Himalayan cat: fantasy carnival

Luksusowe futro, twarz lalki, urocze małe uszy i otwarte, dziecinne spojrzenie - Persowie podbili serca milionów na wszystkich kontynentach! Dodaj do tego urocze oznaczenia, które podkreślają piękno puszystej chmurki, a otrzymasz himalajskiego kota, który jest godny rywalizacji ze swoją starszą „siostrą”.

Pomysł wyhodowania persów syjamskich przyszedł do głowy wielu hodowcom, ale pionierem została amerykańska Virginia Cobb. W 1931 roku opracowała program hodowlany, a pięć lat później pojawił się pierwszy kot himalajski. W Anglii prace nad stworzeniem rasy rozpoczęły się nieco później, w latach pięćdziesiątych XX wieku. Praca pani Harding i Briana Stirling-Webb zaowocowała: w 1955 r. Rasa została uznana przez GCCA. Persowie w maskach interesowali się na całym świecie, był to rodzaj kociego boomu: ulubiony, ale już znajomy Pers nagle stał się czarującym nieznajomym.

Jednak krzyżowanie Persów z kotami syjamskimi wpłynęło nie tylko na kolor, ale także na budowę ciała silnych. Kocięta himalajskie, w przeciwieństwie do persów, były długonogie, o lżejszej budowie, zatracono krągłość ich kształtów. Z tego powodu Himalajowie zostali podzieleni na niezależną rasę, ale hodowcy nadal wlewali krew Persów, próbując powrócić do swoich pierwotnych form. I udało się: w 1984 r. Członkowie komisji GFA uznali koty himalajskie za jedną z odmian perskich kolorów. Dziś mają różny status w zależności od organizacji: niezależna rasa, kolor kota perskiego, dwie rasy spokrewnione zawarte w jednej grupie.

Co ciekawe, jednym z najmniejszych kotów na świecie jest kot himalajski Tinker Toy. Był tak malutki, że jego wymiary są po prostu niesamowite: waży około siedmiuset gramów, jego wysokość sięgała zaledwie ośmiu centymetrów, a długość ciała wynosiła tylko dziewiętnaście centymetrów! Rekord jest zapisany w Księdze Guinnessa i do dziś nie został pobity. Tinker Toy z Illinois należał do pary Forbes. Bydło i Katrin były nadal kociakiem pokazującym dziecko weterynarzom, którzy doszli do wniosku, że kot Tinker Toy jest najczęstszym krasnoludem, który rzadko, ale nadal pojawia się nie tylko wśród ludzi, ale także wśród kotów..

Koty perskie i himalajskie w różnych systemach mają jeden lub prawie identyczny standard. Podobnie jak Persowie, ciało jest zwarte, a nogi i ogon nie powinny być długie. Szyja, łopatki, klatka piersiowa i zad są mocne, dobrze rozwinięte i szerokie. Czaszka okrągła i szeroka, kufa płaska i dość szeroka. Nos znajduje się tuż poniżej poziomu oczu, ale jest też typ ekstremalny, gdy nos znajduje się prawie na tym samym poziomie co oczy. Duże, okrągłe oczy Himalajów powinny być ciemnoniebieskie. Uszy są małe, zaokrąglone, do połowy zakryte puszystym futerkiem.

Współczesne Himalaje różnią się od Persów jedynie kolorem. Sierść jest długa, lejąca, bardzo miękka i przyjemna w dotyku. Włosy na głowie i dolnej części nóg są nieco krótsze niż na tułowiu. Ogon ozdobiony jest najdłuższym i najbardziej puszystym włosem. Kot Tinkertoi himalajski miał sierść przypominającą foki - jasnobrązowe tło i ciemnobrązowe znaczenia, które przyciemniają pysk, uszy, nogi i ogon. Koty błękitne są bardzo piękne - niebieskie znaczenia na prawie śnieżnobiałym ciele, odlanym ze stali. Zwierzak wygląda jak nieważka chmura - czysty, przewiewny i wzruszający puch. Istnieje wiele opcji kolorystycznych, ale ważny jest kontrast oznaczeń na jasnym tle i wyraźne granice. Oznaczenia mogą być nie tylko solidne, ale również ozdobione paskami lub plamkami (szylkret).

Kot himalajski to osoba królewska! Są niezależnymi, niezależnymi, a nawet nieco upartymi zwierzętami domowymi z poczuciem własnej godności. Są przywiązani do osoby, ale rzadko okazują swoją miłość, zachowując pewien dystans. Rasa świetnie sprawdza się w roli zwierzaka, rzadko przeszkadzając osobie miauknięciami, wezwaniami do zabawy i żądaniami czułości.

Kot nie będzie tolerował nieostrożnego obchodzenia się, przymusu fizycznego i niegrzeczności - użyje pazurów, słusznie zirytowany oburzającym zachowaniem. Kot został stworzony, aby go podziwiać, kochać i traktować z szacunkiem - tylko wtedy zwierzak odwzajemni się. Z tego powodu rasa nie nadaje się zbytnio dla rodzin z małymi dziećmi, jeśli rodzice nie są w stanie monitorować zachowania dziecka..

Ta rasa jest odpowiednia tylko dla osób lubiących pielęgnację. Bez regularnego czesania i kąpieli puszysta piękność szybko zamienia się w nieszczęśliwe stworzenie, całkowicie pokryte soplami i matami. Szczególnej uwagi wymagają również oczy tych kotów - ścieżki łzowe plami sierść, a gromadzenie się wydzieliny może prowadzić do chorób oczu. Ku radości kochanków te koty mają silne nerwy i wysoką inteligencję: zwierzak spokojnie znosi wszystkie procedury, zdając sobie sprawę, że nie chcą jej urazić.

Tinker Toy of Illinois był wyjątkiem od reguły. W miotach kotów himalajskich karły rodzą się nie częściej niż wśród potomstwa przedstawicieli innych ras. Ale Himalaje mają już dość problemów: dziedziczne choroby serca i nerek, asymetrię szczęk, niewydolność oddechową i wiele chorób oczu. Podobnie jak koty perskie, kotów tych nie można nazwać zdrowymi genetycznie. Jednak hodowcy wykluczają z hodowli osobniki gorsze, dlatego zakup zdrowego kociaka bez wad wrodzonych nie będzie problemem. Najważniejsze jest, aby skontaktować się z dobrym żłobkiem!

Udostępnij w sieciach społecznościowych: