Czym są i jak leczyć pasożyty u kotów

Pilnym problemem dla miłośnika zwierząt, w szczególności kotów, jest zachowanie i utrzymanie zdrowia zwierzaka. Koty są podatne na ataki pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych. O rodzajach robaków, objawach, metodach infekcji i leczeniu - ten materiał.

Niebezpieczeństwo pasożytów wewnętrznych

Pasożyty wewnętrzne u kotów to nic innego jak dobrze znane robaki. Zaskakuje ich różnorodność. Robaki nie są reprezentowane jako jeden gatunek. Według niektórych raportów istnieje około 80 gatunków pasożytów, które może mieć kot, a na Ziemi żyje około 400 z nich..

Jeśli objawy infekcji zostaną zignorowane, zwierzę w końcu umrze. Co więcej, śmierć w tym przypadku jest straszna. Zwierzę umiera z powodu pęknięcia jelit grudkami robaków, zablokowania przez nie dróg oddechowych, jeśli są robakami płucnymi.Ponadto sam zwierzak stanowi zwiększone zagrożenie dla członków rodziny. Niewiele osób wie, ale jaja robaków są wydalane z ciała chorego zwierzęcia nawet przy oddychaniu. Jakie konkretne pasożyty może mieć kot, rozważymy dalej.

Rodzaje, przyczyny, objawy, leczenie

Istnieją co najmniej trzy rodzaje pasożytów u kotów. Całe bogactwo i różnorodność tych robaków pokazano na zdjęciu z imionami.

Zwierzę może zarazić się wszędzie. Wynika to z faktu, że częstość występowania jaj robaków w przyrodzie jest bardzo wysoka. Występują w glebie, w organizmach gryzoni i ryb, ptaków. Okres ciepły to najkorzystniejszy okres dla infekcji.

Istnieje wiele rodzajów robaków, ich larwy i jaja są wszechobecne. Nawet jeśli zwierzę nie opuści mieszkania, nadal istnieje niebezpieczeństwo. Larwy wchodzą do mieszkania z kurzem ulicznym, mogą być przenoszone przez domowników na butach i ubraniach.Nawet wróbel, który przypadkowo przeleciał przez otwarte okno, mucha żywiąca się w kuchni - wszystkie stanowią potencjalne zagrożenie, jeśli chodzi o zarażenie zwierzęcia i właściciela, w tym.

Objawy zakażenia robakami u kota, niezależnie od rodzaju, są mniej więcej podobne.

• Kaszel. Zwierzę kaszle aż do kaszlu. Często są to żywe robaki..
• Zwierzę dramatycznie straciło na wadze, chociaż dieta się nie zmieniła.
• Ale apetyt się zmienił. Kot może przez chwilę odmówić jedzenia..
• Gołym okiem, osobniki robaków lub ich części, w kale widoczna jest krew.
• Zwierzę ma więcej stolców niż zwykle, zwykle biegunkę.
• Kocięta mają gęsty i obszerny brzuch. Jeśli jest to stały znak, nie powinieneś myśleć, że dobrze jedli..
• W zaawansowanych przypadkach biegunkę zastępuje zaparcie.
• Blade błony śluzowe jamy ustnej.
• Zwierzę jest nieaktywne, już nie leży, nie wykazuje zainteresowania jedzeniem i komunikacją z właścicielem.
• Pewnym objawem robaków jest łuszczący się ogon i ogólnie pogorszenie stanu sierści.

Różne rodzaje robaków manifestują się na różne sposoby w organizmie zwierzęcia. Są również traktowane za nie, w zależności od rodzaju.

Nicienie

Wiele tęgoryjców żyje w przewodzie pokarmowym kotów, ale to im nie wystarcza i często przenoszą się do innych narządów: płuc, serca.

Główne rodzaje:

• Ancylostoma braziliense. Tęgoryjca zasiedla jelita lisów, psów i oczywiście kotów..
  Ważny! Dla ludzi tęgoryjca jest również niebezpieczny, ale w przeciwieństwie do zwierząt żyje pod skórą.

Jaja dostają się do środowiska z kałem, a po 1-2 tygodniach wyłaniają się z nich larwy, które doskonale pełzają i potrafią pływać.

• Uncinaria stenocephala. Ten typ robaka powoduje chorobę zwaną uncinariosis. Robaki są małe, mają tylko 1,5 cm długości, ale nie mniej szkodzą im. Nie mają żywicieli pośrednich, są przenoszone bezpośrednio z osobnika na osobnika. Zakażenie następuje przez połknięcie i skórę, nawet przez zdrowe opuszki łap. Wchodzi do natury z kałem.

• Physaloptera spp powoduje chorobę fizalopterozę. W przeciwieństwie do poprzednich gatunków żyje bezpośrednio w żołądku. Zwierzę jest zarażone bezpośrednio, jedząc padlinę, wszelkiego rodzaju owady, gryzonie - każdy może złapać, nawet jaszczurki. Wynika z tego, że w tym przypadku istnieje gospodarz pośredni. Zwierzę żyjące w mieszkaniu i otrzymujące sterylną karmę jest chronione przed tego typu robakami, ale nie w 100%.
• Toxocara cati. Toxocary to najczęściej występujące robaki, duże, do 10 cm, które zna każdy właściciel kota. Zakażenie występuje zarówno bezpośrednio, jak i przez osoby pośrednie. Toksokaroza jest trudna i często prowadzi do śmierci zwierzęcia, jeśli nie prowadzi się odrobaczenia. Kocięta są zagrożone, zarażają się mlekiem matki i umierają znacznie szybciej niż dorośli. Te nicienie u kotów są w stanie zlokalizować się nie tylko w przewodzie pokarmowym, ale także w sercu i płucach. Uważa się, że ten typ robaka nie jest przenoszony na ludzi, ale praktyka parazytologii, dział medycyny, pokazuje coś przeciwnego..
• Baylisascaris procyonis - pasożyt wywołujący baylisascariasis. Bardzo niebezpieczny gatunek robaków, do 23 cm wielkości, infekcja charakteryzuje się śmiertelnością około 60-70% i poważnymi powikłaniami.
  Czy wiedziałeś? Koty mają swój własny język, składa się ze 100 różnych dźwięków. Populacja kotów na naszej planecie - 500 milionów.
  Larwy żyją w jelitach, ale wraz z przepływem krwi dostają się do dowolnej części ciała, a częściej do mózgu. Znajdują się w środowisku zewnętrznym poprzez odchody chorych zwierząt.Na pocieszenie możemy powiedzieć, że ten typ robaków jest szeroko rozpowszechniony w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, ponieważ borsuk jest żywicielem pośrednim, a na Ukrainie nie występuje. Jednak w dobie przezroczystych granic nie należy odpoczywać, w Japonii i Niemczech te robaki są już oficjalnie zarejestrowane.

• Aelurostrongylus abstrusus, Eucoleus (Capillaria) aerophilus. Te dwa rodzaje robaków „kochają” płuca i oskrzela. Mały robak nie większy niż 1 cm obficie wydziela jaja, które dostają się do układu oddechowego. Charakterystycznym objawem tych gatunków jest częsty, wilgotny kaszel. Zapalenie płuc u zwierzęcia jest często wynikiem zaawansowanej fazy zakażenia tym typem robaków. Zakażenie następuje przez kota jedzącego gryzonie i ślimaki.

Cestodes

• Diphyllobothrium - tasiemca do 9-10 m długości, u kotów tylko 1-1,5 m. Pasożyt wywołuje chorobę difylobotriozę. Żyje w wnętrznościach lisów, psów, kotów, ludzi. Dorosły nazywany jest szerokim tasiemcem.

Do zakażenia ludzi dochodzi przez ryby, które nie zostały poddane wystarczającej obróbce cieplnej, a koty - na ogół przez surowe ryby. W ludzkim jelicie tasiemca żyje do 29 lat, u kota - do kilku miesięcy. Aby zdiagnozować ten typ pasożyta, potrzebna jest specjalna analiza według metody Fülleborna..Żywicielami pośrednimi są cyklopy, skorupiaki i ryby słodkowodne. Droga od jaja do dorosłości jest długa, niezbędne jest środowisko wodne. Dlatego profilaktyka polega na wyeliminowaniu surowych ryb słodkowodnych z diety zwierzęcia i oczywiście ludzi..

Dipylidium caninum - rodzaj nicienia wywołującego robaczycę zwaną dipylidiozą. Ten tak zwany tasiemiec ogórkowy pasożytuje na kotach, psach, lisach, lisach polarnych, a także na ludziach. Jego rozmiar to 5-7 cm, chociaż robak jest mały, ale bardzo szkodliwy. Oto interesująca sytuacja: pasożyty zewnętrzne i wewnętrzne zjednoczyły się, aby żerować na ciele kota. Przecież żywicielami pośrednimi larw tego typu robaków są larwy pcheł i wszy..

• Alveococcus multilocularis jest przyczyną alweokokozy - chorób kotów, psów, lisów, lisów polarnych, wilków. Alweokoki to robaki przegubowe o średnicy 2-5 mm. Wchodzą do natury z odchodami, gdzie jaja infekują prawie wszystko - trawę, wodę, ziemię. Koty zarażają się przez gryzonie, częściej przez myszy polne

• Hydatigera taeniaformis 15-60 cm długości wywołuje chorobę hydatigerozę, żyje w jelitach domowych, dzikich kotów, psów myśliwskich. Gospodarze pośredni - piżmak, gryzonie domowe i polne, krety.

Trematodes

• Opisthorchis felineus - małe robaki o długości 8-13 mm, wywołujące chorobę przywr. Są zlokalizowane w drogach żółciowych, w samym woreczku żółciowym, a także w trzustce. Żywicielem pośrednim jest gatunek mięczaka słodkowodnego. Po cyklu rozwojowym, dostając się do organizmu kota, człowieka, psa, lisa i wielu innych zwierząt, niszczą go w zwykły sposób dla wszystkich rodzajów robaków. Zapobieganie - nie karm zwierzaka surową rybą i oczywiście nie używaj go samemu właścicielowi.
• Clonorchis sinensis powoduje chorobę clonorchiasis. Płaskie robaki o długości 10-20 mm. Podobnie jest w lokalizacji i sposobie narażenia na zakażony organizm z poprzednim gatunkiem Opisthorchis felineus. Żywiciele pośredni - oprócz mięczaków również ryby słodkowodne. Może żyć w ciele zwierzęcia do 5 lat.

Jakie pasożyty można uzyskać od kotów

Biorąc pod uwagę rodzaje robaków pasożytniczych, nie znaleziono ani jednego wewnętrznego pasożyta, który nie byłby niebezpieczny dla ludzi. Wydawałoby się, że ostrzeżony oznacza uzbrojony. Ale okazuje się, że to nie wszystko.

W ciele kotów występuje inny rodzaj pasożytów wewnętrznych - pierwotniaki. Ich rodzaje, objawy i leczenie wymagają osobnego badania.. Jako ostrzeżenie, na razie wymieniamy choroby, które wywołuje ten typ mikrofauny:

• beznoitoza;
• izosporoza;
• kryptosporydioza;
• giardioza;
• toksoplazmoza.

Aby te nazwy pozostały tylko informacją, a nie smutnym faktem, z którym musiałeś się zmierzyć, musisz ściśle przestrzegać prewencji w kontaktach ze zwierzętami, a także podjąć szereg działań, aby chronić siebie i zwierzę przed infekcją.

Lista zawiera:

1. Przestrzeganie higieny podczas opieki nad zwierzętami. Mydło to najlepszy przyjaciel właściciela kota.
2. Zapobieganie robaczycy - regularny wyścig robaków zgodnie z harmonogramem i wskazaniami.
3. Badanie w kierunku toksoplazmozy, chlamydii i jaj robaków w klinice weterynaryjnej bezpośrednio po zakupie zwierzęcia.
4. Minimalna komunikacja zwierzęcia z dziką przyrodą. Dla rasowego kota polowanie na gryzonie nie jest niezbędne. Kot stoczniowy z reguły nie wchodzi do domu i nie komunikuje się ściśle z właścicielem.

Mamy nadzieję, że ta informacja wzmocni czujność miłośników kotów i sprawi, że będą bardziej zwracać uwagę na zdrowie zwierząt domowych, tak aby komunikacja była przyjemna dla obu stron..