Nibelung: miękki jedwab wewnątrz i na zewnątrz

Luksusowe połyskujące futro, szmaragdowozielone oczy i aureola tajemniczości sprawiły, że te koty stały się niemal mitycznymi stworzeniami. Tajemnicza czarodziejka z Nibelungów, ale całkiem prawdziwa. Bezpretensjonalne, znośne i czułe stworzenie odda całą swoją miłość osobie, która ma szczęście być właścicielem przedstawiciela tej rzadkiej rasy.

Za przodków Nibelungów uważa się rosyjskie niebieskie koty, w miotach których czasami pojawiały się dzieci o wydłużonych włosach. Nietypowe kocięta zostały odrzucone, preferując standardowy rosyjski niebieski z pluszową sierścią. Dopiero na początku lat 80. ubiegłego wieku felinolodzy zwrócili uwagę na piękności długowłosych, docenili je i postanowili stworzyć nową rasę. Założycielami byli Siegfried i Brünnhilde - zwierzaki Cory Cobb, nazwane na cześć bohaterów cyklu operowego Pierścień Nibelungów. W 1987 roku kot Nibelung uzyskał status rodowodu w systemie TICA, a następnie inne organizacje felinologiczne uznały długowłosego błękitnego za niezależną rasę..

W Rosji te piękne zwierzęta nie są zbyt popularne (jednak podobnie jak ich „pluszowi” przodkowie), ale w Europie, Anglii i USA Nibelungowie są dobrze znani miłośnikom kotów..

Nibelung to wdzięczne i plastikowe zwierzęta o intensywnym niebieskim kolorze. Włos na piersi i ogonie jest dłuższy niż na tułowiu. Czubki każdego włosa są mocno rozjaśnione, co sprawia wrażenie, że kot jest spowity lekką mgiełką (Nibelungen po niemiecku „dzieci mgły”).

Inną cechą tych zwierząt są duże owalne oczy o soczystym szmaragdowym kolorze. Oczy szeroko rozstawione i lekko skośne, spojrzenie pewne, uważne, czasem uparte.

W przeciwieństwie do innych ras, Nibelung robi mylące wrażenie. Jeśli Persowie lub Syberyjczycy, którzy wydają się potężni i ciężcy, są tacy, to na zewnątrz duży Nibelung jest daleki od wagi ciężkiej. Smukły kot o wydłużonym formacie ukrywa się w jedwabnej chmurze, poruszając się na długich, wdzięcznych nogach. Palce są zebrane w kłębek - Nibelung zdaje się skradać na palcach. Ale mimo całej gracji są to silne, muskularne koty..

Delikatni i spokojni Nibelungowie czują się dobrze tylko w przyjaznej rodzinie, w której każdy szanuje delikatną naturę zwierzaka. To rasa kotów, która jest nieufna wobec obcych, hałaśliwych dzieci i irytujących gości. Są towarzyskie, ale preferują spokojne „rozmowy” i pieszczoty znajomego, ale rzadko wykazują agresję. Kot wolałby raczej dumnie przejść na emeryturę, niż używać zębów lub pazurów.

W większości przypadków Nibelung wybiera jednego właściciela, którego uważa za przyjaciela i obrońcę. Oddany kotek podąża za tą osobą, gdy tylko jest to możliwe. Jeśli właściciela nie ma przez dłuższy czas, zwierzak bardzo tęskni za domem i woła go z cichym mruczeniem.

Nibelungowie odziedziczyli zamiłowanie do łowiectwa po rosyjskim bluesie, więc trzymanie go razem z gryzoniami czy ptakami jest dość trudne. Ale inny kot czy nawet pies nie sprawi kłopotów - życzliwy zwierzak z łatwością znajdzie wspólny język z jakimkolwiek zwierzęciem, jeśli tylko nie będzie on zbyt nachalny.

Właściwe żywienie, komfortowe warunki i morze miłości - to wszystko, czego potrzebują te zwierzęta. Mimo całej swojej świetności ta rasa kotów pozostaje naturalna, nie zepsuta przez hodowców. Aby zadowolić kota, wystarczy, że właściciel zainstaluje „drzewko” do wspinaczki w domu, wybierz odpowiednią kuwetę do kuwety (taką, która nie będzie się przyklejać do długich włosów) i przynajmniej czasami wyprowadzić zielonooką piękność na spacer. Koty te bardzo szybko przyzwyczajają się do szelek, lubią chodzić (w cichym ustronnym miejscu). Jeśli po Nibelungu nie ma sposobu na przejście, będziesz musiał zwracać uwagę na aktywne zabawy, aby uwolnić nagromadzoną energię i dać możliwość zrealizowania instynktów łowieckich, przynajmniej w zabawny sposób.

Aby zachować urodę sierści, konieczne jest dokładne czesanie zwierzaka trzy razy w tygodniu. Jeśli tego nie zrobisz, lśniące futro zamieni się w żałosne sople. Ku uciesze właścicieli podszerstek tych kotów nie odpada jednak Nibelungs zrzuca dwa razy w roku. Zwierzę można kąpać tylko w razie potrzeby - jeśli kot jest bardzo brudny lub masz wypad na wystawę.

Współczesne Denibelungi zachowały sylwetkę swoich odległych przodków. Uszy, oczy, ogon i inne części ciała pozostały takie same, jak stworzyła je natura, dlatego zwierzęta te mają dobre zdrowie, rzadko chorują i pozostają aktywne do starości, która występuje dopiero w wieku 13-15 lat.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: