Jak stwierdzić, czy kot umiera: znaki i etapy

Naturalne etapy życia - narodziny i śmierć - są zawsze blisko. Dotyczy to wszystkich żywych istot zamieszkujących Planetę. Zwierzęta domowe nie są wyjątkiem i pewnego dnia właściciel kota nieuchronnie stanie w obliczu śmierci zwierzęcia. Każdy, kto ma zwierzaka w domu, powinien wiedzieć, jak zrozumieć, że kot umiera i jak pomóc złagodzić jego cierpienie. W niektórych przypadkach, ze względu na nieuleczalne i niebezpieczne choroby, które powodują ciężkie udręki kota, rozsądne jest uśpienie.

Ile kotów żyje

U kotów od 2 tygodnia życia rok życia jest równy 4 ludziom. Nawiasem mówiąc, u psów liczba ta wynosi 7 lat. Średnia długość życia kotów to około 16 lat (80 na osobę).

Zbliżająca się starość nie pozostaje niezauważona przez opiekuńczego właściciela, ponieważ zwierzę staje się znacznie mniej aktywne, a wykonywanie codziennych czynności powoduje obciążenie.

Przyczyny śmierci kotów

Istnieje kilka głównych przyczyn śmierci kotów. Przede wszystkim to wiek, choroby i wypadki, na które nikt nie jest odporny. Podobnie jak ludzie, kot może umrzeć w wieku 10 lat (40 według ludzkich standardów) w wyniku wypadku..

Od starości

Odnotowano przypadki, gdy zwierzęta żyły do ​​26 lat i więcej, ale zdarza się to bardzo rzadko. Po pokonaniu 13 lat nietrudno się domyślić, że kot wkrótce umrze. To jest wzór wszystkich żywych istot w przyrodzie..

Z wiekiem zwierzę staje się apatyczne, nie bawi się i nie igraszki jak wcześniej. Układy ciała powoli zawodzą, odczuwając ból, letarg ciała i inne charakterystyczne objawy.

Od choroby

Innym możliwym powodem odejścia kota jest choroba. Istnieje cała lista chorób weterynaryjnych, które najczęściej dotykają koty..

Przewlekła niewydolność struktur nerkowych zajmuje czołowe miejsce na liście. Choroba jest szczególnie charakterystyczna dla samców, którzy zostali przedwcześnie wykastrowani. Zakłócenie procesów metabolicznych związanych z restrukturyzacją tła hormonalnego po kastracja (usunięcie gonad u kotów i kotów), prowadzi do powstania kamienia nazębnego w strukturach nerek.

Choroba kamicy moczowej jest dość trudny do leczenia i często powoduje śmierć zwierzęcia w wyniku naruszenia cech funkcjonalnych układu moczowego. Występuje powolne zatruwanie organizmu produktami półtrwania substancji biologicznych.

Oczywiście we współczesnej medycynie weterynaryjnej przewlekła niewydolność nerek nie jest wyrokiem, zwłaszcza jeśli kot jest jeszcze młody, a weterynarz to naprawdę profesjonalista, który potrafi uwzględnić indywidualne cechy organizmu zwierzęcia i dobrać odpowiedni schemat leczenia.

Uwaga! Wraz z wiekiem i początkiem starzenia całego organizmu przewlekła niewydolność nerek uaktywnia się i przechodzi w stan ostrego przebiegu.

Eksperci zalecają eutanazję, aby nie torturować zwierzęcia. Faktem jest, że z przewlekłym niewydolność nerek, kiedy nic innego nie może pomóc, poza lekkim złagodzeniem objawów i sztucznym przedłużeniem życia, nic innego nie można zaradzić.

Kolejna choroba, która zbiera smutne statystyki, zarówno wśród ludzi, jak i kotów - onkologiczne nowotwory nowotworowe. Raki rozwijają się z komórek nabłonka różnych narządów, a choroba jest znana od bardzo dawna. Już podczas wykopalisk archeologicznych okazało się, że neandertalczycy chorują na niektóre rodzaje onkologii..

Uwaga! Rak został po raz pierwszy opisany około 1600 roku pne przez starożytnego egipskiego badacza.

Koty umierają na raka, w zależności od cech choroby, uszkodzenia narządów i indywidualnych cech zdrowia zwierzęcia. Młode zwierzęta mogą przetrwać nawet kilka lat, ale nieleczone te lata będą pełne bólu i udręki. U starszych zwierząt wszystko dzieje się znacznie szybciej i kot lub kot umiera z powodu raka w ciągu kilku miesięcy po zdiagnozowanej chorobie.

Objawy rychłej śmierci

Można zrozumieć, że zwierzę wkrótce opuści świat żywych dzięki obecności pewnych charakterystycznych znaków. Starsze koty w wieku powyżej 12 lat należy zgłosić do lekarza weterynarii na rutynowe badania kontrolne w celu ścisłego monitorowania ich ogólnego stanu zdrowia.

Jeśli pojawią się charakterystyczne objawy, należy jak najszybciej skontaktować się z wykwalifikowanym weterynarzem. Być może kot jest bardzo chory i potrzebuje pomocy, nadal można go uratować. Terminowe środki terapeutyczne przedłużą życie zwierzaka z powodu przewlekłych patologii organizmu na kilka lat. Jednocześnie terminowe leczenie przyniesie dobre wyniki - zwierzę nie będzie cierpieć i cierpieć.

Typowe objawy nadchodzącej śmierci kota:

• Zmiana w zachowaniu żywieniowym. Koty zaczynają jeść bardzo mało lub w ogóle nie mają ochoty jeść. Po pewnym czasie dochodzi również do naruszenia reżimu picia - koty odmawiają picia. Właściciel powinien zwrócić uwagę na następujące oznaki: nietknięta żywność, nie wchodzenie na tacę dłużej niż 48 godzin,
  kał z krwawym wydzieliną, mętny i ciemny mocz. Po pewnym czasie od odmowy jedzenia zwierzę jest wyczerpane fizycznie, sierść blednie i wypada na strzępy. Zwierzę próbuje mniej się ruszać i ciągle kłamie. Kontrola mięśni jelit i zwieracza moczu jest zaburzona, co powoduje mimowolne opróżnianie.
• Zaburzenia oddychania. Zmiana rytmu oddechu jest wyraźną oznaką poważnych zaburzeń w organizmie, wskazujących na rychłą śmierć. Wynika to z faktu, że mięsień sercowy nie radzi sobie z jego pracą, a ilość tlenu potrzebnego komórkom organizmu jest gwałtownie zmniejszona we krwi. Kot zaczyna energicznie i często oddychać, starając się jak najbardziej nadrobić straty. Należy pamiętać, że u zdrowego zwierzęcia częstość oddechów powinna wynosić co najmniej 20 razy w ciągu 60 sekund. Słaby i przerywany oddech wskazuje na rychłą śmierć zwierzaka. Aby dokładnie określić częstotliwość ruchów oddechowych, konieczne jest użycie stopera i obserwowanie, ile razy klatka piersiowa unosi się i opada w ciągu 1 minuty.
• Nieprawidłowy rytm serca i zmiany ciśnienia krwi. Wyraźną oznaką rychłej śmierci zwierzęcia jest spowolnienie częstotliwości skurczów mięśnia sercowego. Tętno zdrowego zwierzęcia wynosi od 125 do 145 uderzeń na minutę. Ostra zmiana wskaźników sygnalizuje trudności w przepompowywaniu krwi przez organizm. Aby zmierzyć puls zwierzaka, należy położyć otwartą dłoń po lewej stronie, za przednią kończyną i policzyć uderzenia w 15 sekund. Otrzymana liczba pomnożona przez 4 nie powinna być mniejsza niż 60. W przeciwnym razie na twarzy pojawiają się oznaki rychłej śmierci.
• Obecność specyficznego zapachu zwierzęcia. W wyniku gwałtownego spadku wydajności wszystkich narządów zwierzęcia eliminacja toksycznych substancji z organizmu spowalnia, aw niektórych przypadkach nawet się zatrzymuje. Trujące substancje zaczynają gromadzić się w organizmie i powodują nieprzyjemne zapachy z całego ciała. Przede wszystkim z ust zwierzaka.
• Spadek temperatury ciała. Hipotermia wiąże się ze zmniejszeniem lub zaprzestaniem pracy narządów wewnętrznych. Temperatura spada do 37-37,5 stopnia, co wskazuje na osłabienie serca. Jeśli nie masz pod ręką przyrządu pomiarowego, możesz dotknąć poduszek łap kota. Stają się zauważalnie fajne.

Etapy śmierci

Niezależnie od przyczyn, które spowodowały śmierć, ciało przechodzi przez kilka etapów i etapów.

Obejmują one:

• Preagonia - letarg przytomności, brak ciśnienia krwi, bladość widocznych błon śluzowych, wyraźna sinica. Czas trwania stanu preagonalnego waha się od kilku minut do kilku godzin.
• Predagonia - jest terminalem. Oddychanie chwilowo ustaje, ciśnienie w tętnicach spada do zera. Zmniejsza się aktywność odruchowa, znika główna - odruch oka.
• Agonia - następuje po przerwie terminala. W tym okresie dochodzi do naruszenia wszystkich żywotnych cech funkcjonalnych organizmu, zahamowane są działy ośrodkowego układu nerwowego. W fazie agonii występuje rzadki, ale bardzo głęboki oddech. Ciśnienie krwi wzrasta, ale nie trwa to długo. Odruchy można częściowo przywrócić, ale nie trwają. Funkcje rdzenia kręgowego zanikają całkowicie. Czas trwania agonii wynosi od 2 do 7 minut.
• Śmierć kliniczna, etap przejściowy charakteryzujący się brakiem zewnętrznych oznak życia. Brak bicia serca, skurczów płuc i odruchów mięśniowych.

Konwencjonalnie etapy umierania ludzi i zwierząt są podzielone na kilka grup. Terminologia składa się z 3 etapów:

• śmierć kliniczna;
• śmierć biologiczna;
• ostateczna śmierć.

Pierwszy etap, śmierć kliniczna, charakteryzuje się całkowitym ustaniem układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Centralny układ nerwowy przestaje reagować na bodźce zewnętrzne. Ale jednocześnie struktury komórkowe, ze względu na nagromadzone rezerwy, nadal działają. Czas trwania śmierci klinicznej wynosi od 5 do 9 minut. Wynika to z cech organizmu w chwili śmierci. W warunkach niskich temperatur czas trwania klinicznej fazy śmierci może dochodzić do 30 minut (umożliwiając reanimację organizmu).

Drugi etap to śmierć biologiczna, charakteryzująca się zaprzestaniem żywotnej aktywności komórek organizmu. Czas trwania etapu to od 4 do 15 minut. W niektórych przypadkach ten okres może zająć kilka godzin..

Trzeci etap - śmierć ostateczna, charakteryzuje się zniszczeniem połączeń nerwowych w mózgu i wymazaniem informacji o ciele.

Zachowanie kotów przed śmiercią

Zwierzęta, a zwłaszcza koty, są bardzo mądre i rozumieją, kiedy powinna nadejść śmierć. Kot, przywiązany emocjonalnie do swojego właściciela, zaczyna mu schlebiać, starając się spędzić z nim jak najwięcej czasu. Pod koniec życia nawet najbardziej nieczułe i agresywne zwierzaki stają się szczególnie kochające, radykalnie zmieniając swoje zachowanie. Zdarzają się przypadki, że nawet gdy koty nie mogą już chodzić z powodu choroby, próbują bawić się z właścicielem i intensywnie mruczą.

Ważne jest, aby jak najwięcej czasu poświęcić swojemu pupilowi ​​i częściej przebywać w pobliżu.
Nie każdy właściciel będzie mógł uśpić swojego zwierzaka kontaktując się z kliniką weterynaryjną. Ale są sytuacje, w których po prostu nie można złagodzić cierpienia zwierzaka w inny sposób..

W przypadku ciężkiej onkologii lub poważnych zaburzeń czynności organizmu, gdy ból i cierpienie zwierzęcia są po prostu nie do zniesienia, bardziej humanitarne jest przeprowadzenie eutanazji.

Nowoczesne techniki stosowane w medycynie weterynaryjnej pozwalają na wieczną eutanazję zwierzęcia. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, a lekarz weterynarii podaje lek, który przestaje oddychać, nie wywołując u kota bólu ani strachu. Ostateczna decyzja zawsze należy do właściciela.