Zrozumienie leczenia ropiejących ran u kotów

Tak się złożyło, że koty, a nawet koty to bardzo zadziorne stworzenia. Nawet pozornie domowe zwierzę, wypuszczone na spacer na ulicy, może wrócić do domu rozdarte i zakrwawione. I dobrze, jeśli jego uszy są nienaruszone! Jednak znacznie gorzej jest, gdy w wyniku walki pojawia się ropna rana: u kota może wywołać sepsę, a nawet doprowadzić do śmierci..

Podstawowe informacje

Rany ropne to rany zaszczepione mikroflorą pyogenną. Z wyglądu takie zmiany można łatwo odróżnić od innych ran, ponieważ wycieka z nich ropa, z powierzchni rany często wydobywa się nieprzyjemny zapach. Włosy wokół niej są zlepione z pomarszczonego wysięku. Jego kolor waha się od zielonkawożółtego do posokowatego (kolor kawałków mięsa). Ale w tym drugim przypadku mówimy raczej nie o ropie, ale o martwicze przebieg procesu zapalnego.

Głównym zagrożeniem każdego (!) Ropnego ogniska (nawet małego wrzenia, a nie tylko rany) w ciele jest prawdopodobieństwo rozwoju posocznica, to znaczy spożycie mikroflory ropotwórczej i jej toksyn do krwiobiegu. Im bardziej osłabione ciało kota, tym większe prawdopodobieństwo tak smutnego wyniku. Co dziwne, ale stopień napięcia odpornościowego można określić po prostu patrząc na ropę.

Jeśli jest gęsty (konsystencją przypomina śmietanę), ma zielonkawo-żółty kolor i lekko słodkawy, ale nie nieprzyjemny zapach, to wszystko jest w porządku - taki wysięk nazywa się łagodnym i wskazuje na normalną odporność. W przypadku, gdy ropa przypomina płynny jogurt o zielonkawo-czerwonym / białawym odcieniu, świadczy to o słabej odporności i silnym wyczerpaniu mechanizmów ochronnych organizmu kota. Jeśli twoje zwierzę ma dokładnie ten wysięk, lepiej nie ćwiczyć leczenia w domu, ale natychmiast pokazać to weterynarzowi.

Jakie jeszcze grozi tego rodzaju uszkodzenie? Aby odpowiedzieć na to pytanie, musisz wiedzieć, czym jest ropa. Jest to mieszanina martwych leukocytów i resztek zniszczonych przez nie mikroorganizmów. Ta kompozycja zawiera dużą liczbę enzymów, które łatwo rozpuszczają białka. To znaczy ropiejąca rana w pobliżu dużego naczynia krwionośnego - potencjalnie śmiertelna. Im więcej ropy poniżej standardu, tym więcej enzymów zawiera i tym wyraźniejsza jest jej zdolność rozpuszczania..

Przygotowanie do pielęgnacji ran

Jeszcze raz przypominamy, że niezwykle ważne jest zapobieganie przedostawaniu się mikroflory ropotwórczej i jej toksyn do ogólnego krwiobiegu, dlatego wszelkie manipulacje należy wykonywać bardzo ostrożnie (szczególnie na głowie). Po pierwsze, potrzebujesz oczyścić powierzchnię wokół rany z włosów i pomarszczony wysięk. Najpierw potrzebujesz namoczyć wysięk nadtlenkiem wodoru (nie więcej niż 3%). Nie spiesz się: jeśli skórki nie ustąpią, zwilż je mocniej roztworem dezynfekującym i poczekaj. Maty z lepkiej wełny są starannie przycięte, starając się uniknąć powstawania ran i zadrapań. Nie ma potrzeby golenia wełny - w razie potrzeby weterynarz dokona tej manipulacji. Nie wyciskaj w żaden sposób ropy! Nie wchodź też rękami do rany! Nie tylko możesz jeszcze bardziej pogorszyć proces patologiczny, ale na pewno zranisz kota. I raczej nie zostawi tego bez konsekwencji ...

Jeśli w ranie są jakieś zanieczyszczenia, spróbuj je delikatnie usunąć. Powtarzamy jeszcze raz, nie ma potrzeby "szurać" rękami - użyj pincety lub zacisku (wyczyść, a po usunięciu ciała obcego trzeba będzie go ugotować). Często wzdłuż brzegów rany znajdują się resztki tkanek - również nie można ich usunąć. Możesz zainfekować krwiobieg. Zabieg ten powinien również wykonać lekarz weterynarii..

W przypadku, gdy powierzchnia rany przekracza 10-15 m2. widzisz, lepiej natychmiast zwrócić się do niego. Podobnie w przypadkach, gdy uszkodzenie jest grube, obrzydliwy i ciężki zapach, a także w sytuacjach, w których sama rana jest tylko przetoka, łączenie jamy ropnia ze środowiskiem zewnętrznym. Lepiej nie leczyć takich patologii w domu, ponieważ istnieje poważne prawdopodobieństwo wystąpienia sepsy. Ponadto pilnie musisz pokazać zwierzaka weterynarzowi, jeśli jego ogólny stan budzi pewne obawy (kot jest apatyczny, odmawia jedzenia, ma haj temperatura). Jak leczy się ropne rany u kotów?

Mycie i bandażowanie

Nigdy i nigdy nie leczyć rany wlewając tam jodu lub brylantowej zieleni. Można więc ostatecznie spalić tkanki pozostające przy życiu, po czym przebieg procesu patologicznego ulegnie dalszemu pogorszeniu. Kanał rany można przemyć słabym roztworem nadmanganianu potasu (roztwór nadmanganianu potasu o różowym kolorze) lub nadtlenkiem wodoru (stężenie - nie więcej niż 3%) lub Pharmoksidin.

Po oczyszczeniu „otoczenia” rany i uwolnieniu jamy od nadmiaru ropy można przystąpić do zakładania bandaża. Najpierw na ranę nakłada się kompres z gazy bawełnianej, impregnowany balsamicznym mazidłem Wiszniewskiego lub lewomekol. Związki te skutecznie opóźniają ropienie i dezynfekują kanał rany. Jeśli nie masz nic pod ręką, możesz namoczyć serwetkę nasyconym roztworem zwykłej soli kuchennej lub nawet cukru. Preparaty hipertoniczne również dobrze opóźniają ropę, właśnie w takich przypadkach bandaż musi być częściej zmieniany.

Po nałożeniu tamponu nasączonego roztworem antyseptycznym można przymocować całą strukturę do rany. Aby to zrobić, możesz użyć zwykłego bandaża lub nawet plastra. Należy pamiętać, że nie jest konieczne „mocne” bandażowanie rannego miejsca: konieczne jest, aby dostęp tlenu do powierzchni rany pozostał. Jeśli tak się nie stanie, pod bandażem może zacząć się rozwijać wyjątkowo niebezpieczna mikroflora beztlenowa..

W zapobieganiu posocznicy stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania. Lepiej jest przepisać je nie w środku, ale odciąć obwód rany, rozpuszczając w 0,5% roztworze noworodiny. W takim przypadku uzyskuje się dobrą ulgę w bólu, uszkodzenie goi się znacznie szybciej. Tak leczy się ropne rany u kotów..