę należy odizolować i pokazać specjaliście.

Oznaki wścieklizny u ludzi

Aby uratować sobie życie, natychmiast po ukąszeniu lub innym niebezpiecznym kontakcie z potencjalnie zakażonym zwierzęciem należy niezwłocznie udać się do szpitala. Jeśli nie podejmiesz działań, choroba rozwija się po zakończeniu okresu utajonego, którego minimalny czas trwania wynosi 10 dni.

WAŻNY! Na świecie zdarzały się przypadki, gdy u osoby okres utajenia trwał 6 lat, jednak przez cały ten okres mógł on zarazić inną krwią lub śliną.

Główne objawy wścieklizny u ludzi różnią się w zależności od stadium choroby. Pierwsza trwa od 1 do 3 dni i charakteryzuje się:

• dyskomfort w okolicy ukąszenia, nawet jeśli rana się zagoiła;
• obecność pieczenia, swędzenia, nadwrażliwości w miejscu urazu;
• wtórne zapalenie i obrzęk blizny;
• wahania temperatury ciała w granicach 37-37,3 stopni;
• występowanie osłabienia i bólów głowy;
• biegunka i wymioty;
• jeśli twarz jest uszkodzona przez rozwój halucynacji węchowych i wzrokowych;
• depresja, lęk, drażliwość, niskie podłoże emocjonalne, wycofanie;
• utrata apetytu;
• bezsenność na przemian z koszmarami.

Czas trwania etapu 2 wynosi od 48 do 72 godzin.

Typowe objawy:

• zwiększona drażliwość nerwowa;
• skurcze do wymiotów podczas próby picia wody;
• podobna reakcja na widok cieczy lub szum płynącej wody;
• rzadki oddech;
• skurcze twarzy w odpowiedzi na nagłe światło, ostry dźwięk, wiatr;
• rozszerzenie źrenic z utrwaleniem wzroku w jednym punkcie;
• szybki puls;
• obfity pot i ślina;
• agresywne zachowanie wyrządzające krzywdę sobie i innym, wywołane halucynacjami akustycznymi i wzrokowymi, wywołujące niekontrolowany terror.

Ostatni etap charakteryzuje się paraliżem spowodowanym nieodwracalnymi dysfunkcjami mózgu.

Zaobserwowano również:

• spokój zewnętrzny;
• minimalna aktywność fizyczna;
• zmniejszona wrażliwość;
• temperatura ciała powyżej 40 stopni;
• spadek ciśnienia krwi powodujący tachykardię.

Potem następuje paraliż układu oddechowego lub mięśnia sercowego, co prowadzi do śmierci. Ogólny przebieg choroby trwa maksymalnie tydzień. Czasami odnotowuje się szybki rozwój bez agresywnego etapu - w tym przypadku osoba zakażona umiera w ciągu 24 godzin od pierwszych objawów wścieklizny.

Choroba jest nie tylko niebezpieczna, ale ma też bolesny przebieg. Należy pamiętać, że wścieklizna od kota jest tak możliwa, jak od psa lub dzikiego zwierzęcia.. Zestaw środków, w tym regularne szczepienia, ostrożność i uwaga właścicieli wobec zwierząt domowych, pomoże uniknąć znajomości z taką patologią.