Phlegmon u psów: objawy i terapia

Mikroflora pyogenna to plaga współczesnej medycyny weterynaryjnej i medycyny. Ten sam Staphylococcus aureus lub Proteus powoduje najcięższe formy zapalenia. Ponadto mikroorganizmy stale się poprawiają, zwiększając odporność na nowoczesne antybiotyki. W rezultacie ta sama ropowica u psów powoduje poważne stany zapalne, zatrucia i inne konsekwencje. Zwierzę może umrzeć, jeśli skuteczne leczenie nie zostanie rozpoczęte na czas.

Co to jest?

Przez flegmę rozumie się rozlane ropne zapalenie tkanki podskórnej, które nie ma jasno określonych granic. Ta patologia pojawia się, gdy mikroflora ropotwórcza dostanie się do tkanki. Najczęściej jest to spowodowane urazami odniesionymi przez psy podczas walk, a także użyciem źle wysterylizowanych narzędzi podczas operacji..

W rzadkich przypadkach może również rozwinąć się w wyniku niektórych ostrych chorób zakaźnych, w których dochodzi do przenikania mikroflory ropotwórczej do ogólnego krwiobiegu. Niektóre przypadki są idiopatyczne (przyczyna nieznana). Wiadomo, że zwykłe ropień lub czyrak. Jeśli odporność zwierzęcia jest osłabiona, wówczas nie dochodzi do powstania linii demarkacyjnej, w wyniku której zapalenie rozprzestrzenia się dalej. Najczęściej zjawisko to rozpoznaje się u starych psów, a także u młodych zwierząt, których systemy obronne organizmu nie są jeszcze w pełni funkcjonalne..

Pojawienie się ropowicy może być również ułatwione przez ogólne nieodpowiednie karmienie. Jeśli odpowiednia ilość witamin A i E nie dostanie się do organizmu psa wraz z pożywieniem, to przyczynia się to do pogorszenia bariery i właściwości ochronnych skóry, w wyniku czego chorobotwórcza mikroflora, w tym grzyby, znacznie łatwiej się w niej osiedla. Bardzo niebezpieczne demodicosis.

Roztocza, swobodnie rozmieszczone w skórze, przenoszą tam masę mikroflory, która szybko się namnaża i może powodować ostre ropne zapalenie.

Objawy i diagnostyka

Jakie są objawy ropowicy u psa, obserwując, które trzeba pilnie pokazać weterynarzowi? Oto ich główna lista:

• Gorący i zaczerwieniony obrzęk tkanki podskórnej.
• Zmniejszony apetyt.
• Apatia, obojętność.
• Niechęć do poruszania się, skakania, zabawy. Każdy ruch może spowodować ból, podczas gdy zwierzę piszczy i skomle.
• Podczas badania palpacyjnego odnotowuje się wyraźną reakcję bólową.
• Gorączka, której towarzyszy silny wzrost ogólnej temperatury ciała.

Pamiętaj, aby poinformować lekarza weterynarii o wszystkim, co przyczyniło się do rozwoju cellulitu: walki z innymi zwierzętami, zabiegi chirurgiczne, wspomnieć, że pies ma inne choroby. Dane te pomogą specjaliście szybciej i dokładniej postawić prawidłową diagnozę. Podczas badania lekarz weterynarii powinien ustalić, czy stan zapalny ma dobrze określoną granicę. Pokazano pełną morfologię krwi, w której wykryto całkowitą liczbę leukocytów. Jeśli istnieje podejrzenie pojawienia się jakiegoś agresywnego nowotworu (mięsak, na przykład) wymagana jest biopsja, a następnie badanie materiału patologicznego.

Terapia

Jak leczy się ropowicę u psów? Najpierw do dotkniętego obszaru wstrzykuje się silne antybiotyki, które są wstępnie rozpuszczane w 0,25-0,5% roztworze ciepłej nowokainy. Jeśli stan psa budzi duże zaniepokojenie, wskazane jest zastosowanie blokady nowokainy z jednoczesnym powołaniem środków stymulujących i wspomagających pracę układu sercowo-naczyniowego.

Jednocześnie robi się wszystko, aby przeciwdziałać zatruciu. W tym celu wprowadza się bufory, glukozę i inne leki, które pomagają wątrobie. W tym samym czasie można podawać witaminy. Gdy stan psa jest prawidłowo ustabilizowany, a stan zapalny jest zlokalizowany, można skorzystać z operacji.

Obszar dotknięty chorobą zostaje wycięty, do nacięć wprowadza się drenaż, co zapobiega zamknięciu rany zaschniętym wysiękiem. W jego roli mogą być tampony smarowane maściami i maściami antyseptycznymi, a także tubki wykonane z lateksu medycznego lub silikonu. Wysuszony wysięk jest regularnie spłukiwany roztworami antyseptycznymi. Pies przez cały okres leczenia powinien otrzymywać silne antybiotyki, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się procesu zapalnego..